Niet lekker in mn vel

Pff, waar moet ik beginnen.... Ik zit al tijden niet lekker in mn vel. Een aantal dingen uit mijn verleden (waar ik hier niet op in wil gaan) komen de laatste tijd weer naar boven en ik merk dat mijn zelfvertrouwen weer aan het dalen is. Ook is de relatie met mijn ouders weer aan het verslechteren, mijn relatie net uit en gaat het op mijn werk niet echt lekker.
Daarom zit ik er over te denken eens met iemand te gaan praten. Ben al bij de huisarts geweest, maar die heeft me niet echt verder geholpen... Kreeg het advies het nog maar een paar maanden aan te kijken.

Hoe werkt het als ik zelf met een therapeut of iets dergelijks wil gaan praten? Iemand ervaring met de verschillende vormen? Waar moet je op letten als je iemand zoekt?

Je kunt vragen of je huisarts je doorverwijst naar een psycholoog. Vraag dan wel na bij je verzekeraar of het gedekt wordt, anders kun je voor dure verrassingen komen te staan.

Dat wil de huisarts dus niet doen . Ze vind dat ik het maar eerst nog een half jaar moet aankijken, of het misschien niet een tijdelijke fase is, maar dit sluimert eigenlijk al jaren.
Ben sowieso al op zoek naar een andere huisarts, want deze heeft me eigenlijk nog nooit echt geholpen

Vlegel schreef:Dat wil de huisarts dus niet doen . Ze vind dat ik het maar eerst nog een half jaar moet aankijken, of het misschien niet een tijdelijke fase is, maar dit sluimert eigenlijk al jaren.
Ben sowieso al op zoek naar een andere huisarts, want deze heeft me eigenlijk nog nooit echt geholpen

En een maatschappelijk werker? Dat is een stapje terug, misschien wil je huisarts daar nu wel al mee instemmen? Verder lijkt me het fijn als je een huisarts hebt waar je goed mee kunt praten en daar lijkt in jouw geval geen sprake van.

Hoe oud ben je trouwens?

Maatschappelijk werker kan ik wel proberen.
Ben 25.... Ga eigenlijk zelden naar de huisarts, dus vandaar dat ik ook eerder nog geen andere heb gezocht.
Laatste tijd alleen te veel (negatieve) dingen gebeurd in mn leven, waardoor ik begin te denken dat "vroeger" misschien toch eens aangepakt moet worden.

Vlegel schreef:Maatschappelijk werker kan ik wel proberen.
Ben 25.... Ga eigenlijk zelden naar de huisarts, dus vandaar dat ik ook eerder nog geen andere heb gezocht.
Laatste tijd alleen te veel (negatieve) dingen gebeurd in mn leven, waardoor ik begin te denken dat "vroeger" misschien toch eens aangepakt moet worden.

Rot dat je je zo voelt, het is lastig om van sommige gedachtes af te komen, zeker als je niet goed begrepen wordt of kan praten met iemand waarvan je wilt dat die dat wel doet.

ik ben overigens van mening dat een huisarts ALTIJD een verwijzing voor een psycholoog moet geven, en nooit moet zeggen kijk t eerst maar aan.
De stap op hiervoor naar een huisarts te gaan is groot genoeg, en daarnaast.. een huisarts kan niet weten wat er werkelijk in je omgaat!! Hij moet dit serieus nemen!
Als ik jou was gewoon een psycholoog op zoeken dus, desnoods met verwijzing van een ander!

Vervelend dat je je zo voelt, en heel apart dat je niet gehoord wordt door je huisarts! Misschien zou je kunnen kijken bij het GGZ? Daar werd ik altijd wel goed (en gratis) geholpen. Ik weet natuurlijk niet wat je hebt meegemaakt en me welke problemen je moet dealen, maar als je alleen een uitlaatklep nodig heb dat is de GGZ wel een goed eerste stap denk ik. Anders zou ik zelf gewoon contact opnemen met een psychologenpraktijk! Sterkte!

Curious schreef:ik ben overigens van mening dat een huisarts ALTIJD een verwijzing voor een psycholoog moet geven, en nooit moet zeggen kijk t eerst maar aan.
De stap op hiervoor naar een huisarts te gaan is groot genoeg, en daarnaast.. een huisarts kan niet weten wat er werkelijk in je omgaat!! Hij moet dit serieus nemen!
Als ik jou was gewoon een psycholoog op zoeken dus, desnoods met verwijzing van een ander!

+ 1 !
Ik vind het vreemd dat hij je geen verwijzing wilt geven. Alsof hij/zij van mening is dat het niet ernstig genoeg is ofzo.. Als jij graag met een psycholoog wil praten zal er vast wel een mogelijkheid zijn.

Wat vervelend dat je huisarts zo reageert! Je komt niet voor niets bij hem.
Volgens mij kun je naar maatschappelijk werk zonder verwijzing, maar zij gaan wel minder diep dan een psycholoog.

Om zoiets mag je volgens mij wel echt op je strepen gaan staan bij je huisarts, en als hij je niet serieus neemt dan zou ik via een andere huisarts een verwijzing proberen te krijgen.

En verder wil ik je sterkte wensen en ik hoop dat je er een beetje uit gaat komen

Huh, hele reactie getypt en dan is ie weg. In het kort dan. Vind het inderdaad ook raar van de huisarts. En moet ook eerlijk bekennen dat ik het best een enge stap vind van 'ik kan alles zelf' naar toegeven dat ik misschien wel wat hulp kan gebruiken...

Esperanza schreef:Volgens mij kun je naar maatschappelijk werk zonder verwijzing, maar zij gaan wel minder diep dan een psycholoog.

Klopt, je kunt zonder verwijzing terecht bij het maatschappelijk werk (en het is gratis).
Verschil tussen maatschappelijk werk en psycholoog is dat de maatschappelijk werker meer kijkt naar jou in relatie tot je omgeving/anderen en dat een psycholoog meer kijkt wat er bij jouzelf gebeurt.

Maatschappelijk werk lijkt me een prima stap, daar kun je wel terecht voor verwerking van welke problematiek ook. Mochten zij uiteindelijk denken dat je moet worden doorverwezen, kan dit altijd nog.

Vlegel, ik snap dat de stap om hulp te zoeken groot is, maar je hoeft het niet alleen te doen! Je hebt lang genoeg zelf gevochten en blijkbaar werkt dat niet op deze manier. Hulpverleners zijn er om je te helpen, daar hoef je je helemaal niet voor te schamen! Kop op!

De GGZ wordt trouwens meestal vanuit de zorgverzekering betaald en kan je je eigen risico kosten (even aanvulling op post van Joan). Om bij een GGZ-instantie terecht te kunnen, heb je meestal wel een verwijzing nodig, dus maatschappelijk werk is voorliggend..

Wat rot dat je je zo voelt!

Ik vind het verder best wel raar dat je huisarts je niet wilt doorverwijzen naar een psycholoog. Je geeft toch zelf al aan dat het niet zo goed met je gaat en volgens mij moet ze je ook gewoon dooverwijzen als je daar om vraagt.
Ik denk trouwens dat het heel goed is als je met iemand gaat praten. Dat kan echt enorm helpen en het praten alleen lucht al heel erg op.

Sterkte ermee!

Wat vervelend dat je je zo voelt!

Vind het net als de anderen erg raar dat je huisarts je niet door wil verwijzen! Zulke dingen moeten toch meteen serieus genomen worden en niet als het erger wordt pas doorverwijzen. Zou toch een door verwijzing proberen te regelen. Volgend jaar veranderen er dingen met de verzekering en psychologen. Eigen bijdrag wordt hoger en je krijgt minder behandelingen vergoed vanuit je basis. Mooiste zou daarom zijn als je dit jaar nog een paar keer terecht kan. Je zou ook kunnen zoeken naar bijv. een coach of iets in de alternatievere richting. Dit valt dan meestal onder alternatieve geneeswijzen vanuit je verzekering. Al heb ik zelf een coach die onder een bepaald soort fysiotherapie valt

Succes en sterkte!

Dank jullie voor de reacties....
Michelle, wat doet zo'n coach voor je? Ben niet echt thuis in de verschillende vormen van (alternatieve) therapie...

Ik stuur je van het weekend wel even een PM

Thanks

Nou, stap 1 is gezet.... Begin volgende week een gesprek bij een therapeut.
Ga echt hopen dat het een beetje helpt.

Wat goed zeg!!
Met behulp van je huisarts of heb je zelf de stap gezet?

Succes in ieder geval!

Thanks zinizon!
Ik heb uiteindelijk zelf de stap gezet en een praktijk gevonden in coaching en counselling, maar waar ze ook nog verschillende andere vormen van therapie uitoefenen.
Tijdens mijn introductiegesprek volgende week gaan ze kijken welke vorm van therapie het beste bij me past.
Alleen beetje jammer dat de verzekering maar 50% vergoed

Wat een goede stap van je! Ben benieuwd wat je ervan gaat vinden en hoop voor je dat het gaat helpen!

Je kan voor volgend jaar kijken naar een verzekering die meer vergoed

Nou, vandaag intake gesprek gehad.... Was zwaarder dan ik dacht. Weer alles van vroeger naar boven gehaald Heel veel vragen gehad en geprobeerd zo eerlijk mogelijk te antwoorden zonder dicht te klappen. Ben redelijk van slag nu.
Wordt over een paar dagen terug gebeld over hun voorstel voor een behandelplan

Het begin is het moeilijkst Vlegel! Toen ik een eerste gesprek had heb ik daar echt zitten huilen.
Goed van je trouwens dat je zelf initiatief hebt genomen

Kan me voorstellen dat het heftig was.
Je wilt zoveel mogelijk zo gedetailleerd mogelijk beschrijven en dat ook nog in korte tijd.
Van alles waar je misschien niet meer aan dacht, moest je weer boven halen.

Hopelijk hoor je gauw meer!