voortrekken van kind

Mijn schoonmoeder ( jep ik weet daar gaan we weer....) zien we niet zo heel vaak , band is niet zo geweldig maar goed..

Maar de laatste tijd heeft ze er een handje van om iedere keer maar weer te laten blijken dat ze onze dochter minder leuk vind dat onze zoon en dat stoort mij...

Als we er al eens zijn krijgt mijn dochter totaal geen aandacht van haar, tenzij het commentaar is, bijvoorbeeld zegt ze : goh wat is ze dik.... ( kind weegt nog geen 8,5 kilo met bijna 1 jaar ) nog een voorbeeld, mijn zoon krijgt iedere keer iets van haar als we daar zijn, bijvoorbeeld stickers, auto's, en ander speelgoed, maar onze dochter daarentegen krijgt nooit iets van haar, en dat vind ik dus gewoon niet leuk meer, je ziet haar echt kijken van : en ik dan ???

Met Pasen enz kreeg onze zoon allemaal chocolade, maar onze dochter helemaal niets, zelfs geen liga of lange vinger ofzo..

gister heb ik het er met mijn man over gehad maar hij durft daar niet echt wat van te zeggen, hoe kunnen we dit nu het beste aankaarten zonder dat we weer gelijk zwart worden gemaakt door haar ? ( lees vooral ik word telkens zwart gemaakt in haar familie...dus ik ben er sowieso al klaar mee, maar mijn man wil het contact met haar houden ivm de kinderen... maarja onze dochter heeft er sowieso al niets aan, en onze zoon word gewoon omgekocht door haar )

Misschien kun je de volgende keer zelf een cadeautje meenemen voor je dochter? En als je zoon dan wat krijgt, dan tover jij jouw cadeautje te voorschijn, misschien dat ze de hint snapt? Wat een mens zeg......

Wat een belachelijke houding van je schoonmoeder.

Ik zou daar dus echt he-le-maal klaar mee zijn.
Dan maar zwart gemaakt worden. Als die familie dat gelooft zegt dat meer over hen dan over jou/jullie.
Mijn kinderen zouden daar dus echt niet mee heen gaan.

Maar ja, als je man er anders over denkt is het lastig natuurlijk.
En contact houden vanwege de kinderen is natuurlijk een lulsmoes.
Hij ziet zelf toch zeker ook wel dat dit niet normaal is?

tja ik weet het, er zijn zoveel dingen voorgevallen dat ik ook niet snap waarom we er nog naartoe moeten, maar mijn man denkt er helaas anders over...we hebben er al zovaak ruzie om gehad dat ik me er maar bij heb neergelegd dat we die 3 a 4 keer per jaar er toch maar heen gaan helaas.

Ik heb de neiging om haar een mail te sturen en daarin te zeggen dat als ze de kinderen iets wil geven ze of beide iets moet geven of beide niets moet geven, maar niet iedere keer onze zoon wel en onze dochter niet...

Wij hebben een heel slecht contact met de broer (en zijn vrouw) van mijn man. Ik kan die mensen door omstandigheden écht niet uitstaan. We zijn een tijd ook niet naar verjaardagen van hun gegaan en hebben hun nooit meer uitgenodigd bij onze verjaardagen. Nu vond mijn man dat het weer eens tijd werd om dat wel te gaan doen, vre-se-lijk vond ik dat. Nu heb ik gewoon besloten dat hij gerust naar een verjaardag daar kan gaan maar dat ik gewoon niet meega. Ik blijf hoe dan ook thuis. Misschien is dat voor jou ook een idee, gewoon niet meer meegaan naar je schoonmoeder. Dan kan je man/vriend gewoon gaan en jij ergert je niet meer als je daar bent.

Lieskuh schreef:Wij hebben een heel slecht contact met de broer (en zijn vrouw) van mijn man. Ik kan die mensen door omstandigheden écht niet uitstaan. We zijn een tijd ook niet naar verjaardagen van hun gegaan en hebben hun nooit meer uitgenodigd bij onze verjaardagen. Nu vond mijn man dat het weer eens tijd werd om dat wel te gaan doen, vre-se-lijk vond ik dat. Nu heb ik gewoon besloten dat hij gerust naar een verjaardag daar kan gaan maar dat ik gewoon niet meega. Ik blijf hoe dan ook thuis. Misschien is dat voor jou ook een idee, gewoon niet meer meegaan naar je schoonmoeder. Dan kan je man/vriend gewoon gaan en jij ergert je niet meer als je daar bent.

Ja ik ben ook al een paar keer niet meegegaan, maar gister moesten we daar iets afgeven , ik moest mijn man halen op het werk dus ik zat al in de auto , maar ben wel met de kinderen in de auto gebleven , maar zij kwam dus naar buiten toe want ja ze moest natuurlijk wel onze zoon zien en had weer een cadeautje voor alleen hem....

Heb je ook al eens je man je dochter laten meenemen en je zoontje thuis gelaten?
Dan kan hij zelf inzien wat voor reactie ze geeft op zijn dochter.

Voor de rest zou ik als je je zo irriteert niet meer heen gaan of wil je man dat jij meegaat? En dat idee van het kadootje vind ik ook wel een slimme.

Ik zit in een soort gelijke situatie, niet zo erg als bij jou maar daar tegen mag ik mijn schoonmoeder graag en heb ook goed contact met haar. ik was de eerste die zwanger werd in de familie en mijn schoonmoeder heeft er nooit geen geheim van gemaakt dat ze graag een dochter wilde dus toen we er achter kwamen via 20 weken-echo dat ik zwanger was van een jongen was ze wel blij maar niet overgeweldig blij. Ook bij de geboorte was ze blij maar ook niet geweldig blij. Ze kocht daar tegen wel alles voor hem en hij kreeg ook alle aandacht van haar. Maar naar mate mijn zoontje ouder werd begon die echt haat tegen haar te koesteren en dat is nog steeds zo. Hij kan haar echt niet uit staan, wat ik heel erg vind en mijn man ook.
Nu is mijn schoonzus twee jaar geleden bevallen van een meisje, waar ze zielsgelukkig mee was. Vooral toen mijn schoonzus weer ging werken, passende ze drie tot vijf dagen per week op.
Nu komt het regelmatig voor dat mijn zoontje en ons nichtje samen zijn bij mijn schoonouders of dat we ergens zijn waar we allemaal samen zijn en dan merk je dat mijn schoonmoeder meer van ons nichtje hou, ze pak ze regelmatig beet om een kus te geven of ze vraag wel honderd keer hou je nog van oma en dan kijk ze niet naar mijn zoontje om. Ze geef hem wel snoep of dingen waar ons nichtje bij is maar toch zie je dat ze meer van haar houd. Mijn schoonvader weet heel goed de aandacht tussen mijn zoontje en ons nichtje te verdelen en houdt ook evenveel van hun allebei. Ik weet ook soms niet hoe ik moet reageren en vind het ook heel erg. We gaan nu ook allemaal op vakantie, gelukkig is het maar voor 4 dagen dat we elkaar tegen gaan komen maar ik zie er nu al tegen op en vooral omdat mijn schoonvader niet mee gaat en die vang het dan goed op waar mijn schoonmoeder het af laat weten en daar tegen mijn zoontje word steeds ouder en gaat het nu goed merken en dat merk je ook goed in zijn gedrag.
Ik probeer ook zoveel mogelijk de aandacht af te leiden bij mijn zoontje door met hem te spelen of hem te laten spelen met andere kinderen als die toevallig in de buurt zijn. Want je dochtertje gaat het zeker merken vooral als ze ouder gaat worden. Sterkte.

@ Lindsya wat hartverschurend zeg ! Vreselijk als mensen dat doen !

Mijn schoonmoeder is ook vaak een voortrekker. Maar dan gaat het tussen haar eigen kinderen. Tussen mijn schoonzus en mijn vriend namelijk. Mijn vriend is er altijd voor haar geweest en mijn schoonzus minder. Die trok meer naar haar vader (schoonouders zijn gescheiden). Soms valt het me gewoon op terwijl mijn vriend niks merkt. Ik irriteer me daar ook steeds vaker aan eigenlijk..

En als ik straks merk dat ze dat bij haar kleinkinderen gaat doen ga ik daar zeker iets van zeggen ! Mijn schoonzus heeft namelijk een dochter van 3 en wij hebben een zoon van bijna 1

Hier eigenlijk precies hetzelfde Al maak ik me er niet gigantisch druk om. Als Joey en Floor (nichtje van 5 weken ouder, kindje van mn zus) samen bij mijn moeder zijn, krijgt zij alle aandacht en liefde en Joey laten ze meer op zichzelf. Maar goed, mijn moeder trekt ook meer naar mijn zus toe, dus misschien daarom ook wel. Ook staan er misschien wel 20 foto's op mijn moeders hyves van nichtje en hooguit 2 van Joey. Je merkt gewoon op veel manieren dat de liefde naar haar meer is. Maar zodra Joey alleen bij oma is krijgt ie ook wel alle aandacht en dergelijke, en zijn ze stapelgek op 'm. Misschien dat ik het daarom niet zo erg vind, en zo vaak komen we er nu ook wel weer niet.

In jou geval lijtk het me erg rot, want het zou voelen als een steek onder water. Vind het echt heel asociaal om het ene kind wel een cadeautje te geven en de ander niks. Ik zou daar dan ook niet meer met een prettig gevoel naar toe gaan.

heb je even een pm gestuurd

Hazeltje schreef:Wat een belachelijke houding van je schoonmoeder.

Ik zou daar dus echt he-le-maal klaar mee zijn.
Dan maar zwart gemaakt worden. Als die familie dat gelooft zegt dat meer over hen dan over jou/jullie.
Mijn kinderen zouden daar dus echt niet mee heen gaan.

Maar ja, als je man er anders over denkt is het lastig natuurlijk.
En contact houden vanwege de kinderen is natuurlijk een lulsmoes.
Hij ziet zelf toch zeker ook wel dat dit niet normaal is?

Eens, maar het is inderdaad wel lastig als je man er anders over denkt. Zelf niet meer meegaan zou voor mij dan ook niet echt helpen, dan zou ik alleen maar met een knoop in mijn maag zitten als mijn dochter daar is, zeker als mijn man het allemaal een beetje wegwuift uit angst voor een conflict. Dan zou ik nog liever zelf meegaan zodat je nog de gelegenheid hebt om voor je dochter op te komen. Als ze echt te ver gaat zou ik zeker wel boos worden, dan maakt ze je maar zwart.

meisjesmama schreef:Heb je ook al eens je man je dochter laten meenemen en je zoontje thuis gelaten?
Dan kan hij zelf inzien wat voor reactie ze geeft op zijn dochter.

Voor de rest zou ik als je je zo irriteert niet meer heen gaan of wil je man dat jij meegaat? En dat idee van het kadootje vind ik ook wel een slimme.

Dat heb ik vaker voorgesteld ( meer in de trant van goh als je toch naar je moeder gaat neem onze dochter dan een keer mee, kan ik een keer mijn volledige aandacht aan onze zoon geven en met hem een alleen een keer wat leuks doen want dat doe ik ook vaker andersom ), toen kreeg mijn man van haar te horen dat het niet uitkwam dat onze dochter meekwam.....maar ze wil wel telkens dat onze zoon meekomt.... Echt een stom rot mens is het gewoon....bah wou dat ik haar een enkeltje naar de maan kon geven

woezel schreef:heb je even een pm gestuurd

pm terug

1982Angel1982 schreef:

meisjesmama schreef:Heb je ook al eens je man je dochter laten meenemen en je zoontje thuis gelaten?
Dan kan hij zelf inzien wat voor reactie ze geeft op zijn dochter.

Voor de rest zou ik als je je zo irriteert niet meer heen gaan of wil je man dat jij meegaat? En dat idee van het kadootje vind ik ook wel een slimme.

Dat heb ik vaker voorgesteld ( meer in de trant van goh als je toch naar je moeder gaat neem onze dochter dan een keer mee, kan ik een keer mijn volledige aandacht aan onze zoon geven en met hem een alleen een keer wat leuks doen want dat doe ik ook vaker andersom ), toen kreeg mijn man van haar te horen dat het niet uitkwam dat onze dochter meekwam.....maar ze wil wel telkens dat onze zoon meekomt.... Echt een stom rot mens is het gewoon....bah wou dat ik haar een enkeltje naar de maan kon geven

Kan hij niet een keer ernaar toe zonder dat zij vooraf weet of je dochter wel of niet mee komt? Bijvoorbeeld dat het originele plan is dat hij met beide kids gaat, maar dat op het laatste moment je zoontje bijv. wat ziekig is ofzo, en dat je hem liever in bed laat. Maar dan moet je man daar antuurlijk wel in meegaan. Maar dan kan hij wel zien hoe het dan gaat met alleen je dochter erbij.

Dan zou ik dus ook op het laatste moment alleen je dochter met papa laten meegaan en niet je zoon. Ze wil volgens mij de touwtjes in handen hebben wat betreft bezoek en dat zou ik doorbreken.

1982Angel1982 schreef:

meisjesmama schreef:Heb je ook al eens je man je dochter laten meenemen en je zoontje thuis gelaten?
Dan kan hij zelf inzien wat voor reactie ze geeft op zijn dochter.

Voor de rest zou ik als je je zo irriteert niet meer heen gaan of wil je man dat jij meegaat? En dat idee van het kadootje vind ik ook wel een slimme.

Dat heb ik vaker voorgesteld ( meer in de trant van goh als je toch naar je moeder gaat neem onze dochter dan een keer mee, kan ik een keer mijn volledige aandacht aan onze zoon geven en met hem een alleen een keer wat leuks doen want dat doe ik ook vaker andersom ), toen kreeg mijn man van haar te horen dat het niet uitkwam dat onze dochter meekwam.....maar ze wil wel telkens dat onze zoon meekomt.... Echt een stom rot mens is het gewoon....bah wou dat ik haar een enkeltje naar de maan kon geven

Nou jaaaa zeg! Ik weet zelf niet zo goed hoe je hier het beste mee om kunt gaan, maar heb in dit topic wel reacties gelezen waar je misschien wel iets mee kunt.. Sterkte!

Mijn man gaat ook niet zo snel een conflict aan met zijn ouders, maar als zij zouden zeggen dat een van onze kinderen wel welkom is en de ander niet dan zou het voor hem echt einde verhaal zijn, al zijn het nog duizend keer zijn ouders.

Susan schreef:Mijn man gaat ook niet zo snel een conflict aan met zijn ouders, maar als zij zouden zeggen dat een van onze kinderen wel welkom is en de ander niet dan zou het voor hem echt einde verhaal zijn, al zijn het nog duizend keer zijn ouders.

Hier dus precies hetzelfde.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik je vriend hier dus ook niet echt in begrijp. Die zou het zeker voor zijn kinderen op moeten nemen. En als hij niet opgewassen is tegen zijn moeder dan zou hij van mij geen kind meer meekrijgen als hij die kant op zou gaan. Op die manier heb ik geen verdrietig (al valt dat met nog geen 1 jaar wel mee, die 'zien' dat echt nog niet) kind thuis. Maar zulk gedrag is gewoon bij de konijnen af richting kleine kinderen. Dat zou ik ook echt niet pikken.

Ik zou samen met je man een open gesprek aangaan met je schoonmoeder. Gewoon benoemen wat je ziet, zonder gelijk beschuldigend te worden. Dus: "het valt me op dat mijn zoon veel meer cadeautjes krijgt dan mijn dochter, dat maakt ons en onze dochter nogal verdrietig, wat is daar de reden van?" Ik kan me niet voorstellen dat je man hier bezwaar tegen zou hebben, vragen staat toch vrij en het gesprek hoeft niet gelijk in de ruzie-achtige sfeer te belanden als je er vantevoren goed over nadenkt hoe jullie je gaan uitdrukken en wat je wel en niet gaat zeggen.

Ik snap dat er inimiddels een heleboel emotie bij komt kijken bij jou (ik zou zelf ook woest zijn), maar dat zou ik omwille van een oplossing maar gedoseerd laten zien in het gesprek met je schoonmoeder. De mooiste oplossing zou natuurlijk zijn dat ze het zelf ook inziet en daarom meer moeite gaat doen voor je dochter.