Het Yesverhaal - Bestemming Noorwegen (slot op pagina 26)

Ik ga nu beginnen. Hopelijk heb ik het nog op tijd af, want ik krijg vanavond bezoek!

Ik durf niet te denken aan de gevolgen wanneer ik de waarheid vertel aan de twee agenten, maar al helemaal niet aan de levens die ik op mijn geweten heb wanneer ik dat niet doe. Onvoorstelbaar dat ik hier in terecht gekomen ben. Twee weken geleden liepen Sven en ik nog smoorverliefd door de straten van Utrecht en nu zijn we hier. Als ik niet wist dat dit mijn leven was, zou ik het verhaal direct herkennen uit één van die films die ik eigenlijk helemaal niet durf te kijken. De ambiance zorgt ervoor dat ik me alleen maar angstiger voel. De donkere bomen die langzaam op en neer gaan boven deze verlaten weg. Het mag hier dan niet donker zijn; zo voelt het wel. Het is als de benauwende angst die ik als kind voelde wanneer ik ’s nachts bang was voor het monster onder het bed.

“Frontlykta er ødelagt,” zegt de langste van de twee agenten. Sven heeft inmiddels het raampje opengedraaid en we kijken de agent allebei nogal schaapachtig aan. “Do you speak English?” vraagt Sven hem. “A little. Your lights is broken. Maybe not dark, but dark road with trees, very dangerous.“ Ik voel mijn hart kloppen in mijn keel en Sven kijkt al even gespannen. Zouden ze het kenteken gecontroleerd hebben? Zouden ze iets vragen over het oog van Sven? Ik durf niet te denken aan wat er gebeurt wanneer ze verder vragen. Of moet ik daar juist wel aan denken? Ik word gek van mijn eigen gedachten. Ik wil dat de agenten doorvragen, want dan houdt het misschien eindelijk op. Maar wat als ze doorvragen en ons verhaal niet geloven? Wat als ze denken dat wij schuldig zijn aan de dood van Frida? Dat Sven haar met opzet gedumpt heeft en haar dood op zijn geweten heeft. En wat moeten ze dan van mij denken? Dat mes staat inderdaad vol met mijn vingerafdrukken en het verhaal is zo bizar, dat misschien niemand het zal geloven. Terwijl Sven een gesprek voert met de agenten over onze kapotte lichten, kijkt hij mij doordringend aan. Ik word bang van die blik. Sven is zo anders deze vakantie. Natuurlijk is er niets wat goed is verlopen, maar hoe hij soms reageert, maakt me bang. Zo ken ik hem ook helemaal niet. Ik besef dat we elkaar pas kort kennen, maar dat hij de eigenaar is van zo’n blik had ik gewoon nooit kunnen bedenken. Waar is mijn lieve, stoere, begripvolle Sven gebleven?

“Kijk even in het dashboardkastje,” zegt hij met een doordringende blik. Ik doe wat hij mij vraagt en maak het kastje voorzichtig open. Er komt van alles uit het kastje gerold; pepermuntjes, een tandenborstel, tandenstokers, teenslippers, maar ook een raar doorzichtig doosje. Ik bekijk het goed en tot mijn grote vreugde zit er een autolampje in. Terwijl ik het omhoog houd, zie ik dat ook Sven opgelucht ademhaalt. “Ik weet hoe je zo’n lamp moet vervangen!” zegt hij net iets te enthousiast. Vervolgens herhaalt hij het nog rustig in het Engels voor de agenten. Direct voegt hij de daad bij het woord en loopt naar de voorkant van de auto om daar de motorkap open te maken. De agenten lijken tevreden en wensen ons nog een prettige dag. Voor deze keer komen we er zonder boete vanaf. Ze raden ons nog wel aan om de auto eens te laten controleren.

“Sven, we hebben hulp nodig, we moeten die agenten de waarheid vertellen en vragen ons te helpen. Wat als Frida dood is? Wie weet waar Markus nu is? Wat denk je dat hij met onze spullen gaat doen? Hij wil ons niet laten gaan, we weten te veel. We kunnen dit gewoon niet alleen. Laat me alsjeblieft met die agenten praten, nu zijn ze er nog! We kunnen dat meisje ook niet voor eeuwig bij Markus laten. Dat wil je toch niet op je geweten hebben? Dat is onmenselijk!”
“Mens, stel niet zoveel vragen. Ik zag je heus wel naar die lange kijken. Jij wilt hem gewoon, zeg dat dan, in plaats van te zeiken om hulp.”
Ik trek wit weg en op datzelfde moment ontplof ik. “Echt?! Ga je echt op dít moment jaloers doen? We kunnen dit niet alleen, klootzak. Doe voor één keer niet zo ontzettend eigenwijs. We kunnen nooit meer naar huis als we zo doorgaan, besef je dat wel? En dan ga jij beginnen over wat ik met een agent wil? Wat denk je nou? Dat ik tijd ga maken voor een snelle wip in een politieauto? Mmm.. lekker gezag in uniform,” zeg ik sarcastisch. “Natuurlijk wil ik dat niet niet, ik wil weg. Ik wil naar Nederland. Het land waar wij een leuke relatie hadden en waar geen gekken met messen waren in the middle of nowhere. Als jij niet heel gauw normaal gaat doen, dan stap ik nu nog direct alleen naar die agenten toe, dan maar zonder overleg. Dit moet stoppen, Sven. Nu. Dat ben je toch wel met me eens?”
Sven doet met een klap de motorkap dicht en loopt op me af. Weer die enge, onheilspellende blik..

wooeeehhhooeee.......

Ik moet stiekem bekennen dat ik Lysene er brutt gewoon opgezocht heb via Google Translate. Eenieder die dat wil verbeteren, is meer dan welkom!

Spannend!!!

Oehhhh

Oooh, ik ben nu al weer benieuwd naar het vervolg... !

Ik vind het leuk dat iedereen weer een spannende wending heeft voor de volgende die gaat schrijven!

girli schreef:Ik vind het leuk dat iedereen weer een spannende wending heeft voor de volgende die gaat schrijven!

+1! Het wordt elke keer weer een stukje lastiger om het een beetje recht te breien hahaha.

Maar, vooralsnog wordt het echt leuk! Complimentje voor diegenen die tot nu toe geschreven hebben!

June schreef:Ik moet stiekem bekennen dat ik Lysene er brutt gewoon opgezocht heb via Google Translate. Eenieder die dat wil verbeteren, is meer dan welkom!

Nu kan ik wel Noors en heb ik even goed nagedacht maar kwam er niet helemaal uit.. dus mijn vriend even gevraagd en hij zei: frontlykta er ødelagt / baklykta er ødelagt

Blijft echt leuk en spannend verhaal!

Jente10 schreef:

June schreef:Ik moet stiekem bekennen dat ik Lysene er brutt gewoon opgezocht heb via Google Translate. Eenieder die dat wil verbeteren, is meer dan welkom!

Nu kan ik wel Noors en heb ik even goed nagedacht maar kwam er niet helemaal uit.. dus mijn vriend even gevraagd en hij zei: frontlykta er ødelagt / baklykta er ødelagt

Blijft echt leuk en spannend verhaal!

Thanks! Ik heb het aangepast

oooeh...erg leuke wending weer!! Zo leuk dat iedereen ook lekker snel haar verhaal klaar heeft. Dan blijft het verhaal goed doorlopen en hoeven we niet zo lang te wachten!

Heel leuk geschreven dames! Ik vind stuk van Minneke met de terugblik ook erg leuk, dat geeft het wat diepgang en meer spanningsopbouw.

Hoeveel dames/ afleveringen komen er eigenlijk nog?

Leuk!

Spannend!! Ik ben bijna aan de beurt ... doet Zero nu wel mee? Ze staat namelijk onder voorbehoud in het lijstje. Anders moet ik nu al!

Het blijft erg spannend! En super dat iedereen zo goed kan schrijven.

Spannend zeg! Erg leuk verhaal wordt het!

Oeh het wordt steeds spannender!

Erg leuk topic dit. Het verhaal word steeds spannender, leuk hoor.

ja word echt spannend!!! denk dat ik dit topic het vaakst bezoek de laatste dagen hihi elke keer kijken of er al vervolg is. hopelijk krijgen we vanavond nog een deel van het verhaal

Spannend zeg, echt heel goed geschreven!!

banjer49 schreef:ja word echt spannend!!! denk dat ik dit topic het vaakst bezoek de laatste dagen hihi elke keer kijken of er al vervolg is. hopelijk krijgen we vanavond nog een deel van het verhaal

+ 1. Ik zit ook steeds te kijken of er een nieuw deel bij gekomen is.

Spetterdespat schreef:

banjer49 schreef:ja word echt spannend!!! denk dat ik dit topic het vaakst bezoek de laatste dagen hihi elke keer kijken of er al vervolg is. hopelijk krijgen we vanavond nog een deel van het verhaal

+ 1. Ik zit ook steeds te kijken of er een nieuw deel bij gekomen is.

+ 1, dat doe ik ook wel een paar keer per dag!

Ik zit ook in spanning af te wachten op het volgende deel. Ben heel benieuwd!!

Zero, opskieten dus