tja, waar te beginnen.

jeetje wat klote allemaal zeg. heel veel sterkte met alles.

Ik ken je niet persoonlijk maar toch schiet je heel soms ineens door mijn gedachten, en vraag ik me weer af hoe het met je zou gaan.... Sterkte met de onderzoeken en het wachten

Lieve sterremaan, wat rot voor je. Had het al op facebook gezegd maar nog een dikke knuffel

Ik zat trouwens wel van die tweede reactie op je status van Facebook. Ik vond het echt een hele ongepaste en onbeschofte reactie.

©Zelda, Ik ook vandaar dat ik even kwaad werd. zij was degene die het geregeld had.
Maar door medere mensen was getipt dat het niet zo slim zijn.
Ik ben er dus ook even klaar mee. Ze heeft het echt niet begrepen. op haar facebook staan dingen, waar je maag nog meer van om draait. Het komt erop neer dat zij dus de voorstelling niet heeft gezien, Maar het nog wel even in ging halen. En het geld terug ging vragen..
Maar de reacties zijn gewoon misselijkmakend, waardoor ik mij afvraag of ze het door heeft wat er gebeurd is.

Ik zou het toch maar even voor de andere dames uitleggen. Ik had zaterdag een verassingsuitje van de vrijwilligers van het Rode Kruis. Waar ik ook werk.
En, ik mocht niet weten waarheen. Het was een uurtje reizen. En dat was, wat ik wist.
Jullie weten allemaal dat ik gek ben op musicals. Ze had geregeld, dat wij naar Miss Saigon konden.
Alleen hadden verschillende partijen haar een mail gestuurd of het wel, zo slim was om mij mee te nemen. Aan gezien ik steeds zwakker word.
Ze sloeg het allemaal in de wind.
Dus ben gegaan. Ik heb een half uurtje gezien. En toen ging het heel erg mis. Ben in een ongelukkige spasme terecht gekomen.
En zou bijna stikken, omdat ik mijn luchtpijp met mijn nek aan het afknellen was.
De ambulance dienst is een half uur met mij bezig geweest. En, toen was ik stabiel, om vervoerd te worden. In de ambulance ging het heel erg mis. Ik haalde geen adem meer. Een adem stilstand.
Ik kwam weer, bij in het ziekenhuis in Utrecht. En ze konden niet meer medicatie geven. Omdat, ik anders nog een keer een ademstilstand zou krijgen.
Dus moest er zelf uit zien te komen.
Uiteindelijk na 5 uur konden wij gelukkig weer het ziekenhuis verlaten. En ben ik half onder zeil naar huis gebracht.
Mijn ouders hadden Storm opgehaald, dus ik kwam in een leeg huis terug. Dat vond ik onwijs moeilijk.

degene die alles georganiseerd had. Belde mij de volgende dag op. vroeg of ik het haar kwalijk nam. Nee, ze heeft mijn lichaam niet in de hand.
Ik baalde ervan dat mijn lijf mij zo verschrikkelijk in de steek liet.

Het theater was heel erg netjes. treft ook geen blaam. En, ik vond het super hoe ze alles hebben gedaan. En ook de chauffeurs van de Rode Kruis en twee collega's waren super netjes.

Maar later kreeg ik dus de berichten onder ogen van degene die alles geregeld had. En ze schreef een collega van mij werd onwel. Dat is dus niet waar.
En ja ze is al krakkemikkig. maar is is weer op haar oude niveau terug.

En nu schreef ze dus op mijn stukje het was toch leuk op de eerste hulp. Ja misschien op de gang. Maar niet in de trauma kamer.

Dus, tja ik ben moe en ontzettend verdrietig. Moet mij nu ook heel rustig houden. En storm zorgt goed voor mij. En alle mensen om mij heen die het wel goed menen met mij.

wat een naar mens (en dan druk ik me heel zacht uit)

sterremaan heel veel sterkte meis

Jeetje
Wat klote en wat klote er bovenop (ja, ik zeg het maar zoals het is)

Ik vind je zo dapper en wens je heel veel sterkte!

sterremaan schreef:


En nu schreef ze dus op mijn stukje het was toch leuk op de eerste hulp. Ja misschien op de gang. Maar niet in de trauma kamer.

Ik word er nog kwaad om elke keer dat ik dit lees. Ik moest me echt inhouden om geen reactie op haar te geven.

(Ik was Storm voorheen)

Nogmaals heel veel sterkte toegewenst, Sterremaan Wat triest dat zo iets leuks zo snel kan omslaan naar iets waar je uiteindelijk zo verdrietig en boos over kunt worden. Dan laat je lichaam je al zo in de steek en dan moet je ook nog zulke dingen lezen. Nogmaals

Ik kan alleen maar zeggen.

Lieve Sterremaan,

Waarom moet het bij jou toch altijd zo moeizaam verlopen? Waar heb je dit toch aan verdiend? Volgens mij heb ik dit al eerder zo tegen je gezegd maar ik blijf het me afvragen.
Ik hoop dat je ondanks alles toch kunt blijven lachen en dat Storm je dag nog een beetje weet op te vrolijken. Hopelijk kun je gauw terecht in het ziekenhuis en komt er spoedig een eind aan alle onzekerheid. En dan... tja... hopen dat er iets voor je gedaan kan worden, een behandeling die je aan kunt zodat je toch weer erbovenop zal krabbelen.

Je hebt 1 voordeel: je bent enorm sterk en positief. En daarmee heb je al een heleboel gewonnen.

Liefs (ook voor Storm)

Bah wat rot Lijkt me ook ontzettend schrikken om zoiets mee te maken. Hopelijk voel je je snel wat fitter! En wat is het toch fijn dat je Storm hebt, niet alleen voor de praktische hulp, maar ook als steun en toeverlaat

Gisteren telefoon gehad van de gynaecoloog hier in het ziekenhuis. Ze belde vrij laat op de avond. Maar, zij had contact gehad met het AMC. En zij durven de MRI ook niet aan. Omdat die medicatie pomp dus niet samen gaat met de MRI.
Dus voor nop gewacht. Ik denk dat er stoom uit mijn oren kwam en vuur uit mijn ogen. Ik was zo kwaad gewoon. Ik denk op alles. Pfff, dus nu gaat ze een CT scan weer aanvragen. Om te kijken of het niet gegroeid is. Is het gegroeid is het foute boel. En het was al gegroeid dus vraag het me af wat eruit gaat komen. Het was eerst 2 bij 6 cm, en nu 3 bij 7 cm. En er komt een uitgebreid bloedonderzoek.
En, dan kan ze daar ook een behandelplan op afstemmen. Heb het gisteren, wel door de telefoon geschreeuwd dat ik moe ben. Heel moe, en word steeds vermoeider van dit gebeuren.. Ze kon er helemaal in komen. Het was meer een foeter telefoontje. Maar goed mocht allemaal. Maar dacht wel hoe krijg je dus je patiënten, agressief

Dus, nu proberen de leuke zin van de dag weer te vinden. En een beetje puf om iets te kunnen doen. Want wil zo graag maar kan gewoon niet.
En daar heb ik flink de P in.

Dus doe mijn best, maar het valt niet altijd mee. Dus nu veel gedichten schrijven veel van mij af zingen. En toch lekker genieten met Storm in de zon.

En ja helaas lig ik wel wakker, van wat er allemaal boven mijn hoofd hangt. Want dat is eigenlijk nog al wat. En ik denk dat deze week het week van het besef is. En daar word ik wel even knetter van.....

Lieve Sterremaan, wat ben jij toch een ontzettend dapper meisje! Heb heel veel respect voor je! Dikke knuffel meis

Jeetje Sterremaan, wat een verhaal weer. Je mag er best eens even goed van balen hoor! Jij bent altijd zo gigantisch positief en optimistisch. Lekker even bij de pakken neerzitten kan ook heerlijk zijn, het is ook absoluut niet niks allemaal.

Heel veel sterkte.

Ik heb geen woorden hiervoor sterremaan wel een dikke ik heb ook nog (leuk) nieuws over guus (guus was toch de labradoodle, hij heet guus toch?) volgens mij weet ik waar hij nu woont, je woont toch ook ergens in brabant?

Zelda schreef:

sterremaan schreef:


En nu schreef ze dus op mijn stukje het was toch leuk op de eerste hulp. Ja misschien op de gang. Maar niet in de trauma kamer.

Ik word er nog kwaad om elke keer dat ik dit lees. Ik moest me echt inhouden om geen reactie op haar te geven.

(Ik was Storm voorheen)

Ja nou idd! Wat een koei!

Heel veel dikke knuffels!
Weet niet veel te zeggen, maar er wordt aan je gedacht!

© Ayla nee haha kom niet uit Brabant. En hij heette geen Guus maar Toon.
Maar hij kan nu een andere naam hebben gekregen. Wat ik weet is dat Toon helaas nog steeds geen hulphond is geworden. Het is niet gelukt. Maar hij is nog jong, dus kan nog van alles gebeuren.

©TGR Ik kan je alleen maar gelijk geven.. Ik heb de vergadering die ik gisteren had, ook afgezegd.. Had geen zin in een confrontatie met haar. Ook al zou deze via skype plaats vinden. Heb er gewoon geen behoefte aan. Voor mij is het echt over..
Ze heeft het zichzelf heel moeilijk gemaakt. Want ze heeft weer een zin weggehaald op mijn facebook. Dus een beetje jammer.

Andere dames heel erg bedankt. Vanmiddag belt de arts weer dan hoor ik meer.
Dus ben heel erg benieuwd..

Jeetje zeg. Ik wil je even een hele dikke geven. Heel veel sterkte meis. Je bent altijd zo sterk, ook jij mag er af en toe even helemaal doorheen zitten. Het is niet niks wat je allemaal voor je kiezen krijgt.

Lieverd een hele dikke knuffel voor je

Wat jij allemaal niet doormaakt! Ik ben echt boos op die 'collega' van he, hoe durft ze!

Verder schieten woorden tekort..

Owja Toon! Ik heb even mama gesmst hoe die labradoodle bij hun in de straat nou ook alweer heet, zou je hem nog herkennen op een foto? Dan ga ik een foto maken als ik thuis bij mijn ouders ben.

Lekker dappere collega als ze alles weer weghaalt... Goed dat je de confrontatie niet aangegaan bent, zou ook niet goed voor jou geweest zijn denk ik.

Ayla ik zou hem zeker nog herkennen. Want tja heb hem wel een poosje in huis gehad. Ik weet niet of hij samen loopt met een vrouw in een rolstoel/scootmobiel?
Er is ook een flimje op youtube van hem te vinden. En, ja missen doe ik hem wel. Maar nu met Storm weet ik, dat dit de beste keuze is. Storm is veel stabieler, pakt dingen snel op. En is echt mijn rots in de branding. Maar tuurlijk het is wel heel pijnlijk geweest. Dat het niet goed is gegaan.

poisiongirl, haha misschien kun jij je nickname inzetten voor mijn collega. Een groot nieuwtje is wel dat ze volgende week stopt. En ik haar taken waar ga nemen. Maar het is gewoonpijnlijk, als ze schrijft och een collega werd onwel. Dan heeft ze niet door wat de ziekte met mij doet. En hoe het mij aan het slopen is. Ik denk dat ze het gewoon niet kan zien. Of wil zien, en liever ziet dat de wereld om haar draait. Van mij mag het. Want ik ben liever iemand die de wereld laat draaien voor iedereen. Maar het is wel pijnlijk allemaal. Het moet gewoon allemaal nog een plaatsje krijgen. En dat komt ook wel goed. En bassie zegt:'altijd blijven lachen".

Arts heeft net gebeld. Volgende week dinsdag al CT Scan en bloedwaardes. HB en tumormarker laten prikken. En ze belt mij 7 December al met de uitslag.
Ook komt er een poli afspraak dat ik zelf de CT scans kan zien. En van de 7de hangt af wat er gaat gebeuren. Dus nog een paar dagen afwachten.
Aan de telefoon vond ik haar onzeker klinken. En maakte ze toch wel een vreemde indruk. Dat ze het zelf nu toch niet helemaal vertrouwd.
Dus, het word nog spannend!! We zien het wel. Kan mij er nu heel druk om maken. Maar dat gaat mij echt opbreken dat komt niet goed. Dus probeer vooral te genieten nu van de kleine dingen. Heb net een waanzinnige suprice in elkaar geprutst. Gedicht was al af haha dat is voor mij geen probleem.
En zondag met de familie gezellig vieren. En kan ik mijn kleine nichtje ook weer zien. Dus ik daar wel zin in. We vieren het wat anders als andere jaren. Maar anders hou ik het niet vol.

Dus we blijven duimen, en toch genieten van de kleine dingen.