Wat vind je hier van?

Eucalypta schreef:

Youandi schreef:Als je nu al twijfelt of je voor altijd bij elkaar blijft, waarom zou je dan trouwen?
Ik vind het belachelijk, daar is het begrip huwelijk niet voor bedoeld.

Waar dan wel voor?

In mijn opinie is het huwelijk een verbintenis tot de dood je scheidt. Die verbintenis is voor mij eentje van de liefde en de trouw en een heel klein beetje zakelijk, maar voornamelijk om elkaar te laten zien dat we echt voor altijd voor elkaar gaan.

Dat het dan toch misloopt, dat kan gebeuren, met alle respect. Maar de gedachte van het steeds verlengen van je huwelijk, zie ik als te simpel, te gemakkelijk. Lukt het even niet? Oké, dan stoppen we er toch mee, want dat gaat toch easy! Die gedachte trekt me niet aan.

Youandi schreef:

Eucalypta schreef:

Youandi schreef:Als je nu al twijfelt of je voor altijd bij elkaar blijft, waarom zou je dan trouwen?
Ik vind het belachelijk, daar is het begrip huwelijk niet voor bedoeld.

Waar dan wel voor?

In mijn opinie is het huwelijk een verbintenis tot de dood je scheidt. Die verbintenis is voor mij eentje van de liefde en de trouw en een heel klein beetje zakelijk, maar voornamelijk om elkaar te laten zien dat we echt voor altijd voor elkaar gaan.

Dat het dan toch misloopt, dat kan gebeuren, met alle respect. Maar de gedachte van het steeds verlengen van je huwelijk, zie ik als te simpel, te gemakkelijk. Lukt het even niet? Oké, dan stoppen we er toch mee, want dat gaat toch easy! Die gedachte trekt me niet aan.

dat is prima, dat je er zo over denkt en met die visie het huwelijk in stapt. Alleen is het niet hoe het huwelijk volgens de wet werkt. Zelfs een huwelijk zoals we dat nu kennen zonder tussentijdse verlenging kun je op elk gewenst moment beëindigen. Jij mag dat best te simpel vinden en het anders doen of willen, maar dat heeft dan niets meer met het huwelijkscontract te maken.

Susan, verder ben ik dat wel met je eens hoor. Uit elkaar gaan wordt er niet echt makkelijker door.

Eucalypta schreef:

Youandi schreef:

Eucalypta schreef:

Youandi schreef:Als je nu al twijfelt of je voor altijd bij elkaar blijft, waarom zou je dan trouwen?
Ik vind het belachelijk, daar is het begrip huwelijk niet voor bedoeld.

Waar dan wel voor?

In mijn opinie is het huwelijk een verbintenis tot de dood je scheidt. Die verbintenis is voor mij eentje van de liefde en de trouw en een heel klein beetje zakelijk, maar voornamelijk om elkaar te laten zien dat we echt voor altijd voor elkaar gaan.

Dat het dan toch misloopt, dat kan gebeuren, met alle respect. Maar de gedachte van het steeds verlengen van je huwelijk, zie ik als te simpel, te gemakkelijk. Lukt het even niet? Oké, dan stoppen we er toch mee, want dat gaat toch easy! Die gedachte trekt me niet aan.

dat is prima, dat je er zo over denkt en met die visie het huwelijk in stapt. Alleen is het niet hoe het huwelijk volgens de wet werkt. Zelfs een huwelijk zoals we dat nu kennen zonder tussentijdse verlenging kun je op elk gewenst moment beëindigen. Jij mag dat best te simpel vinden en het anders doen of willen, maar dat heeft dan niets meer met het huwelijkscontract te maken.

Susan, verder ben ik dat wel met je eens hoor. Uit elkaar gaan wordt er niet echt makkelijker door.

Dat klopt. Maar ik heb daar dan een ouderwetse opvatting in. En ik denk dat meerdere mensen dat hebben, maar ook dáárvoor is het huwelijk.

Dat klopt, ook daarvoor is het huwelijk. Alleen als je getrouwd bent met daarbij jouw visie, en je echtgenoot zegt 'joh, ik vind je nieuwe kapsel lelijk en ik ben toe aan iets nieuws' en hij wij scheiden dan kan dat gewoon. Al denk jij er nog zo anders over en vind jij dat je dan nog moet vechten enzo. Dat bedoel ik ermee: je mag elke visie hebben die je wilt, alleen daar zegt de wet iets anders over. En argumenten als 'daar is het huwelijk niet voor bedoeld want je belooft eeuwige trouw' zijn dus ook niet relevant.

Ik ben inderdaad van de opvatting dat je er nog voor moet vechten. Maar natuurlijk, dat is een visie, en elke andere visie respecteer ik ook.

Voor de wet tellen mijn argumenten niet nee. Maar voor mijn gevoel wel en met dat gevoel stap ik het huwelijk in. Ik vind het gewoon jammer dat het romantische er zo af gaat.

Youandi schreef:Ik ben inderdaad van de opvatting dat je er nog voor moet vechten. Maar natuurlijk, dat is een visie, en elke andere visie respecteer ik ook.

Voor de wet tellen mijn argumenten niet nee. Maar voor mijn gevoel wel en met dat gevoel stap ik het huwelijk in. Ik vind het gewoon jammer dat het romantische er zo af gaat.

u Ik stapte met exact dezelfde visie als jij het huwelijk in. Morgen 7 jaar geleden inmiddels denk ik daar dus héél anders over. Dat kan altijd gebeuren, mensen veranderen van gedachten en van mening.

Ik ben het helemaal niet met Euc eens. Ik vind trouwen wel een verbintenis voor altijd en ik vind dat je ook kiest voor elkaar in voor- en in tegenspoed. En die tegenspoed gaat komen en dan is het huwelijk echt niet meer leuk, maar dan vecht je voor je partner en kinderen, want na tegenspoed komt weer voorspoed. Je kan er wel mee kappen, maar je krijgt het bij een ander echt niet beter. Ook diegene heeft vervelende eigenschappen, ook in die relatie heb je dalen. Voordat je trouwt weet je met wie je een leven gaat delen en weet je met wie je goede en slechte tijden tegemoet gaat. Je belooft elkaar trouw te zijn voor het leven, want je sticht samen vaak ook een leven.

Dat het voor jou zakelijk is, is prima. Voor anderen is dat misschien niet zo. Als het voor mij alleen zakelijk zou zijn, zou ik geen mooie jurk aantrekken, een feest geven en het symbolisch maken. Dan zou ik gewoon op een maandagmiddag naar de notaris stappen. Als ik mijn paspoort ga halen of een contract teken, nodig ik daarbij ook niet mijn dierbaren uit, want dat is immers puur zakelijk.

Ik zou zelf ook met die intentie gaan trouwen. Maar als je man bij je weg gaat omdat hij verliefd is op zijn secretaresse heb je weinig te willen. En ik begrijp wel dat je niet met die intentie het huwelijk in stapt, maar je weet nooit wat er gaat gebeuren. Je kunt zelf wel voor altijd bij iemand willen blijven, ook al gaat het niet hoe je het het liefst ziet, maar je bent wel met iemand getrouwd waar je niet 100% invloed op hebt.

Powerbabe schreef:Ik zou zelf ook met die intentie gaan trouwen. Maar als je man bij je weg gaat omdat hij verliefd is op zijn secretaresse heb je weinig te willen. En ik begrijp wel dat je niet met die intentie het huwelijk in stapt, maar je weet nooit wat er gaat gebeuren. Je kunt zelf wel voor altijd bij iemand willen blijven, ook al gaat het niet hoe je het het liefst ziet, maar je bent wel met iemand getrouwd waar je niet 100% invloed op hebt.

Nee dat weet je nooit, maar als je al een geruime tijd samen bent, samenwoont en weet hoe je toekomstige man reageert in hele vervelende situaties dan kan je daar wel een inschatting van maken. Het is gewoon zo dat als je relatie minder goed loopt, er stress is in huis, je dingen op elkaar afreageert de verleiding groot wordt. Wat doe jij of je vriend dan? In de kroeg kom je dan iemand tegen, leuk aangekleed, verzorgd op een avondje uit, in een roes, losse sfeer en die persoon heeft dan geen problemen (je kent hem immers niet). Wat doet dit met jou of andersom met partner? Communiceren jullie met elkaar? Weten jullie beide dat er bij een ander niet meer te halen valt en kan je de verleiding weerstaan?

Ik snap dat het veel rompslomp kan besparen die je normaal bij een scheiding hebt, maar vind dit een beetje over komen als 'ik neem jou tot mijn wettelijke echtgenoot(e) tot ik genoeg van je heb'.

Ja, dat ben ik wel met je eens, je kunt na een tijd natuurlijk een goede inschatting maken, maar er kan altijd iets gebeuren wat je niet voorziet. Het gemiddelde huwelijk strandt na 13,8 jaar geloof ik.. dus het is niet zo dat men elkaar dan niet kent. Wie weet gaat de zaak van je partner failliet, wordt hij depressief en loopt jullie relatie zover uit de hand dat het niet meer haalbaar is om bij elkaar te blijven.

Nou klinkt het net alsof ik pessimistisch ben en niet in het huwelijk geloof, maar dat is niet zo, ik denk ook dat ik voor altijd bij mijn vriend zal blijven. En ik vind het huwelijk ook vooral romantisch. Maar ik denk dat het toch altijd kan gebeuren dat het mis gaat. Niet omdat ik geen vertrouwen heb in mijn relatie, maar om omstandigheden waar je geen invloed op hebt.

Nouja, ik denk dat we het eigenlijk helemaal niet met elkaar oneens zijn. Ik ben geen voorstander van het huwelijk als verlengbare overeenkomst. Ik vind dat je het huwelijk in volle overtuiging aan moet gaan en in ieder geval op het moment van trouwen er van overtuigd moet zijn dat het voor altijd is.

Powerbabe schreef:Ja, dat ben ik wel met je eens, je kunt na een tijd natuurlijk een goede inschatting maken, maar er kan altijd iets gebeuren wat je niet voorziet. Het gemiddelde huwelijk strandt na 13,8 jaar geloof ik.. dus het is niet zo dat men elkaar dan niet kent. Wie weet gaat de zaak van je partner failliet, wordt hij depressief en loopt jullie relatie zover uit de hand dat het niet meer haalbaar is om bij elkaar te blijven.

Nou klinkt het net alsof ik pessimistisch ben en niet in het huwelijk geloof, maar dat is niet zo, ik denk ook dat ik voor altijd bij mijn vriend zal blijven. En ik vind het huwelijk ook vooral romantisch. Maar ik denk dat het toch altijd kan gebeuren dat het mis gaat. Niet omdat ik geen vertrouwen heb in mijn relatie, maar om omstandigheden waar je geen invloed op hebt.

Nouja, ik denk dat we het eigenlijk helemaal niet met elkaar oneens zijn. Ik ben geen voorstander van het huwelijk als verlengbare overeenkomst. Ik vind dat je het huwelijk in volle overtuiging aan moet gaan en in ieder geval op het moment van trouwen er van overtuigd moet zijn dat het voor altijd is.

Klopt je hebt gelijk hoor, het kan altijd fout gaan, maar ik denk dat dat ook wel een beetje bij je eigen instelling ligt. Voor mij is scheiden sowieso een ver van mijn bed show. Mijn ouders zijn nog altijd samen, al hun broers en zussen zijn allemaal nog getrouwd, dus in mijn hele familie is niemand gescheiden. Ook de ouders van al mijn vrienden zijn nog samen. Mijn beeld van een huwelijk is daarom denk ik ook heel standvastig.

Ja, mijn ouders zijn ook al 27 jaar getrouwd en niet van plan uit elkaar te gaan en zo ook alle ouders van mijn vriendinnen. Eigenlijk best gek, want bij mijn vriendinnen zijn alle ouders dus uit elkaar en bij mijn vriend (zijn ouders zijn gescheiden) zijn bijna alle ouders van vrienden uit elkaar.

Ik weet niet of het aan je eigen instelling ligt. Mijn instelling was altijd precies zoals die van jou Jolie. Je trouwt voor het leven, je blijft bij elkaar of het nou leuk is of niet, als scheiden geen optie is móet je er wel wat van maken, in voor- en tegenspoed, goed en slechte dagen, mijn huwelijk kon écht écht niet stuk, ik zou nooit een andere man willen en ik zou nooit, maar dan ook nooit een scheiding overwegen, zeker niet nadat er kinderen kwamen. Ik was zelfs altijd nogal fel als ik hoorde over mensen die gingen scheiden, zeker als ze kinderen hadden. Dat dééd je niet, dan vócht je voor je huwelijk.

En juist op het moment dat ik echt dacht dat mijn relatie de beste relatie was die ik ooit kon hebben kwam de hele boel aan het wankelen, deed ik dingen die ik altijd sterk veroordeelde bij anderen, kende ik mezelf en mijn relatie niet meer terug en we zitten al máánden in een crisis en een scheiding behoort vooralsnog nog steeds tot de opties. En niemand in mijn omgeving is gescheiden, mijn ouders zijn al bijna 30 jaar getrouwd, mijn schoonouders nog veel langer.

Niet dat ik mezelf nou zo'n slachtoffer vind, maar als iemand mij een jaar geleden had gezegd dat ik een scheiding zou overwegen zou ik diegene echt keihard hebben uitgelachen en op de koop toe een preek hebben gegeven over dat je niet gaat scheiden als je kinderen hebt en dat geen enkele relatie zo sterk was als die van mij.

Zo veranderlijk is een mens.

Eucalypta schreef:Het idee van trouwen is ook helemaal niet dat je voor altijd bij elkaar kunt blijven. Het is niet romantisch, maar gewoon een zakelijk contract met afspraken. Er komt geen eeuwige trouw bij kijken. Dus ik vind het een prima oplossing. Waarom niet een exit inbouwen net minder gedonder als blijkt dat zoveel mensen het contract verbreken? waarom moet je voor eeuwig bij elkaar willen blijven als je trouwt? van wie moet dat?

Hier ben ik het volledig mee eens!