Mijn bevallingsverhaal
+6
PapillonRose
Floor
Happydobby
blondje1313
Laced
Schism
10 plaatsers
Pagina 1 van 1
Mijn bevallingsverhaal
Dinsdagochtend moesten we weer naar het ziekenhuis, aan de ctg en een echo voor mijn weinige vruchtwater. Alles bleek nog in orde en de arts zei dat hij me kon strippen als ik dat wilde. Omdat het anders sowieso een inleiding werd wilden we dit wel proberen. Daarna de afspraak gepland voor de inleiding, vrijdag.
De rest van de dag had ik niet het idee dat het strippen iets gedaan had, daar baalde ik flink van want ik zag er wel tegenop om ingeleid te worden.
's Nacht om kwart over 2 draaide ik me om en hoorde 'plop'. Ik stond net op tijd op om mijn bed droog te houden. Hoeveel ik amper vruchtwater had, voelde het toch nog als een hoop wat eruit kwam.
Ik besloot mijn vriend nog even lekker te laten liggen want zo snel zal het niet gaan dacht ik.
Al snel ben ik zelf gaan timen omdat ik de weeen toch wel erg snel vond komen. En inderdaad kwam ze al om de 5 minuten. Mijn vriend wakker gemaakt, die belde het ziekenhuis en we mochten komen, het was ongeveer half 6 toen we aankwamen.
Ik moest aan de ctg en na een tijdje werd mij verteld: Nou als ik zo naar je kijk zal het allemaal nog wel meevallen. De moed zakte mij natuurlijk meteen in mijn schoenen want ik vond het al best wel heftig en was bang naar huis gestuurd te worden.
Maar toen er iemand naar mijn ontsluiting kwam kijken had ik al 4-5 cm!
Vanaf toen ging het hard en kwam ik in een weeënstorm terecht met beenweeën en al, de weeën bleven komen en ik had geen tijd meer om tussendoor bij te komen. Dat was heftig en toen heb ik besloten om pijnstilling te vragen. Ruggenprik vond ik teveel gedoe dus gekozen voor een spuit in mijn been.
Had toen 6 cm ontsluiting om kwart voor 9.
Het was tussen de weeen door fijn om me een beetje stoned te voelen, maar veel meer vond ik de prik niet doen. Ik heb er ook niet lang van kunnen genieten want ik had persdrang, al snel 9 cm onsluiting om half 11, er stond alleen nog een randje.
Toen moest ik persweeen weg gaan zuchten, mensen wat is dat zwaar! De verloskundige was inmiddels verdwenen en ik heb 10 keer tegen de verpleegster geroepen dat ze NU moest komen want ik trok het niet meer ik moest echt persen. Ze komt er zo aan was haar antwoord, terwijl ze rustig op haar krukje bleef zitten.
Het voelde als een eeuwigheid en uiteindelijk uit mijn verslag van het ziekenhuis blijkt dat ik 3 kwartier persweeën heb moeten wegzuchten zonder dat er iemand kwam voelen of het randje al weg was. Dat is toch niet normaal?
Uiteindelijk kwam het mens terug en vertelde dat het randje weg was (ja duh al een half uur volgens mij!) Toen ik eindelijk mocht gaan persen zwakten de persweeen af en moest ik aan een opwekkend infuus. Na 3 kwartier persen is onze mooi man geboren om kwart over 12.
Direct na mijn bevalling zei ik tegen mijn vriend dat het me best mee was gevallen, maar de kraamhulp zat mijn verslag te lezen en zei zo jij hebt echt een pittige bevalling gehad. Als ik er nu aan terug denk was het inderdaad best heftig, vooral omdat het allemaal zo snel ging denk ik. Ik heb er 10 uur over gedaan.
Gelukkig kijk ik er met een goed gevoel op terug en heb ik alles gewoon goed op kunnen vangen.
Nou beetje rommelig verhaal, hoop dat jullie er wat van kunnen maken
Hier nog een foto van onze kanjer van vandaag, niet quoten aub
*weg*
De rest van de dag had ik niet het idee dat het strippen iets gedaan had, daar baalde ik flink van want ik zag er wel tegenop om ingeleid te worden.
's Nacht om kwart over 2 draaide ik me om en hoorde 'plop'. Ik stond net op tijd op om mijn bed droog te houden. Hoeveel ik amper vruchtwater had, voelde het toch nog als een hoop wat eruit kwam.
Ik besloot mijn vriend nog even lekker te laten liggen want zo snel zal het niet gaan dacht ik.
Al snel ben ik zelf gaan timen omdat ik de weeen toch wel erg snel vond komen. En inderdaad kwam ze al om de 5 minuten. Mijn vriend wakker gemaakt, die belde het ziekenhuis en we mochten komen, het was ongeveer half 6 toen we aankwamen.
Ik moest aan de ctg en na een tijdje werd mij verteld: Nou als ik zo naar je kijk zal het allemaal nog wel meevallen. De moed zakte mij natuurlijk meteen in mijn schoenen want ik vond het al best wel heftig en was bang naar huis gestuurd te worden.
Maar toen er iemand naar mijn ontsluiting kwam kijken had ik al 4-5 cm!
Vanaf toen ging het hard en kwam ik in een weeënstorm terecht met beenweeën en al, de weeën bleven komen en ik had geen tijd meer om tussendoor bij te komen. Dat was heftig en toen heb ik besloten om pijnstilling te vragen. Ruggenprik vond ik teveel gedoe dus gekozen voor een spuit in mijn been.
Had toen 6 cm ontsluiting om kwart voor 9.
Het was tussen de weeen door fijn om me een beetje stoned te voelen, maar veel meer vond ik de prik niet doen. Ik heb er ook niet lang van kunnen genieten want ik had persdrang, al snel 9 cm onsluiting om half 11, er stond alleen nog een randje.
Toen moest ik persweeen weg gaan zuchten, mensen wat is dat zwaar! De verloskundige was inmiddels verdwenen en ik heb 10 keer tegen de verpleegster geroepen dat ze NU moest komen want ik trok het niet meer ik moest echt persen. Ze komt er zo aan was haar antwoord, terwijl ze rustig op haar krukje bleef zitten.
Het voelde als een eeuwigheid en uiteindelijk uit mijn verslag van het ziekenhuis blijkt dat ik 3 kwartier persweeën heb moeten wegzuchten zonder dat er iemand kwam voelen of het randje al weg was. Dat is toch niet normaal?
Uiteindelijk kwam het mens terug en vertelde dat het randje weg was (ja duh al een half uur volgens mij!) Toen ik eindelijk mocht gaan persen zwakten de persweeen af en moest ik aan een opwekkend infuus. Na 3 kwartier persen is onze mooi man geboren om kwart over 12.
Direct na mijn bevalling zei ik tegen mijn vriend dat het me best mee was gevallen, maar de kraamhulp zat mijn verslag te lezen en zei zo jij hebt echt een pittige bevalling gehad. Als ik er nu aan terug denk was het inderdaad best heftig, vooral omdat het allemaal zo snel ging denk ik. Ik heb er 10 uur over gedaan.
Gelukkig kijk ik er met een goed gevoel op terug en heb ik alles gewoon goed op kunnen vangen.
Nou beetje rommelig verhaal, hoop dat jullie er wat van kunnen maken
Hier nog een foto van onze kanjer van vandaag, niet quoten aub
*weg*
Laatst aangepast door Schism op vr 9 sep 2011 - 21:40; in totaal 1 keer bewerkt
Schism- Prater
- Aantal berichten : 805
Punten : 888
Registratiedatum : 24-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal
Wat een heerlijk mannetje! Geniet ervan!
Laced- Kletskop
- Aantal berichten : 1634
Punten : 1993
Registratiedatum : 17-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal
Het klinkt toch wel als een behoorlijk heftige bevalling moet ik zeggen, fijn dat je dat zelf niet zo hebt ervaren dan!
Wat een mooi mannetje heb je (ben wel benieuwd naar zijn naam moet ik zeggen...)
Wat een mooi mannetje heb je (ben wel benieuwd naar zijn naam moet ik zeggen...)
blondje1313- Kletskop
- Aantal berichten : 2484
Punten : 2628
Registratiedatum : 30-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal
Ahh wat een plaatje!
Hopelijk voel je je snel weer beter.
Hopelijk voel je je snel weer beter.
Happydobby- Ratel
- Aantal berichten : 6175
Punten : 6320
Registratiedatum : 17-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal
Wat een mooi mannetje, veel geluk!
(ben wel nieuwsgierig naar wat z'n naam is)
(ben wel nieuwsgierig naar wat z'n naam is)
Floor- Ratel
- Aantal berichten : 5168
Punten : 5754
Registratiedatum : 17-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal
Klinkt behoorlijk heftig. Moet meteen aan mijn bevalling terugdenken.
.geniet van je mannetje!
.geniet van je mannetje!
Gast- Gast
Re: Mijn bevallingsverhaal
Best heftig geweest zo te lezen. Gefeliciteerd met jullie prachtige mannetje!
PapillonRose- Ratel
- Aantal berichten : 5661
Punten : 6473
Registratiedatum : 17-12-10
Woonplaats : regio Rotterdam
Re: Mijn bevallingsverhaal
Wat een mooi ventje!
Gefeliciteerd.
Nu lekker genieten van hem!
Gefeliciteerd.
Nu lekker genieten van hem!
Jezzie- Ratel
- Aantal berichten : 3648
Punten : 3865
Registratiedatum : 27-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal
Mooi mannetje, en wat grappig dat hij niet zo'n 'standaard' babygezichtje heeft. Hij is echt al z'n eigen persoontje als je begrijpt wat ik bedoel.
Geniet er maar lekker van samen!
Geniet er maar lekker van samen!
LMCurious- Prater
- Aantal berichten : 1052
Punten : 1167
Registratiedatum : 19-11-10
Woonplaats : Eindhoven
Re: Mijn bevallingsverhaal
Dat was best heftig zo te lezen. Geniet van jullie mannetje, ze zijn zo snel groot! Ik ben wel erg nieuwsgierig naar zijn naam ;-)
L!ND@- Kletskop
- Aantal berichten : 2391
Punten : 2535
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal
Wat een liefje! Ik ben ook benieuwd naar zijn naam en hoeveel woog hij bij de geboorte? Geniet er maar lekker van!
Gast- Gast
Re: Mijn bevallingsverhaal
Hij woog 3885 bij de geboorte, naam zal ik jullie even pmen die wil ik niet op het forum
Schism- Prater
- Aantal berichten : 805
Punten : 888
Registratiedatum : 24-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal
Balen, ik heb de foto gemist. Ben trouwens ook erg benieuwd naar de naam. Nogmaals gefeliciteerd!
Muppetje- Ratel
- Aantal berichten : 7378
Punten : 7820
Registratiedatum : 18-11-10
Soortgelijke onderwerpen
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal p3
» Mijn bevallingsverhaal...
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal p3
» Mijn bevallingsverhaal...
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum