Ergeren

Ja over dit soort dingen hoor je als ouder te beslissen, want het gaat alleen je kind aan. Als er met spullen gegooid word, of er worden woorden gebruikt die ik in mijn huis niet wil, ben ik degene die daarover beslist. Overal gelden andere regels, maar regels wbt eten, en speen ed daaar beslissen de ouders over.

Ik denk trouwens dat we uiteindelijk niet eens zoveel verschillen in wat we in de praktijk zouden doen, maar het gaat om de gedachte erachter. Ik vind dat ik in essentie zelf het recht blijf houden om te bepalen wat mijn kind wel en niet mag en krijgt, jij vindt dat de gastheer- of vrouw in essentie dat recht heeft. Althans, dat proef ik uit de reacties.

Ik had idd om een voorbeeldje gevraagd naar aanleiding van een antwoord van Susan op mij. Staat idd los van de openingspost.

kruimelje schreef:Ja over dit soort dingen hoor je als ouder te beslissen, want het gaat alleen je kind aan. Als er met spullen gegooid word, of er worden woorden gebruikt die ik in mijn huis niet wil, ben ik degene die daarover beslist. Overal gelden andere regels, maar regels wbt eten, en speen ed daaar beslissen de ouders over.

Precies, dat is dus wat ik bedoel.

Susan schreef:

LMCurious schreef:

+1!

Susan, ik vind precies als reactie vanuit jou hierop erg vreemd. omdat het totaal anders is dan wat jij zegt! Ik zeg ook steeds dat ik het erbuiten vind staan. maar jij bent wel degene die het in de discussie brengt! kruimeltje zegt toch ook dat haar kind ergens anders eventueel wel hartig eet als dat daar de regels zijn. met alleen de uitzondering als erover gesproken word. Maar dat zeg ik continue al, dat ik ervan uit ga dat als mensen bij elkaar komen er gewoon over die dingen word.

maar goed, als jij dit hetzelfde vind als wat jij vind, en ik ook, dan zijn we bij deze klaar met de discussie geloof ik.

Als mijn kinderen gewoon hartig lusten en ze gaan bij iemand eten waar het de regel is dat je eerst hartig eet en dan zoet dan vind ik het ook echt geen punt als mijn kinderen daar ook aan meedoen, al zou die regel bij mij dan niet gelden, maar dat blijft dus uiteindelijk wel aan mij. Dat is bij kruimelje hetzelfde, want als haar zoon echt niet wil hoeft het niet - zij blijft dus ook degene die daarover beslist.

Het is ook niet zo dat ik bij een ander thuis geen enkele concessie zou doen, in tegendeel. Het gaat mij er wel om dat ik het recht behoud om dat soort dingen te bepalen. Ook bij een ander thuis.

En dit alles staat inderdaad buiten de oorspronkelijke discussie, maar er werd om voorbeelden gevraagd en zo is deze discussie ontstaan.

maar als iemand erop staat dat er wel hartig gegeten word, en jou kind lust het niet, dan is het in mijn ogen het recht van die ouder om te zeggen, dan heb je pech, zoet krijg je niet. En in mijn ogen heb jij dan dus het recht om te zeggen, prima, dan komt mijn kind niet. En ga ik er zelf toch vanuit dat dit soort situaties nauwelijks voor zullen komen omdat er dus over gesproken word.

LMCurious schreef:

Susan schreef:

LMCurious schreef:

+1!

Susan, ik vind precies als reactie vanuit jou hierop erg vreemd. omdat het totaal anders is dan wat jij zegt! Ik zeg ook steeds dat ik het erbuiten vind staan. maar jij bent wel degene die het in de discussie brengt! kruimeltje zegt toch ook dat haar kind ergens anders eventueel wel hartig eet als dat daar de regels zijn. met alleen de uitzondering als erover gesproken word. Maar dat zeg ik continue al, dat ik ervan uit ga dat als mensen bij elkaar komen er gewoon over die dingen word.

maar goed, als jij dit hetzelfde vind als wat jij vind, en ik ook, dan zijn we bij deze klaar met de discussie geloof ik.

Als mijn kinderen gewoon hartig lusten en ze gaan bij iemand eten waar het de regel is dat je eerst hartig eet en dan zoet dan vind ik het ook echt geen punt als mijn kinderen daar ook aan meedoen, al zou die regel bij mij dan niet gelden, maar dat blijft dus uiteindelijk wel aan mij. Dat is bij kruimelje hetzelfde, want als haar zoon echt niet wil hoeft het niet - zij blijft dus ook degene die daarover beslist.

Het is ook niet zo dat ik bij een ander thuis geen enkele concessie zou doen, in tegendeel. Het gaat mij er wel om dat ik het recht behoud om dat soort dingen te bepalen. Ook bij een ander thuis.

En dit alles staat inderdaad buiten de oorspronkelijke discussie, maar er werd om voorbeelden gevraagd en zo is deze discussie ontstaan.

maar als iemand erop staat dat er wel hartig gegeten word, en jou kind lust het niet, dan is het in mijn ogen het recht van die ouder om te zeggen, dan heb je pech, zoet krijg je niet. En in mijn ogen heb jij dan dus het recht om te zeggen, prima, dan komt mijn kind niet. En ga ik er zelf toch vanuit dat dit soort situaties nauwelijks voor zullen komen omdat er dus over gesproken word.

Maar wat is dan de reden van die ouder om zoiets te zeggen, het maakt haar (jou dan in dit geval) toch niet uit wat mijn kind eet? Ik vind dat belachelijk dat mijn kind dan iets zou moeten eten wat hij niet lust. Maar goed, in praktijk komt dit zo ook haast niet voor.
En als de reden zou zijn, dat het dan zielig is voor jouw kinderen dat zij niet iets zoets mogen dat is dan het probleem van jou, en niet dat van mijn kind.

LMCurious schreef:

maar als iemand erop staat dat er wel hartig gegeten word, en jou kind lust het niet, dan is het in mijn ogen het recht van die ouder om te zeggen, dan heb je pech, zoet krijg je niet. En in mijn ogen heb jij dan dus het recht om te zeggen, prima, dan komt mijn kind niet. En ga ik er zelf toch vanuit dat dit soort situaties nauwelijks voor zullen komen omdat er dus over gesproken word.

Klopt, want dan is het jouw zoetigheid, maar als je als ouder die op bezoek is zelf een trommeltje met een boterham met jam bij je hebt dan is het weer je goed recht om dat gewoon te geven.

En ik bedoel niet echt jou, maar jou als in het voorbeeld

Susan schreef:

LMCurious schreef:

maar als iemand erop staat dat er wel hartig gegeten word, en jou kind lust het niet, dan is het in mijn ogen het recht van die ouder om te zeggen, dan heb je pech, zoet krijg je niet. En in mijn ogen heb jij dan dus het recht om te zeggen, prima, dan komt mijn kind niet. En ga ik er zelf toch vanuit dat dit soort situaties nauwelijks voor zullen komen omdat er dus over gesproken word.

Klopt, want dan is het jouw zoetigheid, maar als je als ouder die op bezoek is zelf een trommeltje met een boterham met jam bij je hebt dan is het weer je goed recht om dat gewoon te geven.

Ik vind dat het niet klopt, of die mensen meoten geen zoet in huis hebben, dan is het inderdaad pech hebben. Als Ch.ristian echt geen kaas of worst lust en hij mag dan niets anders vind ik dat niet kloppen. En dan zou ik daar ook wat over zeggen tegen die ouders.

Susan schreef:

LMCurious schreef:

maar als iemand erop staat dat er wel hartig gegeten word, en jou kind lust het niet, dan is het in mijn ogen het recht van die ouder om te zeggen, dan heb je pech, zoet krijg je niet. En in mijn ogen heb jij dan dus het recht om te zeggen, prima, dan komt mijn kind niet. En ga ik er zelf toch vanuit dat dit soort situaties nauwelijks voor zullen komen omdat er dus over gesproken word.

Klopt, want dan is het jouw zoetigheid, maar als je als ouder die op bezoek is zelf een trommeltje met een boterham met jam bij je hebt dan is het weer je goed recht om dat gewoon te geven.

Ik vind dat het niet klopt, of die mensen meoten geen zoet in huis hebben, dan is het inderdaad pech hebben. Als Ch.ristian echt geen kaas of worst lust en hij mag dan niets anders vind ik dat niet kloppen. En dan zou ik daar ook wat over zeggen tegen die ouders.

kruimelje schreef:

Ik vind dat het niet klopt, of die mensen meoten geen zoet in huis hebben, dan is het inderdaad pech hebben. Als Ch.ristian echt geen kaas of worst lust en hij mag dan niets anders vind ik dat niet kloppen. En dan zou ik daar ook wat over zeggen tegen die ouders.

Ik zou het ook uitgesproken kinderachtig vinden als ze zo zouden redeneren, hoor, maar het was meer om het onderscheid te maken tussen jouw spullen, waar je wel zeggenschap over hebt, en andermans kind, waar je geen zeggenschap over hebt.

Susan schreef:

kruimelje schreef:

Ik vind dat het niet klopt, of die mensen meoten geen zoet in huis hebben, dan is het inderdaad pech hebben. Als Ch.ristian echt geen kaas of worst lust en hij mag dan niets anders vind ik dat niet kloppen. En dan zou ik daar ook wat over zeggen tegen die ouders.

Ik zou het ook uitgesproken kinderachtig vinden als ze zo zouden redeneren, hoor, maar het was meer om het onderscheid te maken tussen jouw spullen, waar je wel zeggenschap over hebt, en andermans kind, waar je geen zeggenschap over hebt.

Ja zo op die manier snap ik het wel, maar je gaat een kind dan toch niet liever niks geven? Maar gelukkig was het als voorbeeld.

kruimelje schreef:En ik bedoel niet echt jou, maar jou als in het voorbeeld

ja maar ik (dus ook niet letterlijk) los mijn probleem dan toch op door te zeggen dat een ander kind dat ook niet krijgt voor het hartig heeft gegeten. en dan is het dus weer jou probleem om te zeggen of je kind dan wel of niet bij mij eet.

en susan, als jij dan je eigen boterham meegeeft zou ik daar dus niet blij van worden nee. nu vind ik het erg lastig om daarop in te gaan zoals deze denkbeeldige persoon dan dus in het leven staat, omdat ik het zelf niet zo zie. Maar ik denk dat deze persoon het erg asociaal vind, om nadat ik dus de regels heb duidelijk gemaakt, toch anders te doen in mijn huis. Dan zou ik denk ik je vriendelijk verzoeken die boterham ergens anders aan je kind te geven, ipv voor de neus van mijn kind. Want uiteindelijk komt het daar dus op neer, een van beide kinderen heeft er 'last' van. En in mijn huis zal het dus niet mijn kind zijn.

Het wordt nu misschien ook wat te gedetailleerd, in de praktijk zou het nooit zo op de spits worden gedreven, maar waar het voor mij op neerkomt is dat je het recht hebt je grenzen te bepalen als het om jouw huis gaat, maar dat dat niet betekent dat je álles over mijn kind te zeggen hebt zodra ik bij jou ben. Net zo min als dat jij alles te zeggen hebt over een volwassene die bij jou over de vloer komt omdat het toevallig jouw huis is.

ik snap ergens wel wat je bedoeld, alleen vind ik ook dat ik over volwassenen ook wel degelijk dingen te zeggen heb. En ik ben niet zo moeilijk, en het komt allemaal niet zo nauw, maar even als voorbeeld;
Zo krijgen anderen bijv. bij mijn ouders thuis ook niets anders te eten als ze niet lusten wat de pot schaft. Toen Dave 10 jaar geleden bij ons thuis kwam de 1e keer, stond er hutspot op tafel. Als hij ergens van gruwelt is het dat wel. En hij was toen de eerste, en tot nu toe de enige die een boterham kreeg aangeboden door ons mam. (tot grote verbazing van ons allemaal incl. ons pap) Maar zo ging het vroeger bij ons thuis, dat waren de regels, en als er iemand kwam die wel iets anders wilde eten, was vrij om friet te gaan halen bijv, maar dat word dan bij de frituur opgegeten, en niet bij ons aan tafel. Maar ons mam zei dan altijd; "ik vraag welke dingen iemand niet lust, als die persoon zelf iets vergeet door te geven en ik zet het vervolgens op tafel, is dat niet mijn fout, en ga ik geen andere dingen klaarmaken."

En ik heb het altijd overdreven gevonden er zo stellig in te zijn. Maar vind het wel haar recht om zo te handelen. En als iemand anders het anders wil doen, kan die persoon dus inderdaad vertrekken. En dat is voor mij dus hetzelfde als schoenen uitdoen, binnen roken etc etc. Ik bepaal wat wel en niet mag in mijn huis, en als een ander daar niet in mee wil gaan is het klaar.

LMCurious schreef:

kruimelje schreef:En ik bedoel niet echt jou, maar jou als in het voorbeeld

ja maar ik (dus ook niet letterlijk) los mijn probleem dan toch op door te zeggen dat een ander kind dat ook niet krijgt voor het hartig heeft gegeten. en dan is het dus weer jou probleem om te zeggen of je kind dan wel of niet bij mij eet.

en susan, als jij dan je eigen boterham meegeeft zou ik daar dus niet blij van worden nee. nu vind ik het erg lastig om daarop in te gaan zoals deze denkbeeldige persoon dan dus in het leven staat, omdat ik het zelf niet zo zie. Maar ik denk dat deze persoon het erg asociaal vind, om nadat ik dus de regels heb duidelijk gemaakt, toch anders te doen in mijn huis. Dan zou ik denk ik je vriendelijk verzoeken die boterham ergens anders aan je kind te geven, ipv voor de neus van mijn kind. Want uiteindelijk komt het daar dus op neer, een van beide kinderen heeft er 'last' van. En in mijn huis zal het dus niet mijn kind zijn.

Als mijn kind geen hartig lust zal het dan bij jou niet eten. Jij bepaalt wat jouw kind eet, en ik bepaal wat de mijne eet. Maar ik vind niet dat je kunt weigeren te geven wat de moeder heeft mee gegeven, dan komt het er dus op neer dat het andere kind honger moet lijden.

Susan schreef:Het wordt nu misschien ook wat te gedetailleerd, in de praktijk zou het nooit zo op de spits worden gedreven, maar waar het voor mij op neerkomt is dat je het recht hebt je grenzen te bepalen als het om jouw huis gaat, maar dat dat niet betekent dat je álles over mijn kind te zeggen hebt zodra ik bij jou ben. Net zo min als dat jij alles te zeggen hebt over een volwassene die bij jou over de vloer komt omdat het toevallig jouw huis is.

+1 hoewel ik het nu een vreemde discussie vind worden.

Even voor mijn duidelijkheid LMC. Als mijn kind geen hartig lust op zijn boterham en hij zou bij jou tussen de middag eten, dan krijgt hij niets TENZIJ hij toch hartig eet. Klopt dit of begrijp ik het nu verkeerd?

Het wordt een vreemde discussie omdat ik voorbeelden moest noemen die nu veel te veel zijn uitgeplozen. In werkelijkheid zou het nooit zo gaan.

Lieskuh schreef:

Susan schreef:Het wordt nu misschien ook wat te gedetailleerd, in de praktijk zou het nooit zo op de spits worden gedreven, maar waar het voor mij op neerkomt is dat je het recht hebt je grenzen te bepalen als het om jouw huis gaat, maar dat dat niet betekent dat je álles over mijn kind te zeggen hebt zodra ik bij jou ben. Net zo min als dat jij alles te zeggen hebt over een volwassene die bij jou over de vloer komt omdat het toevallig jouw huis is.

+1 hoewel ik het nu een vreemde discussie vind worden.

Even voor mijn duidelijkheid LMC. Als mijn kind geen hartig lust op zijn boterham en hij zou bij jou tussen de middag eten, dan krijgt hij niets TENZIJ hij toch hartig eet. Klopt dit of begrijp ik het nu verkeerd?

Zoals ik het lees klopt dat inderdaad, of hij moet het dan ergens anders opeten, als jij het bijvoorbeeld hebt meegegeven.

kruimelje schreef:Zoals ik het lees klopt dat inderdaad, of hij moet het dan ergens anders opeten, als jij het bijvoorbeeld hebt meegegeven.

Serieus?????

Susan, ik begreep dat het een voorbeeld was inderdaad dat maakt ook niets uit. Maar kennelijk staat LMC er toch achter zoals ik lees dat zij het bedoelt. Ik vind dat persoonlijk vrij ver gaan.

Zoals ik het zie heeft er niemand iets te zeggen over mijn kinderen. Als zij iets doen wat niet kan (zoals op de bank springen f heel hardhandig met andermans speelgoed omgaan) dan kan er in mijn ogen best iets van gezegd worden tegen het kind, maar op een luchtige manier. Alleen wanneer 1 van de ouders erbij is zijn dát de aangewezen personen (en enige personen) om op het gedrag van hun kinderen aan te spreken. Ik zou het zelf ook erg storend vinden als ik bij iemand was en zij zou 'mopperen' op mijn kinderen. Dat hebben ze niet te doen en ik zou dat ook nooit bij andermans kinderen doen. Zo kijk ik ertegen.

In het geval van TO blijkt het familie te zijn. Dan zou het dus niet zo moeilijk zijn om hun een keer aan te spreken en aan het geven dat het bij jullie anders gaat en dat je hun dus vraagt dat te respecteren. Als het kind de moeder voor de zoveelste keer negeert dan zou je een keer kunnen zeggen (bijv. met een lach) Pff als ze nu al niet naar je luisteren hoe moet dat dan als ze dadelijk 12 jaar zijn. Je zegt niets verkeerds en geeft haar toch stof om over na te denken lijkt me. En als het echt niet anders kan gewoon minder vaak uitnodigen.

kruimelje schreef:

Lieskuh schreef:

Susan schreef:Het wordt nu misschien ook wat te gedetailleerd, in de praktijk zou het nooit zo op de spits worden gedreven, maar waar het voor mij op neerkomt is dat je het recht hebt je grenzen te bepalen als het om jouw huis gaat, maar dat dat niet betekent dat je álles over mijn kind te zeggen hebt zodra ik bij jou ben. Net zo min als dat jij alles te zeggen hebt over een volwassene die bij jou over de vloer komt omdat het toevallig jouw huis is.

+1 hoewel ik het nu een vreemde discussie vind worden.

Even voor mijn duidelijkheid LMC. Als mijn kind geen hartig lust op zijn boterham en hij zou bij jou tussen de middag eten, dan krijgt hij niets TENZIJ hij toch hartig eet. Klopt dit of begrijp ik het nu verkeerd?

Zoals ik het lees klopt dat inderdaad, of hij moet het dan ergens anders opeten, als jij het bijvoorbeeld hebt meegegeven.

Wat bizar.

kruimelje schreef:

Lieskuh schreef:

Susan schreef:Het wordt nu misschien ook wat te gedetailleerd, in de praktijk zou het nooit zo op de spits worden gedreven, maar waar het voor mij op neerkomt is dat je het recht hebt je grenzen te bepalen als het om jouw huis gaat, maar dat dat niet betekent dat je álles over mijn kind te zeggen hebt zodra ik bij jou ben. Net zo min als dat jij alles te zeggen hebt over een volwassene die bij jou over de vloer komt omdat het toevallig jouw huis is.

+1 hoewel ik het nu een vreemde discussie vind worden.

Even voor mijn duidelijkheid LMC. Als mijn kind geen hartig lust op zijn boterham en hij zou bij jou tussen de middag eten, dan krijgt hij niets TENZIJ hij toch hartig eet. Klopt dit of begrijp ik het nu verkeerd?

Zoals ik het lees klopt dat inderdaad, of hij moet het dan ergens anders opeten, als jij het bijvoorbeeld hebt meegegeven.

Dat is hoe het dus in principe zou kunnen zijn. Maar zo gaat het bij mij thuis dus niet nee. Ik zou zelf niet zo moeilijk doen over dit soort dingen. Maar zoals Susan ook al zei gaat het over voorbeelden die waarschijnlijk nooit aan de orde zouden komen. Bij mij thuis geld de hartig eerst regel überhaupt niet. Joris kiest wat hij wil, en dat is over het algemeen gelukkig heel divers. maar anders zou ik denk Joris die keer ook geen hartig laten eten. Dus nee, in zo'n geval zou ik me wel aanpassen. Wat ik wel zei is dat ik vind dat ik het recht heb het wel zo te doen in mijn huis. Maar als dat dus inhoud dat het kind niets anders krijgt vind ik dat nergens meer op slaan!

Maar je hebt niet overal het recht toe omdat het jouw huis is, daar gaat het de hele tijd al om.

Susan schreef:Maar je hebt niet overal het recht toe omdat het jouw huis is, daar gaat het de hele tijd al om.

dat is dus het enige waar we het over oneens zijn. Ik vind dat je dus wel dat recht heb, niet dat je dat in elk geval moet gebruiken. Maar verder zijn we het allemaal eens.

Ja? Jij vindt serieus dat jij alles over mijn kinderen te zeggen hebt zodra ik in jouw huis bent? Echt serieus?