Ruzie met partner...hoe ben jij?

Gewoon uit nieuwsgierigheid....
hoe zijn jullie in een ruzie met je vriend? praat je het uit? ben je koppig en wacht je tot hij naar jou toekomt?
of ga je schreeuwen en met borden gooien enzo haha!?en waar ging jullie laatste ruzie over?

vraag het ook omdat wij nu ruzie hebben...ben om af te koelen even naar een vriendin gelopen (woont aan de overkant) om bij haar een theetje te doen, en ben nu zo koppig om tv te gaan zitten kijken terwijl hij op zolder achter de pc zit... ben er van overtuigd dat ik niet onredelijk ben geweest, dus dan ben ik zo koppig om ook echt geen sorry te gaan zeggen haha!

Hier hebben nog nooit borden door de lucht gevlogen! We hebben eigenlijk nooit knallende ruzie, alleen af en toe wat irritaties. Als iets overduidelijk niet mijn schuld was, ga ik ook echt niet de eerste stap zetten! Als iets wel aan mij lag, moet ik er wat tijd overheen laten gaan en dan kan ik 'sorry' zeggen.

Koppig en soms zwaar onredelijk. Ik kan ook niet meteen blij zijn met een sorry...daar gaat nog even een uurtje over heen haha

Echt 'knallende' ruzie hebben we zelden, dus de borden zijn hier ook nog heel

Meestal ben ik vreselijk onredelijk en wordt hij juist de rust zelve, wat bij mij nog meer irritatie oplevert. Na even goed kibbelen praten we het wel altijd uit voor we gaan slapen. Ik kan echt niet met ruzie slapen.

wc-eend schreef:Koppig en soms zwaar onredelijk. Ik kan ook niet meteen blij zijn met een sorry...daar gaat nog even een uurtje over heen haha

Ik ben ook zwaar onredelijk, ik heb namelijk altijd gelijk tijdens een ruzie. En sorry is inderdaad niet voldoende, want wat heb ik daar nou aan? Gelukkig kan ik een uurtje later ook wel relativeren.

Ik wil het meestal gelijk uitgepraat hebben. Maar soms wacht ik echt tot hij naar mij toe komt met excuses als dat nodig is en ik echt in mijn recht sta. Al vind ik dat soms wel lastig en geef ik gauw wel toe omdat ik een hekel heb aan ruzie. Maar ik probeer echt het ook van hem te laten komen als het zo is.
Gelukkig komt het niet vaak voor

Wij hebben eigenlijk nooit echt knallende ruzie. Meestal zit mij iets dwars en dan ben ik in geen goede bui dus dan kan ik best onredelijk zijn met wat ik zeg. Mijn vriend is dan heel nuchter en probeert met me te praten. Afhankelijk van mijn bui snauw ik dan een keer of praten we het uit. Ruzies duren nooit lang en meestal kunnen we er daarna heel erg om lachen

Ik verhef meestal mijn stem en ga hem triggeren om een reactie uit te lokken. Maar hij reageert juist heel koppig, zegt heel weinig of negeert me en houdt dat ook wel een tijdje vol. Meestal moeten we dan ff stoom afblazen en dan kunnen we het weer uitpraten.

Chipp schreef:

wc-eend schreef:Koppig en soms zwaar onredelijk. Ik kan ook niet meteen blij zijn met een sorry...daar gaat nog even een uurtje over heen haha

Ik ben ook zwaar onredelijk, ik heb namelijk altijd gelijk tijdens een ruzie. En sorry is inderdaad niet voldoende, want wat heb ik daar nou aan? Gelukkig kan ik een uurtje later ook wel relativeren.

Haha ja inderdaad! Na een uurtje ben ik ook meestal wel rustig! Vaak bied ik dan wel mijn excuses aan dat ik onredelijk ben geweest...maar ik weet het ook van mezelf. Maar op dat moment wil ik gewoon gelijk hebben.


Ik heb dit trouwens alleen met mijn vriend, met vriendinnen of iemand anders heb ik daar helemaal geen last van!

Ik ben koppig en heel erg gemeen. Als ik boos ben dan moet ie de hele dag horen wat voor een sukkel het is. Achteraf heb ik daar altijd weer spijt van. Maar enfin.

Ik wil graag alles uitpraten, mijn vriend niet, die laat het liever rusten om vervolgens te doen alsof er niet gebeurt is en daar kan ik dan weer absoluut niet tegen..

In het begin van onze relatie konden was het echt vuurwerk als we ruzie hadden. We hadden ook regelmatig ruzie. Ik heb een keer bijna een afstandsbediening naar zijn hoofd gegooid, en een asbak door de kamer gesmeten.

Nu hebben we zelden nog echte 'knal' ruzie. Wel vorige week voor het eerst sinds maanden. Dan ga ik schreeuwen, maar dat 'mag' niet van hem, hij haat schreeuwen. Maar daar heb ik op dat moment maling aan, want tja als ik boos ben, moet ik mijn emoties kwijt. Dat kan ik niet op een normale toon. De ruzie duurde ongeveer een half uur, en toen was het klaar.

Ik word bijna nooit kwaad maar als ik eenmaal kwaad ben dan duurt het wel een tijd voor het over is. Dan is het met sorry ook niet zomaar over. Ik denk dat op dat moment ook echt wat heb ik nou aan sorry? En als ik gelijk heb, dan blijf ik ook bij mijn standpunt en als dat niet aan komt ga ik soms ook schreeuwen en echt koken van woede. Als het om een misverstand gaat of als de "schuld" wel bij mij ligt dan ben ik een stuk rustiger en redelijker en bied ik ook echt wel mijn excuses aan. Ik wil het ook altijd wel uitgepraat hebben.

flinder85 schreef:Wij hebben eigenlijk nooit echt knallende ruzie. Meestal zit mij iets dwars en dan ben ik in geen goede bui dus dan kan ik best onredelijk zijn met wat ik zeg. Mijn vriend is dan heel nuchter en probeert met me te praten. Afhankelijk van mijn bui snauw ik dan een keer of praten we het uit. Ruzies duren nooit lang en meestal kunnen we er daarna heel erg om lachen

Haha, herkenbaar! Ik heb een hékel aan ruzie en mn vriend ook, dus wij kunnen eigenlijk geen ruzie maken. Ik ben dan wel koppig, maar hij zegt dan gewoon 'doe is niet zo stom joh en zeg wat je dwars zit' en dan praten we het uit.. Ben altijd wel erg emotioneel als ik ruzie heb, dan ga ik huilen.... weet ook niet hoe dat zit.. maar als ik echt kwaad ben... (dat vind hij helemaal vreselijk.... haha) dat heb ik ook bij vriendinnen etc

Chipp schreef:

wc-eend schreef:Koppig en soms zwaar onredelijk. Ik kan ook niet meteen blij zijn met een sorry...daar gaat nog even een uurtje over heen haha

Ik ben ook zwaar onredelijk, ik heb namelijk altijd gelijk tijdens een ruzie. En sorry is inderdaad niet voldoende, want wat heb ik daar nou aan? Gelukkig kan ik een uurtje later ook wel relativeren.

Ik ook, en ik ben ook manipulatief in ruzies.

Soms hebben we maanden geen ruzie en soms weer vaker. Mijn vriend haalt dan echt het bloed onder mijn nagels vandaan, hij verheft zijn stem, dat vind ik al erg irritant.. Maar die zinnen die daarna komen zijn echt zoooo lang.. Dan denk ik GET TO THE POINT, alles wat hij dan vertelt kan ook gewoon in 2 zinnen. Daarna heb ik gewoon geen zin meer om te reageren. Daar wordt hij weer boos om en dan zitten we in een cirkeltje. Ik ben trouwens ook heel onredelijk, maar hij net zo goed. Twee schorpioenen onder 1 dak, dat botst weleens..

Oh, ik kan ook heel onredelijk zijn als ik boos ben, dat weet ik ook wel van mezelf, maar op zo'n moment verander je daar niks aan. Mijn vriend blijft heel rustig en daar erger ik me mateloos aan dan. En sorry is op dat moment voor mij ook niet genoeg, dan roep ik alleen maar dat ik daar niks aan heb

We hebben eigenlijk zelden ruzie, ik kan me de laatste keer niet eens herinneren. Maar als we ruzie hebben dan word ik echt een spraakwaterval en komt hij er amper tussen. In het begin van onze relatie kon ik daarin wel te ver gaan maar tegenwoordig weet hij wel wat hij moet zeggen om me tot rust te brengen en praten we er over verder. Schelden oid is hier nog nooit voorgekomen en dat zou ik ook echt niet willen.

Ik word verdrietig; en daar kan hij niet tegen haha, heel stom.

Wij hebben niet echt vaak ruzie maar als we ruzie hebben kan ik echt heel onredelijk zijn. Ik ben sowieso heel emotioneel en alles komt er dan in een keer uit. Het is wel eens voorgekomen dat ik in een woedeaanval het wasrek naar beneden heb gegooid.

Het ligt eraan.

Ik ben wel redelijk koppig. Maar het ligt er ook wel aan hoe de andere partij zich opstelt.

Mijn ex zei namelijk niets op een gegeven moment en daar kon ik echt woedend om worden!

Minella schreef:Ik word verdrietig; en daar kan hij niet tegen haha, heel stom.

+1

Ik ben heel even erg koppig, maar omdat ik een enorme hekel heb aan ruzie wil ik het altijd uitpraten. Ik word er enorm boos van wanneer hij weg gaat/gaat slapen zonder het uitgepraat te hebben.

Volgens mij wil iedereen in een ruzie zijn of haar gelijk krijgen
Ik ga ook altijd mn stem verheffen, maar hij kan vaak kijken alsof t hem niks kan schelen.. en dan word ik nog bozer!
Maar ik ben wel zo realistisch dat ik mn excuses aan bied als ik zelf fout zat.
Maar zit ik niet fout verwacht ik zeker een sorry van hem, en doet hij dat niet dan zeg ik geen woord meer net zolang tot hij komt
Gelukkig hebben we niet vaak ruzie