de roze wolk....

Razz_ schreef:

Lejow schreef:

Jolie2 schreef:Ik vind het een stom stuk. Iedereen weet dat een zwangerschap niet altijd zonder problemen verloopt. Kwalen als misselijkheid, vermoeidheid, vasthouden van vocht en hormonale stemmingen zijn volgens mij bij iedereen bekend. Toch kies je ervoor om zwanger te worden met het risico dat je zwangerschap misschien geen roze wolk is. En als het dat niet is, dan is dat vervelend, maar geen reden om een klaagzang op hyves te posten.

En overdrijven is ook een vak...
Waarom zou je zo iets niet op hyves mogen plaatsen? Moet als wat je plaatst maar over koetjes, kalfjes en het heerlijke weer gaan ofzo?

+1, dan moet je wel vaak goed nadenken wat je wel en niet "mag" plaatsen op je hyves en FB. Het is toch geen taboe?

Je mag het best plaatsen op hyves, maar ik vind dat je dan echt ontzettend klaagt. Mensen plaatsen van alles op hyves en fb, moeten ze zelf weten, maar ik mag dat best wel stom vinden. Ik ben er niet door gekwetst, als ze publiekelijk wil klagen moet ze dat vooral doen. Maar inhoudelijk klopt het stuk niet, want iedereen weet dat een vrouw zich tijdens de zwangerschap behoorlijk beroerd kan voelen.

Lejow schreef:

Jolie2 schreef:

Lejow schreef:

Jolie2 schreef:Ik vind het een stom stuk. Iedereen weet dat een zwangerschap niet altijd zonder problemen verloopt. Kwalen als misselijkheid, vermoeidheid, vasthouden van vocht en hormonale stemmingen zijn volgens mij bij iedereen bekend. Toch kies je ervoor om zwanger te worden met het risico dat je zwangerschap misschien geen roze wolk is. En als het dat niet is, dan is dat vervelend, maar geen reden om een klaagzang op hyves te posten.

En overdrijven is ook een vak...
Waarom zou je zo iets niet op hyves mogen plaatsen? Moet als wat je plaatst maar over koetjes, kalfjes en het heerlijke weer gaan ofzo?

Dat zeg ik toch niet. Ik vind publiekelijk klagen erg stom, ik vind klagen uberhaupt stom. Je weet dat zwanger worden niet fijn kan zijn, je weet dat het best zwaar kan zijn, maar toch kies je ervoor en dan maak je er maar het beste van.

Bah, dooddoener eerste klas 'Je wilde het toch zelf' Blabla...

Vind je? Ik leef daarna. Als ik iets graag wil en ik ken de gevolgen, maar ik kies er bewust voor dan zal ik er nooit over gaan klagen. Voor mij is dat dus geen dooddoener.

Jolie, het is gewoon een grappig stukje tekst, aan het einde zegt ze toch ook er voor 99% van te genieten?
Zulke stukjes vind je bij wijze van ook in de libelle/margriet etc.

Ik vind hem grappig geschreven. Doordat ik zo jong zwanger was heb ik niet vaak genoten, hopelijk mag ik nog een keer zwanger worden en er wel volop van genieten!

Enigszins herkenbaar. Zwanger zijn is niet wat ik ervan had verwacht. De eerste maanden heb ik zo'n beetje alles wat er in ging ook weer 'uitgekotst'. Inmiddels gaat dat, 28 weken zwangerschap verder, iets beter, maar nog steeds ben ik ieder moment van de dag misselijk en hang ik met regelmaat boven wc of emmer. Een week ziekenhuis door uitdroging, en daarna elke dag vechten om maar voldoende vocht binnen te krijgen. Inmiddels iets minder aan het overgeven maar door het vele braken eerder in de zwangerschap en het forse gewichtsverlies/minder sterk worden van spieren eigenlijk continu moe en slap. Afhankelijk zijn van anderen, want even naar de supermarkt of het maken van een wandeling gaat niet meer. Dan heb ik het nog niet over de eerste maanden, waarin het me omdraaien, net in de verkeerde houding liggen, iets teveel licht of geluid of het van bed naar de bank of de wc lopen zorgde voor een zich omkerende maag.

Nee; over het algemeen vind ik zwanger zijn maar niets. Ik ben gek op kinderen, ik heb het ervoor over, maar of ik dit een tweede keer durf aan te gaan? Dat weet ik echt nog niet. Nu weet ik dat dit een extreme is, dat over het algemeen zwanger zijn misschien wel zwaar kan zijn, maar niet zó zwaar.

Desalniettemin geniet ik wel van alle trappeltjes, draaitjes. Het voelen van de hik van het kindje in mijn buik. Vooral kijk ik erg uit naar de geboorte. Natuurlijk vooral omdat we dan ons kindje eindelijk vast mogen houden, maar ook omdat ik me dan niet meer continu ziek, zwak en misselijk zal voelen en weer een fatsoenlijke maaltijd zal kunnen eten.

Opmerkingen als 'je wilde dit toch zelf' vind ik dan ook niet geheel terecht. Een kindje willen, zwanger willen worden, is iets anders dan het negen maanden ziek willen zijn. Niemand kiest ervoor om zich negen maanden lang ellendig te voelen, en op sommige dingen kún je je ook gewoon niet voorbereiden. Jammer dat er zo'n taboe rust op 'klagen' erover. Sommige momenten is het gewoon enorm zwaar, mag er dan alsjeblieft een uitlaatklep zijn?

Viva schreef:Jolie, het is gewoon een grappig stukje tekst, aan het einde zegt ze toch ook er voor 99% van te genieten?
Zulke stukjes vind je bij wijze van ook in de libelle/margriet etc.

Ik vind hem grappig geschreven. Doordat ik zo jong zwanger was heb ik niet vaak genoten, hopelijk mag ik nog een keer zwanger worden en er wel volop van genieten!

Ik vind het niet grappig en ik vind het niet kloppen. Mensen vragen altijd aan een zwangere hoe het gaat. Of ze misselijk zijn, of ze moe zijn etc. Er wordt ook rekening gehouden met een zwangere vrouw en heel logisch ook want het is vast ook niet niks om zwanger te zijn. Ik ken niemand die ervan uit gaat dat iedere zwangere zich topfit voelt en elke dag geniet. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je niet aan het genieten bent als je kotsend boven de wc hangt, maar het hoort er nu eenmaal bij en het heeft ook weinig zin om erover te klagen.

Jolie2 schreef:

Viva schreef:Jolie, het is gewoon een grappig stukje tekst, aan het einde zegt ze toch ook er voor 99% van te genieten?
Zulke stukjes vind je bij wijze van ook in de libelle/margriet etc.

Ik vind hem grappig geschreven. Doordat ik zo jong zwanger was heb ik niet vaak genoten, hopelijk mag ik nog een keer zwanger worden en er wel volop van genieten!

Ik vind het niet grappig en ik vind het niet kloppen. Mensen vragen altijd aan een zwangere hoe het gaat. Of ze misselijk zijn, of ze moe zijn etc. Er wordt ook rekening gehouden met een zwangere vrouw en heel logisch ook want het is vast ook niet niks om zwanger te zijn. Ik ken niemand die ervan uit gaat dat iedere zwangere zich topfit voelt en elke dag geniet. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je niet aan het genieten bent als je kotsend boven de wc hangt, maar het hoort er nu eenmaal bij en het heeft ook weinig zin om erover te klagen.

Anderen delen wel graag hun gevoelens met hun vrienden en kennissen.

Tiramisu schreef:Enigszins herkenbaar. Zwanger zijn is niet wat ik ervan had verwacht. De eerste maanden heb ik zo'n beetje alles wat er in ging ook weer 'uitgekotst'. Inmiddels gaat dat, 28 weken zwangerschap verder, iets beter, maar nog steeds ben ik ieder moment van de dag misselijk en hang ik met regelmaat boven wc of emmer. Een week ziekenhuis door uitdroging, en daarna elke dag vechten om maar voldoende vocht binnen te krijgen. Inmiddels iets minder aan het overgeven maar door het vele braken eerder in de zwangerschap en het forse gewichtsverlies/minder sterk worden van spieren eigenlijk continu moe en slap. Afhankelijk zijn van anderen, want even naar de supermarkt of het maken van een wandeling gaat niet meer. Dan heb ik het nog niet over de eerste maanden, waarin het me omdraaien, net in de verkeerde houding liggen, iets teveel licht of geluid of het van bed naar de bank of de wc lopen zorgde voor een zich omkerende maag.

Nee; over het algemeen vind ik zwanger zijn maar niets. Ik ben gek op kinderen, ik heb het ervoor over, maar of ik dit een tweede keer durf aan te gaan? Dat weet ik echt nog niet. Nu weet ik dat dit een extreme is, dat over het algemeen zwanger zijn misschien wel zwaar kan zijn, maar niet zó zwaar.

Desalniettemin geniet ik wel van alle trappeltjes, draaitjes. Het voelen van de hik van het kindje in mijn buik. Vooral kijk ik erg uit naar de geboorte. Natuurlijk vooral omdat we dan ons kindje eindelijk vast mogen houden, maar ook omdat ik me dan niet meer continu ziek, zwak en misselijk zal voelen en weer een fatsoenlijke maaltijd zal kunnen eten.

Opmerkingen als 'je wilde dit toch zelf' vind ik dan ook niet geheel terecht. Een kindje willen, zwanger willen worden, is iets anders dan het negen maanden ziek willen zijn. Niemand kiest ervoor om zich negen maanden lang ellendig te voelen, en op sommige dingen kún je je ook gewoon niet voorbereiden. Jammer dat er zo'n taboe rust op 'klagen' erover. Sommige momenten is het gewoon enorm zwaar, mag er dan alsjeblieft een uitlaatklep zijn?

Jouw situatie vind ik anders, want jij was echt ziek. Maar weet je wat het is, de meeste mensen die echt ziek zijn en die echt iets hebben, die klagen niet of minder. Zij maken er het beste van en kijken vaak naar de dingen die wel goed zijn. Maar goed, er wordt hier vaak zo boos gereageerd als je het ergens niet mee eens bent. Zoals ik het lees, vindt hier bijna iedereen dat het een leuk stukje is en dat het raar is als je het wel stom vindt, dus dan is het over het algemeen een leuk stukje. Er zullen altijd mensen zijn die er anders over denken, maar daar hoef je het niet voor te laten. En het is voor to vast leuk om te lezen dat er veel vrouwen zijn die zich erin herkennen.

Tiramisu schreef:Enigszins herkenbaar. Zwanger zijn is niet wat ik ervan had verwacht. De eerste maanden heb ik zo'n beetje alles wat er in ging ook weer 'uitgekotst'. Inmiddels gaat dat, 28 weken zwangerschap verder, iets beter, maar nog steeds ben ik ieder moment van de dag misselijk en hang ik met regelmaat boven wc of emmer. Een week ziekenhuis door uitdroging, en daarna elke dag vechten om maar voldoende vocht binnen te krijgen. Inmiddels iets minder aan het overgeven maar door het vele braken eerder in de zwangerschap en het forse gewichtsverlies/minder sterk worden van spieren eigenlijk continu moe en slap. Afhankelijk zijn van anderen, want even naar de supermarkt of het maken van een wandeling gaat niet meer. Dan heb ik het nog niet over de eerste maanden, waarin het me omdraaien, net in de verkeerde houding liggen, iets teveel licht of geluid of het van bed naar de bank of de wc lopen zorgde voor een zich omkerende maag.

Nee; over het algemeen vind ik zwanger zijn maar niets. Ik ben gek op kinderen, ik heb het ervoor over, maar of ik dit een tweede keer durf aan te gaan? Dat weet ik echt nog niet. Nu weet ik dat dit een extreme is, dat over het algemeen zwanger zijn misschien wel zwaar kan zijn, maar niet zó zwaar.

Desalniettemin geniet ik wel van alle trappeltjes, draaitjes. Het voelen van de hik van het kindje in mijn buik. Vooral kijk ik erg uit naar de geboorte. Natuurlijk vooral omdat we dan ons kindje eindelijk vast mogen houden, maar ook omdat ik me dan niet meer continu ziek, zwak en misselijk zal voelen en weer een fatsoenlijke maaltijd zal kunnen eten.

Opmerkingen als 'je wilde dit toch zelf' vind ik dan ook niet geheel terecht. Een kindje willen, zwanger willen worden, is iets anders dan het negen maanden ziek willen zijn. Niemand kiest ervoor om zich negen maanden lang ellendig te voelen, en op sommige dingen kún je je ook gewoon niet voorbereiden. Jammer dat er zo'n taboe rust op 'klagen' erover. Sommige momenten is het gewoon enorm zwaar, mag er dan alsjeblieft een uitlaatklep zijn?

Zoooooo +1

Ik ben het helemaal eens met Tiramisu! Tot een week of 20 was mijn situatie hetzelfde, en geloof me dat ik echt niet had verwacht dat ik me zo ontzettend ziek zou voelen. Ik ben meestal echt van het niet klagen en zo lang mogelijk doorgaan als ik me niet lekker voel, maar dat ging op een gegeven moment echt niet meer. En ja, toen heb ik ook weleens geklaagd. Beter dat je het af en toe even ventileert dan het op te kroppen vind ik. Een beetje klagen op zijn tijd moet kunnen, ook al heb je zelf voor een zwangerschap gekozen en weet je dat er kwaaltjes bij horen. Ik wist dat ook, maar pas als je het echt ervaart weet je ook echt hoe het voelt. En dat kan tegenvallen vergeleken met je verwachtingen.

@Tiramisu: Ik snap dat je uitkijkt naar de bevalling. Natuurlijk om jullie kindje te zien, en toch ook om van de klachten af te zijn. Na de bevalling gaat het hopelijk weer beter met je! Hier waren alle klachten na de bevalling als sneeuw voor de zon verdwenen, heerlijk. Dat het bij jou ook maar mag gebeuren en je dan 100% kan genieten zonder die verrotte misselijkheid en het overgeven.

Ik snap jolie2 ergens wel. Niemand weet vooraf hoe de zwangerschap zal verlopen, of je er fluiitend doorheen gaat of dat de zwangerschap veel problemen / klachten met zich meebrengt. We kiezen allemaal bewust voor een zwangerschap en niemand wil zich ellendig voelem gedurende de zwangerschap. Klagen mag, het is een uitlaatklep. Maar ik zie de humor van het stukje eigenlijk ook niet in. Ik zou denken, als ik dit zou lezen op hyves "moet ik nu medelijden met je hebben?".

Ik vind het onzin dat je er niet over mag klagen omdat je zelf zwanger wilde worden, sommige zwangerschappen zijn gewoon heel erg zwaar en daar mag je best af en toe van balen en dat mag je ook af en toe benoemen, ook op Facebook. Als mensen daar alleen nog maar diepgaande stukken mogen plaatsen en mogen klagen met een zeer goede reden dan kunnen ze Facebook wel opdoeken.

Laced schreef:Ik snap jolie2 ergens wel. Niemand weet vooraf hoe de zwangerschap zal verlopen, of je er fluiitend doorheen gaat of dat de zwangerschap veel problemen / klachten met zich meebrengt. We kiezen allemaal bewust voor een zwangerschap en niemand wil zich ellendig voelem gedurende de zwangerschap. Klagen mag, het is een uitlaatklep. Maar ik zie de humor van het stukje eigenlijk ook niet in. Ik zou denken, als ik dit zou lezen op hyves "moet ik nu medelijden met je hebben?".

Ja inderdaad, dat ja. Ik heb overigens wel te doen met vrouwen die door al het spugen met uitdroging in het ziekenhuis liggen.

Ik vind het stukje ook niet heel grappig of zo, als ik het zou lezen zou ik denken: die vrouw heeft het er kennelijk heel even mee gehad.

Dolcis_ schreef:

Druifke schreef:

Ja dat snap ik, maar voor die 1% hoef je toch niet te klagen dan. Ik klaag ook wel eens maar je krijgt sommige dingen nu eenmaal niet voor niks. We weten volgens mij allemaal dat een bevalling pijn doet, hoeveel ja dat kun je alleen zeggen als je dat ooit gedaan hebt en dan nog is dat persoonlijk.

Misschien moet je het niet te zwaar opvatten.

+1

Susan schreef:Ik vind het stukje ook niet heel grappig of zo, als ik het zou lezen zou ik denken: die vrouw heeft het er kennelijk heel even mee gehad.

haha... dat was ook zo
ik was echt een lopende hormonen bom, het ene moment was alles goed, leuk een aardig en op een andere moment wensde ik bijna niet meer zwanger te zijn, zo erg was het soms
mijn hormonen sloegen echt helemaal op hol.

Jolie2 schreef:
Vind je? Ik leef daarna. Als ik iets graag wil en ik ken de gevolgen, maar ik kies er bewust voor dan zal ik er nooit over gaan klagen. Voor mij is dat dus geen dooddoener.

Dus jij vind dat je niet mag klagen als je geen hapje voedsel/drinken binnen kunt houden en door uitdroging in het ziekenhuis komt te liggen? Tja, je wilde het immers zelf en hebt er zelf voor gekozen.

Ik heb dat overigens niet gehad hoor, maar ik heb er zo'n ontzettende uit de grond van mijn hart bewondering voor dat er meiden zijn die het wél hebben gehad. Het lijkt mij een hel.

Ik persoonlijk brak mijn schaambot dwars doormidden tijdens het bevallen maar heej je hoort er mij niet over klagen, ik heb er immers zelf voor gekozen?!?!!!?

Lieskuh schreef:

Jolie2 schreef:
Vind je? Ik leef daarna. Als ik iets graag wil en ik ken de gevolgen, maar ik kies er bewust voor dan zal ik er nooit over gaan klagen. Voor mij is dat dus geen dooddoener.

Dus jij vind dat je niet mag klagen als je geen hapje voedsel/drinken binnen kunt houden en door uitdroging in het ziekenhuis komt te liggen? Tja, je wilde het immers zelf en hebt er zelf voor gekozen.

Ik heb dat overigens niet gehad hoor, maar ik heb er zo'n ontzettende uit de grond van mijn hart bewondering voor dat er meiden zijn die het wél hebben gehad. Het lijkt mij een hel.

Ik persoonlijk brak mijn schaambot dwars doormidden tijdens het bevallen maar heej je hoort er mij niet over klagen, ik heb er immers zelf voor gekozen?!?!!!?

Duh... Je hebt er op zijn minst bij gejuichd toch, toen het gebeurde?

Susan schreef:Ik vind het onzin dat je er niet over mag klagen omdat je zelf zwanger wilde worden, sommige zwangerschappen zijn gewoon heel erg zwaar en daar mag je best af en toe van balen en dat mag je ook af en toe benoemen, ook op Facebook. Als mensen daar alleen nog maar diepgaande stukken mogen plaatsen en mogen klagen met een zeer goede reden dan kunnen ze Facebook wel opdoeken.

Af en toe! Dat schrijf je hier en daar ben ik het helemaal mee eens. Ik vind er hier (op Yes en ook in het echte leven) een stelletje zeikerds tussenzitten van wie ik alleen maar negatieve berichten lees (niet in dit topic maar erbuiten). En dan heb ik het niet over mensen die niks binnenhouden, die in het ziekenhuis worden opgenomen, die dingen breken tijdens de bevalling, voordat mensen zich aangesproken voelen. En met af en toe klagen is ook helemaal niks mis maar als je (virtuele) leven een lange klaagzang wordt vind ik wel dat je je even op je hoofd mag krabben en je afvragen waar je nou mee bezig bent. Je hebt ook nog iets om dánkbaar voor te zijn, zoals het feit dat er een kindje in je groeit, dat je dat mag meemaken. En helemaal niet om af te zwakken dat het inderdaad soms echt ronduit klote kan zijn om zwanger te zijn, en daar heb ik ook ervaring mee, maar ik word echt strontziek van het eeuwige gezeik van sommige mensen.

Blablabla, een zwangerschap+bevalling is noodzakelijk om je te kunnen voortplanten. De verwijdering van je ontstoken blinde darm is noodzakelijk om niet dood te gaan aan een buikvliesontsteking. Ik ga ik beide gevallen liever picknicken.

Jolie2, ik vind je nog steeds zo mekkerig en kwijlerig over alles. Het leven is geen sprookje of een wondertje het is zoals het is. Sommige dingen zijn niet leuk om te krijgen waar je zelf om vroeg.

Lieskuh schreef:

Jolie2 schreef:
Vind je? Ik leef daarna. Als ik iets graag wil en ik ken de gevolgen, maar ik kies er bewust voor dan zal ik er nooit over gaan klagen. Voor mij is dat dus geen dooddoener.

Dus jij vind dat je niet mag klagen als je geen hapje voedsel/drinken binnen kunt houden en door uitdroging in het ziekenhuis komt te liggen? Tja, je wilde het immers zelf en hebt er zelf voor gekozen.

Ik heb dat overigens niet gehad hoor, maar ik heb er zo'n ontzettende uit de grond van mijn hart bewondering voor dat er meiden zijn die het wél hebben gehad. Het lijkt mij een hel.

Ik persoonlijk brak mijn schaambot dwars doormidden tijdens het bevallen maar heej je hoort er mij niet over klagen, ik heb er immers zelf voor gekozen?!?!!!?

Je hoeft je niet zo aangesproken te voelen, want ik heb mijn posts al minstens drie keer genuanceerd door te zeggen dat het niet opgaat als er echt iets aan de hand is zoals het breken van je schaambot of met uitdroging terecht komen in het ziekenhuis.

Het berichtje van to vind ik een niet grappige klaagzang en ik vraag me ook af wat voor reacties ze daarmee wil krijgen. Iets in de trant van ach wat heb je het zwaar op je inktzwarte wolk?

Jolie2 schreef:

Lieskuh schreef:

Jolie2 schreef:
Vind je? Ik leef daarna. Als ik iets graag wil en ik ken de gevolgen, maar ik kies er bewust voor dan zal ik er nooit over gaan klagen. Voor mij is dat dus geen dooddoener.

Dus jij vind dat je niet mag klagen als je geen hapje voedsel/drinken binnen kunt houden en door uitdroging in het ziekenhuis komt te liggen? Tja, je wilde het immers zelf en hebt er zelf voor gekozen.

Ik heb dat overigens niet gehad hoor, maar ik heb er zo'n ontzettende uit de grond van mijn hart bewondering voor dat er meiden zijn die het wél hebben gehad. Het lijkt mij een hel.

Ik persoonlijk brak mijn schaambot dwars doormidden tijdens het bevallen maar heej je hoort er mij niet over klagen, ik heb er immers zelf voor gekozen?!?!!!?

Je hoeft je niet zo aangesproken te voelen, want ik heb mijn posts al minstens drie keer genuanceerd door te zeggen dat het niet opgaat als er echt iets aan de hand is zoals het breken van je schaambot of met uitdroging terecht komen in het ziekenhuis.

Het berichtje van to vind ik een niet grappige klaagzang en ik vraag me ook af wat voor reacties ze daarmee wil krijgen. Iets in de trant van ach wat heb je het zwaar op je inktzwarte wolk?

Zal ik me maar aangesproken voelen dan?

TGR schreef:Blablabla, een zwangerschap+bevalling is noodzakelijk om je te kunnen voortplanten. De verwijdering van je ontstoken blinde darm is noodzakelijk om niet dood te gaan aan een buikvliesontsteking. Ik ga ik beide gevallen liever picknicken.

Jolie2, ik vind je nog steeds zo mekkerig en kwijlerig over alles. Het leven is geen sprookje of een wondertje het is zoals het is. Sommige dingen zijn niet leuk om te krijgen waar je zelf om vroeg.

Gelukkig is mijn leven wel een sprookje en geniet ik van mijn wondertjes.

Het bericht in de openingspost is hartstikke sarcastisch. Het moet ook maar net je humor zijn. Ik denk dat het gewoon normaal is om het niet altijd even leuk te vinden dat er een goedaardig gezwel je lichaam overneemt

Jolie2 schreef:

TGR schreef:Blablabla, een zwangerschap+bevalling is noodzakelijk om je te kunnen voortplanten. De verwijdering van je ontstoken blinde darm is noodzakelijk om niet dood te gaan aan een buikvliesontsteking. Ik ga ik beide gevallen liever picknicken.

Jolie2, ik vind je nog steeds zo mekkerig en kwijlerig over alles. Het leven is geen sprookje of een wondertje het is zoals het is. Sommige dingen zijn niet leuk om te krijgen waar je zelf om vroeg.

Gelukkig is mijn leven wel een sprookje en geniet ik van mijn wondertjes.

Het is al goed, mevrouw het prinsesje.