Je relatie als 'jonge' ouders...

Is er bij jullie veel verandering sinds jullie een kindje/ kinderen hebben gekregen? Dan doel ik met name op het eerste jaar.

En was/ is dit positief of negatief?

Ja er is zeker positieve verandering gekomen.

We waren nog maar 11 mnd samen toen ik zwanger raakte.
Vanaf de geboorte is mijn man, toen vriend, bij ons gebleven en we zijn die tijd enorm naar elkaar toegegroeid.
Maar dit is dan niet de standaard situatie

Alleen qua verandering in je relatie?
Eigenlijk alleen dat we nog dichter naar elkaar zijn gegroeid.

Ow en in het begin was bijvoorbeeld de planning niet helemaal zoals het hoorde, maar daar vinden we steeds meer onze weg in.
Onze relatie zelf is verder niet anders geworden.

Ja er is wel het 1 en ander veranderd, positief EN negatief. Het positieve is dat we ons nog meer met elkaar verbonden voelen, echt een gezin zijn nu. En ook hebben we denk ik meer waardering voor elkaar. Het negatieve is de vermoeidheid die af en toe toe slaat en voor meer woordenwisselingen en minder aandacht voor elkaar zorgt.

Oja en de seks wordt er ook niet meer op haha

Het eerste jaar had ups, maar over het algemeen was onze relatie 'minder goed' te noemen. Dit heeft echt moeten groeien. Toen ik na de eerste verjaardag van L. een paar keer een psycholoog heb bezocht en weer wat beter in mijn vel zat is het met de relatie ook veel beter gegaan en nu is de relatie gewoon 'goed'.

Doordat we zo genieten van onze zoon zijn we opener naar elkaar toe geworden. Mijn vriend was altijd vrij gesloten maar nu wordt hij steeds opener in het verwoorden van zijn gevoel enzo! En doordat we zo genieten van ons drietjes als gezin, genieten we ook extra van elkaar.
We genieten van de momenten mét onze zoon, maar nu ook bewuster van de momenten die we samen hebben als S. ligt te slapen.

Liefde voor elkaar is meer geworden. de seks daarentegen minder

Ezzer schreef:Liefde voor elkaar is meer geworden. de seks daarentegen minder

Hier net zo... dat laatste word alleen een steeds groter probleem die behoorlijk tussen ons in komt te staan...

Onze relatie is in zeer zeker zin goed verlopen, ook al waren er op een gegeven moment erg veel strubbelingen. Ik raakte zwanger, werd werkloos..een klote zwangerschap gehad...hele zwangerschap ook dus thuis gezeten en ging pas weer aan het werk toen Y.enthe 6maanden was. Financiel ging het vanaf het moment dat ik thuis kwam te zitten tot op heden ook niet vlekkeloos, alles wat je kon bedenken ging kapot en het buffertje werd maar kleiner en kleiner..nu heb ik gelukkig wel werk, maar nog niet juh van het. Maargoed, ik ben blij dat ik tenminste weer wat heb!

De sex werd er niet beter op, na de bevalling werd ik keurig na 6 weken ongesteld. En toen begon de ramp. Flink wat pillen gehad, diverse hormonen etc, lage en hoge dosering, niks hielp. Ben tot aan sept. bijna aan 1 gesloten ongesteld geweest en kreeg toen een spiraal..kon er toch nog wel even last van houden, totdat ik dec een buikgriepje kreeg en alle ellende weer begon maar ik was er elke dag misselijk bij en elke avond het zelfde gevoel alsof ik de dag er na "ziek" zou worden dus die is er begin jan. weer uit gegaan! En dat was echt een klote tijd, ontzettend chagerijnig en wel...maar nu zonder spiraal, zonder hormonen, niet dagelijks ongesteld is alles hier ook weer inmiddels in rustig vaarwater gekomen. Het stond echt heel erg tussen ons in kan ik je zeggen. Maar gelukkig is manlief ook wel gaan in zien, dat het niet meer om ons zelf gaat, als individu.

We hebben op een gegeven moment gewoon een dip gehad, maar kan zeggen dat het nu alleen maar beter gaat! We hebben nu gelukkig onze draai gevonden en ik moet zeggen dat hadden we ook wel een beetje nodig na alle ellende die we daarvoor hebben meegemaakt.

Hopelijk verloopt 2012 wat minder hectisch als afgelopen jaren...hopelijk word ook mijn contract verlengd in mei! Dat zou helemaal geweldig zijn.

voordat D. er waren we vooral met ons zelf bezig, we deden weinig samen en als wij het alleen maar goed hebben, klinkt heel egoistisch misschien maar we hadden wel een goed huwelijk hoor .
nadat D. is geboren leven we echt voor elkaar en met elkaar, ons huwelijk is er wel sterker door geworden.
we zijn echt een gezin geworden.

Ja het is wel veranderd, maar ik denk uiteindelijk positief. Denk eigenlijk niet dat we nog bij elkaar waren geweest als ik niet zwanger was geworden.

We waren 8 maanden samen toen ik zwanger was en hebben echt een weg moeten vinden in onze relatie, tijdens de zwangerschap van de eerste ging het goed tussen ons, erna minder, tijdens de zwangerschap van de tweede was denk ik ons dieptepunt. Maar nu gaat het beter dan ooit. Maar dat állereerste jaar veranderde er wel veel maar we moesten ook nog een hele hoop uitvinden, sowieso van het ouderschap maar ook van elkaar, omdat we dus nog niet zo lang samen waren.

Pien schreef:

Ezzer schreef:Liefde voor elkaar is meer geworden. de seks daarentegen minder

Hier net zo... dat laatste word alleen een steeds groter probleem die behoorlijk tussen ons in komt te staan...

Het is hier nog niet wat je geweldig noemt..erg jammer wel hoor!

Zeker wel, vooral toen de 1e geboren werd zaten we niet altijd op één lijn. Hijwas nogal van het vrije leven en we snapten elkaar niet altijd even goed meer.

We hebben de laatste jaren onze nodige ups en downs gehad, maar dat heeft iedereen wel lijkt mij.

Sinds 2 jaar zitten we in een flinke up en besloten we voor een tweede te gaan, onze relatie is nog even fijn als voor zijn komst. We merken beiden dat we nu meer genieten van ons gezin, het klopt nu gewoon meer dan toen we jonger waren en elkaar minder goed aanvoelden.

We zijn al jaren gewend dat we niet zomaar meer tijd met z'n tweeën kunnen door brengen dus daarin is niks veranderd. We weten inmiddels niet beter.

Pien schreef:

Ezzer schreef:Liefde voor elkaar is meer geworden. de seks daarentegen minder

Hier net zo... dat laatste word alleen een steeds groter probleem die behoorlijk tussen ons in komt te staan...

Wat jammer dat sex zo tussen jullie in staat! Wij hebben nog geen 1x sex gehad na de geboorte van Y. Ik heb nog steeds last van mijn knip en de dagen dat ik er geen last van heb durf ik gewoon niet omdat ik bang ben dat het de dag na de sex wel weer pijn zal doen. Mijn vriend vind het jammer, maar het staat niet tussen ons in. Er is in bed nog meer mogelijk Al is dat wel minder dan voordat Y. er was, want meestal lig ik eerder in bed dan hij en van de 7 avonden werkt hij er 4, dus die vallen al af.

Annie24 schreef:

Pien schreef:

Ezzer schreef:Liefde voor elkaar is meer geworden. de seks daarentegen minder

Hier net zo... dat laatste word alleen een steeds groter probleem die behoorlijk tussen ons in komt te staan...

Wat jammer dat sex zo tussen jullie in staat! Wij hebben nog geen 1x sex gehad na de geboorte van Y. Ik heb nog steeds last van mijn knip en de dagen dat ik er geen last van heb durf ik gewoon niet omdat ik bang ben dat het de dag na de sex wel weer pijn zal doen. Mijn vriend vind het jammer, maar het staat niet tussen ons in. Er is in bed nog meer mogelijk Al is dat wel minder dan voordat Y. er was, want meestal lig ik eerder in bed dan hij en van de 7 avonden werkt hij er 4, dus die vallen al af.

Het ligt aan de man, hoe hij er mee om kan gaan.
Wij hebben daar ook de nodige ruzies over gehad. Feit staat vast dat mijn man gewoon vaker wilt en ik niet PUNT.
Al heeft er bij ons nog nooit zo'n lange tijd tussen gezeten.

Hier was het een probleem dat ik dan ook geen zin in andere capriolen had, dus hij liep blauw aan zeg maar
Gelukkig gaat het hier beter, maar we zullen nooit op de zelfde lijn qua hoeveelheid zitten en dat is dat hij heeft leren te accepteren en ik ben minder lui geworden om op een andere manier de druk van de ketel te halen als ik zelf geen zin in gepluk aan mijn lijf heb

Lastig af en toe.

Arden schreef:Ja het is wel veranderd, maar ik denk uiteindelijk positief. Denk eigenlijk niet dat we nog bij elkaar waren geweest als ik niet zwanger was geworden.

+1

Wij stonden al op het punt uit elkaar te gaan toen ik zwanger bleek. We hebben het opnieuw geprobeerd en zie nu: we zijn alweer 10 jaar bij elkaar. Het is met up's en down's gegaan en het was echt niet altijd gemakkelijk, het leek soms zelfs makkelijker om het bijltje erbij neer te gooien. Gelukkig hebben we dat niet gedaan, want ik kan oprecht zeggen dat ik weet wat ik aan hem heb, dat we er altijd voor elkaar zijn en dat we zielsveel van elkaar houden. Wij worden samen oud! (hoop ik)

Theeleut schreef:

Het ligt aan de man, hoe hij er mee om kan gaan.
Wij hebben daar ook de nodige ruzies over gehad. Feit staat vast dat mijn man gewoon vaker wilt en ik niet PUNT.
Al heeft er bij ons nog nooit zo'n lange tijd tussen gezeten.

Ik vind het een beetje kort door de bocht dat het aan de man ligt. Van tevoren was er wel een seksleven en nu niet meer, beetje krom dat hij dat maar gewoon heeft te accepteren vind ik. Voor mij hoort seks er in een relatie zeker wel bij. Dat het wat minder kan worden kan, maar het is van beide kanten geven en nemen. (Vlak na de bevalling is het natuurlijk een ander verhaal)

Hier klaagt mijn man trouwens ook wel dat het minder is geworden, dat klopt ook wel, maar dat komt voor een deel ook wel door zijn eigen vermoeidheid, en dat vergeet hij wel eens. En eerst kwam het er meestal in het weekend 's morgens van, dat is nu een stukje moeilijker, want onze dame wil best uitslapen tot een uur of 8, maar gaat daarna echt niet even rustig terug in bed zodat papa en mama even hun gang kunnen gaan.

Lotte is nog maar 4 maanden oud, ik vind het moeilijk om al veel over onze relatie te kunnen zeggen. Mijn man vindt dat ik veel minder aandacht voor hem heb, maar ik ben ook pas vorige week begonnen met werken, mijn leven bestond de afgelopen maanden ook alleen uit ons meisje, dus het kan ook wel dat ik daar wat te ver in ging. Al denk ik dat hij schromelijk overdrijft en het allemaal wel meevalt.

Ik heb, net als theeleut, geen zin in andere capriolen. Als ik geen zin heb heb ik geen zin, doordeweeks komt het er sowiezo niet van. In het weekend ook nog maar weinig, en waar bij mij mijn vriend het accepteert, baal ik er stevig van. Werkt het ook niet echt mee dat ik elke maand/3 weken een schimmelinfectie heb, tel daar gewone menstruatie bij op en je bent zo weer 2 weken verder En als ik dan niet moe ben, of hij heeft zin, heb ik schimmel en dan heb ik geen zin, want dan krijg ik wel zin maar ik kan niks snappie haha.

ik vind het toch anders best hard werken om onze relatie goed te houden. Als we er niet aan werken, dan gaat het heel snel minder. We zijn allebei met zoveel andere dingen bezig, dat onze relatie er best snel bij in schiet. Wij hebben echt onze mindere periodes wel, gelukkig ook periodes waarin het wel goed gaat, maar zeker ook periodes dat we aan het vechten zijn voor onze relatie.

Wel vind ik net al Rejoy dat het hard werken is om de relatie goed te houden, we zijn allebei niet zo'n praters, en als ik dat laat gaan gaat het mis... En ik moet niet teveel forummen

Ayla schreef:Wel vind ik net al Rejoy dat het hard werken is om de relatie goed te houden, we zijn allebei niet zo'n praters, en als ik dat laat gaan gaat het mis... En ik moet niet teveel forummen

Zorg dat je vriend 's avonds gaat werken, dan heb je alle tijd om te forummen

´s morgens vroeg laten beginnen werkt ook hoor! Meneer ligt al in bed om 9 uur ´s avonds... Dus om onze relatie goed te houden zien jullie me vanaf nu pas om 9 uur verschijnen

Hier gaat t over het algemeen best goed, wel ergeren we ons wel eens aan elkaar maar dat heeft vooral betrekking op het huishouden en sinds een maand of 4 over hoe we het met T. aan moeten pakken. Mijn vriend vindt t bijvoorbeeld niet erg om te vloeken waar hij bij is (dat leert hij anders op school toch wel) en is niet zo consequent waardoor ik met de gebakken peren zit als ik de dag erna weer thuis ben.

Qua seks is het hier ook niet super meer, savonds ligt mn vriend vaak eerder in bed en sochtends moet hij meestal eerder op als ik. Ik denk dat we gemiddeld op 1x per week zitten nu.

We nemen de laatste tijd trouwens wel regelmatig tijd voor elkaar om eens wat leuks te doen samen of naar vrienden te gaan oid. We zien elkaar eigenlijk alleen echt op vrijdagavond en op zondag en ik ben er nog niet uit of dat iets positiefs of negatiefs is...

Hier alleen zaterdagavond en zondag... Hij komt om 4 uur thuis, ik ga om kwart voor 5 werken. We eten samen, daarna ben ik weg. Om kwart voor 8 komt ik weer thuis en om 9 uur gaat hij weer naar bed.

blondje1313 schreef:

Theeleut schreef:

Het ligt aan de man, hoe hij er mee om kan gaan.
Wij hebben daar ook de nodige ruzies over gehad. Feit staat vast dat mijn man gewoon vaker wilt en ik niet PUNT.
Al heeft er bij ons nog nooit zo'n lange tijd tussen gezeten.

Ik vind het een beetje kort door de bocht dat het aan de man ligt. Van tevoren was er wel een seksleven en nu niet meer, beetje krom dat hij dat maar gewoon heeft te accepteren vind ik. Voor mij hoort seks er in een relatie zeker wel bij. Dat het wat minder kan worden kan, maar het is van beide kanten geven en nemen. (Vlak na de bevalling is het natuurlijk een ander verhaal)

Je vat het verkeerd op.Ik bedoe niet dat de man de oorzaak is en het dus aan hem ligt, maar het ligt aan de man hoe hoe er mee omgaat Zo bedoelde ik het Het staat er trouwens ook gewoon achter..

Hier is het libido verschil altijd al zo geweest óók voor de komst van de kinderen is dit iets waar wij regelmatig ruzie over hebben gehad.

Ik ben wel benieuwd hoe het straks hier gaat als de kleine er is.
Tijdens het hele ziekenhuis gebeuren, miskraam en nu de zwangerschap zijn we al dichter naar elkaar toe gegroeid. We hebben meer respect naar elkaar gekregen. Hadden we al, maar soms moeten er dingen gebeuren waarbij je dan weer denkt: ja dat is niet zo vanzelfsprekend.
Ik weet nu wat ik aan hem heb in moeilijke tijden en hij ook aan mij.

En over de sex. Heb vanochtend nog zo om hem moeten lachen. Zegt hij tegen mijn buik: ... (naam kind) kom er nu maar uit hoor, papa wil volgende week graag weer iets doen bij je moeder.
'Hoe bedoel je?'. 'Nou kunnen we weer gewoon normaal sex hebben zonder buik'
En jij denkt dat je meteen na de bevalling weer kunt?
Ik vloei ook nog wel gemiddeld 6 weken of soms zelfs langer. Of er kan een knip zitten etc etc.

Daar had hij niet op gerekend Hij dacht, huppa kind eruit en we kunnen weer. Nou echt niet