Re: Jonge moeders weer terug van weggeweest!

Gast wo 9 nov 2011 - 8:48

Voor iedereen zijn die omstandigheden anders. De 1 is er nog niet aan toe, de ander wil carrière maken eerst, weer een ander komt de partner van haar leven pas wat later tegen etc etc. Ik ben blij dat ik de mogelijkheden had om jong moeder te worden, maar ik besef me ook heel goed dat niet iedereen dat wil of kan. Ik vind dat je een beetje te kort door de bocht denkt TO.

Susan wo 9 nov 2011 - 8:48

Ik heb wel eens gelezen dat lichamelijk gezien 17 de optimale leeftijd is, maar of dat waar is weet ik niet.

Gast wo 9 nov 2011 - 8:52

Ik vind voor mezelf trouwens wel ideaal dat ik als ik afgestudeerd ben, mijn gezin naar alle waarschijnlijkheid ook compleet is. En ik er dus niet meer tussenuit hoef en carrière kan maken smile

Gast wo 9 nov 2011 - 8:54

Ik werd pas op mijn 15e voor het eerst ongesteld. Sindsdien is alleen mijn voorgevel een cupmaat of twee gegroeid, maar verder zie ik er hetzelfde uit. Nauwelijks heupen, sprieterig. Misschien zijn sommige mensen er nooit klaar voor?

Maar goed. Ik eindigde mijn zin met: '..dan is begin 20 al aan de late kant.' Die opvatting geldt nog steeds in het geval van dat je als 17-jarige uitgegroeid zou zijn.

Maakt verder ook niet uit voor hoe ik er over denk hoor, want ik vind onder de 20 persoonlijk erg jong om kinderen te krijgen. En dan met name om de reden dat je in die jaren nog tijd hebt om écht, vaak nog zorgeloos, te genieten.

Tsjip wo 9 nov 2011 - 8:56

Ik ben 25 en op zich best toe aan kinderen maar het komt voor ons niet uit. Ik wil eerst een vaste aanstelling, trouwen en een koophuis. Nou ja trouwen gaat binnenkort gebeuren. Vaste aanstelling mag nu na 2.5 jaar invallen ook wel een keer. En een huis kopen kan pas als ik de vaste aanstelling heb of volgend jaar want dan kan ik 3 jaaropgaven laten zien. Dus hier duurt het zeker nog wel 1,5 jaar voordat we er serieus aan gaan denken. Ook nog jong genoeg.

Gast wo 9 nov 2011 - 8:56

Jolicious schreef:Ik vind voor mezelf trouwens wel ideaal dat ik als ik afgestudeerd ben, mijn gezin naar alle waarschijnlijkheid ook compleet is. En ik er dus niet meer tussenuit hoef en carrière kan maken

Dat vind ik ook echt ideaal.

Susan wo 9 nov 2011 - 9:03

Arden schreef:
Jolicious schreef:Ik vind voor mezelf trouwens wel ideaal dat ik als ik afgestudeerd ben, mijn gezin naar alle waarschijnlijkheid ook compleet is. En ik er dus niet meer tussenuit hoef en carrière kan maken

Dat vind ik ook echt ideaal.

Dat kan ik me voorstellen, maar ik denk dat er een heleboel studentes zijn die het je niet nadoen, binnen afzienbare tijd een studie afronden en een gezin hebben.

Gast wo 9 nov 2011 - 9:05

Susan schreef:
Arden schreef:
Jolicious schreef:Ik vind voor mezelf trouwens wel ideaal dat ik als ik afgestudeerd ben, mijn gezin naar alle waarschijnlijkheid ook compleet is. En ik er dus niet meer tussenuit hoef en carrière kan maken

Dat vind ik ook echt ideaal.

Dat kan ik me voorstellen, maar ik denk dat er een heleboel studentes zijn die het je niet nadoen, binnen afzienbare tijd een studie afronden en een gezin hebben.

Dat denk ik ook wel inderdaad, dat zeggen de meeste studenten ook. Ik zou er zelf ook niet voor gekozen hebben maar nu het zo is zie ik ook zeker veel voordelen.

Susan wo 9 nov 2011 - 9:06

Ik denk dat die er ook wel zijn, maar als je niet die discipline hebt dan is het denk ik wel beter om te wachten, omdat je anders weer het risico loopt dat je studie nooit afkomt, met alle gevolgen van dien. Het verschilt echt heel erg per persoon.

Gast wo 9 nov 2011 - 9:07

Arden schreef:
Susan schreef:
Arden schreef:
Jolicious schreef:Ik vind voor mezelf trouwens wel ideaal dat ik als ik afgestudeerd ben, mijn gezin naar alle waarschijnlijkheid ook compleet is. En ik er dus niet meer tussenuit hoef en carrière kan maken

Dat vind ik ook echt ideaal.

Dat kan ik me voorstellen, maar ik denk dat er een heleboel studentes zijn die het je niet nadoen, binnen afzienbare tijd een studie afronden en een gezin hebben.

Dat denk ik ook wel inderdaad, dat zeggen de meeste studenten ook. Ik zou er zelf ook niet voor gekozen hebben maar nu het zo is zie ik ook zeker veel voordelen.

Ik hoor dat ook vaak. Ik ben er dan wel bewust in gestapt, maar ik ben ook gewoon veel te eigenwijs Wink

. Achteraf gezien wel een hele goede keuze geweest.

Gast wo 9 nov 2011 - 9:11

Ik vind dat ook heel knap Jolicious! Heb je goed gedaan!! cheers

Susan wo 9 nov 2011 - 9:13

Ik denk dat als ik Dion al had gekend in mijn studententijd, ik dat ook wel had gewild. Ik denk alleen niet dat hij het op zo'n jonge leeftijd had gewild, en ik denk dat mijn ouders het zeker hadden afgekeurd. Terwijl het dus op zich gewoon prima kan gaan.

Gast wo 9 nov 2011 - 9:26

Jolicious schreef:
Arden schreef:
Susan schreef:
Arden schreef:
Jolicious schreef:Ik vind voor mezelf trouwens wel ideaal dat ik als ik afgestudeerd ben, mijn gezin naar alle waarschijnlijkheid ook compleet is. En ik er dus niet meer tussenuit hoef en carrière kan maken

Dat vind ik ook echt ideaal.

Dat kan ik me voorstellen, maar ik denk dat er een heleboel studentes zijn die het je niet nadoen, binnen afzienbare tijd een studie afronden en een gezin hebben.

Dat denk ik ook wel inderdaad, dat zeggen de meeste studenten ook. Ik zou er zelf ook niet voor gekozen hebben maar nu het zo is zie ik ook zeker veel voordelen.

Ik hoor dat ook vaak. Ik ben er dan wel bewust in gestapt, maar ik ben ook gewoon veel te eigenwijs . Achteraf gezien wel een hele goede keuze geweest.

Ik heb ook echt respect voor jullie studerende moeders. Ik ben nu bezig met een simpele opfriscursus voor mijn werk, bestaande uit 1 boek, maar ik krijg dat gewoon bijna niet voor elkaar! In de 1e plaats lijkt mijn hoofd wel een zeef, alsof ik niks meer opneem, en de 2e plaats, als ik 's avonds eindelijk aan leren toe kom, ben ik te moe. Dus, dikke respect!

Gast wo 9 nov 2011 - 9:57

Dankje, maar ik heb geen 4 kinderen hè Wink

. Ik studeer zoveel mogelijk overdag op de uren dat ik niet hoef te werken en zoon naar de opvang is. S'avonds ben ik vaak ook dood hoor, dan krijg ik er ook niks meer in.

Polly wo 9 nov 2011 - 11:31

Deze dingen zijn heel persoonlijk, en waarschijnlijk ook afhankelijk van hoe jong vrouwen moeder worden in je omgeving. Ik vind 30 helemaal niet oud om een kind te krijgen. Ik ben 24 en ik moet er echt niet aan dénken om een kind te krijgen de komende jaren, ik ben nu pas op het punt dat ik denk te weten dat ik ooit in de verre toekomst wel kinderen wil. Ik stel het me zo voor dat op het moment dat ik moeder word, mijn leven om mijn kind(eren) draait. Daar ben ik nog helemaal niet aan toe, ik heb nog zoveel leuke plannen, en daar heb ik mijn vrijheid voor nodig.

Gast wo 9 nov 2011 - 19:10

Ik heb dat echt nooit gehad, dat gevoel dat alles om mijn kind(eren) moet draaien. Kinderen zijn enorm leuk, maar je bent toch meer dan alleen moeder? Als ik kijk naar mijn vriendinnen, allemaal rond de 26, bezig met afstuderen of afgestudeerd en bezig met een goede baan (voornamelijk WO), heb ik nou niet veel andere interesses dan hen ofzo. Ik wil net zo goed wat van de wereld zien , een goede baan, goede werkervaring op doen, etc.
Lijkt me toch niet dat ik hier de enige in ben? Ik denk alleen niet dat dit met kinderen ineens niet meer kan, ik denk dat het prima te combineren is.

Gast wo 9 nov 2011 - 19:13

Ik vind dat je moet doen waar je je goed bij voelt. Ik ben nu 24 en ik wil nog een paar jaar wachten. Ik wil nog zoveel dingen doen.

SarahKey wo 9 nov 2011 - 19:39

Het is maar net waar je eerst voor kiest. Een gezin of je carriere.
Ik ben nooit zo carrieregericht geweest, kan ook niet in de kinderopvang Laughing

Ik wou graag jong een gezin. nu heb ik het geluk dat ik mijn man al jong leerde kennen want ja met de juiste man begint alles mee. Maar het lot bepaalde dat ik nu op mijn 25ste pas zwanger ben.
Ik vind 30 trouwens niet oud ofzo maar gemiddeld.
Vriendin van mij kiest eerst voor haar carriere en opleiding (fysiotherapeute dus een hele pittige opleiding) is ze nu klaar mee, maar leert nog verder. Zij is over de 30 als ze volgend jaar gaan trouwen en wanneer er kindjes komen? Geen idee, dat is maar af te wachten.
Ieders eigen keuze.
Ik ben iig blij dat wij jong met onze kinderwens aan de gang zijn gegaan. Als ik pas op mijn 32ste ofzo eraan begon en het duurde dan ook 4 jaar was ik al 36!

SuperGrover wo 9 nov 2011 - 21:26

Ik denk dat dit ook heel erg ligt aan de opleiding die je doet. Als je pas tegen je 30e klaar bent met studeren, dan vind ik het heel logisch als je 30+ bent voordat je aan kinderen begint. Natuurlijk is het combineren van studie en kinderen mogelijk, het lijkt mij alleen veel te zwaar. Ik zou het niet kunnen smile

Gelukkig hoef ik dan ook nog lang geen kinderen.

VeryCherry wo 9 nov 2011 - 21:33

Susan schreef:Ik heb wel eens gelezen dat lichamelijk gezien 17 de optimale leeftijd is, maar of dat waar is weet ik niet.

Whahaha, dan zit ik dus goed

Polly wo 9 nov 2011 - 22:11

Jolicious schreef:Ik heb dat echt nooit gehad, dat gevoel dat alles om mijn kind(eren) moet draaien. Kinderen zijn enorm leuk, maar je bent toch meer dan alleen moeder? Als ik kijk naar mijn vriendinnen, allemaal rond de 26, bezig met afstuderen of afgestudeerd en bezig met een goede baan (voornamelijk WO), heb ik nou niet veel andere interesses dan hen ofzo. Ik wil net zo goed wat van de wereld zien , een goede baan, goede werkervaring op doen, etc.
Lijkt me toch niet dat ik hier de enige in ben? Ik denk alleen niet dat dit met kinderen ineens niet meer kan, ik denk dat het prima te combineren is.

Natuurlijk heb je nog een leven als je moeder bent, maar je kinderen komen wel automatisch op de eerste plaats. En gelukkig heb je nog de mogelijkheid om alles te doen waar je zin in hebt smile

Met mijn huidige levensstijl is het gewoon onmogelijk om moeder te zijn. Ik wil niet alleen maar iets van de wereld zien, ik wil héél veel reizen, en daar geef je andere dingen voor op. Ik wil niet alleen een goede baan, ik wil in staat zijn om die goede baan overal ter wereld aan te kunnen nemen, ik wil mijn toekomst opbouwen in het buitenland en dat is niet altijd makkelijk. Wanneer ik in de toekomst op één plaats blijf is het pas mogelijk om aan gezinsuitbreiding te denken, misschien dat het ik het me daarom nog helemaal niet voor kan stellen smile

TGR wo 9 nov 2011 - 22:12

Als ik nu moeder zou zijn, dan zou ik veel van mezelf aan de kant moeten zetten. Dat wil ik niet (zo snel) doen. Maar ik zie om me heen ook hoe het anders kan. Vrienden van me zijn gaan bergbeklimmen met hun kleintje van 9 maanden.

Gast do 10 nov 2011 - 1:36

Ik denk ook dat het verschil er in zit dat sommige het gevoel hebben er iets voor op te moeten geven en anderen juist niets liever willen dan zo snel mogelijk kinderen krijgen. Wat jolicious doet vind ik heel knap, ik denk niet dat ik daar de discipline voor zou hebben.

Ik wil ook graag zsm kinderen maar ik wil wel eerst mijn studie af hebben en een vast huisje hebben. Toch zie ik het wel over drie tot vijf jaar gebeuren en dan zou ik dus nog lang geen dertig zijn.

Gast do 10 nov 2011 - 2:15

Youandi schreef:Ik heb nooit jong moeder willen worden, maar niet vanwege een carrière. Ik voel me gewoon geen moeder. Misschien komt dat ooit nog eens. Wellicht pas als ik echt zwanger ben? Dan moet ik wel

Mijn mening: doen wanneer je er aan toe denkt te zijn. Wat is de grens van jong of oud?

Toch heb ik het idee dat ik jou een poos terug heb zien zeggen dat jullie aan kindjes wilden gaan beginnen (of was het ; aan kindjes wilden gaan denken) na jullie trouwen? Of kan dat niet? Dan ben ik misschien in de war met iemand anders

Ik merk persoonlijk in mijn omgeving wel dat de mensen die boven de 30 zwanger worden, de kindjes sneller achtereen krijgen dan de mensen van +/- 25, die laten er vaker toch wat meer jaren tussen zitten. Dit is overigens puur eigen ervaring, en geen bewezen iets ofzo.

Gast do 10 nov 2011 - 4:54

Het heeft twee kanten denk ik.

Ik wilde graag na mijn studie zwanger worden. Ik had een relatie, een huis, en een diploma, helaas kreeg ik steeds een miskraam. De afgelopen twee jaar heb ik heel hard gewerkt en heb ik een hele mooie carriere opgebouwd. Aan mijn cv valt nu niet meer te tornen, daaraan kun je echt zien dat ik aan de weg heb getimmerd. Ik vind mijn kinderwens belangrijker dan carriere, maar ik wil carriere zeker niet onderschatten. Persoonlijk waardeer ik ambitie en zelfontplooing op de arbeidsmarkt heel erg in vrouw (uiteraard ook in een man). Daarnaast is het bewezen dat relaties die ontstaan zijn op oudere leeftijd (eind 20 en ouder) veel meer kans van slagen hebben dan relaties op jongere leeftijd.

Ook niet elke vrouw heeft op haar 25e al een relatie waarin kinderen welkom zijn, of er is geen man in haar leven of de man is er niet aan toe. Dan kan je niets anders dan wachten. En gelukkig is de kans groot dat die vrouwen na hun 30e ook nog kinderen krijgen. Ik hoorde laatst een succesverhaal van een vrouw met kinderwens die jarenlang geen partner had, nu heeft ze toch nog een grote liefde gevonden en is ze op haar 37e zwanger en wordt ze toch nog moeder.

Ik ben zelf wel blij dat ik voor mijn 30e ben begonnen, want na mijn 30e wordt miskramenkans nog groter. Je weet van te voren nooit hoe het leven loopt, maar ik denk dat het wijs is alle factoren in overweging te nemen en dan een keuze te maken. Voor je 30 beginnen, omdat er anders risico's zijn is in ieder geval niet de enige juiste keuze.

Gesponsorde inhoud