2 jaar en weinig praten

N wordt maandag alweer 2 jaar. Alleen praat hij nog vrijwel niet, hij zegt naast papa, mama, Bumba, klaar, ja, nee en ei nog niets. Wel verzint die slimmert allerlei gebaren! Voor wandelen, werken, kleien, regen, balon en j.ennah in Bad doen heeft hij zelf gebaren bedacht. Dus wij begrijpen hem prima.
Zijn er meer van jullie kindjes die met 2 jaar nog bijna niet praten, of kindjes die zelf gebaren begonnen te bedenken? En wanneer moet je je zorgen gaan maken?

M zei rond zijn 2e ook nog vrijwel niks. Helaas gebruikte hij ook geen gebaren, wat een hoop frustratie opleverde.
C daarintegen kletst de oren van je hoofd. Echt het andere uiterste.
Bij M heb ik rond zijn 2,5 gevraagd om hem door te sturen naar logopodie. Ondertussen is hij 4 en dus nog steeds onder behandeling van een logopodiste. Hij zegt nu wel alles, moet alleen nog leren duidelijk te praten.

Dit is inderdaad wel vrij weinig voor een kindje van twee jaar. Een tweejarige zou tussen de 60 en 500 actief moeten beheersen en tweewoorduitingen moeten produceren. Dit zijn natuurlijk richtlijnen, maar die 7 woorden die hij nu produceert is dus wel erg weinig.

Als je je zorgen maakt, zou ik gewoon eens contact opnemen met een logopedist. Aan haar kun je advies vragen of zij het nodig vindt om hem langs te laten komen, waarschijnlijk kun je langs komen en dan gaat ze kijken hoe zijn actieve en passieve taalontwikkeling en haar spraakontwikkeling is en of daar een oorzaak voor aan te wijzen is (een (tijdelijk) verminderd gehoor bijvoorbeeld). Als er daadwerlijk sprake is van een achterstand kun je het beste zo vroeg mogelijk met logopedie beginnen, omdat het van belang is dat de achterstand ingelopen moet zijn tegen de tijd dat hij naar school gaat. Op die manier voorkom je dat er achterstanden op andere gebieden ontstaan, omdat hij dingen niet begrijpt of niet kan zeggen. Waarschijnlijk zullen de behandelingen dan indirect zijn, waar je als ouders dus een hele grote rol in speelt en je zoon wat minder.

Mijn zoontje is dan weliswaar pas 1,5 maar ook hij zegt nog niks alleen papa en mama. De rest doet hij dus ook aanwijzen enz. En daardoor begrijpen wij ook wat hij bedoelt.
Ik oefen woorden door de dag heen en benoem alles wat hij wilt of aanwijst maar er komt niks uit.
Nu kan het wel nog even duren omdat hij misschien later is maar ik maak me soms wel een beetje zorgen als ik vergelijk met andere kinderen van dezelfde leeftijd.
Over 3 weken moet hij weer naar het cb en dan kijken wat ze zeggen.

@Maia: hoort hij verder wel goed?

Wat ik vanuit het CB heb begrepen is dat dat genoeg is voor een 2-jarige. Jens zei ook niet zo heel veel. Het begint nu pas écht te komen en hij is 2 jaar en 4 maanden. Rond zijn 2e zei hij ook niet zoveel. Ik zou zeggen geen zorgen maken het komt vanzelf. Daarnaast moet je eerdaags naar het cb en dan kun je je vraag daar neerleggen.

Nonnevot schreef:Mijn zoontje is dan weliswaar pas 1,5 maar ook hij zegt nog niks alleen papa en mama. De rest doet hij dus ook aanwijzen enz. En daardoor begrijpen wij ook wat hij bedoelt.
Ik oefen woorden door de dag heen en benoem alles wat hij wilt of aanwijst maar er komt niks uit.
Nu kan het wel nog even duren omdat hij misschien later is maar ik maak me soms wel een beetje zorgen als ik vergelijk met andere kinderen van dezelfde leeftijd.
Over 3 weken moet hij weer naar het cb en dan kijken wat ze zeggen.

@Maia: hoort hij verder wel goed?

N 'vroeg' ook wat alles was door het aan te wijzen. Hij begrijpt nu ook echt alles wat ik zeg of vraag. Opdrachtjes voert hij ook probleemloos uit, zoals iets voor me pakket, opruimen of bijv de deur dichtdoen. De woorden die hij begrijpt zijn er dus heel veel alleen het uitspreken is dus het punt. Soms heb ik het idee dat hij verlegen is, want dan zegt hij in zijn spel wel eens een woordje en als ik hem dan prijs, of het herhaal dan wordt hij echt verlegen. Papa zei hij ook voor het eerst fluisterend achter in z'n speelhuisje...
Zijn gehoor is goed, ik wilde laatst zachtjes binnen sluipen omdat mijn man hem naar bed aan het brengen was en als hij mij hoort wilt hij dat ik het doe, maar hij hoorde me direct!

Woezrl, ik denk dat het voor N ook frustrerend is dat hij ons niet alles kan vertellen, dus dat herken ik wel. Zijn ze er bij M achter gekomen wat de oorzaak was?

Ik kan natuurlijk altijd eens een logopediste bellen, baat het niet dan schaadt het niet natuurlijk. Mijn kraamhulp bij J zei trouwens dat ik me geen zorgen hoefde te maken, ze had het bij meer kindjes van N z'n leeftijd gezien en toen die eenmaal de snaak van praten te pakken hadden leerden ze heel snel.

Zoals ik gehoord heb maakt het niet zoveel uit. Mijn zoontje sprak toen hij 2 werd ook bijna niet. Hij maakte alleen wat klanken door zijn neus heen..
Nu met 28 maanden begint hij pas echt een beetje te praten..

Nichtje van mijn vriend sprak pas met 4 jaar ofzo..

*

Hier heeft M op een gegeven moment wel buisjes gekregen en zijn zijn neusamandelen verwijderd. Maar of dat nu een extra zetje gegeven hebt.
Ik zou het nog even afwachten bij hem. Al hebben wij ook een speciale cursus gevolgd (hanen project) en daar deden ook ouders mee met kinderen van net 2.
Inderdaad even overleggen als je met hem naar het cb moet of met J. Mocht je het willen dan heb ik hier wel ergens het nr vh logopedisch centrum in Hoorn

*

Susan schreef:

woezel schreef:Hier heeft M op een gegeven moment wel buisjes gekregen en zijn zijn neusamandelen verwijderd. Maar of dat nu een extra zetje gegeven hebt.

Bij Ezra ook, maar dat is vorige week pas gebeurd. Er zat wel heel veel troep in zijn oren, vertelde de KNO-arts die de ingreep heeft gedaan.

Ja bij M kwam er ook een hele hoop troep uit inderdaad.
Nu wil de logopodiste nog dat zijn keelamandelen worden verwijderd.

Met zijn 2e verjaardag zei dylan net papa,mama,hallo,auto,naaaan *banaan* en nog een paar woordjes die vooral wij konden 'verstaan'

Dylan heeft na zijn eerste verjaardag ontzettend veel last gehad van astma aanvallen en is heeft in dat jaar maar liefst 16 kuren gehad! Daarvoor had hij al zijn energie nodig en kon dit niet in wat anders steken bijvoorbeeld praten,groeien,rennen ect. Vanaf het moment dat het beter met hem ging toen hij is ingesteld op med. ging alles in een sneltreinvaart! En nu een jaar later zit hij weer prachtig op het gemiddelde lijntje...

Nu terugkomend op jou situatie,, er ligt zoveel druk op kinderen en ze moeten minimaal dit en dat ect.ect. Ik zou zeggen probeer het de tijd te geven en haar haar eigen tempo te laten bepalen. Mocht je je toch zorgen maken gewoon bellen naar het cb! Geen vraag is gek genoeg!

maiadebij schreef:N wordt maandag alweer 2 jaar. Alleen praat hij nog vrijwel niet, hij zegt naast papa, mama, Bumba, klaar, ja, nee en ei nog niets. Wel verzint die slimmert allerlei gebaren! Voor wandelen, werken, kleien, regen, balon en j.ennah in Bad doen heeft hij zelf gebaren bedacht. Dus wij begrijpen hem prima.
Zijn er meer van jullie kindjes die met 2 jaar nog bijna niet praten, of kindjes die zelf gebaren begonnen te bedenken? En wanneer moet je je zorgen gaan maken?

Ik denk doordat je hem begrijpt en dus inspeelt op wat hij wilt, je het hem misschien ook wel een beetje te gemakkelijk hebben gemaakt. Als hij maar hoeft te wijzen en hij krijgt het waarom zou je dan praten? Wanneer hij iets aanwijst kun je misschien beter vragen van wil je gaan wandelen? dan meteen actie te ondernemen zeg maar. Herhaling is hierbij erg belangrijk, het hem dus proberen te alten zeggen. Succes ermee!

Het is lastig omdat je niet te lang wilt wachten als een behandeling toch nodig mocht zijn, maar het kan ook zo zijn dat je kind er nog niet aan toe is en dat het allemaal vanzelf (snel) komt.

Mijn zoontje praatte ook erg weinig en onduidelijk op die leeftijd. Hij was sowieso ook wat later met lopen, maar toen hij het deed, deed hij het wel in één keer goed. En hetzelfde met praten. Hij was misschien laat, maar elk kind is anders en volgt zn eigen tempo. Ga je gevoel achterna maar ik denk echt dat er in veel gevallen niet meteen actie ondernomen hoeft te worden.

Bij mijn zoon hielp het wel om op een gegeven moment niet te reageren op alle gebaren waardoor hij het toch echt met woorden uit moest gaan drukken.

Het cb deed in ons geval wel moeilijk. Ze vonden echt dat hij achterliep en er iets gedaan moest worden, maar mijn gevoel zei dat het alleen frustrerend voor hem zou zijn en dat het vanzelf zou komen. Ook op het kdv zeiden ze dat gelukkig ook, en dat vond ik ook fijn want die zien hem nou eenmaal ook vaak en kunnen makkelijk vergelijken met andere kinderen.

Succes er in ieder geval mee.

Printje schreef:

maiadebij schreef:N wordt maandag alweer 2 jaar. Alleen praat hij nog vrijwel niet, hij zegt naast papa, mama, Bumba, klaar, ja, nee en ei nog niets. Wel verzint die slimmert allerlei gebaren! Voor wandelen, werken, kleien, regen, balon en j.ennah in Bad doen heeft hij zelf gebaren bedacht. Dus wij begrijpen hem prima.
Zijn er meer van jullie kindjes die met 2 jaar nog bijna niet praten, of kindjes die zelf gebaren begonnen te bedenken? En wanneer moet je je zorgen gaan maken?

Ik denk doordat je hem begrijpt en dus inspeelt op wat hij wilt, je het hem misschien ook wel een beetje te gemakkelijk hebben gemaakt. Als hij maar hoeft te wijzen en hij krijgt het waarom zou je dan praten? Wanneer hij iets aanwijst kun je misschien beter vragen van wil je gaan wandelen? dan meteen actie te ondernemen zeg maar. Herhaling is hierbij erg belangrijk, het hem dus proberen te alten zeggen. Succes ermee!

Dat denk ik ook. Mijn zoontje was ook gewoon een beetje lui en vond het anders wel makkelijk allemaal.

onze zoon word volgende maand 2, heb na aanleding van je topic even zitten denken met mijn man hoeveel woorden onze zoon nu kent, wij zitten al tegen de 90 woorden aan.

Maar ik ken er ook zat die net als jou zoontje nog maar een paar woordjes zeggen. Ik zou me er nog niet zo heel druk om maken, of ander even advies vragen op het cb

1982Angel1982 schreef:

onze zoon word volgende maand 2, heb na aanleding van je topic even zitten denken met mijn man hoeveel woorden onze zoon nu kent, wij zitten al tegen de 90 woorden aan.
Maar ik ken er ook zat die net als jou zoontje nog maar een paar woordjes zeggen. Ik zou me er nog niet zo heel druk om maken, of ander even advies vragen op het cb

Lijkt me nou ook niet echt opbeurend om te lezen voor Maia

Ik zou het ook even gewoon even bij het CB neerleggen inderdaad.

Liva schreef:

1982Angel1982 schreef:

onze zoon word volgende maand 2, heb na aanleding van je topic even zitten denken met mijn man hoeveel woorden onze zoon nu kent, wij zitten al tegen de 90 woorden aan.
Maar ik ken er ook zat die net als jou zoontje nog maar een paar woordjes zeggen. Ik zou me er nog niet zo heel druk om maken, of ander even advies vragen op het cb

Lijkt me nou ook niet echt opbeurend om te lezen voor Maia

Ik zou het ook even gewoon even bij het CB neerleggen inderdaad.

Haha ach verschil moet er wezen toch?

Ik denk ook dat het bij N gedeeltelijk met gemakzucht te maken heeft hoor, we begrijpen hem 9 van de 10 keer prima, dus waarom zou hij moeite doen om te gaan praten! Ik benoem trouwens ook wel alles hoor, als hij bijvoorbeeld aangeeft dat het regent dan zeg ik "Ohja je hebt helemaal gelijk, het regent buiten!" en zoals net stond ik af te wassen en vroeg hem of hij zijn banaantjes op had, hij zei "ja" dus ik zei: haal je bakje dan maar even dan kan mama die ook afwassen" en dat doet hij dan ook allemaal heel lief. Dus aan zijn woordenschat of gehoor ligt het volgens mij niet.

Ik vind het dan weer sneu om net te doen of ik hem net begrijp. Ik blijf gewoon alles maar benoemen.

Hij is trouwens erg met de maan bezig. Dus toen hij de maan aanwees in zijn boekje probeerde ik hem uit te lokken door te zeggen "mama maaaan" ( klank is hetzelfde) en later hoorde ik hem ook wel zachtjes proberen.

Het is niet sneu, dat heet stimuleren! En dat moet je als ouder wel doen. Als Jens hier weer iets aanwijst dan vraag ik hem wat hij bedoelt. Daarmee merk ik dat zijn spraak met sprongen vooruit gaat. Je moet er zelf ook wel wat energie in steken natuurlijk.

Dat is hetzelfde met leren kruipen of lopen natuurlijk. Als jij hem daar zou zetten waar hij heen wijst, waarom zou hij dan gaan leren kruipen of lopen. Jij geeft hem immers toch wat hij wil. Maar dat doe je niet, je laat het hem zelf proberen en helpt hem daarbij. Dat moet je nu ook doen.

Dat is echt niet te weinig voor een 2 jarige hoor Maia. En je bent goed bezig als je veel met hem praat, hem vraagt hoe iets heet en alles benoemt en veel voorleest. Mijn dochter praatte met 1,5 heel duidelijk, maakte kleine zinnetjes, en was supersnel. Mijn zoon praatte met 2 nog eigenlijk helemaal niet, en in een paar maanden tijd leerde hij zóveel bij. Want Nu is hij 3 en hij praat heel erg goed. Sterker nog: met bijna 2 zei hij nog vrijwel niets, en een paar maanden later werd hij getest door een kinderarts (standaard controle, dus niet omdat we ons zorgen maakten ofzo) en bleek hij voor te lopen qua spraak, zo snel had hij dingen bijgeleerd.

Lieskuh schreef:Het is niet sneu, dat heet stimuleren! En dat moet je als ouder wel doen. Als Jens hier weer iets aanwijst dan vraag ik hem wat hij bedoelt. Daarmee merk ik dat zijn spraak met sprongen vooruit gaat. Je moet er zelf ook wel wat energie in steken natuurlijk.

Dat is hetzelfde met leren kruipen of lopen natuurlijk. Als jij hem daar zou zetten waar hij heen wijst, waarom zou hij dan gaan leren kruipen of lopen. Jij geeft hem immers toch wat hij wil. Maar dat doe je niet, je laat het hem zelf proberen en helpt hem daarbij. Dat moet je nu ook doen.

Toch is ons dat afgeraden door de logopodiste. Kunnen ze alleen maar gefrustreerder van raken.
Dus als wij wisten wat hij bedoelde, benoemde wij het en zo kreeg hij de kans om het te herhalen.
En mocht hij het woordje na zeggen het nog een keer herhalen zodat hij weet dat hij het goed gezegd had.

*

Maia, ik meen me te herinneren dat jullie de kinderen tweetalig opvoeden, toch? Want kinderen die tweetalig worden opgevoed beginnen meestal ook pas later met spreken. Dus dat zou misschien ook een 'verklaring' kunnen zijn.

Mijn zoontje is een stukje jonger maar praat ook niet, alleen brabbelen. Papa en mama kan hij wel zeggen, maar doet hij bijna nooit meer. Hij probeert soms dingen na te zeggen maar dan klopt het ook niet..hij begint dan met de laatste letter die hij hoort ofzo. ipv 'op' zeggen, zegt hij dan 'po'. Maargoed ik heb het op het CB wel aangekaart, daar werd het nog niet als abnormaal bestempeld. Jongetjes lopen gemiddeld een half jaar achter qua spraak. Wij zijn vanaf zijn geboorte allemaal veel bezig met benoemen, praten etc. Dus dat je kind niet praat komt echt niet per se doordat ouders iets fout doen (sommigen denken dat, gaan dan adviezen geven die je allang hebt gedaan).
Tussen taalbegrip en taalproductie zit ook nog eens een aantal maanden verschil. Bij mijn zoontje merk ik dat hij veel begrijpt, ook dingen die je bv maar 1 keer eerder hebt gezegd of gevraagd. Dat lijkt me wel een signaal dat het met het taalbegrip wel goed zit. Maar je kunt altijd om advies vragen. En het ene kind is het andere kind niet. Ik denk dat mijn zoontje ook meer een denkertje/doener is dan een prater.