Wanneer begon het lekker te lopen?

D.w.z. kende je de signalen van je kindje (honger, moe, pijn etc.) en zat er ritme in je dagen?

Ik lees mee!

Al herken ik moe, honger etc wel, echt ritme is er niet. Wel regelmaat en structuur hoor, anders is het een drama als ik ze uit die structuur haal.

De signalen van m'n zoontje kende ik wel al vrij snel. Denk dat ik met een paar weken wel al door had wanneer hij waarom huilde.

Een beetje ritme kwam hier pas met acht maanden. Daarvoor sliep hij niet/amper overdag en als hij sliep alleen bij mij en soms heel even op de bank. Met acht maanden begon hij steeds beter in z'n bedje te slapen overdag en kwam er ook wat meer ritme in onze dagen.

Hier was dat allemaal echt heel erg snel. Maar ik had echt een super makkelijke baby, die dronk en die sliep geweldig goed, echt van voeding tot voeding. Huilen deed hij heel erg weinig.. (max een half uur over heel de dag verspreid) dus ik heb makkelijk praten.

Wij hebben dus nog totaal geen ritme o.i.d. En volgens mij herken ik haar signalen ook niet altijd goed. Ja, moe zijn. Dan wrijft ze in haar oogjes, gaapt en kijkt bewust de andere kant op. Honger vind ik al lastiger. Ze lijkt wel de hele dag door op haar speen te willen zuigen. Eeder vandaag ook, ze zat zo ontzettend te happen naar alles, terwijl haar vorige fles pas 2,5 uur eerder was. Toen heb ik een fles van 180ml klaargemaakt, maar daar heeft ze zeker 60 van laten staan.

Verder is een ritme ver te zoeken. Het enige wat vast staat is haar laatste fles, rond 0:00 uur. En dat ze gaat huilen als ik net zit te kolven

Om eerlijk te zijn: bij laurens duurde het echt maanden voordat ik de signalen herkende. Telkens als we een ritme hadden, veranderde dat weer, met name de slaapjes. Pas na een jaar en vier mnd ongeveer loopt het redelijk soepel, vaste tijden met naar hed gaan ed. Maar dan nog heb je wel eens mindere periodes en sta je snachts met een brullend kind je af te vragen wat er aan de hand is.

Maar de keerzijde: je leert het dus vanzelf en met pepijn heb ik er helemaal geen moeite mee!! Dat loopt soepel, draait mee in het gezin, klaar.

Qua ritme m.b.t. het eten zat het wel snor, maar de rest....Het heeft echt maanden geduurd, voordat we haar echt begrepen. Momenteel zitten we iedere dag weer aardig op één lijn, maar morgen kan het zomaar anders zijn. Het gaat hier eigenlijk net een beetje zoals Darius het omschrijft.

Hmm, dat klinkt niet echt bemoedigend, Darius Misschien moeten we dan ook binnenkort maar voor een broertje of zusje gaan....

Maar even serieus, voelden jullie je dan ook tekort schieten als moeder? Iedereen zei altijd dat ze mij zo'n echte mama vinden, maar ik soms ben ik bang dat ik er gewoon niet zo voor weggelegd ben











Verder heb ik totáál geen last van ontzwanger-hormonen hoor

Ja, dat had ik wel eens. Maar kom op....je doet het prima meid, echt waar! Ik snap je volkomen hoor, maar waarom zou je twijfelen aan jezelf als je kindje goed eet, drinkt, slaapt en groeit en verder tevreden oogt? Heb vertrouwen in jezelf.

Novalee schreef:Maar even serieus, voelden jullie je dan ook tekort schieten als moeder?

Nee, nooit last van



Dagelijks dus...

Noralee, ik herinner me nog van mijn studie pedagogische wetenschappen dat in het eerste jaar een docente tegen mij zei dat je juist nooit tegen ouders moet zeggen dat je aan het huiltje kunt horen wat er aan de hand is, omdat je mensen, en dan vooral kersverse ouders, daar alleen maar ontzettend onzeker mee maakt. Want het is helemaal niet zo dat iedereen dat kan.

Heel vaak lijkt het alsof anderen alle wijsheid in pacht hebben, alles altijd precies aanvoelen en de hele tijd perfect weten wat ze moeten doen, maar geloof mij maar, dat is niet zo. Dat lijkt zo, maar het is niet zo.

Huiltjes herken ik ook niet. Moet het echt van de lichaamstaal hebben.

Ze hebben een huiltje dat klinkt als 'eng' en een huiltje dat klinkt als 'mama' merk ik sinds kort, maar wat ze er precies mee willen ben ik nog niet achter.

Ik herken bij Kian ook niet altijd alles. Vaak weet ik dat hij huilt omdat hij moe is, omdat hij al 1,5 wakker is, anders zou het net zo goed een hongerhuiltje kunnen zijn. Maar ik geef borstvoeding dus dat is erg makkelijk uitproberen of het honger is of niet.
Een pijnhuiltje herken ik dan wel weer meteen, dan lijkt hij net een jankend hondje...
En ritme, wat is dat? Ritme hebben we helemaal niet, maar ik heb daar echt totaal geen problemen mee, ik vind het zo makkelijk dat hij alles op verzoek doet. Bij Yara hadden we volgens mij pas een beetje een ritme toen ze nog maar 2 keer sliep overdag.

Hier dit keer heel gauw een ritme. Maar dat komt omdat de oudste naar school gaat. Dus ze moet op vaste tijden er uit en in bed. Bij de oudste duurde het volgens mij ook wel een tijd voordat we ritme hadden.
Hier is het meer logisch nadenken dan het aan de huiltjes horen. Als ze wakker is krijgt ze bv, na 1,5 uur begint ze te mopperen omdat ze moe is. Als ze in de box ligt en moppert is het meestal omdat ze aandacht of naar bed wil.

Susan schreef:Noralee, ik herinner me nog van mijn studie pedagogische wetenschappen dat in het eerste jaar een docente tegen mij zei dat je juist nooit tegen ouders moet zeggen dat je aan het huiltje kunt horen wat er aan de hand is, omdat je mensen, en dan vooral kersverse ouders, daar alleen maar ontzettend onzeker mee maakt. Want het is helemaal niet zo dat iedereen dat kan.

Dat is dus echt mijn probleem, ik moet zijn huiltje zien en zijn gezichtje erbij want alleen een huiltje kan ik niks uithalen, en net als je denkt dat je het huiltje kent veranderd het geluid (harder bijvoorbeeld)

Tja, ik ben van nature al erg onzeker dus dat helpt nu ook niet. Ze heeft in de eerste weken eventjes wat te weinig voeding gekregen zonder dat we dat merkten (stille ondervoeding) en dat speelt ook nog wel een beetje mee. Ik ben vaak bang dat er iets is, ookal is er geen aanleiding. Want dan denk ik, vorige keer hadden we het niet door, misschien nu ook niet. Tel bij die onzekerheid wat oververmoeidheid en een vermoeide en gestressde vriend op.

Het lastige vind ik om iets meer structuur in de dag aan te brengen. Maar het lukt me niet een goede indeling te vinden, zeker wat betreft het timen van het kolven. Voor een voeding is niet handig omdat die tijden dus verschuiven en ik moet wel redelijk op tijd kolven anders loopt m'n melk te ver terug. Tijdens het voeden is ook niet handig omdat ik vaak langer bezig ben dan N. drinkt waardoor ik hier niet kan laten boeren en ze meer spuugt. Daarnaast vind ik dat ze op dat moment mijn aandacht verdient, en niet dat het er even snel bij gebeurt. Na het voeden lukt vaak ook niet omdat ze dan meestal moet slapen wat dus weer niet wil en ik zit te kolven terwijl zij ligt te huilen (nu ook ). En dat is niet erg bevordelijk voor m'n productie.

Moeheidssignalen heken ik dus wel en ik leg haar dan ook weg, maar ze gaat nog niet de helft van die keren ook echt slapen. Qua honger kan ik moeilijk elke keer een fles geven, zoveel melk heb ik niet.

Lastig inderdaad om ook nog tijd te zoeken om te kolven.
Denk even mee. Kun je niet standaard gaan kolven als ze slaapt. Kopje thee er bij, dus ook even rust. Als je dat gewoon elke keer doet zit er toch steeds 3 a 4uur tussen? Desnoods zo nodig wat meer kolven als je vriend thuis is.

Novalee: Ik ken het helemaal, je verhaal over het kolven, vermoeidheid, stress etc.

@Susan: o dat had ik eerder moeten weten van die huiltjes. Had me dan een hoop gepieker gescheeld!

@novalee: serieus, er komen echt betere tijden aan hoor!!

Hier heeft het echt wel even geduurd voordat ik de huiltjes kende. Andere signalen wel vrij snel, zoals slaap hebben (in de ogen wrijven), pijn hebben (voor strijkplank spelen en keihard krijsen) en honger vaak ook wel (echt fanatiek op iets willen zuigen tegen die tijd).

Ritme heeft ook wel een tijdje geduurd. Sowieso hebben we hier nooit een vast ritme gehad. Wel rust en regelmaat, maar een ritme in de zin van vaste tijden voor bepaalde dingen heb ik niet gehad de eerste tijd. Ze kreeg eten als ze zelf aangaf honger te hebben, ging naar bed als ze zelf aangaf moe te zijn. Dat werkte het best. Nu komt er wel meer ritme in omdat ze bijvoorbeeld elke dag rond dezelfde tijd naar bed gaat en ook de maaltijden zijn nu rond dezelfde tijden.

Maar het is helemaal niet vreemd hoor, dat je de eerste tijd nog geen ritme hebt en dat je je kindje niet altijd begrijpt. En ook nu snap ik nog niet 100% van wat ze doet, soms dan heeft ze ineens een krijsbui bijvoorbeeld, en waar dat dan vandaan komt ineens?!

Hier ook geen ritme, maar ja dat kan ik ook niet verwachten van een kleintje van 6 weken. Ze heeft wel aardig het ritme (nu) van om de 4 uur eten, maar kan morgen ook ineens om de 3 uur zijn weer. Huiltjes herken ik ook totaal niet, maar dat komt vanzelf wel. Afgelopen weekend voelde ik me echt mislukt, er was iets en ik kon er maar niet achterkomen wat. Als ze nu weer vervelend wordt gooi ik het maar op een sprongetje

PapillonRose schreef:Hier heeft het echt wel even geduurd voordat ik de huiltjes kende. Andere signalen wel vrij snel, zoals slaap hebben (in de ogen wrijven), pijn hebben (voor strijkplank spelen en keihard krijsen) en honger vaak ook wel (echt fanatiek op iets willen zuigen tegen die tijd).

Haha, ik las eerst "bij de strijkplank spelen" N. doet dit sinds een paar dagen ook. Waar had A. pijn als ze dat deed?

PM: terug. Volgens mij kun jij er ook wel een gebruiken

Woezel, dan moet ze wel willen slapen overdag Ik probeer het inderdaad ook zo te timen dat ik kolf als ze slaapt. 's Ochtends lukt dat meestal wel omdat ze over het algemeen na de eerste fles makkelijk weer gaat slapen. Maar 's middags lukt het slapen vaak niet dus is het lastiger. 's Avonds slaapt ze eigenlijk vrijwel altijd en is mijn vriend ook thuis dus dan is kolven geen probleem. Soms kolf ik dan wel extra om het wat op te krikken, maar het is ook wel lekker om dan even wat tijd voor mezelf (en het huishouden )te hebben.

Bij ons ging het zo rond de 10-12 weken lekker lopen. F was toen volledig over op kunstvoeding en toen ging het opeens veel beter (toeval of toch niet?). Hij had toen veel minder buikkrampjes, huilde minder en begon door te slapen. Heerlijk was dat! Ook waren wij toen veel meer aan hem 'gewend'. Hij nam toen nog wel iedere 2 uur een flesje, maar sinds ongeveer week 16 is dat iedere 3 uur. Overdag heeft hij nog steeds niet echt een ritme qua slapen. Als ik zie dat hij moe is leg ik hem neer en geef hem zijn speentje. Bij opa en oma hetzelfde. Maar 's nachts slaapt hij wel 10uur achter elkaar (20:00-6:00) dus mag niet klagen:)

Voor nu: ik zal N. 3 december wel even aanspreken. Dan moet ze die dag maar met Y. meedraaien wbt ritme

Straks meer als Y. slaapt