Weten dat je snel dood gaat..

Gast zo 26 dec 2010 - 4:16

Het lijkt mij een hel en heel beangstigend als je weet dat je binnen korte tijd dood zult gaan.

Naar mijn idee kun je beter plotseling komen te overlijden, dan dat je weet dat je ieder moment de mensen om je heen kunt verlaten. Tenminsten, ik denk dat ik dat liever heb. Al is het anderzijds wellicht juist fijn om afscheid te kunnen nemen van je dierbaren, maar die dagen naar de dood toe, die lijken mij zo verschrikkelijk beangstigend, niet wetende wat er met je gaat gebeuren als je eenmaal dood bent.

Hoe denken jullie daarover?

Mijn nicht is afgelopend week door de artsen opgegeven, dat heeft mij erg aan het denken gezet, wat bovenstaande betreft.

Edit: Heb mijn post aangepast. Vind sommige dingen toch te prive om online te hebben staan.

Gast zo 26 dec 2010 - 4:18

Ow vreselijk zeg :S Ik weet het ook liever niet van te voren. Zeker niet zo kort. Lijkt mij een hel.
Je kan inderdaad wel goed afscheid nemen en nog dingen doen die je wil/kan nog.

Maar mij lijkt het heel eng om te weten wanneer je ongeveer gaat.

Gast zo 26 dec 2010 - 4:19

Hoe moeilijk ook, ik zou het willen weten. Ik wil het ook echt van mijn naasten weten als zij nog maar kort te leven zouden hebben. Ik zou anders spijt krijgen van de dingen die ik nooit gedaan of gezegd heb en die ik alleen maar uitstel.

Verder... heel veel sterkte. Wat een nare situatie.

Jeanette zo 26 dec 2010 - 5:48

Pff, dat vind ik moeilijk. Ik zou wel graag afscheid willen nemen van mijn dierbaren, maar moet er ook niet aan denken om te weten dat de dood in zicht is.

Gast zo 26 dec 2010 - 6:18

Maple schreef:Hoe moeilijk ook, ik zou het willen weten. Ik wil het ook echt van mijn naasten weten als zij nog maar kort te leven zouden hebben. Ik zou anders spijt krijgen van de dingen die ik nooit gedaan of gezegd heb en die ik alleen maar uitstel.

Verder... heel veel sterkte. Wat een nare situatie.

+1.

Ik wil je ook veel sterkte wensen!

Gast zo 26 dec 2010 - 6:18

Bedankt.

Ik denk dat zoiets sowieso een beetje dubbel is dan. Wel afscheid willen nemen, maar niet willen weten dat de dood snel nadert.

Gast zo 26 dec 2010 - 6:47

Ik denk dat ik het liever wel weet dat ik dood ga. Dan kan ik afscheid nemen en dingen zeggen die ik altijd al heb willen zeggen, maar nooit echt heb gedurft.

Maar het lijkt me ook vreselijk eng. Ik denk dat ik me dan vast ga klampen aan het geloof. Geloven dat er meer is dan dit (waar ik ook in geloof). Als ik mij ga bedenken dat na mijn dood alles is afgelopen met mijn besef en alles, dan word ik echt zwaar deprie.

Mijn vader weet dat hij niet heel erg lang meer heeft.. Hij heeft zich aangesloten bij een kerk, en vind door het geloof zijn rust. Hij is nu niet meer bang voor om te gaan.
Ik vind het wel enorm zwaar om te weten dat hij me gaat verlaten maar ik niet weet wanneer precies. Elke keer die gedachten dat ik hem kwijt raakt, hoe hij er dan uit zal zien, hoe de begravnis zou zijn, hoe ik erna verder ga etc.. Het Lijkt mij makkelijker om mee om te gaan dat het onverwachts komt. Want als je het weet, blijft het open staan. Je wacht elke dag op het moment. Pas na het overlijden kan je het verder af slutien omdat het dan geweest is. Dan kan het voor mijn gevoel beter een plekje krijgen.
Tot die tijd, zie ik er als een berg tegen op. En probeer je wel zoveel mogelijk te genieten van de momenten samen..

Blond zo 26 dec 2010 - 8:10

Ik zou het ook willen weten. Dan zou ik proberen de meeste dingen nog te doen die ik wil doen, en afscheid nemen van iedereen.

Sterkte!

Gast zo 26 dec 2010 - 8:15

_Chance schreef:Ik zou het ook willen weten. Dan zou ik proberen de meeste dingen nog te doen die ik wil doen, en afscheid nemen van iedereen.

Sterkte!

+1

Makamba zo 26 dec 2010 - 8:51

Ik zou het absoluut wel willen weten. Nu weet je ook niet wanneer je/iemand dood gaat en kan het ook elk moment voorbij zijn. Al sta ik daar niet teveel bij stil en geniet ik van de dingen en de mensen om me heen om wie ik geef en andersom. Natuurlijk is het eng omdat je weet dat er een dag komt dat je dood gaat en als je ernstig ziek bent wordt dat extra benadrukt.

Vriendin van mijn moeder is ook ernstig ziek en ze weet niet hoe lang ze nog heeft. Het kan een jaar zijn, jaren, maar misschien ook maanden. Als ik zie hoe sterk en moedig deze vrouw nog steeds in het leven staat, echt prachtig om te zien. Ze blijft dromen en doelen najagen daar waar ze dat kan. Ze probeert voor zover dat mogelijk is nog volop te genieten van het leven. Bang voor de dood is ze denk ik niet. Veel verdriet heeft ze wel (logisch), maar ondanks dat is het zo'n onwijs sterke vrouw. Echt knap als je dat zo kunt.

Ik hoop echt dat mócht mij zoiets ooit overkomen, ik net zo sterk en krachtig in het leven kan staan zoals zij dat nu doet.

Sterkte.

Roze Roos zo 26 dec 2010 - 9:44

Ach wat naar, heel veel sterkte gewenst! Zet je ook aan het denken over je eigen sterfelijkheid he?

Ik zou het wel willen weten, ook als ik naar een programma als "over mijn lijk" kijk. Ik zou afscheid willen nemen en eventuele dingen die ik graag wil doen nog kunnen doen. Als ik terminaal zou zijn en er zou een nieuwe opname gedaan worden van "over mijn lijk" zou ik daar wel aan mee willen doen, het geeft voor anderen inzicht en een beeld van hoe het is. Ik weet niet wat voor nabestaanden prettiger is, als je weet dat iemand gaat overlijden dan is dat op dat moment wel heel moeilijk maar kun je (gedeeltelijk) nog wel alles zeggen wat je op dat moment wil zeggen!

Gast zo 26 dec 2010 - 10:01

Sterkte Gekje, voor jou zal het ook moeilijk zijn met die wetenschap. hug

Ruby, dat vind ik idd ook heel mooi als je zo sterk kunt zijn. Zij is ook echt heel sterk daarin en put erg veel kracht uit haar geloof. Ik vind het echt heel erg knap van haar, ze leeft eigenlijk al jaren met onmenselijk veel pijn.
Daarin is ze echt een groot voorbeeld voor mij, ik hoop net zo sterk als haar te kunnen zijn in zulke moeilijke tijden.

Makamba zo 26 dec 2010 - 10:43

Coco schreef:Sterkte Gekje, voor jou zal het ook moeilijk zijn met die wetenschap.

Ruby, dat vind ik idd ook heel mooi als je zo sterk kunt zijn. Zij is ook echt heel sterk daarin en put erg veel kracht uit haar geloof. Ik vind het echt heel erg knap van haar, ze leeft eigenlijk al jaren met onmenselijk veel pijn.
Daarin is ze echt een groot voorbeeld voor mij, ik hoop net zo sterk als haar te kunnen zijn in zulke moeilijke tijden.

Wat knap van haar. Het lijkt me zo vreselijk moeilijk om ondanks zo'n situatie toch nog positief en krachtig in het leven te staan. Begrijp helemaal dat ze een groot voorbeel voor je is. Vreselijk als je al jaren zoveel pijn moet lijden ook. Sad

Heel veel sterkte en kracht toegewenst en ik hoop dat de tijd die haar nog rest, ze zo min mogelijk (voor zover dat gaat) pijn zal hebben en nog heel veel mooie momenten mee kan en mag maken met jullie.

hug

Silva zo 26 dec 2010 - 10:53

Jeetje wat lijkt me dat moeilijk zeg...
Sterkte!
Mijn vriend heeft twee keer kanker gehad (is nooit opgegeven, maar bracht natuurlijk wel onwijs veel spanning met zich mee). Jeetje wat was dat moeilijk! Het idee dat iemand dicht bij de dood komt te staan waar je zoveel van houdt is zo moeilijk te bevatten, je kunt er gewoon niets aan doen. Het voelt heel raar. Als iemand ziek is, kun je er voor zorgen, maar als iemand echt opgegeven is dan voel je zo hulpeloos en waardeloos...

Gast ma 27 dec 2010 - 8:02

Dat moet dan ook een heftige tijd geweest zijn voor jullie Silva. Idd moeilijk te bevatten zoiets. Verschrikkelijk, een eerste keer die nare ziekte doorgaan is al verschrikkelijk, dan ook nog eens tweede keer de strijd aangaan. Hoe gaat het nu met jouw vriend zijn gezondheid?

Dankje Ruby, helaas zal ze geen mooie momenten meer mee gaan maken. Althans, niet hier bij ons.

Vandaag hebben ze haar in een slaap gebracht waar ze (waarschijnlijk) niet meer uit zal komen en alle medicaties (op de morfine na) stopgezet. Dus nu is het eigenlijk afwachten tot het moment daar is. Helaas zal ze deze ziekte geen derde keer mogen overwinnen.

Silva ma 27 dec 2010 - 8:10

Coco:
Sterkte ermee, stond je nicht erg dicht bij je? Had je een goede band met haar?

Mijn vriend wordt waarschijnlijk nooit echt beter verklaard. Het is niet zo dat hij altijd ziek is, maar hij heeft er gewoon altijd de gevolgen van en hij heeft overal verhoogd kans op. Afgelopen drie maanden zaten we ook weer in spanning of er iets mis was of niet. Maar toch viel 't weer mee gelukkig. 't Is heel moeilijk om je niet te veel zorgen te maken als hij bijvoorbeeld weer iets voelt, maar hoe gek 't ook klinkt: 't hoort nu wel gewoon bij ons leven. Al zorgt het elke keer wel weer voor veel spanning. Momenteel gaat 't gewoon goed met hem. De artsen zeiden dat we ons nu echt niet druk hoefden te maken.
Maar ja... ik heb een ex gehad, en zijn moeder is juist overleden aan kanker omdat de artsen zeiden dat er niets aan de hand was. Daarom heb ik er deze keer bij de artsen echt druk gelegd op zekerheid. We hebben daarom wel allerlei testen en scans voor elkaar gekregen waardoor we nou wel zekerheid hebben (voor zover dan).

Makamba ma 27 dec 2010 - 8:45

Coco schreef:Dat moet dan ook een heftige tijd geweest zijn voor jullie Silva. Idd moeilijk te bevatten zoiets. Verschrikkelijk, een eerste keer die nare ziekte doorgaan is al verschrikkelijk, dan ook nog eens tweede keer de strijd aangaan. Hoe gaat het nu met jouw vriend zijn gezondheid?

Dankje Ruby, helaas zal ze geen mooie momenten meer mee gaan maken. Althans, niet hier bij ons.

Vandaag hebben ze haar in een slaap gebracht waar ze (waarschijnlijk) niet meer uit zal komen en alle medicaties (op de morfine na) stopgezet. Dus nu is het eigenlijk afwachten tot het moment daar is. Helaas zal ze deze ziekte geen derde keer mogen overwinnen.

Jeetje wat heftig! Oh wat voel ik me nu stom. Embarassed

Wist het dan wel natuurlijk niet, maar toch. Echt vreselijk voor jullie allemaal. Heel veel sterkte toegewenst. hug

Gast ma 27 dec 2010 - 9:20

Silva, we wonen niet echt bij elkaar in de buurt dus zagen elkaar niet veel meer. Maar je voelt je dan toch nog verbonden met je familieleden, althans, ik wel. En iedereen bij ons in de fam. wel.

Mijn nicht heeft ook kanker (een zeer zeldzame vorm) en dat is ook ziekenhuis in, ziekenhuis uit, jarenlang, een infectie hier, infectie daar. Idd kwetsbaar.
Gelukkig dat het meeviel bij je vriend deze keer. Maar zoiets blijft altijd spannend denk ik, sowieso als het al twee keer is gebeurd.

Ruby Is niet nodig om je stom te voelen hoor Wink

ik had tijdens mijn edit verwijderd dat ze het einde van de week waarschijnlijk niet zou halen.
Bedankt.

Gast ma 27 dec 2010 - 9:22

Jeetje, Coco, ik wil je er heel veel sterkte mee wensen.

Ik weet het niet zo goed wat ik zou willen. Aan de ene kant denk ik van, ja, dan kan je van iedereen afscheid nemen, maar aan de andere kant vind ik doodgaan zo ontzettend eng, als idee ook, dat het me onwijs zal beangstigen als ik het weet...

Silva ma 27 dec 2010 - 9:51

Ja nou had ik eigenlijk de vraag niet eens beantwoord volgens mij.
Maar ik weet 't niet... Ik heb best wel 's van die momenten dat ik bijv. onenigheid of ruzie heb gehad met iemand en dat ik dan denk: shit.. wat als er nou iets gebeurt en diegene is er niet meer? dan ben je uit elkaar gegaan met ruzie.. Daar zou ik zoveel moeite mee hebben.
Maar als je 't weet, dan zou 't weten al heel zwaar wegen. Als ik moest kiezen zou ik toch liever 't weten. Ruzies of andere dingen kun je dan goed maken, je kunt nog iemands wens vervullen misschien en je kunt elkaar zeggen wat je nog wilt.

Gast di 28 dec 2010 - 3:51

Ik zou het niet van te voren willen weten, omdat ik dan nog alles tegen mijn dierbaren zou kunnen zeggen, wat ik anders voor me houd o.i.d. Ik ga sowieso nooit met ruzie weg en zeg alles wat ik vind of denk. ( soms te veel). Ik weet toch sowieso al dat ik mijn dierbaren ooit ga verliezen. Dat heb ik altijd in mijn achterhoofd. Vandaar dat ik ook nooit met ruzie wegga. Het lijkt me echt vreselijk om de laatste dagen naar de dood mee te moeten maken, dan maar liever plotseling.

SuperGrover di 28 dec 2010 - 5:45

O ja, dat zou ik absoluut willen weten. Dan heb je alles kunnen zeggen tegen je nabestaanden wat je nog kwijt wilt, kun je echt goed afscheid nemen van elkaar. Dat kan heel veel troost bieden aan de mensen die je achter laat.

Flip Fluitketel di 28 dec 2010 - 5:51

Ik zou het willen weten! Heb het van dichtbij meegemaakt dat een dierbaar persoon plotseling overleed. En dat je niet meer kan zeggen wat je graag zou willen zeggen tegen degene heeft me toch wel erg geraakt! Als ik het te weten zou komen zou ik alles nog willen doen en zeggen wat er op m'n hart ligt.

Gast wo 29 dec 2010 - 3:33

Ik niet, dat lijkt me heel eng.

Gast wo 29 dec 2010 - 4:40

Heftig, sterkte Coco.

Ik zou het zeker wel willen weten, zodat ik van mijn naasten goed afscheid kan nemen.

Gesponsorde inhoud

Weten dat je snel dood gaat..

Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..

Re: Weten dat je snel dood gaat..