Jouw baby & anderen

Je bent zeker niet de enigste, ik kan er wel een boek over schrijven. Bij ons is het ook oma (voornaam) en mijn schoonmoeder was het daar niet mee eens en al helemaal niet als ik zeg oma (achternaam). Nou dat is dan jammer want zo willen wij dat onze meiden haar noemen. Zij wilde graag "omi" genoemd worden dat doet ze dan maar met mijn neefje haar andere kleinkind want bij ons gebeurd het niet.
Ik moet wel zeggen dat de irritatie minder is omdat we wat afstand hebben genomen ze passen niet meer 1a2 dagen in de week op de oudste.
Maar als we dan binnen komen en ze heeft haar 2 dagen niet gezien zegt ze tegen de oudste. "oma heeft je gemist je bent al zo lang niet geweest".
Maar ze heeft het ook een keer erg bont gemaakt maar dat zet ik liever niet hier neer ivm privé gegevens. Een paar meiden van hier weten het wel en waren het toen allemaal met me eens dat ze echt ver gaat.
En dan lees ik ja als het je eigen moeder was geweest. Nou kan zweren dat ik dan hetzelfde zou reageren.

meisjesmama schreef:Je bent zeker niet de enigste, ik kan er wel een boek over schrijven. Bij ons is het ook oma (voornaam) en mijn schoonmoeder was het daar niet mee eens en al helemaal niet als ik zeg oma (achternaam). Nou dat is dan jammer want zo willen wij dat onze meiden haar noemen. Zij wilde graag "omi" genoemd worden dat doet ze dan maar met mijn neefje haar andere kleinkind want bij ons gebeurd het niet.
Ik moet wel zeggen dat de irritatie minder is omdat we wat afstand hebben genomen ze passen niet meer 1a2 dagen in de week op de oudste.
Maar als we dan binnen komen en ze heeft haar 2 dagen niet gezien zegt ze tegen de oudste. "oma heeft je gemist je bent al zo lang niet geweest".
Maar ze heeft het ook een keer erg bont gemaakt maar dat zet ik liever niet hier neer ivm privé gegevens. Een paar meiden van hier weten het wel en waren het toen allemaal met me eens dat ze echt ver gaat.
En dan lees ik ja als het je eigen moeder was geweest. Nou kan zweren dat ik dan hetzelfde zou reageren.

Vervelend, als je zulke dingen gelijk naar je hoofd geslingerd krijgt bij binnenkomst. Het is waarschijnlijk 'grappig' bedoeld en gericht tegen je kinderen, maar indirect is het toch voor jullie bedoeld. En al na twee dagen.. pff! Hoe vaak zien jullie haar dan? Woont ze in de buurt? En hoe denkt je vriend/man erover?

Herkenbaar, dat de band meespeelt in de irritatie. Ik kon het ook nooit vinden met mijn ex-schoonmoeder. Ze wist altijd beter dan ik wat goed was voor mijn zoons. 'Ja want ik ben al 33 jaar moeder en jij nog maar net'. Nou , dan dacht ik altijd 'ja, en wat een daverend succes was dat, jouw eigen zoons werden geslagen en woonden in een internaat toen ze 16 waren'... Maar goed, nooit gezegd natuurlijk.

Ik denk ook wel dat dit je beeld enigszins kleurt. Anderzijds moet oma jouw (overdreven) reactie ook niet belachelijk maken, ze moet respect hebben voor jou als moeder van haar kleinkind, en begrijpen dat jouw opmerking komt van een beginnend moeder die zelf haar weg zoekt. Een beetje inlevingsvermogen van haar kant kan ook geen kwaad.

Storm schreef:

Lilith schreef:
Als je moeder het zo beroerd doet, waarom schakel je haar dan wel in als (waarschijnlijk gratis) oppas? Dat vind ik eigenlijk best dom. Je vindt dus dat ze het helemaal niet goed doet, maar je laat wel je kind er 3 dagen achter?

Dat vraag ik mij dus ook af.

Allereerst moet ik wel even zeggen dat toen ik dit schreef we net een dag bij mijn moeder geweest waren voor de kerst en ik me daar vreselijk heb zitten ergeren en dat het op dat moment dus ook behoorlijk hoog zat en dus misschien wat heftiger neergezet is dan het in werkelijkheid is. Daar komt bij dat ik me (al voordag J. geboren was) vreselijk kan ergeren aan mijn moeder terwijl ze eigenlijk niks/bijn niks fout doet . Met J. bedoelt ze het ook echt wel goed, daar twijfel ik niet over en ik wil haar ook graag het voordeel van de twijfel geven. Als ze een dag opgepast heeft gaat het met J.uul in principe gewoon hartstikke goed, ze is alleen wat moe en hangerig daarna maar dat is ze ook als ze bij mijn schoonmoeder is geweest.
Ik denk dat het er ook mee te maken heeft dat in mijn ogen niemand goed genoeg voor J. zorgt behalve ik, ik kan ook pas sinds een paar weken mijn man voor haar laten zorgen zonder dat ik alles in de gaten wil houden en alles wil controleren. Ik weet dat het niet goed is en ik doe ook heel erg mijn best om haar los te laten en dat gaat ook steeds een beetje beter maar ik vind het heel lastig. Mijn man kan ik nog zover krijgen om alles op mijn manier te doen omdat ik het hem zo aangeleerd heb, maar mijn moeder (en schoonmoeder precies hetzelfde) doen het op hun manier (qua verzorging) en omdat dat niet mijn manier is ga ik me daar aan ergeren en wil ik tips geven maar die worden dan verkeerd opgepakt (en dat snap ik op zich ook wel... komop een luier verschonen kan bijna iedereen).

Ik heb met mijn man afgesproken dat we het even aankijken, en heel duidelijk (op papier) onze regels aan ze meegeven qua eten en slapen. En als ze zich er niet aan houden (de belangrijke dingen dus) dan wil ik ze daarop aanspreken en anders gaan we inderdaad voor een andere oplossing kijken.
Gelukkig is de eerste periode dat we oppas nodig hebben 'maar' 8 weken, daarna heb ik meteen weer 6 weken vakantie dus hebben we mooi de tijd om een andere oplossing te zoeken als het niet blijkt te werken. Alleen is een kinderdagverblijf heel lastig voor ons omdat ik onregelmatige diensten heb en mijn man fulltime werkt (en nee het is finanicieel niet mogelijk dat hij minder gaat werken, ik studeer nog dus we moeten het doen van 1 salaris).