Re: 10 minuten vol met tranen

Gast ma 27 jun 2011 - 10:40

Zooo herkenbaar, ik heb ook echt 10 minuten zitten huilen. Twee jaar geleden heb ik mijn broertje opgehaald in Eindhoven, dat is ook zo vreselijk emotioneel. Niet alleen het weerzien met mijn broertje, maar ook om de andere militairen en hun gezinnen/families te zien.

Gast ma 27 jun 2011 - 11:51

Maple schreef:Wow... ik dacht 't aardig droog te houden, maar ik ben begonnen met janken bij dat eerste meisje bij de Kerstman op schoot en daarna is de tranenstroom niet meer opgehouden

Same here. Dat meisje was zo aandoenlijk! Boehoeoeoe Sad

Polly ma 27 jun 2011 - 12:07

Mooi filmpje, herkenbaar ook, maar mijn ogen zijn nog droog smile

Ik moest lachen om dat meisje dat haar vriend zo om de nek sprong dat zijn bloemen bijna op de grond lagen en zijn pet al helemaal niet meer in beeld was.

Gast ma 27 jun 2011 - 19:51

Wat een mooie momenten, heb zitten huilen! Lijkt me echt super moeilijk om een vriend/man/vader in het leger te hebben!

Ezzer ma 27 jun 2011 - 20:31

Ik ga het filmpje maar niet kijken! Vriendlief is ook militair geweest en een aantal x uitgezonden geweest. Sindsdien ben ik erg gevoelig wanneer iemand afscheid moet nemen of na lange tijd elkaar weer zien ;-) (hello goodbye is ook zo'n leuk programma waar je continue aan het huilen bent haha)
Nee, vind het echt zwaar om een partner te hebben die militair is! Ben daarom ook heel gelukkig dat hij het niet meer is!

Gast di 28 jun 2011 - 0:40

Ahw die gezichtjes van die kindje zijn echt goud waard laughcry

Shy di 28 jun 2011 - 3:35

Pff na 3 minuten heb ik hem uitgezet nerd

Raven wo 29 jun 2011 - 3:21

Catwoman79 schreef:Heb het ook niet echt droog kunnen houden. Blijft altijd mooi om te zien.

@ James - In Amerika kies je volgens mij niet vrijwillig voor het leger, daar heb je toch nog dienstplicht ??
En ze gaan daar ook al met 16-18 het leger in. Dan heb je nog geen gezin.

Nee in amerika is geen dienstplicht meer. Maar daar hebben ze idd een andere mentaliteit. Hier in NL is het gewoon anders je kiest voor een beroep en dat oefen je gewoon uit. Alleen de infanterie en de tankbatoljons (die helaas verdwijnen) en de speciale troepen zoals de mariniers en commano´s, luchtmobiel trainen constant voor de oorlog. De rest doet gewoon hun werk zoals automonteur-vrachtwagenmonteur wat ik zelf ook doe. En krijgt een aantal keer per jaar een oefening.
Nederlandse militairen krijgen niet het respect wat ze verdienen. Veel nederlanders weten helemaal niet wat ze doen.

Gast wo 29 jun 2011 - 3:32

Ik moest al huilen bij het verhaal van Petra* dus het filmpje bewaar ik nog maar even nerd

Raven wo 29 jun 2011 - 9:03

Goochempie schreef:
James schreef:
Catwoman79 schreef:Heb het ook niet echt droog kunnen houden. Blijft altijd mooi om te zien.

@ James - In Amerika kies je volgens mij niet vrijwillig voor het leger, daar heb je toch nog dienstplicht ??
En ze gaan daar ook al met 16-18 het leger in. Dan heb je nog geen gezin.

Ik heb het niet zozeer over Amerikanen Want ik had het over mensen die het vrijwillig doen, dus bijv Nederlanders.

Ik kan het gewoon niet goed begrijpen denk ik. Natuurlijk kan je een hele leuke en gave baan hebben, maar als dat betekent dat je je kinderen heel vaak niet ziet.. Ja ik snap dat gewoon niet. Dat geldt niet alleen voor banen in het leger hoor, maar ook voor vaders (tenminste,daar zie je het het meeste) die 80 uur per week werken en hun kinderen 1 dag in de week zien. Ik vraag me dan een beetje af waar je mee bezig bent. Maar goed, ieder zijn keuze. Het zal de mijne nooit zijn in ieder geval en ik zal ook nooit een man willen die dat wel zo wil.

Ik denk dat je bij het voorbeeld wat je noemt van 80 uur per week werken je kinderen veel minder ziet dan de gemiddelde militair. Mijn vader is in mijn leven 4 keer 6 maanden uitgezonden geweest, de laatste keer was toen ik 16 was. Daar tussen had hij een vrij 'normale' baan met veel vakantie en snipper dagen. Ik heb het nooit ervaren als dat mijn vader altijd weg was of te weinig bij ons was... integendeel zelfs.

Tsja die 6 maanden waren elke keer (toen ik het doorhad) erg zwaar, en ik kan me voorstellen dat het voor mijn moeder met 4 kinderen alleen ook geen pretje was. Maar mijn vader deed het echt vanuit een passie, hij is na zijn VWO KMA gaan doen en heeft het altijd met veel plezier gedaan. Waarom hij er precies voor gekozen heeft snap ik niet... ik zou het ook wel moeilijk vinden als mijn vriend nu die ingeving zou krijgen... maar daar is hij totaal het type niet voor.

Nou is mijn vader er ook wel eentje van de oude stempel, kolonel incl. de bijpassende snor en hij kon toen ik aan het puberen was ook echt goed streng zijn

80 uur mag ook niet hoor. Het leger behoort zich ook aan een arbowet te houden wij werken maar 38 uur in de week. En als je een oefening hebt gehad dan ben je 3 of 4 dagen vrij daarna.

Clapperdie wo 29 jun 2011 - 10:05

Ik weet niet of het door de hormonen komt (lees Clomid) maar de tranen liepen echt over mn wangen! Hoe ontroerend om te zien dat al die kleine kindjes hun vader weer zien!

Gesponsorde inhoud