Bang in huis

Pff, kheb een probleempje.
In ons vorige huis was ik als ik alleen was erg bang. Ik dacht door de buurt (wat eigenlijk nergens op sloeg)
Nu zijn we sinds januari verhuisd naar het dorp waar ik vandaan kom. Omdat mijn vriend weleens nachtdienst heeft was ik voorheen altijd bang maar sinds ik weer hier woon gaat dat wel goed, vertrouwde omgeving :-)
Ik was nog wel bang maar ik sliep tenminste weer zonder traangas op mn nachtkastje en een knuppel :-)

Maar nu is er het volgende gebeurd waardoor ik weer dubbel en dwars zo bang ben en nog erger dan voorheen. Ik heb 3 wk terug een potloodventer aan de zijkant van het huis gehad. Ik was al de 4e melding in de straat en hij pakt vrouwen waarvan die zeker weet dat ze alleen zijn. Dus dat hij met zn leuter loopt te zwaaien maakt me echt niet bang maar wel dat hij waarsch al een tijdje heeft staan gluren. Ik heb nu wel alle gordijnen dicht maar kblijf erg bang.
Bij een ander meisje in de straat stond hij in de achterdeur en vorige week stond hij bij een meisje in de kamer.
Aangifte is gedaan maar hij is ook zo snel weer weg dat hij steeds wegglipt en niemand herkend hem.

Nu is er 2 wk geleden ook nog eens een inbreker gepakt in de straat die met zn zaklamp naar binnen aant gluren was.

Ik woon in zo'n veilig dorp maar deze dingen maken me zo bang. Waardoor ik mezelf nog banger praat en allerlei senario's in mn hoofd haal die zelfs de ergste horrors niet bevatten :-(

Iemand tips waardoor ik rustig kan blijven?

Ik ben echt wel realistisch dat hij niet binnenkomt of dat hij niet gauw nog een x hier langs komt maar toch ben ik nu banger dan voorheen. Ik kan nu wel altijd zorgen dat er iemand bij me is of dat ik wegga als mn vriend weg is maar ik wil weer gewoon rustig alleen thuis kunnen zijn.

Ik heb eens een man in mijn tuin gehad die op zijn hurken door het raam naar binnen zat te gluren. Het was toen halftwee 's nachts. Ik dacht dat ik het me verbeeldde, toen ik dat gezicht zag. Het was heel vaag.

Ik ben toen keihard gaan gillen en bonken op de ramen. Hij was er meteen vandoor. Dit is misschien geen opwekkend verhaal, maar uiteindelijk ben ik die vent toch de baas geweest. Hij en die inbreker bij de buren zijn met iets stiekems bezig en schrikken zich een ongeluk als iemand ze ziet.

Als je een tuin hebt kun je misschien een lampje met bewegingssensor laten installeren? Mijn ouders hadden dat bij een donker paadje achter het huis, vooral voor onszelf, maar hij ging eigenlijk nooit aan door bewegende takken ofzo.

Nu ben ik soms nog steeds een beetje bang (heb ook wel wat nare dingen meegemaakt op dat gebied), maar dat is vrij ongegrond omdat ik nu op de 3e verdieping zit. Een lampje aan helpt dan.

Onlangs praatte ik met iemand die vroeger veel sportte en die zei dat hij sinds hij niet meer sport veel negatievere gedachten heeft. Toen bedacht ik wel dat mijn angst heel erg afgenomen is sinds ik regelmatig sport.

Ik was ook altijd erg bang, niet voor inbrekers ofzo, maar heel onrealistische angsten. Bang dat ik iets raars zag als ik langs een donkere kamer liep ofzo, of bang dat als ik naar een donkere zolder moest dat er een raar beest of iets zat. Gaat nergens over, maar ik rende altijd zo hard mogelijk naar de wc snachts en weer terug.

Ook was ik altijd enorm bang dat er brand uitbrak in huis snachts. Bij ieder geluidje zat ik rechtop, of ik hield mezelf nachtenlang wakker. Wat ook daadwerkelijk uitmondde in een slaapprobleem.

Gelukkig is dit overgegaan toen we verhuisd zijn, toen ik op mezelf ging wonen. Vraag me niet waarom, maar ben er helemaal vanaf.

Ja, wat kun je doen? Als je de deuren op slot hebt, en de gordijnen dicht kan er toch eigenlijk niets gebeuren? Ik ben zelf ook een bangerik hoor. Als ik alleen thuis ben heb ik constant de tv aan, omdat ik anders veel te veel geluiden hoor. Op bed gaan stel ik ook 't liefst uit Meer tips dan dit heb ik eigenlijk niet.. Ik weet hoe vervelend het is!

Mijn vriend en ik wonen buitenaf in een bosrijk gebied. Sinds een paar maanden hebben we een hond, gewoon omdat we dat allebei graag wilden maar toch ook een beetje om te waken. Zeker nadat er 2 keer een poging tot inbraak geweest in, zelfs een keer toen we allebei thuis waren en er dus 2 auto's voor het huis stonden. Daarbij was ik net een halfuur daarvoor uit een late dienst thuis gekomen (vriend had de volgende dag een vroege dienst dus lag al in bed) Ik had beneden nog even mijn mail bekeken en wat gedronken en ging toen ook naar boven. Ik lag net naast mijn vriend toen ik nog naar de wc moest en ging er dus weer uit. Ik hield het licht uit omdat er 's avonds/ 's nachts herten en wilde zwijnen rondom ons huis lopen en die steeds schrikken als er licht aan gaat. Ik zat net op de pot en hoorde wel gescharrel rondom het huis/grind maar dacht dus dat het de herten waren. Tot ik weer naast vriend in bed lag en ik serieus voetstappen op het grind hoorde en hoe iemand met iets in het slot van de voordeur bezig was (we wonen in een oud huis met een voordeur waar je zo'n lange sleutel voor nodig hebt) Vriend was ook wakker en heeft het slaapkamerraam opengetrokken en een schreeuw naar buiten gegeven. Daarop hoorden we 2 mannenstemmen en voeten die hard wegrende.

Een andere keer waren we allebei overdag niet thuis en probeerde iemand via het kleine raampje dat we altijd open hebben voor de katten naar binnen te komen. Ons geluk is geweest dat toen net de postbode langs kwam en vroeg wat die man aan het doen was. De man beweerde eerst dat hij in ons huis woonde en de sleutel was vergeten maar de postbode kent ons en is daar dus niet ingetrapt. Hij heeft meteen de politie gebeld maar die vent ging er natuurlijk vandoor.

Nu we de hond hebben schrik ik me soms rot, ze slaat namelijk alleen aan als ze iets vreemds hoort en dat is nu een aantal keer voorgekomen. Dan gaat mijn vriend of ik met haar naar buiten en zien we een auto wegrijden of blijft ze staan grommen voor de bosrand. Ze reageert totaal niet op wild dus het is niet dat ze een hert/zwijn hoort/ruikt of heeft gezien. Ik weet niet wat ik enger vind, iemand die in de buurt van ons huis is waarvan ik dat niet weet, of nietsvermoedend op de bank zitten of al in bed liggen en me rotschrikken van de hond omdat ze begint te grommen/blaffen en er buiten dus "iets/iemand" is. Ik ben verder eigenlijk niet echt bang in huis, vind het ook niet erg als vriend 's avonds niet thuis is.

Ik ben ook eens een potloodventer tegengekomen.

Dat zijn vaak heel sneue figuren.

Ik heb tegen hem gezegd heel boos: doe normaal man, idioot, stop die piemel terug in je broek en ga naar huis, gek!

Hij droop (letterlijk) met zijn staart tussen zijn benen af!

Ik ben niet bang in huis, ik zit ook best hoog en veilig, je moet 3 deuren door voordat je bij ons bent, maar buiten vind ik het soms wel wat minder prettig. En dan vooral 's avonds heel laat. Ik woon midden in het centrum en mijn voordeur zit in een steeg tussen 2 winkelstraten in (maar gelukkig wel bij 3 kroegen) en soms ben ik dan bang dat iemand achter me aan naar binnenkomt ofzo haha.

Vroeger hadden wij ook een grote hond die altijd aansloeg, als kind was ik dan ook nooit echt bang, een herdershond schrikt echt wel af.

Ik ben ook vaak bang alleen in huis, daarvoor heb ik nu ook therapie.

Ben blij dat ik op de tweede verdieping woon.. Ik zou niet weten hoe ik het in een huis zou trekken in mijn eentje.

Wat een eng idee, iemand die bij je huis staat te gluren :o

Ik had in A.lmere een stok onder mijn bed liggen, voor het geval dat

Onze huidige woning heeft een afgesloten tuin, want sommige mensen menen over ons 'erf' te mogen lopen. No way dus! Mijn vriend, ehhh man, heeft er nu een stevige bunker van gemaakt