Mijn verjaardag over twee dagen.... ik weet het niet hoor.

Zoals de meesten van jullie weten is mijn moeder afgelopen december overleden aan de gevolgen van darmkanker. Totop de dag vandaag kan ik nog steeds niet geloven dat het zo snel is gegaan. Alle veranderingen zijn zo snel gegaan daarna: in april ging ik het huis uit en begon ik met afstuderen, in mei kreeg ik een nieuw vriendje en al gauw leerde ik ook een andere omgeving kennen. Nog elke dag ben ik aan het worstelen met het accepteren van deze veranderingen. Maar het liefst draai ik de tijd terug naar 3 jaar geleden, toen alles nog goed was en ik nog aan het hunkeren was naar liefde.

Bij deze worstelingen hoort ook mijn eerste verjaardag zonder mijn moeder. Over twee dagen wordt ik 28 en wordt ik alweer een jaartje ouder. Ik zal moeten verjaren zonder mijn moeder. En steeds is het een jaartje verder naar de leeftijd waarop mijn moeder overleed. Op een dag zal het zelfs zo zijn dat ik ouder wordt dan mijn moeder.

>zucht<, het liefst blijf ik 27/26. Ik heb eigenlijk geen zin in mijn verjaardag. Hoe dichterbij de dag zelf komt, des te meer depri ik word.

Ik weet niet wat ik met mijn verhaal wil zeggen, maar ik moet het gewoon kwijt, denk ik.

Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik wil je in elk geval veel sterkte wensen!

Je hoeft je verjaardag natuurlijk niet te vieren als je niet wil, maar het kan ook prettig zijn om toch wat mensen om je heen te hebben. High tea met je vriendinnen of een dinertje met je familie? Nogmaals heel veel sterkte en neem de tijd voor je verdriet, als jij je er echt niet fijn bij voelt, vier je gewoon niks!

Wat heb je het mooi omschreven Bitterkoek. Heel veel sterkte maar toch ook plezier op je verjaardag.

Bitterkoek, dit soort dagen zijn altijd moeilijk zonder je moeder.. en dat zal het gerust ook blijven maar joh, als jij je verjaardag niet wil vieren.. dan doe je dat niet.. ik snap dat je geen feest vieren kan nog.

Het klinkt alsof ik dit een heel aantal jaar geleden had kunnen schrijven; mijn vader overleed, ik ging uit huis en studeren, kreeg een nieuw vriendje en toen was de dag van mijn verjaardag aangebroken... Ik vond het ook heel erg moeilijk om ouder te worden, het is alsof ik toen besefte dat alles verder gaat maar mijn vader niet. Ik heb het toen wel gevierd met familie en goede vrienden. Ik heb gelachen en gehuild. Je kunt het natuurlijk ook niet vieren of alleen met familie/hele goede vrienden.. Doe waar jij je het fijnst bij voelt, veel sterkte meid!

-

Oh wat lijkt me dat moeilijk... Sowieso alle eerste keren zonder je moeder..

Ik zou zeggen, doe waar jij je goed bij voelt. Je hóeft het niet te vieren. Je kan ook gewoon met een kleine groep bij elkaar komen en eten ofzo. Of je gaat de hele dag in bed liggen. Doe lekker wat je zelf wilt.

Je kunt er misschien ook een andere wending aangeven, wat mamarosa ook zegt.
Niet zo zeer het vieren van je verjaardag, maar wel het fijne samen zijn met de familie en het gezin.

Sterkte Bitterkoekje

Moeilijk Bitterkoek. Ik begrijp dat je helemaal geen zin hebt in feest en dat je liever hebt dat de tijd stil blijft staan en dat het bij het oude blijft.
Het is jou eigen keuze wat je met dit soort lastige dagen wilt. Misschien ben je er volgend jaar wel meer aan toe, of het jaar daarna. Doe wat goed voelt en laat je niet beïnvloeden door wat anderen mogelijk denken.