ik blijf me erover verbazen..

Toen onze dochter een maand of acht/negen was begonnen mensen met vragen of ze al loopt, extreem vroeg lijkt me als je kind met acht maanden al kan lopen. Nouja, dochter loopt sinds een goede week, dus die vraag kan ik na 5.5 maand met 'ja' beantwoorden. Nu krijgen we alleen iedere keer de vraag of ze al zindelijk is, dat meisje is nog geen 14 mnd?!

Herkenbaar voor andere moeders? Ik weet zelf heel goed dat het extreem vroeg is als kinderen met acht maanden kunnen lopen en met 14 maanden zindelijk zijn en deze vragen eigenlijk te gek voor woorden zijn, maar toch vind ik het een soort van vervelend als ik zeg dat mijn kind dat nog niet kan/is. Soort van prestatiemaatschappij?

Ik denk dat de gemiddelde persoon die dat soort vragen stelt niet precies weet hoe oud je dochter is en wanneer kindjes ook alweer precies wat gaan doen gemiddeld.

Ik krijg die vragen ook wel eens, maar ik stoor me er niet aan hoor.

Of het zijn ouders die zo'n vraag gebruiken om op te kunnen scheppen over hun eigen kind.

Gisteren nog, in de dierentuin. Moeder van een kindje van net 2: 'is jouw zoontje al zindelijk?'
Ik: 'we zijn er mee bezig'.
Zij: 'nou, mijn dochter was al met anderhalf jaar zindelijk, van de ene op de andere dag! Ook 's nachts. Echt heerlijk is dat'.

Nou, fijn voor je. Pffff. Opschepster.

L loopt eigenlijk sinds 14 mnd ongeveer echt los.
Collega zei laatst "ow..dat werd wel een keer tijd dan"
ben er niet op in gegaan, maar vond rare opmerking.

Ik maak me verder weinig druk om die opmerkingen . Nu krijgen we veel vragen over zijn praten...meer dan mama en papa komt er niet uit (verstaanbaar dan).tjah, dat kimt vanzelf denk ik dan, kan en wil me daar niet druk over maken.

Die vraag 'loopt ze al' heb ik heel vaak gehad, maar dat vroegen ze vanaf dat ze 1 jaar was ongeveer (en die vraag heb ik dus een half jaar aan moet horen, haha).
Of ze al zindelijk is, hebben ze me nooit zo vroeg gevraagd, wat gek om dat nu al te vragen.
En soortgelijke vragen krijg ik eigenlijk ook maar weinig. Niet zo herkenbaar dus .

echt vervelend vind ik het ook niet, ik vind het meer bizar. Ik krijg de vragen wel eens van een extreem trotse oma met twee kleinkinderen in de leeftijd van mijn dochter, waarbij kleinkind 1 extreem vroeg is met alles en kleinkind 2 wat later met alles, maar mijn dochter wordt dus wel steeds met kleinkind 1 vergeleken en niet met kleinkind 2 Ik heb de zindelijkheidsvraag gekregen van o.a. een vriendin die op een kinderdagverblijf werkt, ze heeft zelf geen kinderen. Mijn oma kan er ook wat van trouwens.

Filoria schreef:Of het zijn ouders die zo'n vraag gebruiken om op te kunnen scheppen over hun eigen kind.

Gisteren nog, in de dierentuin. Moeder van een kindje van net 2: 'is jouw zoontje al zindelijk?'
Ik: 'we zijn er mee bezig'.
Zij: 'nou, mijn dochter was al met anderhalf jaar zindelijk, van de ene op de andere dag! Ook 's nachts. Echt heerlijk is dat'.

Nou, fijn voor je. Pffff. Opschepster.

Ik krijg dan altijd de neiging heel belachelijke dingen over mijn dochter te gaan beweren: 'Best wel knap ja, maar D. sprak al drie talen vloeiend op haar eerste verjaardag'.

Mensen denken vaak dat mijn zoontje ouder is, terwijl hij 'pas' 13 maanden is.
Hij liep erg vroeg en heeft blijkbaar een ouder koppie.
Mensen verwachten dan vaak meer van een kind...
Dus dat soort vragen komen hier ook wel, maar kan het wel meer verklaren.
Vind het soms vervelend, soms niet...ligt aan mijn bui.
Maar mensen zijn wel gefocust op prestaties!

Ja, ik heb hier wel ervaring mee maar dan alleen bij onbekende mensen die niets van onze situatie af weten. Ik krijg soms de vraag waarom ze nog niet loopt, bijvoorbeeld vanmorgen nog toen ik haar liet kruipen bij de kruitvat omdat ik mijn handen vol had. Of aan het schoolplein 'loopt ze nog steeds niet?'. Maar goed, ik trek mezelf hier niet zoveel van aan. Ze is ook laat (ze wordt 19 maanden) en mensen verwachten nu eenmaal van M.ara dan ze daadwerkelijk kan.

holaagirl schreef:Mensen denken vaak dat mijn zoontje ouder is, terwijl hij 'pas' 13 maanden is.
Hij liep erg vroeg en heeft blijkbaar een ouder koppie.
Mensen verwachten dan vaak meer van een kind...
Dus dat soort vragen komen hier ook wel, maar kan het wel meer verklaren.
Vind het soms vervelend, soms niet...ligt aan mijn bui.
Maar mensen zijn wel gefocust op prestaties!

dat is eigenlijk wat ik ermee wil zeggen!

mamavan2: ik vind het soms jammer dat mensen niet daar over nadenken. Dat ze niet nadenken dat er mensen/kinderen zijn met beperkingen. En dan alle kinderen/mensen over één kam scheren. Ze kunnen daar onbedoeld mensen mee kwetsen.
Ze bedoelen het vaak niet zo, maar het kan heel lullig overkomen.
(merk het doordat mijn moeder MS heeft en soms ook lullige opmerkingen krijgt).
Vind het sterk van je dat je je er niet veel van aantrekt. Zou ik niet kunnen...
Weet wel ( ook weer van mijn moeder) dat je daarin groeit!

Rejoy: Ja, als je dat bedoelt vind ik dat je gelijk heb.
Ik ben zo totaal niet dus kan er wel moeite mee hebben dat veel mensen zo wel zijn.
Ze hebben vaak eigen ervaringen en wanneer ze kinderen zien die 'anders' ontwikkelen is dat heel opvallend voor hen ( en zeggen ze dat ook) . En vaak vinden ze hoe sneller een kind ontwikkeld, hoe beter.
Terwijl dat helemaal niet altijd zo is....
Ik ben juf en merk dat ouders het over het algemeen héél belangrijk vinden...
Terecht, je wilt het beste voor je kind...Maar oordeel niet over ander(mans)e kinderen!

Holaagirl, ik wist niet dat jou moeder MS heeft, mijn moeder heeft ook MS. Gelukkig ervaart ze veel begrip, geen onbegrip maar goed mijn moeder isoleert zichzelf nogal erg en komt ook bijna niet tussen de mensen. Al heeft ze deze week wel een paar keer een paar uurtjes gewerkt, dat vind ik fijn.

Ik probeer mezelf er inderdaad niet teveel van aan te trekken, het heeft geen nut want er zullen mij nog een heleboel opmerkingen te wachten staan naar mate Mara ouder wordt. We hebben geen idee hoe ze zichzelf verder zal ontwikkelen maar dat het anders of later zal gaan dan 'normale' kinderen, dat staat vast.

dat mensen prestatie gericht zijn merk ik ook wel.V is laat met ontwikkelen(tenminste dat denk ik)zo kan hij pas 2 weken echt goed zitten,begint hij nu met optrekken en kan nog niet zelf gaan zitten.maar goed ik maak me daar niet zo druk om en heb zoiets van komt vanzelf wel.mijn nichtjes en neefje daar in tegen liepen met 10 maanden,dus krijg de vraag van loopt hij nog niet vaak van mijn zus en moeder,erg frustrerend en kan hun niet aan hun verstand brengen dat wij V niet gaan pushen maar lekker hem op zijn eigen tempo laten ontwikkelen.

Het heeft ook totaal geen zin om je kind te pushen, ieder kind ontwikkeld op zijn/haar eigen tempo, en dat is helemaal prima.

Mama_van2: Dat is ook een toeval! Zovaak hoor ik het niet. Ja, gelukkig is het overgrote deel van de reacties ook begrip en/of hulp. Maar wanneer ze zwalkt of met haar stok loopt willen mensen nog wel eens rare opmerkingen plaatsen. Of wanneer ze lopend de auto uitkomt wanneer ze op de invalideparkeerplek geparkeerd staat, willen er mensen nog wel eens reageren.
Je ziet niet echt dat het MS van de buitenkant. Ze zit nl (gelukkig) nog niet in een rolstoel ondanks 27jr MS.
Hoe is jouw moeder verder? Dan is het extra zwaar voor jullie. Je moet ook je moeder verzorgen, naast je kind(eren). Kan je wel steun krijgen van je moeder?
(sorry erg offtopic)
Nogmaals knap van je, dat je hier zo sterk in bent. Je zal het inderdaad nodig hebben voor de toekomst!

Ik merk het soms. Maar vaak zijn de mensen die het dan vragen zelf nog geen ouders, dus dat hou ik wel in mijn achterhoofd. Ze merken het waarschijnlijk zelf wel als ze kinderen krijgen, dat niet elk kindje hetzelfde is en dat 8 maanden wel heel vroeg is om te gaan lopen. Het komt vast voor, maar niet vaak denk ik.

De vragen of ze al kan kruipen, zitten, staan en lopen heb ik al best vaak gehad in elk geval. Sommige vragen ook best vroeg al. Behalve lopen kan ze de rest inmiddels allemaal, dus daar geen vragen meer over

Ik probeer het me niet aan te trekken, maar merk wel dat ik het vervelend vind als mensen kinderen onderling gaan vergelijken op zo'n prestatiegerichte manier. Met een beetje vergelijken is niks mis (als het informatief bedoeld is), maar het kan ook te ver doorgezet worden.

Mama_van2 schreef:Ja, ik heb hier wel ervaring mee maar dan alleen bij onbekende mensen die niets van onze situatie af weten. Ik krijg soms de vraag waarom ze nog niet loopt, bijvoorbeeld vanmorgen nog toen ik haar liet kruipen bij de kruitvat omdat ik mijn handen vol had. Of aan het schoolplein 'loopt ze nog steeds niet?'. Maar goed, ik trek mezelf hier niet zoveel van aan. Ze is ook laat (ze wordt 19 maanden) en mensen verwachten nu eenmaal van M.ara dan ze daadwerkelijk kan.

Dat komt me bekend voor, dat hebben wij met Ezra. Sommige mensen kunnen ook best bot zijn. Af en toe krijg je ook vaak van die adviezen waar je helemaal niks mee kan.

Mama_van2 schreef:Het heeft ook totaal geen zin om je kind te pushen, ieder kind ontwikkeld op zijn/haar eigen tempo, en dat is helemaal prima.

In principe ben ik het daar wel mee eens, maar je kunt het ook niet volledig op z'n beloop laten, vind ik, als een kind echt een achterstand heeft dan vind ik wel dat je daar iets mee moet doen.

aan de ene kant snap ik wel dat mensen van 'het gemiddelde kind' uit gaan, maar beseffen dan niet dat ze er mensen mee kunnen kwetsen. Dat is net zoiets als vragen wanneer er (weer) een kindje komt, maar niet rekening houden met het feit dat het ook moeilijk kan gaan, of helemaal niet wil lukken.

Wel jammer dat de focus ligt op prestaties, dat vind ik eigenlijk ook wel van het CB. Daar krijg je ook vaak de vraag: 'kan ze al ***?'. Met 11 maanden is me toen ook al gevraagd of ze al kon lopen, hoeveel woordjes ze al kan, of ze al uit een gewone beker kan drinken en dat zijn vaak vragen waar ik negatief op moet antwoorden. Helemaal bij zo'n instelling als het CB kun je daar als ouder naar onzeker van worden. Als je die vraag regelmatig krijgt, moeten ze dat misschien ook al wel kunnen? Nu ben ik redelijk goed op de hoogte van de ontwikkeling van kinderen, dus ik kan dat soort dingen goed relativeren en van me af zetten, maar ik denk dat er ook genoeg ouders zijn die dat niet kunnen.

Susan schreef:

Mama_van2 schreef:Het heeft ook totaal geen zin om je kind te pushen, ieder kind ontwikkeld op zijn/haar eigen tempo, en dat is helemaal prima.

In principe ben ik het daar wel mee eens, maar je kunt het ook niet volledig op z'n beloop laten, vind ik, als een kind echt een achterstand heeft dan vind ik wel dat je daar iets mee moet doen.

nee, pushen hoeft niet. Stimuleren misschien wel?
Het in ieder geval aanbieden!?

Laatst vroeg iemand aan mij of ik niet met J. naar de dokter moet omdat hij nogsteeds niet loopt

Ach ik vind het niet zo interessant wanneer hij kan lopen/praten/kruipen enz. En trek me er ook niks van aan maar ik kan me voorstellen dat het soms wel heel vervelend kan zijn.

holaagirl schreef:

Susan schreef:

Mama_van2 schreef:Het heeft ook totaal geen zin om je kind te pushen, ieder kind ontwikkeld op zijn/haar eigen tempo, en dat is helemaal prima.

In principe ben ik het daar wel mee eens, maar je kunt het ook niet volledig op z'n beloop laten, vind ik, als een kind echt een achterstand heeft dan vind ik wel dat je daar iets mee moet doen.

nee, pushen hoeft niet. Stimuleren misschien wel?
Het in ieder geval aanbieden!?

Mogelijkheden creëren waarin een kind kan leren en ontwikkelen!

Nee, klopt, het kan heel kwetsend zijn. Ik denk dat het deels argeloosheid is, deels mensen die gewoon een praatje willen aanknopen en belangstelling willen tonen en deels mensen die dondersgoed weten dat het heel weinig voorkomt dat een kind van die leeftijd dat al doet en eigenlijk gewoon willen zeggen dat hún kind het wel kan.