Je relatie als verse ouders

Hoe is/was jullie relatie toen jullie net ouders waren? Is deze sterker en fijner geworden door jullie kindje of is deze juist moeilijker geworden door meningsverschillen over de zorg? Of misschien wel door slaaptekort?

Kruumel schreef:Hoe is/was jullie relatie toen jullie net ouders waren? Is deze sterker en fijner geworden door jullie kindje of is deze juist moeilijker geworden door meningsverschillen over de zorg? Of misschien wel door slaaptekort?

Ik denk dat het bij ons niet echt veranderd is, tijdens mijn zwangerschap is onze relatie wel een stuk sterker geworden maar dat heeft meer te maken dat mijn man toen heel ziek was, daar is onze relatie echt sterker en anders door geworden. Maar dat was dus al voordat de kleine kwam. Daardoor kunnen we ontzettend veel aan!
We hebben wel ontzettend veel slaap te kort gehad maar konden elkaar daar wel in steunen. De ene nacht zat ik er doorheen en was hij positief of het was andersom

(ps; jij was er vroeg bij! )

Die is niet heel veel anders geworden, wij zitten gelukkig op 1 lijn qua opvoeding enzo dat is wel fijn.
Door t slaap tekort waren we soms wel wat kortaf maar dat begrepen we ook van elkaar, is natuurlijk ook niet niks als zo'n kleintje een paar keer in de nacht komt

Sterker eigenlijk. Wel hebben we meer van die meningsverschilletjes maar dat komt meestal als we de nacht daarvoor weinig hebben geslapen. Maar gelukkig komt dat niet zo veel meer voor *afkloppen*

Hier vind ik het sterker geworden, je maakt samen zoveel mee. De zwangerschap, bevalling, ziekenhuisopname en kraamtijd hebben ons samen zeker sterker gemaakt. Als ik nu mijn vriend samen zie met ons zoontje
Helemaal top.

Ik zat te voeden vandaar het tijdstip.

Toen ik zwanger was is onze relatie eigenlijk veel sterker en leuker geworden. We hadden het zo fijn samen. Nu we een kindje hebben is er een nieuw gevoel bij natuurlijk. Het is zo mooi een kindje te hebben en een gezin te zijn. Maar er zijn natuurlij ook irritaties... Mijn man werkt momenteel een uur of 80 in de week en ik heb korte nachtjes door het voeden. Dat geeft slaaptekort en irritaties. Het is gelukkig maar af en toe. Na deze week is het weer rustiger en is mijn man weer meer thuis.

Het eerste jaar na de geboorte was de relatie niet echt super,vooral door slaaptekort en van alles en nog wat, nu gaat het wel beter.

Wij zijn er zeker sterker door geworden.
Ik vind die dingen die me samen meegemaakt hebben zoals de zwangerschappen, miskramen en bevallingen dat dat ons zeker sterker heeft gemaakt. Je deelt emotioneel zoveel samen. En dat vinden we allebij zo bijzonder.
En tuurlijk baal ik wel eens dat ik er alleen voor sta snachts (ivm mn man's werk) maar de volgende ochtend is dat weer helemaal verdwenen.
En als ik hem met de kinderen zie, smelt ik nog steeds. Ik geniet dara echt van. En zo heeft hij dat ook.

Kruumel schreef:Hoe is/was jullie relatie toen jullie net ouders waren? Is deze sterker en fijner geworden door jullie kindje of is deze juist moeilijker geworden door meningsverschillen over de zorg? Of misschien wel door slaaptekort?

Slaap tekort hebben we vrij weinig gehad. Meningsverschillen komen er juist meer nu T. ouder wordt. We moeten nu echt op 1 lijn gaan zitten en dat is soms moeilijk. Of onze relatie sterker en fijner of juist moelijker is geworden weet ik niet, van de ene kant hebben we iets super moois wat we samen delen en echt alleen van ons is, van de andere kant denken we soms wel verschillend over bepaalde dingen en ergeren we ons aan elkaar op die momenten.

Onze relatie is wel veranderd. Denk dat we meer naar elkaar toe gegroeid zijn.
Al moeten we beide nog wel wennen aan onze nieuwe rollen. En hoe je invulling aan deze geeft.
Maar praten hier goed over en dat zorgt dat we geen botsingen krijgen.

we zijn nog closer geworden dan we al waren al hebben we weleens dipjes door slaaptekort en nu ook nog eens mijn hormoontjes. maar als ik me man met zn dochter bezig zie vind ik dat zo mooi en lief