Open kaart spelen of niet?

Vanaf deze week ben ik weer aan het solliciteren geslagen, ik merk dat ik heel ongelukkig word van thuis zitten en ik wil heel graag weer aan het werk. Ik heb gereageerd op een leuke vacature voor 3 dagen en eigenlijk zou ik die baan wel heel graag willen. Het lijkt op iets wat ik eerder heb gedaan en dat vond ik super leuk werk.

Nu heb ik het volgende dilemma. Vanaf juli start ik met de eerste fase behandeling ivm mijn eetstoornis. Deze fase duurt maximaal 4 maanden en daarna ga ik door naar fase 2. In fase 2 kom ik in een 4-daagse (dus 4 dagen per week) behandeling, die niet te combineren is met werk en/of studie, omdat het gewoon heel erg zwaar is. Het komt erop neer dat ik rond november/december met fase 2 start.

Stel dat ik aangenomen word (is het niet bij bovengenoemde baan, dan wel bij een andere), moet ik dan open kaart spelen? Dat ik vanaf november/december in behandeling ga vanwege een eetstoornis en dus de ziektewet in ga? Of houd ik mijn mond? Ik ben zo bang dat ik niet aan een baan kom als ik het eerlijk vertel. Aan de andere kant heb ik bij mijn vorige werkgever gezien dat het ontzettend tegen me kan werken als ik erover zwijg (in dat geval ging het om mijn kind, maar dat even terzijde), en dat wil ik niet nog een keer meemaken. Wat zou jij doen?

Oh ja, en om nog even iets toe te voegen ... Op dit moment krijg ik een WW-uitkering, maar die is veel lager dan mijn laatstverdiende loon, waardoor we onze hypotheek en verdere vaste lasten niet meer kunnen betalen. Ik moet dus echt gewoon aan het werk. Vandaar dat ik twijfel of ik wel of niet eerlijk ben over de behandeling die me staat te wachten.

Niet zeggen joh.

Het is nu al hartstikke moeilijk een baan te vinden, als je dit gaat vertellen kan je het wel vergeten denk ik. En gezien het feit dat je het geld erg hard nodig hebt zou ik het echt niet vertellen hoor. Kies voor je eigen belang.

je hoeft niet in detail te treden
je kunt laten vallen dat je onder behandeling bent van een psycholoog en dat dat verder prive is, want hoeveel mensen lopen daar niet en dus hoef je je er niet voor te schamen

Dat is inderdaad een lastige. Wat is wijsheid.

Volgens mij ben je in principe verplicht om de waarheid te vertellen. Maar als het nu al duidelijk is dat je 'binnenkort' niet meer zult kunnen werken, dan zullen ze waarschijnlijk een ander nemen voor de baan. Moeilijk.

Hoe hard ook, ik zou je mond houden. De kans is aanwezig dat je een half jaar contract krijgt. Dan kun je altijd na dat half jaar weer verder kijken. Je hebt kans dat wanneer je open kaart speelt, je niet aangenomen wordt. Dan hebben ze liever iemand waar ze meer van op aan kunnen.
Probeer je in dat half jaar te bewijzen. Dan willen ze je waarschijnlijk na je behandeling graag terug!

Moeilijke keuze, maar ik denk dat dit voor jou wel het beste gaat zijn qua kansen..

Succes meis

Ik zou werk zoeken tot aan fase 2, dus tijdelijk.

Poeh, wat lastig. Eerlijk gezegd denk ik dat je geen baan krijgt als je open kaart gaat spelen. Tenminste als ik zelf de keus had zou ik je niet aannemen als ik ook andere kandidaten heb die net zo goed zijn. Maar als ik je zou aannemen / een contract zou geven en je zou je al in november/december voor langere tijd ziek melden en dan blijkt dat je dit van te voren al wist dan denk ik dat je na die tijd geen nieuw contract zou krijgen. Je baas moet dan in de tussenliggende periode ook weer een nieuw iemand voor het werk aannemen en stel dat die goed bevalt waarom zouden ze jou dan nog terugnemen/een nieuw contract geven terwijl je hun toch een soort van streek geleverd hebt. Ik kan me voorstellen dat het een erg lastige keuze is.

ExpressoB schreef:je hoeft niet in detail te treden
je kunt laten vallen dat je onder behandeling bent van een psycholoog en dat dat verder prive is, want hoeveel mensen lopen daar niet en dus hoef je je er niet voor te schamen

Je hoeft je er zeker niet voor te schamen maar weet ook niet of het verstandig is om te noemen dat je bij een psycholoog loopt. Zou bij ons denk ik wel een reden zijn om je niet aan te nemen als er ook gelijkwaardige kandidaten zijn.

mjah, het gaat ze eigenlijk ook geen ene malle moer aan

therapie misschien een beter woord

Ik geloof dat ik wel zou aangeven dat ik in therapie was/bij een psycholoog liep, maar ik zou niet zeggen wat er precies aan de hand is en dat ik dan zolang afwezig ben. Overigens denk ik dat het voor jezelf veel verstandiger zou zijn om dit nu niet te doen en echt even de aandacht op jezelf te richten, maar ik kan natuurlijk niet in jullie portemonnee kijken. Heb je al goed bekeken wat er mogelijk is qua uitkeringen? Wajong bijvoorbeeld? En ik kreeg toen achteraf te horen dat er een regeling is dat mensen met een eetstoornis een bepaald bedrag per jaar (ik meen €300) terug kunnen krijgen aan kleding die ze hadden gekocht vanwege het wisselende gewicht. Dus in ieder geval goed je bonnetjes bewaren!

Ik zou dus echt nooit zeggen dat ik in therapie ofzo was. Jeuh, dat gaat werkgever toch niks aan? Tuurlijk als je het van directe invloed op je werk is is het wat anders. En alex al helemaal niks zeggen in je 1e gesprek hoor, eerst maar kijken wat ze te bieden hebben en om wat voor soort contract het gaat. Je kan dan vervolgens altijd in een later gesprek aangeven dat er een mogelijkheid bestaat dat je eventueel ziektewet in zal moeten, maar ik zou het nooit als vaststaand gegeven brengen.

luisa schreef:Ik zou dus echt nooit zeggen dat ik in therapie ofzo was. Jeuh, dat gaat werkgever toch niks aan? Tuurlijk als je het van directe invloed op je werk is is het wat anders. En alex al helemaal niks zeggen in je 1e gesprek hoor, eerst maar kijken wat ze te bieden hebben en om wat voor soort contract het gaat. Je kan dan vervolgens altijd in een later gesprek aangeven dat er een mogelijkheid bestaat dat je eventueel ziektewet in zal moeten, maar ik zou het nooit als vaststaand gegeven brengen.

+1. Ik ga in september weer in deeltijd studeren en ik moet voor de functie waar ik op heb gereageerd elke woensdag werken, dat kan vanaf september niet meer maar dat ga ik ze niet vertellen.

Je wordt waarschijnlijk echt niet aangenomen als je dit vertelt en er nog meer geschikte kandidaten zijn. Behalve als ze ook wel iemand tijdelijk in dienst zouden willen nemen. Dan is het juist fijn dat ze weten dat dat voor jou dus ook het beste is. Maar als het echt gaat om een vaste baan, zeker niet vertellen! Het is lullig voor ze als je lekker bent ingewerkt en al snel weer stopt, maar dat is hun probleem. Er kan altijd iets gebeuren waardoor je genoodzaakt bent te stoppen met werken. En jij weet dit nu van te voren maar ik vind niet dat je dan verplicht bent dit ook te zeggen.

Wat zijn jullie toch allemaal aardig naar alle werkgevers toe in Nederland.

girli schreef:Wat zijn jullie toch allemaal aardig naar alle werkgevers toe in Nederland.

Gelukkig zijn alle werkgevers in Nederland dat ook naar ons.

Eerlijkheid duurt het langst.

In dit geval is eerlijk zijn jezelf gewoon flink in de vingers snijden. Een leugentje om bestwil is soms gewoon beter.

Over het algemeen ben ik ook echt voor eerlijkheid. Maar kom op, je moet jezelf natuurlijk niet tegen gaan werken.

girli schreef:Eerlijkheid duurt het langst.

Das natuurlijk wel heel makkelijk gezegd. Wat zou jij dan doen in dit geval? Als je je hypotheek en vaste lasten niet meer kan betalen, en dus echt een baan nodig hebt?

Je zegt in je openingspost dat het maximaal 4 maanden kan duren voor je die 4 dagen in behandeling gaat. Hoe ga je dat dan doe als het eerder wordt? Ik weet niet hoe realistisch dat is hoor, ik weet niet wat je behandeling inhoudt.

Je geeft zelf al aan wat je kan gebeuren als je erover zwijgt. Hoe kan je het dan gaan verzwijgen?

Je kunt ook tijdelijk werk zoeken. Momenteel wordt er veel vakantiewerk aangeboden. Dan hoef je er niets over te vertellen en heb je straks ook geen problemen als je vier dagen in behandeling gaat.

Ifrah schreef:

girli schreef:Eerlijkheid duurt het langst.

Das natuurlijk wel heel makkelijk gezegd. Wat zou jij dan doen in dit geval? Als je je hypotheek en vaste lasten niet meer kan betalen, en dus echt een baan nodig hebt?

Tijdelijk werk zoeken tot aan de periode dat ik in behandeling zou gaan dat ik niet meer kon werken.

girli schreef:

Ifrah schreef:

girli schreef:Eerlijkheid duurt het langst.

Das natuurlijk wel heel makkelijk gezegd. Wat zou jij dan doen in dit geval? Als je je hypotheek en vaste lasten niet meer kan betalen, en dus echt een baan nodig hebt?

Tijdelijk werk zoeken tot aan de periode dat ik in behandeling zou gaan dat ik niet meer kon werken.

Vind ik ook naar alle partijen toe de handigste oplossing, wie zegt dat de sfeer er NA de therapie nog te harden is nadat je ze dit flikt?

Ik weet niet wat je moet doen, maar wat knap dat je ermee aan de slag gaat.

Ik zou het niet zeggen. Ik ben ook te eerlijk geweest op mijn werk en nu zit ik nog steeds met een nulurencontract. Een jaarcontract oid durven ze niet aan omdat mijn vader net is overleden...Heel fijn dus. Ik heb eerlijk gezegd dat ik bij een psycholoog kom omdat ik dat als iets positiefs zie, alleen blijkbaar krijg je dan ook het label labiel op je kop geplakt.

_Leaf_ schreef:Ik zou het niet zeggen. Ik ben ook te eerlijk geweest op mijn werk en nu zit ik nog steeds met een nulurencontract.

Als je 13 weken of 6 maanden dezelfde uren werkt, ontstaat er een soort gewoonterecht http://www.personeelsnet.nl/dossier.php?Id=5225&waar=23 mocht je het nog eens nodig hebben.