Als je medestudenten niets doen...

Stel, je moet met een medestudent een paper schrijven. Deze persoon doet weinig, jij moet volledig de kar trekken (de informatie zoeken, taakverdeling, aansporen, etc.). De avond voor de deadline krijg je het stuk van die ander toegestuurd. Er moet nog het een en ander aan verbeterd worden, maar die persoon stuurt geen verbeterde versie. Uiteindelijk is het vrijdagavond half 9 en besluit je om het zelf maar af te maken en te verbeteren.

Laat je dit weten aan je docent, aangezien jij veel meer gedaan hebt dan de ander, of wordt je alleen boos op je medestudent?

Ik zou het eerst proberen op te knappen met die medestudent ja. Ik zou te schijterig zijn om er meteen wat tegen de docent van te zeggen. Denk je dat die student het niet kan, of het gewoon niet doet? Dat zou voor mij ook wel wat verschil maken.

Weet nooit of zo'n bericht heel goed overkomt bij een docent, of dat hij het klikken vindt. Misschien vindt die/een docent dat het aanpakken van dit soort dingen ook hoort bij je competenties. Hoe zou je zoiets oplossen als het in de werksituatie zou gebeuren? Zou je tegen de klant zeggen dat jij meer hebt gedaan dan je collega?

En wat is de meerwaarde van het melden? Wil jij een hoger cijfer of meer eer van je werk?

Eerlijk gezegd denk ik dat een docent daar weinig aan doet. Samenwerken is ook iets wat je moet leren en dat lukt niet als de docent dit soort dingen voor je opknapt.

Welkom in de wereld van studenten.



Ik zou het niet zeggen, deed ik in mijn studententijd ook niet. Zou wel de medestudent erop aanspreken. Vaak komt ieders aandeel wel naar voren in evaluatiegesprekken. En anders over een half jaar wel, wanneer niemand meer samen wil werken met zo'n iemand.

Ik zou de docent er niet op aanspreken. Grote kans dat je een antwoord krijgt als 'dat hoort erbij / je moet goed leren samenwerken / je moet elkaar leren aanspreken / blablabla'

Ik heb het niet gemeld in mijn mailtje. Maar ik heb nu ongeveer 90% van het werk gedaan, en ik ben echt boos op haar. Ze kan het echt wel, ze is verdorie een goede vriendin. Ze is gewoon laks, lui en haar studie interesseert haar geen kloot. Maar dat ik dan ook een 1 zou halen, interesseert haar net zo min.

SuperGrover schreef:Ik heb het niet gemeld in mijn mailtje. Maar ik heb nu ongeveer 90% van het werk gedaan, en ik ben echt boos op haar. Ze kan het echt wel, ze is verdorie een goede vriendin. Ze is gewoon laks, lui en haar studie interesseert haar geen kloot. Maar dat ik dan ook een 1 zou halen, interesseert haar net zo min.

Ik zou haar zeggen dat ik een volgende keer niet met haar ga samenwerken, uitleggen waarom en me daar ook aan houden. Ik bedoel, je kunt haar wel als vriendin aanspreken op haar gedrag en haar duidelijk maken wat dit met je doet, maar als ze echt zo lui, laks en ongeïnteresseerd is dan denk ik dat je dat toch niet verandert, dus waarom zou je nog een keer in je eentje al het werk willen doen?

In dat geval alleen je eigen naam er op zetten. Of iets van een logboek erbij doen. Of een samenwerkingsverslag. Ik ben zo blij dat ik geen verslagen meer hoef te maken. Ik heb ooit 1 keer een goed lopende projectgroep gehad. Daar had ik het gevoel dat ik niets aan doen was en dat gaf ook een stukje onmacht. Dat vond ik toen zo bijzonder.

Susan schreef:

SuperGrover schreef:Ik heb het niet gemeld in mijn mailtje. Maar ik heb nu ongeveer 90% van het werk gedaan, en ik ben echt boos op haar. Ze kan het echt wel, ze is verdorie een goede vriendin. Ze is gewoon laks, lui en haar studie interesseert haar geen kloot. Maar dat ik dan ook een 1 zou halen, interesseert haar net zo min.

Ik zou haar zeggen dat ik een volgende keer niet met haar ga samenwerken, uitleggen waarom en me daar ook aan houden. Ik bedoel, je kunt haar wel als vriendin aanspreken op haar gedrag en haar duidelijk maken wat dit met je doet, maar als ze echt zo lui, laks en ongeïnteresseerd is dan denk ik dat je dat toch niet verandert, dus waarom zou je nog een keer in je eentje al het werk willen doen?

+1. Was het al een goede vriendin voor je aan deze studie begon, of ken je haar sinds deze studie? Ik zou dat wel heel moeilijk vinden denk ik. Ik zou met mijn goede vriendinnen van de studie hier wel graag over op 1 lijn zitten.

Op je tanden bijten, niets van zeggen en nooit meer mee samenwerken. Na een jaartje zul je wel een paar mensen gevonden hebben waarmee je wel op een lijn zit. Been there, done that (a thousand times).

Veel mensen vinden een magere zes nu eenmaal voldoende en zijn niet bereid harder te werken omdat jij een 8 wilt. Je moet de mensen zien te vinden die ook gewoon goed werk willen afleveren.

Ik heb ook weer een maand groepswerk te goed, ben benieuwd, hoop dat we zelf groepjes mogen kiezen.

Ik heb echt een hekel aan samenwerken.

Ik riep dat ook altijd tot ik op mijn huidige opleiding eindelijk twee mensen heb leren kennen die op dezelfde lijn zitten qua intelligentie en ambitie. Met hen vind ik samenwerken heerlijk.

Jolee schreef:Ik heb echt een hekel aan samenwerken.

Had ik ook, niet alleen om mensen die te weinig moeite deden, maar ook omdat het vaak een heel andere invulling kreeg dan ik eraan had gegeven als ik het alleen had gedaan, waardoor ik uiteindelijk moest meewerken aan een opdracht waar ik inhoudelijk niet achterstond. Uiteindelijk had ik net als Antibes een heel fijn groepje gevonden met wie ik altijd wel op één lijn zat, dat is echt heel waardevol, als je dat tijdens je studie hebt.

Ik heb het 10 jaar geleden op het mbo meegemaakt. Vréselijk! Eén klasgenoot en ik waren de enigen die de opleiding serieus namen, de rest deed er geen moer voor. Dit heeft echt nadelige gevolgen voor mijn rapporten gehad. Het akeligst vond ik dat ik hún gemaakte opdrachten moest gebruiken om te leren voor tentamens, terwijl het overduidelijk was dat het vol fouten stond. Zó jammer!
Ik heb ook een keer moeten samenwerken met iemand die zich wel heel erg inzette, maar het lukte haar gewoon niet en ik heb haar dan ook gewoon extra geholpen. Samenwerken met haar vond ik veel minder erg dan met de klasgenoten die het op zich wel konden maar er met de pet naar gooiden.

Op zich ben ik van mening dat je dit onderling moet kunnen oplossen, maar daar zitten natuurlijk wel grenzen aan. Het moet niet zo zijn dat JIJ zakt of onvoldoendes haalt omdat ZIJ zich niet in wil zetten.

Sjaantje schreef:

Op zich ben ik van mening dat je dit onderling moet kunnen oplossen, maar daar zitten natuurlijk wel grenzen aan. Het moet niet zo zijn dat JIJ zakt of onvoldoendes haalt omdat ZIJ zich niet in wil zetten.

Ik denk dat een docent dat als leermoment voor jou ziet en niet als reden om ertussen te gaan zitten. Je hebt gewoon een eigen verantwoordelijkheid. Ik weet nog dat ik een keer een vak had waar een paar colleges verzorgd moesten worden door studenten en het was zo gepland dat niet alle studenten dat hoefde te doen, je kreeg er ook geen cijfer voor, dus in eerste instantie waren er maar weinig mensen die zich daarvoor aanmeldden, maar die docent weigerde echt om iemand aan te wijzen, hij vond het onze eigen verantwoordelijkheid om daar uit te komen. Ik denk dat dat bij die opdrachten ook zo werkt. Het is heel rot als je een onvoldoende haalt door de laksheid van een ander, maar daar leer je dan van om de volgende keer meer op je strepen te gaan staan. Als je later op je werk moet samenwerken met iemand die de kantjes er vanaf loopt dan moet je dat ook zelf oplossen.

Susan schreef:

Sjaantje schreef:

Op zich ben ik van mening dat je dit onderling moet kunnen oplossen, maar daar zitten natuurlijk wel grenzen aan. Het moet niet zo zijn dat JIJ zakt of onvoldoendes haalt omdat ZIJ zich niet in wil zetten.

Ik denk dat een docent dat als leermoment voor jou ziet en niet als reden om ertussen te gaan zitten. Je hebt gewoon een eigen verantwoordelijkheid. Ik weet nog dat ik een keer een vak had waar een paar colleges verzorgd moesten worden door studenten en het was zo gepland dat niet alle studenten dat hoefde te doen, je kreeg er ook geen cijfer voor, dus in eerste instantie waren er maar weinig mensen die zich daarvoor aanmeldden, maar die docent weigerde echt om iemand aan te wijzen, hij vond het onze eigen verantwoordelijkheid om daar uit te komen. Ik denk dat dat bij die opdrachten ook zo werkt. Het is heel rot als je een onvoldoende haalt door de laksheid van een ander, maar daar leer je dan van om de volgende keer meer op je strepen te gaan staan. Als je later op je werk moet samenwerken met iemand die de kantjes er vanaf loopt dan moet je dat ook zelf oplossen.

Eens.

Ja Susan, dat is dus het lastige. Ik ben het helemaal met je eens hoor, het is niet mijn ding om gelijk naar de juf te huppelen, bij wijze van spreke. Het was gewoonweg niet bespreekbaar, de meiden (zonder te overdrijven: 16-jarige huppeltrutjes die niet wisten wat ze na de mavo moesten doen en dan maar deze opleiding (doktersassistente, naar mijn idee ook nog eens een vrij verantwoordelijke baan) kozen) beloofden vanalles maar deden gewoon niks. Als er een opdracht was: 'waar in het lichaam bevindt zich het hart en beschrijf de anatomie en functie van dit orgaan' dan was het gemiddelde antwoord: 'het hart zit in de romp en zorgt voor het bloed'. Tja, daar kan ik niks mee. En mijn voorstel om zelf wat meer tijd en energie in de opdrachten te stoppen, werden resoluut van tafel geveegd door de docent.

Ik snap ook helemaal dat het ook 'later als je groot bent' belangrijk is om in je baan dingen op te kunnen lossen met collega's maar is het niet zo dat als je er samen niet uit komt, dat je dan toch ook uiteindelijk je leidinggevende in kunt schakelen voor hulp of bemiddeling? Misschien een gekke vraag maar ik heb er zelf geen ervaring mee omdat ik niet in het echte arbeidsproces zit.

Zo heb ik ooit ook een situatie gehad. Was in mijn eerste jaar. 5 klasgenoten echt van die hielenlikkers, 5 jongens die geen klap uitvoerden, 2 jongens die redelijk serieus waren. En ik met een klasgenoot, wij mochten niet meer samen in een werkgroep.

Docent zegt zoek het zelf maar uit met de verdeling van de groepen. Die 5 hielenlikkers besloten dat zij met die 2 redelijk serieuze jongens een groep zouden vormen. De rest bleef dus over. Was geen speld meer tussen te krijgen. Wij met die docent overleggen die wou er niets aan doen. (moet er bij zeggen die docent heeft ook een officiële waarschuwing gehad daarna over hoe hij dit geregeld had). Wij met onze slb'er overleggen en is uiteindelijk schreeuwende ruzie geworden tussen docent en slb'er maar docent bleef bij zijn punt. Dus wij bij elkaar met die 5 jongens die niets deden. Aan het eind van het project waren wij nog met 3 personen. Hebben met zijn tweeën uiteindelijk het hele project gedraaid. Van die 5 jongens is er geen 1 afgestudeerd. Doet er 1 nog de opleiding. Uiteindelijk zijn die klasgenoot en ik van klas veranderd in blok 4 nog.

Heb ik wel eens gehad. Hebben toen tegen de docent gezegd. Wel klikken misschien maarja echt niet dat diegene dan de volle credits krijgt voor mijn/ons werk. Dat was in de 1e gebeurd en sindsdien altijd hetzelfde groepje, nooit onenigheid meer gehad

Mocht dit door haar toedoen een onvoldoende worden, dan zal ik het wel melden, aangezien ik dan het hele vak volgend jaar opnieuw moet volgen (wij hebben geen automatische herkansingen). Dat vertik ik. Maar nee, gister ben ik echt heel boos op haar geworden en ze snapte dat wel. Alleen ja, er is weinig meer aan te doen nu. Samenwerken met haar doe ik sowieso nooit weer.

Het was al een vriendin voordat we begonnen aan de opleiding. Ik wil ook niet dat zij een lager cijfer krijgt ofzo. Ze moet alleen begrijpen dat dit geen manier van samenwerken is.

Maar als jij zo´n groot deel van de opdracht hebt gedaan, zoals je zegt, en je haalt een onvoldoende, dan haal je die toch omdat je zelf de stof of het vak niet beheerst? Want het is bijna allemaal jouw werk wat er wordt afgekeurd.

Wat ik zei, mocht dit door haar toedoen een onvoldoende worden... Als ik prutwerk heb geleverd, is dat natuurlijk niet haar schuld. Maar ik heb haar referenties bijvoorbeeld niet, dus haar stuk kan als plagiaat worden aangemerkt. Ik kon niet van alles achterhalen waar ze het weg had. Dus mocht het om die reden een 1 worden, dan zal ik dat wel aankaarten.

Als je van mijn docent les had, zou je figuurlijk worden uitgelachen. Alles is bij ons eigen verantwoordelijk, zelf samenwerken, zelf professioneel zijn. Je moet dit allemaal zelf regelen. Assertief zijn, voor jezelf opkomen etc. etc. etc.

Ik ben het er niet geheel mee eens, maar er zit wel een kern van waarheid in.

Een heel basale, essentiële, totaaaaaaal niet realistische kern.. Want ook niemand vind dat meeliften zou mogen gebeuren en dat is op een gegeven moment je enige optie als je andermans werk al 2x gestuurd en 3x verbeterd hebt, maar wel een acht wilt.

Ik mag gelukkig, binnen de deelgroep, wel mijn partners voor de opdracht kiezen. Kan dus niet met mijn twee perfecte matches werken, want die zitten niet in mijn groep, maar kan wel met twee meiden samenwerken waarvan ik weet dat ze ook niet met een zes genoegen nemen. Dus dan vind ik het ook minder erg om bij hun stukken mee te denken, aangezien ze blij zullen zijn met eventuele verbeteringen en het geen "onzin, niet nodig, zo ook al wel voldoende" vinden.