Denkbeeldige vriendjes.

Het is echt waar, sinds van morgen wonen er 2 eenhoorns is S.enna haar slaapkamer. Twee witte wel te verstaan, met gouden manen en een gouden licht gevende staart. Ze heeft ze vanmorgen zelf getoverd met het magische licht uit haar kroonluchter .....

Vanmiddag zijn ze meegegaan naar de gymles, daarna naar de Albert Heijn, waar ze beide een lekkere wortel kregen. Tijdens het avondeten kregen ze een stoel en hebben ze ook lekker mee mogen genieten van onze maaltijd. Als klap op de vuurpijl zijn ze beide nog lekker met S.enna in bad geweest, waar ze zijn gewassen met Prinsessen shampoo.

Heel leuk allemaal, maar nu durft S.enna dus niet meer in haar eigen kamer te slapen. Ze is bang dat de eenhoors haar vannacht zullen meenemen naar het land van de Magie Vanag 18.30 is ze nu al 4 keer naar beneden geweest omdat ze bang is, uiteindelijk is ze (heel fout, ik weet het) in ons bed in slaap gevallen. Op naar morgen haha, ik ben benieuwd of ze verder gaat met dit 'spel', ik vrees van wel. Herkenbaar voor iemand ? Wat hebben jullie gedaan om die angst weg te nemen ?

Zeggen dat als het licht uit is, de eenhoorns ook weg zijn en haar niet mee kunnen nemen?
Dat ze haar sowieso niet mee kunnen nemen omdat ze een mens is en in mensenland thuis hoort?!
En de eenhoorns lieve dieren zijn en mensen niet meenemen.

Ik heb geen idee.
Mijn oude oppaskindje had vroeger een vriendje.
Simon... Heeeeeele gesprekken voerde ze daarmee.
En van de ene op de andere dag was het over en was hij weg.

Ze kan wel heel mooi verhalen verzinnen, dat wordt nog wat in combinatie met haar goede taalvaardigheid. Misschien is ze wel de J.K. Rowling van de toekomst.

De eenhoorns slapen ook als de kinderen gaan slapen, want dan hebben ze geen speelvriendjes meer.
En als ze niet slapen, zijn ze morgen te moe om mee te spelen.

Goede tips, ga het morgen eens uitproberen, mits ze er zelf over begint maar dat verwacht ik wel. Eigenlijk moeten we er ook wel om lachen, ze 'neemt' ze dus echt mee, aan een denkbeeldig touw, ze aait ze denkbeeldig en vanavond was ze boos op papa omdat hij op 'medicijntje' was gaan zitten. (Zo noemt ze het grootste paard, de kleinste heet Roosje). Als we door de woonkamer lopen roept ze ineens 'Kijk uit, je liep bijna tegen de eenhoorn zijn hoorn aan'. Erg leuk allemaal, maar nu is ze dus bang in het donker

Medicijntje?
Hoe komt ze nu bij die naam?

Op zich erg grappig inderdaad maar als ze niet meer durft te slapen is lol er snel vanaf...

Yara heeft een fantasieleeuw en krokodil. De ene keer is de leeuw lief en de andere keer stout.
Ze zegt vaak tegen ons 'kijk uit, daar komt leeuw aan'. De ene keer heeft de leeuw een jurk aan, de andere keer een polo.
Hij ligt regelmatig buiten onder het raam te slapen....En in de ochtend krijgt hij ook vaak een hap van haar boterham of pap.
Vorige week zaten we in de auto en toen zei ze dat ik over de leeuw z'n mond heen gereden had en dat hij nu niet meer kan eten .
Als Yara niet wil slapen omdat de leeuw in haar kamer is, dan is het meestal genoeg als we de leeuw wegsturen en zeggen 'leeuw ga weg, Yara gaat slapen'.
Maar onze dochter is natuurlijk een heel stuk jonger dan jouw dochter dus dat zal bij haar wel niet helpen...

Ik denk dat ze die naam heeft verzonnen omdat M.ara 3 keer per dag medicijnen/spuiten krijgt, en dat ziet ze natuurlijk best vaak.

En ze was net weer beneden, de eenhoorn had haar wakker gehoest en daar kon ze niet van slapen

Ach, nog een verkouden huisdier ook
Verder sluit ik me aan bij de tips die hier gegeven zijn inderdaad! De diertjes moeten tenslotte ook slapen 's nachts!

Moet stiekem wel lachen om hoe je het omschrijft, maar het is natuurlijk wel vervelend dat ze niet durft te slapen of er wakker van wordt.
Misschien is het een idee ergens anders dan haar slaapkamer een "stal" te maken waar de eenhoorns kunnen slapen in de nacht.

Hier hebben we 2 huisspoken en af en toe komt er een monster langs, wel lieve spoken en monster.
De oudste kan er hele verhalen aan op hangen.

Joris heeft het wel eens met monsters gehad een tijdje. Daar was hij ook bang van, maar overdag waren ze er wel maar deden ze niks. Dan zag hij ze alleen soms. Maar als het donker was waren de monsters er altijd. Wij hadden hem ook gewoon geleerd dat ie ze moest zeggen om weg te gaan. Vervolgens hoorde we hem regelmatig zeggen: "Ga weg monster!" En dan was het weer goed, ging hij weer verder waar hij mee bezig was. Als hij het overdag zei en ik vroeg of het monster er was beaamde hij dat. Om te vervolgen met: "Maar ik zei dat ie weg moest gaan, en ging ie weg, met de fiets. " Na een tijdje heeft hij het er nooit meer gehad eigenlijk.
Ik vind de tip om er een 'stal' voor te maken wel een hele goede. Laat ze ze daar maar heen brengen voor ze naar bed gaat. En desnoods een keer terug brengen als ze weer wakker word. (net zoals wij met de kids doen). Als ze wakker word van het hoesten een hoestdrankje geven?!

Hoe is het trouwens verder gegaan gisteren en vandaag?

Myrthe heeft dat ook heel lang gehad. Dat 'ding' (we hebben geen idee wat het precies was), heette Awa.
Geen idee hoe ze erop kwam, maar ineens was dat er. Ze zag dat ding dan ook heel vaak, dan zei ze 'kijk Awa is er weer' bijvoorbeeld.
Maar inderdaad 's avonds werd het een probleem..
Ik heb toen samen met haar Awa uit haar kamer gestuurd, vaak door het raam (dan kon het raam dicht en kon Awa dus zeker niet meer binnen).
En dan zeiden we dat die Awa morgen weer terug mocht komen om te spelen, nu was het eerst slaapjestijd.

Eigenlijk is dat altijd goed gegaan, ze is altijd rustig gaan slapen.