Verliefd...(?) maar ik heb een relatie...

Ik heb al 4 jaar een relatie en ben nog steeds super gelukkig met mijn vriend. Het is echt een schat, we wonen al 2 jaar samen en het is echt mijn maatje. Nu was ik gister in een kroeg beland en heb daar zo leuk gekletst met een man... Hij is echt charmant en spannend... Ik voelde echt de kriebels enzo.. Op een bepaald moment was ik ook behoorlijk aan het flirten en probeerde hij me te zoenen. Dat heb ik afgewezen, ik heb hem wel omhelst toen ik weg ging, dat voelde heel goed... Nu ben ik nogal in de war...

Ik moet steeds aan hem denken en ik merk dat mijn gedachtes naar hem afdwalen. Ik snap niks meer van mezelf... Het lijkt wel alsof ik verliefd ben. Dit gevoel heb ik al lang niet meer zo heftig gehad... Nu heeft hij me voor vanavond uitgenodigd voor een feest en ik heb al besloten dat ik daar niet heen ga. Ik voel me nu al schuldig t.o.v. mijn vriend, terwijl er niet eens iets gebeurd is...

Ik ben echt in de war... wat vinden jullie dat ik moet doen? Deze gevoelens uitspreken naar mijn vriend en verder afstand nemen?

Dit is ook wel wat ze noemen een crush of een bevlieging, gaat als je afstand neemt vanzelf wel weer over. Het is heel normaal dat je tijdens een lange relatie mensen tegen kunt komen die een bepaalde aantrekkingskracht op je uitoefenen, en zeker als je dan een leuk gesprek hebt gehad kan je de dag erna best vlinders in je buik hebben.

Of je dit aan je vriend vertelt is een tweede, ik zou het niet doen, omdat ik van mezelf weet dat het vanzelf weer overgaat. Afstand nemen sowieso! Niet 4 jaar relatie vergooien voor 1 kerel uit de kroeg.

Ik zou gewoon proberen die man uit mijn hoofd te zetten. Als je hem niet meer ziet dan gaan die gevoelens ook wel weer weg.

helemaal met madame eens.. vaak is het gewoon de aandacht die je aantrekt.. Beetje aandacht van mannen vinden we allemaal wel leuk denk ik

Hey:)

Ik herken je gevoel wel, ik heb dat ook gehad bij een jongen/man. Die heftige gevoelens zijn bij mij vanzelf over gegaan, ik zie hem nog wel eens en het blijkt gewoon een vriendschap te zijn. Ik hou te veel van mijn vriend om me open te stellen voor een ander. Ik heb het trouwens niet tegen mijn vriend gezegd, omdat ik hem niet onnodig verdrietig o.i.d. wil maken.

Succes ermee!!

Ja, het voelt ook wel als een bevlieging inderdaad, maar op het moment word ik er echt gek van... Ik heb constant de neiging mijn vriend te bellen en heb heel veel zin om samen met hem te zijn... Ik voel me soort van schuldig, omdat ik me toch wat heb laten gaan tijdens het flirten... Het is volgens mij best een slechte man, maar misschien voel ik me daar juist tot aangetrokken, omdat mijn vriend juist zo'n extreme lieverd is... Er is ook een kant in mij die wil worden meegesleept in een nieuw avontuur... ik moest me gister echt inhouden om me niet gewoon over te leveren aan de gevoelens die ik op dat moment had...

vlinder-2011 schreef:helemaal met madame eens.. vaak is het gewoon de aandacht die je aantrekt.. Beetje aandacht van mannen vinden we allemaal wel leuk denk ik

Nouja, ik weet niet of dat het is. Ik krijg vaak genoeg aandacht van mannen en natuurlijk vind ik dat best leuk, maar normaal kan ik dat soort oppervlakkige contacten makkelijk relativeren, ze betekenen immers niks. Dit keer is het wel anders. Het gaat niet alleen om aandacht, maar om een gevoelige snaar die hij blijkbaar bij me raakt... Ik voel me echt zwaar tot hem aangetrokken...

Aargh, ik ga echt dood hier...sorry voor mijn emo berichtjes... maar straks komt mijn vriend en we gaan vanavond even een rustig avondje samen doen. Ik ben heel erg aan t twijfelen of ik hem iets moet vertellen... Ik bedoel... aan de ene kant is er niks gebeurd en kan zoiets altijd ontstaan, that's life... aan de andere kant voelt het al bijna als vreemdgaan als ik alleen al zoveel aan een andere man dénk... en kan ik dat misschien verbreken door eerlijk te zijn...

Waarom zou je het hem vertellen? Er is niks gebeurd, je hebt iemand 1x gezien en dat was gisteren.
Als je nou of 2 weken of over een maand echt merkt dat het je niet lekker zit en je relatie er onder lijdt, dan kan dat alsnog. Het is net een dag geleden, laat het gewoon even rusten.

Als je er echt zo mee zit kan je het vertellen aan je vriend, maar misschien maak je hem daar ook alleen maar onnodig ongerust mee. Je bent ook maar een mens hoor, je bent echt niet de enige die dit weleens heeft meegemaakt. Natuurlijk is het verwarrend maar waarschijnlijk gaat dit gevoel ook weer snel over, probeer je niet te druk te maken!

Kee... thanks ik ga het hem dan toch niet vertellen... Al vertel ik hem altijd alles, dus het voelt wel een beetje vreemd...

Ik heb er geen ervaring mee maar lijkt me erg vervelend! Succes!

Ik heb dit gevoel pas ook sinds een paar dagen en vind het zo vreselijk! Mijn vriend en ik zijn zo'n 5 jaar samen en hebben een dochter. We zijn over het algemeen erg gelukkig met elkaar, al zitten we soms wel een beetje in een sleur. Ondanks dat houden we zielsveel van elkaar, alleen het leuke en spannende is ervan af.

De afgelopen dagen heb ik op een plagerige manier wat meer aandacht gekregen van een jongen die ik goed ken, een vriend van ons. Ik ben hem op een andere manier gaan zien en heb nu het gevoel helemaal verliefd te zijn! Heel veel dingen die ik in hem zie zijn ineens zoveel leuker dan bij mijn vriend, ik vind hem bijvoorbeeld ook nog eens een stuk sexier. De afgelopen dagen hebben we elkaar veel gezien en gesproken (mijn vriend is nu voor 1 week in het buitenland i.v.m. werk). Hij blijft maar een beetje plagerige opmerkingen maken, maar hij maakt me hiermee helemaal gek! Van zijn kant weet ik niet of hij mij ook 'leuk' of aantrekkelijk vindt of dat het gewoon is omdat we vrienden zijn. De dingen die hij doet (lief lachen, knipogen, lieve opmerkingen maken, grapjes maken over met me mee naar huis gaan nu vriend er niet is, etc.) zorgen ervoor dat ik meeflirt, dit omdat ik al die dingen in mijn huidige relatie mis. Het spannende hiervan is juist hetgeen wat me aantrekt. Ik kan me overigens niet goed indenken dat hij mij ook echt serieus leuk zou vinden of verliefd op me zou zijn/worden, ik heb immers een dochter, we (mijn vriend en ik) zijn vrienden met elkaar en hij is nog eens 3 jaar jonger.

Weet ook niet goed wat ik met de situatie aan moet. Hij is nu gelukkig voor 2 weken op vakantie, dus ik zie hem even niet. Wel blijf ik aan hem denken, ik mis hem en zijn aandacht veel meer dan dat ik mijn vriend mis.

Overigens moet ik wel erbij vermelden dat mijn vriend en ik elkaars 'eerste' zijn, zowel op seksueel gebied als in een echte relatie. We hebben nooit echt ge-date, hebben niet echt met elkaar hoeven flirten... het ging toen allemaal ineens en vanzelf! Maar, misschien doordat ik dit niet vaak heb gehad, mis ik dit?!

Maar nu de vraag: wat kan ik eraan doen? Afstand nemen is niet altijd even makkelijk, aangezien mijn vriend wel gewoon vrienden met hem blijft natuurlijk. Wil mijn vriend niet lastigvallen met mijn problemen... ik kan dus ook niet ineens veel meer afstand van hem nemen. Dan gaat hij vragen stellen, die vriend overigens ook waarschijnlijk (tenzij hij mijn flirten heeft opgemerkt en weet dat ik het erg fijn vond en misschien meer voor hem voel dan vriendschap).

Beseffen dat je een gezin hebt

James schreef:Beseffen dat je een gezin hebt

Dat is nogal simpel gezegd. Natuurlijk zou het zo wel moeten werken, maar gezin of niet, het blijft heerlijk om jezelf te laten meeslepen als dit soort dingen om de hoek komen.

TGR schreef:

James schreef:Beseffen dat je een gezin hebt

Dat is nogal simpel gezegd. Natuurlijk zou het zo wel moeten werken, maar gezin of niet, het blijft heerlijk om jezelf te laten meeslepen als dit soort dingen om de hoek komen.

Precies. En daarom is beseffen dat je een gezin hebt dat je kapot kan maken door 1 bevlieging heel belangrijk.

Ik vind het moeilijk, eerlijk gezegd. Wannneer mag je het afdoen als bevlieging en wanneer mag je wel deze gevoelens gaan onderzoeken met alle gevolgen die hieruit voort kunnen vloeien, dus een eventuele scheiding en een uit elkaar gevallen gezin.

Natuurlijk besef je op zo'n moment dat je een gezin hebt, anders zou ik me er niet erg rot over voelen. Alleen dat is niet altijd 'genoeg' om je niet voor even mee te laten slepen door deze gevoelens

Mambino schreef:Natuurlijk besef je op zo'n moment dat je een gezin hebt, anders zou ik me er niet erg rot over voelen. Alleen dat is niet altijd 'genoeg' om je niet voor even mee te laten slepen door deze gevoelens

ik geloof wel dat je iemand tegen kan komen waar van onder de indruk raakt. Als je bang bent om de fout in te gaan zou ik blijven nadenken over hoe je je zal voelen als je eraan toe zou geven. En hoe zou jij het vinden als de rollen waren omgedraaid en jouw vriend zit in dit schuitje.
Je hebt nu een veilige en fijne relatie. Als ik het goed begrijp hebben jullie het fijn. Waarom dit alles laten verpesten door een opwelling? Dan ben je alles kwijt en misschien haakt deze man uiteindelijk ook af.
Ik zou geen risico lopen en je relatie koesteren.

Succes!

Jullie hebben helemaal gelijk, vooral hoe jij het omschrijft Chelle! Het is/was een opwelling! Ik sta weer met beide benen op de grond, heb me even laten meeslepen door bepaalde gevoelens, zowel van zijn als mijn kant. Nu ik erop terugkijk besef ik me gewoon dat het belachelijk is! Mijn relatie is inderdaad fijn, uiteraard wel met ups en downs, maar bij wie niet? Waarom zou ik dat allemaal opgeven? Voor een bevlieging?! En inderdaad.. heb ik dan garantie dat het leuker blijft? Misschien gaat hij na een tijd wel bij mij weg.

Ach.. ik heb even een weekje 'weg kunnen dromen', het was fijn die gevoelens te hebben, maar kijk er nu weer nuchter op terug. Ben blij dat ik me niet zo ver heb mee laten slepen dat er dingen gebeurd zijn waar ik nu zeker weten spijt gehad van zou hebben! Zo ver is het zeker niet gekomen en vind het goed zo!

En je hebt door het dromen spontaan een nieuw account aan gemaakt?

Vanwege privacyredenen heb ik even 'anoniem' gepost met dit account ja

Huh.. Je reageerde eerst onder Bet Weter, en nu onder deze naam.
Of haal ik er nou 2 door elkaar..

Oh WOEPS!
Echt mijn excuses.. Jullie zijn inderdaad 2 verschillende! SORRY!

Lejow schreef:Oh WOEPS!
Echt mijn excuses.. Jullie zijn inderdaad 2 verschillende! SORRY!

Wel een beetje op blijven letten he!