Jouw opvoedergenis?

Ik ben wel eens benieuwd of jullie een opvoedergenis hebben? Een moment van de dag wat niet lekker loopt? Een regeltje dat je 100x moet herhalen?

Ik zelf herhaal momenteel heel vaak 'niet aan de la hangen'!

Dat gillen van hem, daar word ik horendol van.

S. speelt heel vaak dat haar pop haalt, dat de poppentjes van het poppenhuis huilen, dat de duplo poppetjes huilen, dat haar knuffels huilen. Soms heel schattig, ook om te zien hoe ze ze troost en wat ze dan zegt (kopieer gedrag van wat ik tegen haar zeg als ze gevallen is bijvoorbeeld). Maar soms kan ik dat geluid niet meer horen haha. Maar goed dat is misschien niet echt opvoedergenis.

Ik word soms heel moe van haar getreuzel... Het lijkt wel of zij het tijdrekken ontdekt heeft. Het is altijd nog even dit of nog even dit of totaal niet meewerken als we schoenen aantrekken of haren aan het kammer zijn. Vind het soms ook erg moeilijk hoe ik haar kan stimuleren, vooral als we haast hebben en J. bijvoorbeeld al in de maxi cosi of kinderwagen zit/ligt en begint te mopperen.
En zo aan het eind van de dag is het erg moeilijk om dan nog mijn geduld te bewaren.

Ik erger me vaak als N. niet meewerkt op de commode. Ze wil alleen maar zitten, soms is het onmogelijk om een luier om te doen! Maakt niet uit of ik haar nou op de bank, op bed, op de grond of op de commode verschoon.. een luier omdoen is elke keer weer een 'strijd'. Om de rest van haar kleding aan te trekken hoeft ze niet meer te liggen, daar heb ik inmiddels al anderen manieren voor gevonden om die aan te trekken Gelukkig!

Nog een moment waarop ik me vaak erger: dat geschreeuw van haar. Als ze moe wordt of verveeld raakt gaat ze schreeuwen. Hard schreeuwen.. heeeeel hard! En dat voor zo'n klein meisje

Parisienne schreef:Ik erger me vaak als N. niet meewerkt op de commode. Ze wil alleen maar zitten, soms is het onmogelijk om een luier om te doen! Maakt niet uit of ik haar nou op de bank, op bed, op de grond of op de commode verschoon.. een luier omdoen is elke keer weer een 'strijd'. Om de rest van haar kleding aan te trekken hoeft ze niet meer te liggen, daar heb ik inmiddels al anderen manieren voor gevonden om die aan te trekken Gelukkig!

Om die reden dragen ze hier al héél lang luierbroekjes, die trek ik gewoon op schoot aan.

Het niet willen aankleden van de oudste... gek word ik ervan. Hij wil dat ik hem help en dat wil ik best, maar ik ga hem niet helemaal meer aankleden want dat kan hij prima zelf. Maar als ik erover begin begint het gepiep al: "wil ik niet, kan ik niet" maar het niet eens proberen. De laatste dagen doe ik hem één keer voor hoe hij alles aan moet doen als hij niet mee wil werken en dan ga ik weg. Vindt ie ook niet leuk maar ik vind het zoooo irritant worden, omdat hij het wel gewoon kan.

Storm schreef:Dat gillen van hem, daar word ik horendol van.

+1 als J.ennah lief aan het spelen is vind N.adeem het grappig om keihard te schreeuwen waardoor J.ennah schrikt en gaat huilen.

Ook het omkleden is hier bij beide even bagger. J.ennah draait alle kanten op en huilt alsof ik haar ik weet niet wat aandoe. N.adeem gaat hangen en weg rennen, ook heel irritant (helemaal als je net wakker bent!).

oja en het op een huilstemmetje alles vragen, dat dreinerige (is dat een woord) van N.adeem. Ik zeg hem dan altijd dat ik hem best wil helpen, maar hij het wel eerst normaal moet vragen. Lijkt helaas alleen nog weinig effect te hebben.

hij kan er zelf echt niks aan doen maar hij is zo vaak ziek en word daar zo huilerig van dat ik er een beetje moedeloos van word soms

Susan schreef:

Parisienne schreef:Ik erger me vaak als N. niet meewerkt op de commode. Ze wil alleen maar zitten, soms is het onmogelijk om een luier om te doen! Maakt niet uit of ik haar nou op de bank, op bed, op de grond of op de commode verschoon.. een luier omdoen is elke keer weer een 'strijd'. Om de rest van haar kleding aan te trekken hoeft ze niet meer te liggen, daar heb ik inmiddels al anderen manieren voor gevonden om die aan te trekken Gelukkig!

Om die reden dragen ze hier al héél lang luierbroekjes, die trek ik gewoon op schoot aan.

Goeie tip! Wist niet dat ze die al in die maten hebben? N. heeft nu maat 4. Ik denk dat ik die ook maar eens ga proberen!

Parisienne schreef:

Susan schreef:

Parisienne schreef:Ik erger me vaak als N. niet meewerkt op de commode. Ze wil alleen maar zitten, soms is het onmogelijk om een luier om te doen! Maakt niet uit of ik haar nou op de bank, op bed, op de grond of op de commode verschoon.. een luier omdoen is elke keer weer een 'strijd'. Om de rest van haar kleding aan te trekken hoeft ze niet meer te liggen, daar heb ik inmiddels al anderen manieren voor gevonden om die aan te trekken Gelukkig!

Om die reden dragen ze hier al héél lang luierbroekjes, die trek ik gewoon op schoot aan.

Goeie tip! Wist niet dat ze die al in die maten hebben? N. heeft nu maat 4. Ik denk dat ik die ook maar eens ga proberen!

Pampers Easy Up is er vanaf maat 4.

Het inkakmoment tussen 4 en 5.

Alle puzzels, duplo en blokken onder de bank schuiven en dan miepen dat ze er niet meer bij kan.
Ik ben nu niet bepaald de hulk die 10 keer per dag de bank op kan tillen...

Bij de oudste, dat gezeur en gehuil gelijk als iets niet lukt. Ook wat Maia beschrijft. En vervolgens lukt het wel en dan is het ook gelijk over.
En het bazige gedrag tegenover anderen. Ze kan ook enorm lief zijn maar soms is ze een echte kattekop.

Bij de jongste dat hij absoluut niet wil blijven liggen op de commode.

Dat hij niet luistert als hij ergens niet aan mag zitten. Ik kan het 1000 keer zeggen, hem afleiden, wat dan ook het werkt gewoon niet. Hij vindt het wel grappig geloof ik maar ik word er soms vreselijk geirriteerd van.

Tania schreef:Dat hij niet luistert als hij ergens niet aan mag zitten. Ik kan het 1000 keer zeggen, hem afleiden, wat dan ook het werkt gewoon niet. Hij vindt het wel grappig geloof ik maar ik word er soms vreselijk geirriteerd van.

Heeeel herkenbaar!! ... Wie weet wel de leeftijd!

Als iets niet lukt word ze heel maar dan ook heel erg boos,ze gooit hetgeen waar ze mee bezig is keihard door de hele kamer en begint verschrikkelijk te huilen. Dan negeer ik haar meestal tot ze normaal kan doen en aan mij kan vragen of ik haar wil helpen,dit vertel ik haar uiteraard wel.

Alles zelf willen doen,ook dingen die ze gewoon nog niet kan,dat resulteert meestal in een enorme driftbui,tot ik zeg dat ze me met wat anders wel kan helpen.

Ik kan 100x nee zeggen,en vragen of ze me begrijpt,ze zegt dan ja maar doet nee,soms heel grappig maar nog vaker frustrerend

Ze is verschrikkelijk lief hoor,maar op sommige momenten voelt ze zich ouder dan ze is volgens mij en wil ze veel meer dan dat ze al kan.

Laurientje85 schreef:

Tania schreef:Dat hij niet luistert als hij ergens niet aan mag zitten. Ik kan het 1000 keer zeggen, hem afleiden, wat dan ook het werkt gewoon niet. Hij vindt het wel grappig geloof ik maar ik word er soms vreselijk geirriteerd van.

Heeeel herkenbaar!! ... Wie weet wel de leeftijd!

+1!!

En als hij moe word, maar niet wilt slapen...daar kan ik ook zo geirriteerd van raken (hij word dan heel hangerig en zeurderig, maar slapen ho maar)

HeartBeat schreef:

Laurientje85 schreef:

Tania schreef:Dat hij niet luistert als hij ergens niet aan mag zitten. Ik kan het 1000 keer zeggen, hem afleiden, wat dan ook het werkt gewoon niet. Hij vindt het wel grappig geloof ik maar ik word er soms vreselijk geirriteerd van.

Heeeel herkenbaar!! ... Wie weet wel de leeftijd!

+1!!

En als hij moe word, maar niet wilt slapen...daar kan ik ook zo geirriteerd van raken (hij word dan heel hangerig en zeurderig, maar slapen ho maar)

Ook herkenbaar! Haha

HeartBeat schreef:

Laurientje85 schreef:

Tania schreef:Dat hij niet luistert als hij ergens niet aan mag zitten. Ik kan het 1000 keer zeggen, hem afleiden, wat dan ook het werkt gewoon niet. Hij vindt het wel grappig geloof ik maar ik word er soms vreselijk geirriteerd van.

Heeeel herkenbaar!! ... Wie weet wel de leeftijd!

+1!!

Nou dat valt me nog mee! Ik lees zo vaak op het forum dat mensen zeggen dat hun kindjes precies weten waar ze niet aan mogen komen Maar ik heb dus niet als enige zo'n klein draakje.

Tania schreef:

HeartBeat schreef:

Laurientje85 schreef:

Tania schreef:Dat hij niet luistert als hij ergens niet aan mag zitten. Ik kan het 1000 keer zeggen, hem afleiden, wat dan ook het werkt gewoon niet. Hij vindt het wel grappig geloof ik maar ik word er soms vreselijk geirriteerd van.

Heeeel herkenbaar!! ... Wie weet wel de leeftijd!

+1!!

Nou dat valt me nog mee! Ik lees zo vaak op het forum dat mensen zeggen dat hun kindjes precies weten waar ze niet aan mogen komen Maar ik heb dus niet als enige zo'n klein draakje.

Hier weet hij het wel... Maar toch gewoon blijven doen...

De frustratie tijdens het eten. Het niet willen eten, het boos worden en de moeite die we dan moeten doen om er geen strijd van te maken en het avondeten gezellig te houden.

Laurientje85 schreef:

Tania schreef:

HeartBeat schreef:

Laurientje85 schreef:

Tania schreef:Dat hij niet luistert als hij ergens niet aan mag zitten. Ik kan het 1000 keer zeggen, hem afleiden, wat dan ook het werkt gewoon niet. Hij vindt het wel grappig geloof ik maar ik word er soms vreselijk geirriteerd van.

Heeeel herkenbaar!! ... Wie weet wel de leeftijd!

+1!!

Nou dat valt me nog mee! Ik lees zo vaak op het forum dat mensen zeggen dat hun kindjes precies weten waar ze niet aan mogen komen Maar ik heb dus niet als enige zo'n klein draakje.

Hier weet hij het wel... Maar toch gewoon blijven doen...

Hier ook, hij kijkt me aan, ik kijk heel boos naar 'm en zeg dat ie dat niet mag doen, en meneer gaat vrolijk door!

Jetje schreef:De frustratie tijdens het eten. Het niet willen eten, het boos worden en de moeite die we dan moeten doen om er geen strijd van te maken en het avondeten gezellig te houden.

Geen strijd van maken, ik ben er ook mee gestopt haha, wil je niet eten...dan eet je niet

Ik kan me vreselijk ergeren als ik merk dat J moe is en ik hem op bed leg hij van alles probeerd om wakker te blijven.
Is het niet een been wat op en neer gaat dan trekt ie zijn fopje wel uit de mond, en als dat het niet is gaat ie wel met zijn armen liggen zwaaien. Wat uiteindelijk resulteerd in huilen huilen huilen en dan maar kijken wie de langste adem heeft, eigenlijk hebben papa en mama toch altijd wel de langste adem hihi