wat een rot gevoel..

goedemorgen meiden,

ruim 2 maanden geleden heb ik een lieve jongen leren kennen via relatieplanet..
het klikte vrij snel goed en we zijn snel gaan afspreken. vanaf die tijd is eigenlijk alles heel snel gegaan..
heel veel bellen/smsen/msn en afspreken.
toen we ongeveer een maandje samen waren is hij 2,5 wk op vakantie geweest. toen hij terug kwam leek hij wat stiller, maar ik dacht dat ie gewoon nog bij moest komen van zn vakantie/jetlag ed.
We smsten nog wel veel, maar ik zag hem minder omdat hij ook een aantal dagen bij zn vrienden was.. naast wat onzekerheid zocht ik er niet veel achter, hij moest natuurlijk ook wel een beetje vrijheid behouden.
Vorig weekend zijn we met zijn 2-en een weekendje weggeweest. en echt ontzettend leuk gehad.. veel gelachen, lol gehad, gezoend, seks gehad en telkens liepen of zaten we hand in hand.. het voelde allemaal zo fijn en het klopte gewoon..
echt een heerlijk weekend gehad en toen we thuis waren smste hij me dat hij het super vond en dat het zeker voor herhaling vatbaar was.. dat ie snel weer samen wilde slapen etc.
Volgende 2 dagen ook nog veel contact gehad maar elkaar niet gezien. Donderdag leek hij ineens van het een op het andere uur om te slaan en hoorde ik niks meer. Ik belde hem 's avonds of hij nog mee ging (we hadden iets vd familie) hij klonk heel mat en ik vroeg hem wat er aan de hand was. hij gaf aan dat er niks was. en dat ie zo wel zou komen.
Hij kwam en begon ontzettend te huilen,dat er depressies in zn familie zitten waardoor hij dingen opkropte, dat ie dacht dat ie niet genoeg voor mij voelde en dat ie zichzelf en mij wss voor de gek heeft gehouden. dat hij heel graag hetzelfde wil voelen als ik voor hem voel. maar dat hij iets miste. Maar hoe kan hij dan zo de schijn ophouden? iedereen, incl. zijn vrienden en familie, dachten dat hij echt gek op mij was..

Ik weet echt niet wat ik ermee moet.. het is zo tegenstrijdig allemaal.. ik voel me echt verschrikkelijk..

Klavertje, wat erg voor je, ik kan me voorstellen dat je je verschrikkelijk voelt. Ik weet niet wat ik kan zeggen om je te helpen, maar ik wil je heel veel sterkte wensen,

Ah wat een rot gevoel!! Ik kan je helaas geen tips geven.. Alleen een dikke

Ah wat rot voor je klavertje! Is hij er zeker van dat hij niet hetzelfde voelt voor jou? Of denkt hij dat het door een depressie komt?

hij zegt dat ie niet hetzelfde voelt voor mij, maar ik snap niet hoe hij dan zo de schijn op kan houden en plannen kan maken.. terwijl hij ook beloofd heeft om eerlijk te zijn tegen mij.
en hij heeft nog nooit eerder echt een relatie gehad, dus soms denk ik dat dat hem misschien benauwd, of hem tegenvalt of wat dan ook.. sja je gaat allemaal dingen denken en hopen.
maar als je niet echt veel voelt voor iemand, hoe kan je dan seks met die gene hebben, en iemand zo voor de gek houden? en allemaal plannen maken voor de toekomst?

Klavertje, dit kan misschien een harde klap zijn, maar het is niet onlogisch dat hij -ondanks zijn mindere gevoelens- seks met je heeft gehad. Hij vond je vast en zeker een lekker wijf.

Verder vind ik het erg vervelend voor je en hoop dat je een beter iemand tegenkomt.

Ik denk dat je er maar gewoon van uit moet gaan dat hij de waarheid spreekt en niet genoeg voor je voelt. Dat is heel erg hard, maar anders maak je jezelf alleen maar gek. Mocht het echt meant to be zijn dan komt het wel weer goed. Probeer je je op jezelf te richten. Hij heeft zijn keuze gemaakt, daar kan jij zelf niks meer aan doen.
Wat betreft dat seks hebben, mannen (en ook veel vrouwen) kunnen dat vaak prima zonder echte gevoelens. En de toekomstplannen, wellicht wilde hij het wel heel graag proberen ondanks dat hij niet genoeg voelde. Je gaat daar al makkelijk in mee.
Sterkte!

hij wil vrijdag komen praten, dus dan wil ik heel graag mn verhaal doen en stiekem hoop ik dat ie toch bijdraait.. al weet ik dat ik daar niet teveel op moet hopen.
maar hij zegt indd dat ie het heel graag wilde maar dat ie me voorstelt aan zn ouders en vrienden en dat zelfs zei zeggen dat ze hem nog nooit zo gelukkig hebben gezien? tis gewoon een warrig verhaal en het klopt voor mijn gevoel niet.. zeker niet om dat we afgelopen weekend nog samen weg waren en het echt super gezellig hebben gehad.. en het zelfs daar nog hebben gehad over mn onzekerheid en dat ie zei dat ik me niet zo druk moest maken dat alles goed was.
en over een vakantie die we samen wilden gaan doen.. tis zoo tegenstrijdig allemaal!

Hey klavertje, wat vervelend om te lezen..
Gaat het nu wel een beetje, wel goed van je hoe je denkt over jullie gesprek vrijdag. Sterkte

ButterflyEffect schreef:Hey klavertje, wat vervelend om te lezen..
Gaat het nu wel een beetje, wel goed van je hoe je denkt over jullie gesprek vrijdag. Sterkte

nee het gaat niet, ik kan nergens anders aan denken ook al wil ik dat graag.. maar dat komt denk ik echt omdat ik denk dat hij de verkeerde keuze maakt.. veel gesprekken ook gehad met vrienden van mij.. en ook omdat hij begon over depressies in de familie en dat hij zelf niet zo handig is met relaties omdat ie er weinig tot geen ervaring mee heeft denk ik toch echt dat het niet zo kan zijn dat hij te weinig gevoel heeft voor mij.. als ik kijk hoe hij al die tijd met mij om ging en hoe zn vrienden er tegenover stonden.
Ik denk echt dat hij er nog eens over na moet denken en het misschien een 2e kans geven als het dan niet werkt hebben we er in ieder geval ales aan gedaan.
Maar hoe dring ik tot hem door dat ik echt denk dat hij de verkeerde keuze maakt?
Hij zei donderdag tijdens het eerste gesprek namelijk ook nog dat ie echt gek op me was, zich fijn bij me voelde, zich gelukkig voelde.. maar dat het naar zijn idee meer moest zijn en als ik dan vroeg wat ie miste weet ie het niet

Klavertje, ik snap dat het moeilijk is, vooral omdat jij je helemaal heb gegeven. Maar het is heel goed mogelijk dat het gevoel er wel is, maar niet genoeg. Dat jij wel alles voel wat jij wil voelen, wilt niet zeggen dat hij voelt wat jij voor hem voelt. Dus ondanks dat jij vind dat hij een fout maakt, denk ik dat jij een fout maakt.

Wil je nou echt een man overhalen om met jou te zijn?? Wil je niet liever een man die overtuigd is dat jij de ware bent voor hem en 100% voor jou gaat?

Tabbert schreef:Klavertje, ik snap dat het moeilijk is, vooral omdat jij je helemaal heb gegeven. Maar het is heel goed mogelijk dat het gevoel er wel is, maar niet genoeg. Dat jij wel alles voel wat jij wil voelen, wilt niet zeggen dat hij voelt wat jij voor hem voelt. Dus ondanks dat jij vind dat hij een fout maakt, denk ik dat jij een fout maakt.

Wil je nou echt een man overhalen om met jou te zijn?? Wil je niet liever een man die overtuigd is dat jij de ware bent voor hem en 100% voor jou gaat?

dat is het niet, tuurlijk wil ik een man die helemaal voor mij gaat.. maar dat deed hij.. al die toekomstplannen tis gewoon heel tegenstrijdig en zo ineens.. gevoel kan toch groeien.. is 2mnd niet heel snel om het op te geven?
misschien zijn we wel te snel gegaan, ook omdat ie nog nooit eerder zo'n soort relatie heeft gehad, en ik denk dat als we het nog een kans geven dat het echt kan werken. en zo niet, hebben we in ieder geval alles geprobeerd..

Wat verwarrend meid, sterkte.

Ik ben het eens met Tabbert. Juist met twee maanden moet je nog helemaal verliefd zijn en niet twijfelen, want als je nu al twijfelt zit het in de meeste gevallen gewoon niet goed. Dit is de tijd om helemaal verliefd te zijn en iedereen om hem heen kan zeggen dat hij er gelukkig uitzag en het kan bij jullie goed voelen, maar hij is wel degene die het uiteindelijk moet voelen. Nu kan het zo zijn dat hij door zijn depressie zich niet helemaal durft te geven, maar ik denk dat hij hier dan eerst zelf uit moet komen. Als het meant to be is komt het wel goed.

Ik vind persoonlijk 2 maanden genoeg om te weten of ik voor iemand wil gaan. Hij heeft duidelijk gezegd dat hij niet genoeg voor jou voelt, dat zegt mij dat hij niet 100% voor jou gaat. Ook aangezien hij het 'uitgemaakt' heeft. Te snel gaan, heeft daar volgens mij niets mee te maken. Ik heb weleens gehoord dat een man in de eerste 15 min weet of hij zichzelf ziet trouwen met het meisje.

En een tweede kans, wat zou je dan anders doen? En denk je echt dat jij anders moet doen zodat het dan misschien kan werken met een jongen die 'iets bij je mist'?

Ik snap dat jij het moeilijk heb en een toekomst voor je zag.. maar relaties gaan ook na 7 jaar uit met toekomstplannen en koophuizen en kinderen. Dat zegt niets als de gevoelens er niet meer zijn.

klavertje schreef: gevoel kan toch groeien.. is 2mnd niet heel snel om het op te geven?
misschien zijn we wel te snel gegaan, ook omdat ie nog nooit eerder zo'n soort relatie heeft gehad, en ik denk dat als we het nog een kans geven dat het echt kan werken. en zo niet, hebben we in ieder geval alles geprobeerd..

Meid, doe het jezelf niet aan. Hij is duidelijk over wat hij voelt. Wat jouw vrienden denken over hem, maakt helemaal niet uit. Hij wil niet, wat de reden ook is.

Wat rot voor je . Maar ik denk echt dat het beter voor je is als je hem na vrijdag loslaat, na 2 maanden moet je echt nog niet denken in termen als ''dan hebben we in ieder geval alles geprobeerd''. Als hij zich toch nog bedenkt dan weet hij je echt wel te vinden, maar probeer hem zelf niet perse op andere gedachten te willen brengen. Hij wil of hij wil niet. Voor nu zou ik geloven wat hij zegt, hij weet het niet/wil niet. Neem voor jezelf afstand van hem anders raak je alleen maar meer teleurgesteld iedere keer. Sterkte.

Ik ben het eerlijk gezegd eens met mijn voorgangsters... Het klinkt niet goed, en het lijkt erop alsof je jezelf hoop zit te geven. Je denkt dat hij zijn eigen gevoel fout inschat en hoopt dat hij dat zal 'inzien', maar ik ben eigenlijk bang dat het alleen maar tot gevolg heeft dat de klap des te harder aankomt omdat je jezelf aan het lijntje houdt nu.

Ik denk dat je, als je rationeel denkt, blij moet zijn dat hij dit in een vroeg stadium afkapt en niet gebruik van je maakt, hoe kut het ook voelt. En er alles aan gedaan hebben, tsja.... Ik vind eerlijk gezegd dat je termen gebruikt die ik eerder associeer met een jarenlang huwelijk. Je bent nog maar zo kort met hem, dat moet nu gewoon niet eens nodig zijn. Misschien moet je, als je uitgehuild en wat tot rust gekomen bent, eens kijken hoe het zit met jouw verwachtingen. Waar had je op gehoopt, wat voor verwachtingen had je, hoe snel liep je van stapel? Niet alleen in het echt maar ook in je hoofd en hart? Betekende dit hetzelfde voor jou als voor hem?

Neem daar de tijd voor, maar later. Eerst even lief zijn voor jezelf, over je verdriet heenkomen. Sterkte!

Ik ben het ook met de rest eens. Ik vind het ook onzin dat het te vroeg zou zijn om het af te kappen, juist als het in zo'n vroeg stadium al niet lekker loopt kun je er beter mee ophouden, je hebt dan nog nauwelijks iets meegemaakt, nauwelijks een band opgebouwd. Wat houdt je dan nog samen, een soort algemeen idee dat je niet te snel mag opgeven? Een relatie hoort te ontstaan doordat je het heel erg leuk vindt om samen te zijn, niet iets wat verplichtingen schept en waar je pas mee mag stoppen als je het minimaal een bepaald aantal maanden hebt geprobeerd.

ik snap jullie reacties, en ik wil het ook echt heel graag van me af zetten.. maar tis zo dubbel allemaal en het komt zo rauw op mn dak gevallen.. hij smste heel erg veel.. (dat kwam ook echt van zijn kant) en hij keek er telkens naar uit om weer samen te zijn.. hij zei ook nog dat ie zich gelukkig voelt bij mij en dat ie blij is alstie me ziet..
maar voor zijn idee moet het meer worden..
jullie zullen me wel een zeur vinden.. maar ik heb heel sterk het gevoel dat er iets niet klopt omdat het zo ineens omgeslagen is..
en ik weet ik moet het van me afzetten, maar dat lukt me niet

Je bent echt helemaal geen zeur, het is heel begrijpelijk dat je het helemaal niet kunt begrijpen. Je kunt er alleen zo weinig mee dat hij vorige week nog wel uit zichzelf smste en zei dat jij hem gelukkig maakte, dat doet er vandaag niet zoveel meer toe als hij vandaag of sinds een paar dagen aangeeft dat dat niet genoeg voor hem is. Het is heel verdrietig en raar dat het ineens zo veranderd is, maar het kan wel, gevoel kun je niet leiden en dat kan dus ook zomaar van het ene op het andere moment veranderen. Ik hoop dat je vrijdag nog wel een paar antwoorden krijgt van hem op de vragen die je hebt! Het is gewoon heel rot.

Sugarfall schreef:Je bent echt helemaal geen zeur, het is heel begrijpelijk dat je het helemaal niet kunt begrijpen. Je kunt er alleen zo weinig mee dat hij vorige week nog wel uit zichzelf smste en zei dat jij hem gelukkig maakte, dat doet er vandaag niet zoveel meer toe als hij vandaag of sinds een paar dagen aangeeft dat dat niet genoeg voor hem is. Het is heel verdrietig en raar dat het ineens zo veranderd is, maar het kan wel, gevoel kun je niet leiden en dat kan dus ook zomaar van het ene op het andere moment veranderen. Ik hoop dat je vrijdag nog wel een paar antwoorden krijgt van hem op de vragen die je hebt! Het is gewoon heel rot.

maar voor mijn gevoel klopt er gewoon iets niet.. misschien ook met oog op mijn vorige relatie.. ik snap best dat je misschien zoals hij zegt jezelf voor de gek kan houden.. maar dit wel tot op bepaalde hoogte, sommige dingen doe je dan niet lijkt me. dan ben je bv blij als je weggaat en dan sms je niet dat je elkaar graag weer wil zien.. lijkt mij.. tis zo dubbel.. en het lijkt me ook dat je me dan niet gaat voorstellen aan ouders en vrienden...
wat hij ook nog zei is, hij is 2,5wk op vakantie geweest en hij had me wel gemist (of het samen zijn met iemand..dat wistie niet) maar hij had er niet ziek van in bed gelegen..
en dan heb ik zoiets van.. maar dat hoeft toch ook helemaal niet?? hij moet zich niet optrekken aan andermans relaties, hij moet kijken naar zn eigen relatie.. elke relatie en elk gevoel is anders naar mijn idee..

Wat denk jij wat er niet klopt dan? Wat zou er aan de hand zijn?

Ik snap dat je het heel raar vind Zou ik ook hebben als mijn vriend opeens dat soort dingen gaat zeggen. Hij zegt nu ook elke dag dat ik lief ben en dat hij zin heeft om mij weer te zien.

Misschien kan het wel zo zijn dat het hem opeens ''beangstigd'' om nu echt een relatie te hebben en hij opeens heel onzeker wordt. Helemaal omdat hij ook nog nooit echt een relatie heeft gehad. Dan is het toch wel allemaal wennen, ook al is het heel leuk! Het lijkt wel alsof hij twijfelt over ''hoe een relatie hoort'' maar zoals je zelf ook al zegt is dat per relatie weer verschillend en moet je niet met anderen gaan vergelijken..

Hoop dat je vrijdag goed met hem kunt praten!! En het echt duidelijk voor je wordt wat er nu aan de hand is. Sterkte ermee!

Jente10 schreef:Ik snap dat je het heel raar vind Zou ik ook hebben als mijn vriend opeens dat soort dingen gaat zeggen. Hij zegt nu ook elke dag dat ik lief ben en dat hij zin heeft om mij weer te zien.

Misschien kan het wel zo zijn dat het hem opeens ''beangstigd'' om nu echt een relatie te hebben en hij opeens heel onzeker wordt. Helemaal omdat hij ook nog nooit echt een relatie heeft gehad. Dan is het toch wel allemaal wennen, ook al is het heel leuk! Het lijkt wel alsof hij twijfelt over ''hoe een relatie hoort'' maar zoals je zelf ook al zegt is dat per relatie weer verschillend en moet je niet met anderen gaan vergelijken..

Hoop dat je vrijdag goed met hem kunt praten!! En het echt duidelijk voor je wordt wat er nu aan de hand is. Sterkte ermee!

dat is dus precies wat ik denk.. misschien dat we daarin te snel zijn gegaan en dat het beter was gelopen als we het rustiger aan hadden gedaan.. ergens hoop ik, met oog op alle leuke dingen die we in de afgelopen tijd hebben gedaan dat we een nieuwe start kunnen maken.
hij is 30, altijd alleen geweest, een tijdje een buitenlandse vriendin gehad die hij 2x 2weken heeft geziien..
we zijn ook wel snel gegaan.. dus misschien indd dat hem dat beangstigd omdat hij het gevoel niet kent.. tisgewoon ook tegenstrijdig, in ons laatste gesprek zei hij dat ie gek op me was, me echt heel leuk vond en ik hem gelukkig maakte en dat hij nog nooit zoveel voor iemand gevoeld had, maar hij het idee had iets te missen..