Het Yesverhaal - Bestemming Noorwegen (slot op pagina 26)

Ik heb de laatste twee stukken eronder gezet.

Het blijft leuk! Al dacht ik dat het meisje in de schuur al als vermist was gezien op tv (toch?), maar in het stuk van Possem wil de politie nog niets doen. Of snap ik hem niet?

Stippel schreef:Het blijft leuk! Al dacht ik dat het meisje in de schuur al als vermist was gezien op tv (toch?), maar in het stuk van Possem wil de politie nog niets doen. Of snap ik hem niet?

Klopt inderdaad, dat is het laatste stuk van Alex.

Possom, heel goed geschreven! Erg spannend dat het verhaal nu weer een andere wending krijgt. Maar mag ik ook een klein stukje kritiek geven? Niels is de ex van Emilie, is het dan niet heel onlogisch dat Emilie zijn zusje niet kent? Het kan natuurlijk hoor, maar misschien dat je dit kort in het verhaal kan benoemen, dan klinkt het iets logischer.

toetje_ schreef:

Stippel schreef:Het blijft leuk! Al dacht ik dat het meisje in de schuur al als vermist was gezien op tv (toch?), maar in het stuk van Possem wil de politie nog niets doen. Of snap ik hem niet?

Klopt inderdaad, dat is het laatste stuk van Alex.

Possom, heel goed geschreven! Erg spannend dat het verhaal nu weer een andere wending krijgt. Maar mag ik ook een klein stukje kritiek geven? Niels is de ex van Emilie, is het dan niet heel onlogisch dat Emilie zijn zusje niet kent? Het kan natuurlijk hoor, maar misschien dat je dit kort in het verhaal kan benoemen, dan klinkt het iets logischer.

Misschien hebben ze maarheel kort een relatie gehad en heeft ze zijn familie niet ontmoet? Of alleen zn zusje dus welke reden dan ook nooit gezien?

Inderdaad, er zijn echt wel redenen te bedenken waardoor zij zijn zusje niet heeft ontmoet. Je hoeft in een verhaal niet alles uit te leggen, daar wordt het alleen maar langdradig van.

Leuk geschreven en een goede wending in het verhaal!

Oh, spannend Possom! Ik ben weer benieuwd naar het vervolg!

Spannend weer, leuk geschreven Possom!

Spannend!!! Leuk geschreven Possom! Volgende! :D

Het blijft gewoon spannend! Leuke wending ook weer!

Wat een geluk dat ik twee uur vrij ben tussen twee colleges in Hij komt er bijna aan!

Spannend Merai!

Onderzoekend kijkt Niels me aan, ‘weet jij hier iets van?’. Ik schud nee en voel mijn tranen branden. Niels slaat een arm om me heen en het voelt zo vertrouwd in deze ellende dat ik nu echt begin te huilen. Troostend aait hij door mijn haren, net als vroeger.
‘Kun je me alles vertellen wat er gebeurd is?’ vraagt hij, terwijl hij de tranen uit mijn gezicht veegt. Ik begin bij het begin, hoe Sven me overtuigde om een motorvakantie door Noorwegen te maken, dat de motor kapot ging en we in een guesthouse terecht komen. ‘En toen zijn we met de auto van Markus weggereden en in het hotel terechtgekomen’ sluit ik mijn verhaal af.
Niels kijkt me vol ongeloof aan. ‘Heb je enig idee waarom Sven geen contact met de politie wilde opnemen?’ vraagt hij en wederom schud ik nee. We staan nog steeds stil bij het hotel en opeens besef ik dat Sven ons misschien kan zien. Niels lijkt zich hetzelfde te realiseren en kijkt naar de foto van Sven op zijn beeldscherm. Resoluut pakt hij zijn telefoon en neemt contact op met de politie van Noorwegen. Ik hoor hem in het Engels uitleggen wat ik hem net verteld heb en hij geeft de gegevens van het hotel door. Na een ‘thank you, bye’ kijkt hij me doordringend aan. ‘Die vriend van jou is geen lieverdje, heeft hij je wel verteld waarom hij naar Noorwegen wilde?’ Ik probeer de gesprekken die Sven en ik over de vakantie hebben gehad terug te halen. Hij wilde wel erg graag naar Noorwegen maar ik kan me niet herinneren dat hij daar een reden voor heeft gegeven.

Terwijl ik dit aan Niels vertel zie ik opeens een schaduw naast de auto. ‘Sven’ gil ik en snel druk ik het knopje van mijn deur naar beneden. Sven heeft weer die enge blik in zijn ogen maar dat niet alleen, in zijn hand heeft hij een bijl en hij lijkt oprecht van plan om de ruit van de auto door te slaan. ‘Weg hier’ roep ik tegen Niels terwijl ik Sven vol ongeloof aan blijf kijken.
Vol gas scheurt Niels bij Sven weg terwijl ik trillend in mijn stoel zit. In de achteruitkijkspiegel zie ik Sven onze kant op rennen. Op datzelfde moment komen er van de andere kant twee politieauto’s met zwaaiende sirenes aangereden. Even zie ik de vertwijfeling in de ogen van Sven en dan zet hij het op een rennen. Niels bedenkt zich geen moment en springt uit de auto om hem achterna te rennen. ‘Niels, alsjeblieft laat me niet alleen’ fluister ik hem na en hij lijkt me te horen. Want even kijkt hij om en zie ik weer de beschermende blik in zijn ogen waar ik altijd zo in kon verdrinken.

‘Laten we hier weggaan’ zegt Niels, terwijl hij de auto weer binnenstapt. Automatisch geef ik hem een knuffel, ‘Wat ben ik blij dat je er weer bent’. Niels knuffelt me terug en kijkt me dan aan, ‘En ik ben blij dat jij er bent’. Bijna vergeet ik waarom we hier zijn en ik voel de kriebels in mijn onderbuik. Maar als de Noorse politie langsrijdt en ik Sven geboeid op de achterbank zie zitten ben ik snel weer in het nu. ‘We moeten naar je zusje!’. Terwijl ik Niels de weg wijs praten we en praten we, over nu, over vroeger, over zijn zusje. Ik zie de tranen in Niels zijn ogen staan, ‘Ze is zo kwetsbaar. Met pijn in mijn hart heb ik haar laten gaan en nu zie je wat er van is gekomen’. Troostend leg ik mijn hand op zijn been en zeg hem dat hij er goed aan heeft gedaan om hierheen te komen.

De tijd vliegt en in de verte zie ik het guesthouse opdoemen. ‘We kunnen niet zomaar naar binnen’ zeg ik paniekerig, ‘straks is Markus er en ik weet niet waar hij toe in staat is’. Niels mindert vaart en gaat aan de kant van de weg staan. ‘Ik bel voor versterking en jij blijft hoe dan ook in de auto zitten’ zegt hij en hij kijkt me streng aan. Ik knik, eerlijk gezegd wil ik niets liever dan dat. Nadat ik Niels heb uitgelegd hoe het guesthouse er van binnen uitziet en waar het schuurtje staat kijk ik hem vertwijfeld aan. ‘Hoe ben ik hier toch in terecht gekomen?’. Hij aait over mijn wang en lacht, ‘Hoe zijn wij hier toch in terecht gekomen bedoel je’. Verrast kijk ik hem aan. Net nu ik dacht dat ik over hem heen was en met iemand anders verder kon komt hij mijn leven weer binnen, en hoe.
‘Ik…’ begin ik en opeens zie ik andere agenten op onze auto afkomen. Niels kijkt me vragend aan. ‘Ga maar’ zeg ik en ik pak zijn hand vast, ‘maar doe voorzichtig’. Hij knikt en gaat de auto uit, ik zie hem druk overleggen met de andere agenten en dan lopen ze richting het guesthouse.

Ik moet in slaap gevallen zijn want opeens schrik ik wakker van gebons op het raam. ‘Em, kom, we hebben je hulp nodig’, Niels staat druk gebarend naar het guesthouse te wijzen. Snel stap ik uit en loop ik met hem mee. ‘Er is niemand in het schuurtje’ zegt hij, ‘maar ik heb wel de tas van Angela gevonden’. ‘Is Markus er ook?’ vraag ik angstig. Niels schudt zijn hoofd, ‘We hebben nog niemand gezien maar er lijken wel geluiden uit het guesthouse te komen, we willen je vragen om ons de weg naar het gastenverblijf te wijzen’. Op het moment dat we het terrein oplopen voel ik mijn hart weer bonzen in mijn keel, vreemd hoe een onbekende plek binnen een paar dagen zo akelig bekend kan worden. Met Niels in mijn kielzog baan ik me een weg door de struiken langs de kamer waar Sven en ik sliepen, zelfs nog hebben gevreeën. Dat idee alleen al bezorgt me de rillingen. ‘Aan de achterkant is een raam, misschien kunnen we daar iets zien’ fluister ik terwijl ik onder de takken doorkruip. Ik durf bijna niet naar binnen te kijken maar het raam zit zo hoog dat ik op Niels zijn schouders moet en dat gaat andersom niet lukken. Langzaam tilt hij me omhoog en wat ik daar zie is wel het laatste wat ik had verwacht. Frida zit op een stoel naast de deur te lezen en op de grond ligt Markus vastgetekend aan het bed. ‘Wat zie je, is mijn zusje daar?’ vraagt Niels en ik besef dat ik al minstens een minuut met open mond sta te kijken.

Goed geschreven Merai! Weer lekker spannend!

Spannend
en wat een verassende en leuke wending. Zelfs nu kan het weer / nog alle kanten op

Wow het wordt echt steeds spannender zeg, leuk! Kan niet wachten op een vervolg!

Wow wat spannend weer zeg!

Ik ben wel erg benieuwd waarom Sven nu gezocht word!

Dat was snel, Merai, superspannend weer!

Goooeeeeed!

Wow wat snel Merai! En weer een leuke wending eraan! Blijf het spannend vinden

Middleme schreef:Goooeeeeed!

+1

Knap geschreven! Het blijft spannend!

Merai, wat supergoed geschreven! Echt leuk en weer spannend!

Wat leuk zeg! Dit helpt me echt een saaie rustige vrijdagmiddag op het werk door. Heeriljk om alles aan 1 stuk door te lezen.
Jammer dat ik nu weer moet wachten.

Merai, goed geschreven joh! Dit neemt wel een heel verassende wending aan!