Streng en consequent!

Minneke schreef:Filoria; nee, natuurlijk denk ik dat niet . Maar je kunt ook doorslaan in het consequent willen zijn dat bedoelde ik meer. Ik denk dat je niet in elke situatie hetzelfde kunt of moet handelen, omdat dat nou eenmaal jouw regels zijn. Ik ben er meer een voorstander van dat je kijkt naar de situatie en wat daarin het belang van je kind is. En dan heb ik het niet over zoiets 'futiels' als wel of niet nog een chipje krijgen. Daarin kun je prima consequent zijn als je dat wil (al ben ik dat eerlijk gezegd ook lang niet altijd).

Ik bedoel meer in dingen als: je kind huilt 's nachts en je bent eigenlijk geen voorstander van het laten slapen van je kinderen in het ouderlijk bed. Maar je hebt het gevoel dat je kind in deze situatie heel veel behoefte heeft aan liefde en geborgenheid. Dan zou ik ervoor kiezen een uitzondering te maken en mijn kind bij me nemen. Dan vind ik dat belang zwaarder wegen dan het belang van een strikte opvolging van de bij ons geldende regels.

Snap je wat ik bedoel?

Printje schreef:

Filoria schreef:Zoo herkenbaar! (Ik ben dan geen juf, maar heb wel met kinderen gewerkt.)

Gisteren waren we op een verjaardag. Tomas had best wel veel nootjes en rozijntjes gegeten, dus op een gegeven moment zeg ik: 'dit is het laatste nootje, hierna gaan we spelen en niks meer eten'. Even later vindt hij ergens een bak met spekkies en vraagt hij poeslief: 'mama mag ik een lekker spekkie?'
En nog later krijgt hij chips aangeboden door een ander kindje, kijkt mij vragend aan, en ja hoor: ik geef weer toe.
@Minneke: natuurlijk is star en gevoelloos zijn niet goed, maar denk je dat Tomas er onder geleden zou hebben als ik in bovenstaand voorbeeld consequenter was geweest? Ik denk zelf van niet. Baal ervan dat ik zo makkelijk om te praten ben.
Hij heeft amper van zijn avondeten gegeten die avond

Zoiets zou mij ook kunnen gebeuren maar dat soort dingen vind ik dan voor een enkele keer weer helemaal niet erg. Dan maar een dagje geen avondeten, komt de andere avonden wel weer goed.

Minneke schreef:Filoria; nee, natuurlijk denk ik dat niet . Maar je kunt ook doorslaan in het consequent willen zijn dat bedoelde ik meer. Ik denk dat je niet in elke situatie hetzelfde kunt of moet handelen, omdat dat nou eenmaal jouw regels zijn. Ik ben er meer een voorstander van dat je kijkt naar de situatie en wat daarin het belang van je kind is. En dan heb ik het niet over zoiets 'futiels' als wel of niet nog een chipje krijgen. Daarin kun je prima consequent zijn als je dat wil (al ben ik dat eerlijk gezegd ook lang niet altijd).

Ik bedoel meer in dingen als: je kind huilt 's nachts en je bent eigenlijk geen voorstander van het laten slapen van je kinderen in het ouderlijk bed. Maar je hebt het gevoel dat je kind in deze situatie heel veel behoefte heeft aan liefde en geborgenheid. Dan zou ik ervoor kiezen een uitzondering te maken en mijn kind bij me nemen. Dan vind ik dat belang zwaarder wegen dan het belang van een strikte opvolging van de bij ons geldende regels.

Snap je wat ik bedoel?

Eucalypta schreef:Gut, waarom ben je zo bang dat je kind een monster wordt als je je bedenkt? Ik zeg zo vaak nee, in eerste instantie, maar als ik er dan over nadenk is er eigenlijk geen goede reden om nee te zeggen, dus zeg ik alsnog ja.

Echt, opvoeden is niet zo dat als je altijd a doet, je vanzelf b krijgt. Het is voor het grootste deel improvisatie.

LMCurious schreef:

Printje schreef:

Filoria schreef:Zoo herkenbaar! (Ik ben dan geen juf, maar heb wel met kinderen gewerkt.)

Gisteren waren we op een verjaardag. Tomas had best wel veel nootjes en rozijntjes gegeten, dus op een gegeven moment zeg ik: 'dit is het laatste nootje, hierna gaan we spelen en niks meer eten'. Even later vindt hij ergens een bak met spekkies en vraagt hij poeslief: 'mama mag ik een lekker spekkie?'
En nog later krijgt hij chips aangeboden door een ander kindje, kijkt mij vragend aan, en ja hoor: ik geef weer toe.
@Minneke: natuurlijk is star en gevoelloos zijn niet goed, maar denk je dat Tomas er onder geleden zou hebben als ik in bovenstaand voorbeeld consequenter was geweest? Ik denk zelf van niet. Baal ervan dat ik zo makkelijk om te praten ben.
Hij heeft amper van zijn avondeten gegeten die avond

Zoiets zou mij ook kunnen gebeuren maar dat soort dingen vind ik dan voor een enkele keer weer helemaal niet erg. Dan maar een dagje geen avondeten, komt de andere avonden wel weer goed.

+ 1, en ik dnek het op het moment dat je zegt dat genoeg is geweest meer is van, ga nu eerst maar even spelen. En dat hij dan later wel weer iets krijgt vind ik dan ook weer wat anders dan dat hij op het feestje alleen maar aan het eten is continue.

Filoria schreef:Ja ik snap je nu beter Minneke.

Als je met dit soort dingen inconsequent bent merkt je kind daar ook weinig van denk ik. Die weet immers niet wat voor 'opvoedafspraken' jij met jezelf hebt gemaakt.

Stel dat je een regel hebt dat de kinderen niet op de bank mogen staan, en je wordt heel boos als ze dat wel doen, maar je gaat toch regelmatig met zn allen op de bank staan springen. Dán maak je een kind echt in de war. Dat vind ik wat anders. 'Huisregels' bieden kinderen veiligheid en zekerheid, en je kunt best een keer een uitzondering maken, maar dan moet je ook duidelijk aangeven dat het om een uitzondering gaat vind ik.

LMC en Printje: blij dat jullie me geen ontaarde moeder vinden Ben het met jullie eens hoor, een beetje snoepen moet best eens kunnen. Maar ik had gewoon niet moeten zeggen dat hij niks meer te eten zou krijgen. Had beter kunnen zeggen: 'nu gaan we spelen'. Dan was het prima geweest. Nouja.

Susan schreef:Ik heb bijvoorbeeld een regel dat dingen pas opgegeten of opgedronken mogen worden als het afgerekend is, dus niet dat ik in de supermarkt vóór de kassa al allerlei verpakkingen ga opentrekken, want dat vind ik zo vreselijk. Ik vertel ze dan altijd dat het nog niet van ons is, pas als het voorbij de kassa is. Laatst had Yrsa een antibioticakuurtje en ze moest echt voor een bepaald tijdstip iets eten omdat ze voor het slapen gaan weer een dosis moest hebben en daar moest per se een bepaalde tijd tussen zitten, dus toen heb ik wel in de Albert Heijn een zak krentenbollen opengemaakt. Nood breekt wet, denk ik dan.

Filoria schreef:Ontaarde moeders bestaan dus wél

holaagirl schreef:

Susan schreef:Ik heb bijvoorbeeld een regel dat dingen pas opgegeten of opgedronken mogen worden als het afgerekend is, dus niet dat ik in de supermarkt vóór de kassa al allerlei verpakkingen ga opentrekken, want dat vind ik zo vreselijk. Ik vertel ze dan altijd dat het nog niet van ons is, pas als het voorbij de kassa is. Laatst had Yrsa een antibioticakuurtje en ze moest echt voor een bepaald tijdstip iets eten omdat ze voor het slapen gaan weer een dosis moest hebben en daar moest per se een bepaalde tijd tussen zitten, dus toen heb ik wel in de Albert Heijn een zak krentenbollen opengemaakt. Nood breekt wet, denk ik dan.

Ja, maar dit vind ik echt uitzonderingen. En hele logische ook. En zo zijn er vast meer te noemen waarbij je de normale regels aanpast omdat het nodig is.
En dit soort uitzonderingen komen ook vaak voor. Dat snap ik ook.
Heb het ook meer over de opvoed-dingetjes die weinig uitzonderingen kennen;-)

Twellie schreef:In sommige dingen ben ik heel consequent, in andere minder. Ik vind dat er binnen bepaalde grenzen ook wel wat overlegd mag worden met een kindje vanaf een bepaalde leeftijd. Ik heb een beperkt aantal vaste regels waarvan echt niet afgeweken mag worden door D. en andere dingen mag ze gedeeltelijk zelf bepalen. Dus mijn streven is het ook niet om streng en consequent te zijn, ik wil ook dat ze zelf leert beslissingen te nemen en trots is op dingen die ze zelf bepaald heeft.

Minneke schreef:Nou ja, Hoolagirl een alledaags voorbeeld dan:

Mijn dochter mag niet op de tafel zitten of staan. Maar ik zie weleens dat ze op de tafel heel erg enthousiast en leuk met (ik noem maar wat) haar klei zit te spelen. Dan vind ik HAAR belang van het fijn spelen belangrijker dan het belang van MIJN regels. En dan laat ik haar dus lekker zitten.

Twellie schreef:@ Holaaagirl: Het klinkt alsof je je een beetje aangevallen voelt. Maar volgens mij is dat van niemand die hier reageert de bedoeling: iedereen geeft gewoon even haar visie op wat je vraagt.

holaagirl schreef:

Twellie schreef:@ Holaaagirl: Het klinkt alsof je je een beetje aangevallen voelt. Maar volgens mij is dat van niemand die hier reageert de bedoeling: iedereen geeft gewoon even haar visie op wat je vraagt.

Dat klopt ook! Zoals ik al eerder schreef: ben erg zoekende naar de 'juiste' manier van opvoeden. Vind het soms best lastig. Je wilt het beste voor je kind!!
Ben er waarschijnlijk (nee, zeker weten) onzeker over. Maar zoals ik al schreef: heb wel veel aan jullie ervaringen!

holaagirl schreef:

Twellie schreef:@ Holaaagirl: Het klinkt alsof je je een beetje aangevallen voelt. Maar volgens mij is dat van niemand die hier reageert de bedoeling: iedereen geeft gewoon even haar visie op wat je vraagt.

Dat klopt ook! Zoals ik al eerder schreef: ben erg zoekende naar de 'juiste' manier van opvoeden. Vind het soms best lastig. Je wilt het beste voor je kind!!
Ben er waarschijnlijk (nee, zeker weten) onzeker over. Maar zoals ik al schreef: heb wel veel aan jullie ervaringen!