Zijn jullie helemaal tevreden??

Dan bedoel ik met je baan?
Het leven wat je nu leidt?

Ik twijfel soms over mijn baan en of ik het allemaal wel leuk blijf vinden. revalidatieverpleging
Voor nu vind ik het prima, alleen qua toekomst heb ik weinig door groei mogelijkheden.
In de eerste instantie natuurlijk prima, maar aan de andere kant denk ik van jah ik ben HBO-V (verpleegkundige) en doe eigenlijk werk wat ik als MBO-verpleegkundige ook had kunnen doen.
Dat loopt in de verpleging heel erg door elkaar en echt niveau 5 onderscheid, vind je alleen binnen de thuiszorg.
Ben nog een beetje zoekende of ik dan toch richting het ziekenhuis ga, om daar een specialisatie te gaan doen bijv.

Wat betreft mijn prive ben ik helemaal gelukkig. Blij met ons huis en blij dat we na een heftig jaar verbouwen, weer verder kunnen sparen en over onze andere dromen mogen gaan nadenken

Valt mee, ik ben wel erg blij met mijn woning en dat ik leuke mensen om mij heen heb. Maar op werk gebied weet ik dat ik eigenlijk wat anders zal gaan moeten zoeken. Mijn werk stopt er namelijk uiteindelijk mee. Ik verkoop cd's, dvd's en games. Als ik nu al in mijn winkel merk dat ik 1 hele lege schap heb staan, dan maak ik me zorgen om de toekomst van mijn winkel. Ik vind de productgroep erg leuk maar je merkt inderdaad dat mensen downloaden en ( bijna ) niks meer origineels kopen in de winkel. Daarnaast als je iets koopt in de winkel gaan ze meestal naar media markt of saturn, die werken de kleinere winkels eigenlijk gewoon weg. Maar op werk gebied zou ik echt niet weten wat ik anders zou moeten gaan doen. Dus dat zou eigenlijk wel beter kunnen.

Tevreden en gelukkig.
Qua werk heb ik eindelijk iets gevonden waarbij ik mijn gezondheid aan kan passen. Ik werk als oproepkracht achter de receptie, heb geen vaste dagen en als ik me niet goed voel op het moment dat ze bellen of ik wil werken, ben ik ook niet verplicht. Ook doe ik vrijwilligerswerk erbij waar ik me als een visje in het water voel en wat me heel veel voldoening geeft. Qua relatie gaat het ook helemaal super. Ben eindelijk (na heel veel tegenslagen) de liefde van mijn leven tegen gekomen. Begin 2012 trek ik bij hem in en december 2012 gaan we trouwen. Voor mij is alles nu op zijn plekje gevallen en kan ik genieten van de rust en stabileteit waar ik zo lang naar verlangt heb!!!

Ja, ik ben tevreden en heel gelukkig.

Zou wel wat meer spaargeld willen hebben, maar dat probleem ligt voornamelijk bij mezelf.

Baan wel, privé niet.

Werk: Ja, ik vind mijn werk erg leuk, zou alleen graag een vast contract willen.
Privé: Ja, ik ben erg gelukkig. We zijn aan het proberen zwanger te worden, dus het zou helemaal geweldig zijn als dat binnenkort lukt

Nee.
Baan is best leuk, maar ik heb een manager die ik niet kan uitstaan en ik wil dit zeker niet altijd blijven doen. Wat ik dan wel wil, weet ik ook niet.
Privé ben ik ook niet tevreden. Ik wil wel het huis uit, maar heb het geld er nog niet voor en eigenlijk wil ik ook weer niet het huis uit, omdat ik bang ben dat ik eenzaam word. Ik heb leuke vrienden, maar geen relatie en dat mis ik op dit moment best wel.
Ik zit eerlijk gezegd nu een beetje in een depri periode en voel me niet zo heel goed de laatste tijd

Privé ben ik helemaal gelukkig. Het gaat hartstikke goed tussen mij en mijn vriend, we gaan volgend jaar trouwens, ik heb leuke familie en leuke vrienden en een supermooi huisje met mijn vriend.

Qua werk ben ik absoluut niet gelukkig. Wat ik nu doe past niet bij mij, ik ga er met tegenzin heen en er worden dingen van mij verwacht die ik niet kan en niet wil waarmaken. Als ik het zou willen zou het me lukken, maar ik heb nu de motivatie niet, voel alleen maar heel veel weerzin. Ik heb morgen een gesprek met mijn leidinggevende waar ik ook ga aangeven dat ik hier niet mee verder wil. Ik weet dat ze wel iets ziet aankomen, ze heeft wel door dat ik hier niet op mijn plek zit, maar toch vind ik het erg moeilijk om het ook echt te zeggen...

Nee, niet helemaal. Ik voel me gezegend met het feit dat ik een baan heb waarin ik mezelf mag ontwikkelen, fijne collega's en mensen die begrijpen als het even niet gaat qua gezondheid. Maar het is het toch net niet helemaal, maar dat moet uiteindelijk wel goed gaan komen, eerst aan mezelf werken door middel van revalidatie. Privé grotendeels tevreden, blij met familie & vriend en mijn echte vriendinnen.

Ja, eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik tevreden ben.

Mijn leven heeft sinds september een complete 360 gemaakt en ik ben nog steeds gelukkig met mijn keuze.
Van een vaste baan terug het studentenleven in en een horecabaan erbij, ik vind het heerlijk.
Per december ga ik eindelijk uit huis, al is het op kamers ipv het gewenste appartementje.
Alleen een vriendje zou nog welkom zijn, maar ach, het studentenleven biedt dan gelukkig weer een hoop leuke uitjes en stapavonden waar ik leuke mannen tegen kan komen!

Lady4 schreef:
Het enige wat ik soms vind is dat er, naar mijn idee, niet zoveel spannends in mijn leven gebeurt. Ik vind mijn leven soms wat saai. Zou graag nog wat grote reizen gaan maken om dat gevoel te compenseren. Op zich is dat hartstikke haalbaar natuurlijk, maar toch best lastig te plannen. Alleen vind ik geen optie en als single ben je dan toch afhankelijk van vrienden. Daarvan hebben de meeste geen geld, een partner met wie ze op vakantie gaan, geen reisambitie of iets dergelijks.

Ik denk dat mijn leven in werkelijkheid eigenlijk helemaal niet saai is, ik ben amper thuis momenteel, maar dat ik gewoon de lat wat hoog leg voor mezelf.

Echt, dit had ik geschreven kunnen hebben. Ik heb dat gevoel de laatste tijd ook. Ik heb een super leuke baan en lieve vrienden en familie om mij heen, maar ik mis wat. Ik heb verder geen vriend, maar dat komt (hopelijk) vast wel. Ik hoorde pas van iemand die over een poosje gaat backpacken in Australie. Echt, dat lijkt me zo gaaf! Maar ik heb nu een super leuke baan met uitdaging met een vast contract voor onbepaalde tijd. Wss leg ik de lat gewoon te hoog voor mijzelf.

Nee. Ik mis genoeg in mijn leven wat ik echt graag zou willen.

Maar ik voel me tegenwoordig geestelijk wel weer heel goed en sterk en daar ben ik trots op. Heel erg trots zelfs. Ik post het hier wel vaker, maar ik kan weer lachen en vooral ook weer huilen, dat laatste van zowel blijdschap als verdriet en dat is een goed teken voor mij. Ik ben weer Tea!

Dan maar wat dingen missen. Je leven is toch nooit perfect, compleet of af.

Nee, als ik kijk naar hoe mijn leven is, moet ik heel erg mijn best doen om mezelf niet als een totale mislukkeling te zien. Ik had het allemaal graag anders gezien. Maar goed, ik probeer er het beste van te maken.

Ik ben zowel met mijn privéleven als werkleven best heel tevreden

Ja, zowel op mijn werk als privé ben ik zeer tevreden. Alles loopt op dit moment lekker.

Lotus schreef:Nee, als ik kijk naar hoe mijn leven is, moet ik heel erg mijn best doen om mezelf niet als een totale mislukkeling te zien. Ik had het allemaal graag anders gezien. Maar goed, ik probeer er het beste van te maken.

'

Ik word altijd zo verdrietig als ik dit van je lees. Ik wou dat ik dat rotgevoel helemaal bij je weg kon nemen.

Nee, ik wil heel graag werken maar word overal afgewezen als er al vacatures zijn die me aanspreken.
Prive ben ik wel tevreden gelukkig. Al zou een eigen huisje het nog beter maken. maar ach ik heb een fijne plek bij mijn ouders, lieve familie, superblij met mijn vriend en de beste vrienden/vriendinnen die je je kunt wensen. Dus buiten werk om geen reden tot klagen en ontevredenheid.

Tea-Leaf schreef:

Lotus schreef:Nee, als ik kijk naar hoe mijn leven is, moet ik heel erg mijn best doen om mezelf niet als een totale mislukkeling te zien. Ik had het allemaal graag anders gezien. Maar goed, ik probeer er het beste van te maken.

'

Ik word altijd zo verdrietig als ik dit van je lees. Ik wou dat ik dat rotgevoel helemaal bij je weg kon nemen.

Dat vind ik ook. Ik zou ook graag iets voor je willen doen..

Prive ben ik best tevreden. Fijne relatie, redelijk fijn huis, alleen zit niet zo lekker in mijn vel en wil nog wel wat afvallen.

Carriere is helemaal niet wat ik wil. Ik maak nu een opleiding af zodat ik in ieder geval een diploma heb (en geen nog hogere schuld dan als ik wel afstudeer) en hoop hierna nog een tweede studie/master/aanvullende korte bachelor te kunnen doen in een richting die ik wel wil.

Nee, het blijft een uitdaging voor me. Alle aspecten.

TGR schreef:Nee, het blijft een uitdaging voor me. Alle aspecten.

Heb je dat altijd al gehad?

Dat is lief van jullie. Er is niet echt iets wat jullie kunnen doen. Maar het is wel fijn dat ik hier altijd mijn verhaal kwijt kan.

Youandi schreef:

TGR schreef:Nee, het blijft een uitdaging voor me. Alle aspecten.

Heb je dat altijd al gehad?

ja