Wanneer liepen jullie kindjes ?

De vraag zegt het al, wanneer liepen jullie kindjes goed los ? Met hoeveel maanden was dat ? Ik weet dat ik niet mag vergelijken maar ik ben even nieuwsgierig en heb een vreemde 'aanvaring' gehad met M.ara haar fysiotherapeute. S.enna liep met 12,5 maand echt goed los.

Wat is er gebeurd dan?

De oudste was 16 maanden en de jongste ruim 18 maanden.

Wat heeft je fysio gezegd dan? Volgens mij is tussen 13 en 18 maanden gemiddeld, maar tot 24 maanden niet zorgwekkend.

Onze dochter zette de eerste stapjes met 13 maanden en loopt echt goed sinds ze 14 maanden is.

sinds zondag 28 augustus, op vakantie Was toen dus net 14mnd
sindsdien vindt hij lopen super interessant, en gaat het steeds beter.

E. liep met 13 maanden helemaal goed.
R. liep met bijna 17 maanden goed.

Waar ging de "aanvaring" over dan?

M.ax zette zijn eerste losse stapjes een week voor zijn verjaardag. 3 weken later liep hij goed los. Dus met 12,5 maand.

Ze liepen allebei met 12 maanden echt goed los, Ezra een week na zijn eerste verjaardag en Yrsa een dag voor haar eerste verjaardag.

Bij ons liepen ze allemaal vrij vroeg. G was net 10 maanden, V nog net geen 11 maanden en S was 11.5 maand. Dan heb ik het over echt stukjes lopen en geen 3 pasjes.

Ons zoontje liep met 17 maanden goed.

Vervelend dat je een aanvaring hebt gehad met de fysio!

Met 12 maanden kon ze goed lopen! Wat naar dat je een aanvaring hebt gehad met de fysio van M.

Nou ja aanvaring, zo voelde het op dat moment wel. Mara krijgt therapie voor het lopen maar hetgeen wat ze nu leert bij de fysiotherapeute is spelletjes doen en klanken maken. Ze moet zich soms optrekken tot staan om bij een speelgoedje te komen, en ze moet muziek maken e.d. Nu maken wij ons zorgen op de spierspanning in jaar beide benen, al vanaf jaar geboorte zijn deze erg slap, slapper dan bij een ander kindje (vergelijking met Senna en nichtjes). Ze heeft al veel fysiotherapie aan huis gehad en veel in het revalidatie centrum gericht op haar algehele achterstand, maar die slappe beentjes blijven maar. Soms gaat het een paar weken iets beter en kan ze een paar seconden los staan maar dat heeft ze nu al 1,5 maand niet meer laten zien. Ze kan zich wel optrekken aan de tafel, nog niet overpakken naar de bank o.d. en de ene dag gaat het beter dan de andere dag. Soms lukt het haar niet en is ze echt gefrustreerd, en gaat ze huilen want ze wil het zo graag.

Mijn/onze zorgen heb ik afgelopen week weer uitgesproken in het revalidatie centrum bij Mara haar fysiotherapeute. Daar kreeg ik echt het gevoel dat ik niet serieus genomen werd. Ze gaf aan dat het normaal is dat Mara nog niet loopt, en nog niet los kan staan. Ze vind haar spierspanning inderdaad te slap voor een kindje wat bijna 20 maanden is. Maar ze blijft maar aangeven dat dit komt door Mara haar epilepsie en haar opname's in het ziekenhuis. Wat wij niet goed snappen, tenslotte is ze al eens 9 maanden aanvals vrij geweest en nu is ze ook 'alweer' 6 weken aanvals vrij. Wat heeft dat niet lopen dan met haar epilepsie te maken ? Daar kon ze ook geen antwoord op geven. Zelf snap ik er ondertussen ook niets meer van en ben ik bang dat we ergens kansen laten liggen. Mijn gevoel zegt al een jaar dat Mara moeilijk of niet zal gaan lopen, Senna tekent Mara ook altijd in een rolstoel en mijn moeder geeft ook al maanden aan zich zorgen te maken.

Vandaar dat ik mezelf afvraag hoe oud andere kinderen waren toen ze gingen lopen.

Mamsie schreef:Bij ons liepen ze allemaal vrij vroeg. G was net 10 maanden, V nog net geen 11 maanden en S was 11.5 maand. Dan heb ik het over echt stukjes lopen en geen 3 pasjes.

Ja S is echt een schatje. Zo'n klein lopend mannetje, echt schattig

Mama_van2 schreef:

Mamsie schreef:Bij ons liepen ze allemaal vrij vroeg. G was net 10 maanden, V nog net geen 11 maanden en S was 11.5 maand. Dan heb ik het over echt stukjes lopen en geen 3 pasjes.

Ja S is echt een schatje. Zo'n klein lopend mannetje, echt schattig

Nou jouw meisjes zijn ook schatjes! Ik snap je frustratie hoor. Misschien is een second opinion overwegen of is aan M.ara's behandelend arst vragen of het idd met elkaar in verband ligt?

ik ben natuurlijk geen fysio, maar zou het niet kunnen dat haar spierspanning onvoldoende is door haar aanlegstoornis? Dat die aanlegstoornis in het centrum zit waar dat soort dingen ook geregeld worden. De epilepsie komt toch ook door die aanlegstoornis en de aanlegstoornis komt toch niet door de epilepsie?

Bestaat er niet de mogelijkheid om een second opinion aan te vragen bij een andere fysio (eventueel van hetzelfde centrum?)

Mama_van2 schreef:Nou ja aanvaring, zo voelde het op dat moment wel. Mara krijgt therapie voor het lopen maar hetgeen wat ze nu leert bij de fysiotherapeute is spelletjes doen en klanken maken. Ze moet zich soms optrekken tot staan om bij een speelgoedje te komen, en ze moet muziek maken e.d. Nu maken wij ons zorgen op de spierspanning in jaar beide benen, al vanaf jaar geboorte zijn deze erg slap, slapper dan bij een ander kindje (vergelijking met Senna en nichtjes). Ze heeft al veel fysiotherapie aan huis gehad en veel in het revalidatie centrum gericht op haar algehele achterstand, maar die slappe beentjes blijven maar. Soms gaat het een paar weken iets beter en kan ze een paar seconden los staan maar dat heeft ze nu al 1,5 maand niet meer laten zien. Ze kan zich wel optrekken aan de tafel, nog niet overpakken naar de bank o.d. en de ene dag gaat het beter dan de andere dag. Soms lukt het haar niet en is ze echt gefrustreerd, en gaat ze huilen want ze wil het zo graag.

Mijn/onze zorgen heb ik afgelopen week weer uitgesproken in het revalidatie centrum bij Mara haar fysiotherapeute. Daar kreeg ik echt het gevoel dat ik niet serieus genomen werd. Ze gaf aan dat het normaal is dat Mara nog niet loopt, en nog niet los kan staan. Ze vind haar spierspanning inderdaad te slap voor een kindje wat bijna 20 maanden is. Maar ze blijft maar aangeven dat dit komt door Mara haar epilepsie en haar opname's in het ziekenhuis. Wat wij niet goed snappen, tenslotte is ze al eens 9 maanden aanvals vrij geweest en nu is ze ook 'alweer' 6 weken aanvals vrij. Wat heeft dat niet lopen dan met haar epilepsie te maken ? Daar kon ze ook geen antwoord op geven. Zelf snap ik er ondertussen ook niets meer van en ben ik bang dat we ergens kansen laten liggen. Mijn gevoel zegt al een jaar dat Mara moeilijk of niet zal gaan lopen, Senna tekent Mara ook altijd in een rolstoel en mijn moeder geeft ook al maanden aan zich zorgen te maken.

Vandaar dat ik mezelf afvraag hoe oud andere kinderen waren toen ze gingen lopen.

En wat zeggen haar artsen hierover? Hebben die het ooit over het verband gehad tussen de epilepsie en de verlaagde spierspanning?
Kan het niet zo zijn dat dat het gebied in haar hersenen dat voor de bewegingen zorgt, is aangedaan? En dat daarom haar spierspanning zo laag is?

Mijn zoontje loopt nog niet los, hij kan ook nog maar heel even los staan. Maar bij hem heb ik meer het idee dat hij er weinig zin in heeft omdat hij kruipend veel sneller is. Want soms als hij echt iets wil pakken ofzo doet hij wel een paar (wankele) stapjes los. Hij is nu 18 maanden.

Maar ik zou in jouw geval op je gevoel afgaan. Als jij je zorgen maakt ook al is dat alleen maar gebaseerd op je moedergevoel dan zou ik een second opinion laten doen.

Haar epilepsie komt inderdaad voort uit haar aanlegstoornis maar haar aanlegstoornis zit rechts voor in haar cortex, en daar zitten geen hersen functies die haar motoriek aansturen. Waar ik bang voor ben is dat er links (links stuurt de motoriek aan) toch nog een aanlegstoornis hebben gevonden wat haar motorische achterstand kan verklaren. Iets anders kan ik ook niet bedenken. Ik bedoel, ze wordt al 20 maanden, haar spierspanning blijft ontzettend slap, ze is gefrustreerd en komt motorische niet vooruit. Dan kan de fysiotherapeute wel zeggen dat sit door haar epilepsie komt maar ik snap gewoon niet hoe.

Zouden haar spieren niet elke keer een opdonder krijgen wanneer ze een aanval heeft en dat ze daardoor een soort van overbelast zijn?? Ik zeg maar wat!

Wat zegt de neuroloog erover? Die zal toch ook wel weten of het met mekaar te maken kan hebben.

hè meid, weer iets waar je over aan het piekeren bent. Jullie hebben dinsdag toch die telefonische afspraak over de uitslagen van alle scans? Hopelijk kunnen ze dan ook wat meer duidelijkheid geven hierover. Krijgen jullie binnenkort ook nog weer een gesprek met de neuroloog waar je dit soort dingen kunt vragen?

Probeer voor nu in je achterhoofd te houden dat jij geen neuroloog bent en ook al weet je hier nu (helaas) heel veel van, maar je weet lang niet voldoende om dit soort verbanden te kunnen leggen! Hopelijk zie je veel te veel beren op de weg en wordt er helemaal niet in deze richting gedacht!