Weet geen gepaste titel (zusje)

Omdat ik toch wel benieuwd ben of mijn gedachten nou zo krom zijn... Of dat mijn ''kromme'' gedachten blijkbaar toch niet zo krom zijn:

Mijn zusje van 18 is op zoek naar een huisje van haar zelf. Ze woonde hiervoor ook al op d'r zelf, maar ze moest 1 november uit dat huis. Het was gewoon teveel huur etc...
Ze kon wel urgentie krijgen voor een woning, omdat ze anders simpelweg op straat stond tot die tijd zou ze bij een vriendin gaan logeren.
Ik heb haar voorgesteld dat ze ook zolang bij mij mocht komen en tantes en ooms hebben dit ook voorgesteld, maar dat wilde zij allemaal niet i.v.m. haar werk dat nu maar 10 minuten fietsen van haar vandaan is.

Dus vanaf november logeert ze bij een vriendin en ik heb niet veel contact met haar maar ik mail haar toch regelmatig.
Zeker wekelijks.
Nu hoorde ik van haar dat ze de sleutel heeft gekregen daar smste ze me speciaal voor.
En dat ze gaat kijken wanneer ze in het huis kan met verhuizen enzo.
Ik heb gezegd dat als ze hulp nodig heeft ze altijd mag bellen. (dit was maandag)

Nu kreeg ik een mailtje van een oom en tante dat ze met mijn zusje al een vloer heeft uitgezocht en het al hebben neergelegd.
Ook stond in het mailtje dat het wonen bij die vriendin al een poos niet meer ging en ze dus bij mijn oom en tante inwoonde.
Ik heb aardig wat ooms en tantes dus dit was gewoon een doorstuurmailtje waar ook nog in stond wie kan helpen met verhuizen moet ons even bellen.

Nu heb ik een mailtje terug gestuurd in de trant van dat ik perplex was te lezen dat het samenwonen met die vriendin niet meer ging en dat ik niet wist dat ze al bezig waren met verhuizen en dat ik uiteraard wil helpen, maar het dan wel moet weten.

Ik vind het echt zo vreemd dat ik helemaal van niks weet terwijl ik toch gewoon contact met haar heb.
Of ligt het aan mij?

Als je gewoon goed contact hebt met je zusje is het inderdaad wat vreemd dat ze je niet heeft verteld dat ze al bezig was in haar huisje... En dat ze ook niet heeft verteld dat ze bij jullie oom en tante woont. Ik zou zelf mijn zus meteen bellen/smsen als ik de sleutel zou krijgen van mijn nieuwe huis, maar dat ligt ook een beetje aan jullie band...
Goed dat je het hebt aangegeven aan je zusje en ik zou gewoon binnenkort lekker bij haar huisje gaan kijken en gewoon vragen wat je kan doen, zodat je erbij betrokken bent. Succes!

Ik zou er geen issue van maken en gewoon gaan helpen.

En nee, het ligt niet aan jou dat je het vreemd vindt, maar ik denk dat dit wel typisch iets is wat onnodig kan escaleren, als jij laat merken dat je je gepasseerd voelt en dat komt bij haar weer net niet lekker aan, et cetera. Daarom zou ik het laten gaan.

Susan schreef:En nee, het ligt niet aan jou dat je het vreemd vindt, maar ik denk dat dit wel typisch iets is wat onnodig kan escaleren, als jij laat merken dat je je gepasseerd voelt en dat komt bij haar weer net niet lekker aan, et cetera. Daarom zou ik het laten gaan.

Ja daar heb je wel gelijk in dat het onnodig zou kunnen escaleren.
Maar ik voel mij inderdaad toch gepasseerd. En denk dan waarom belt ze mij niet want ze weet dat ik voor haar klaar sta.
Maar ja goed het zat me even dwars... misschien moet ik het wel gewoon laten gaan niet meer aan denken.

Je zou best kunnen vragen waarom ze je niet heeft gebeld, maar breng het dan zonder verwijten, dus niet laten merken dat je je gepasseerd voelt, maar het meer zo brengen dat je het jammer vindt dat je er niet voor haar hebt kunnen zijn. Zo van: 'Joh, waarom heb je niet even gebeld, je weet toch dat je ook bij mij terecht had gekund?' Misschien krijg je dan nog te horen wat de reden was en kun je het voor jezelf makkelijker afsluiten.

Eens met Susan. Ik snap best dat jij je gepasseerd voelt, maar dat wordt niet opgelost door boos of verwijtend te gaan doen. Als je gewoon even vraagt waarom ze je niet gebeld heeft, zonder verwijtende toon, is de kans veel groter dat je een eerlijk antwoord krijgt en daar heb je denk ik het meeste aan.

Jullie hebben helemaal gelijk. Ik laat het voor mezelf even rusten en kom er later bij haar op terug, want ben toch benieuwd waarom ik van niks weet en de rest van de familie wel.

Misschien ziet ze jullie band anders, dan hoe jij de band ziet. Dat is jammer, maar ik zou er verder ook niet moeilijk over gaan doen. Ik weet niet hoe oud je zelf bent, maar 18 jaar, dat is op zich nog wel een beetje een puberleeftijd. Meisjes die hun eigen weg ingaan, zonder na te denken hoe andere mensen zich voelen.

Misschien wou ze aan jou laten zien dat ze geen hulp nodig had. Schaamde ze zich misschien dat het helemaal niet zo lekker liep als dat ze jou vertelde. Ik zou dus gewoon gaan helpen!

Het is wel raar dat ze je niet persoonlijk op de hoogte houdt en al dan niet om je hulp vraagt. Ik vind het sowieso eerlijk gezegd nogal vreemd dat jullie familie vooral via e-mail lijkt te communiceren (maar dat baseer ik enkel op je openingspost en kan in werkelijkheid natuurlijk geheel anders zijn).

zegmaar_ schreef:Het is wel raar dat ze je niet persoonlijk op de hoogte houdt en al dan niet om je hulp vraagt. Ik vind het sowieso eerlijk gezegd nogal vreemd dat jullie familie vooral via e-mail lijkt te communiceren (maar dat baseer ik enkel op je openingspost en kan in werkelijkheid natuurlijk geheel anders zijn).

Nou e-mail is gewoon makkelijk omdat iedereen dan gelijk op de hoogte van alles is we hebben echt een erg grote familie.
Maar belangrijkere zaken daar bellen we wel voor hoor. Mijn tante heeft me vanmiddag hierover nog gebeld.
Mijn zusje word deze week 19 al zegt leeftijd natuurlijk weinig.
Maar met mijn zusje kan ik sowieso beter mailen, omdat ze erg weinig uit haar zelf zegt. Dus dan praat ik vooral en zegt zij alleen maar ja of nee ik merk dat ze via mail meer ''verteld'', maar nog niet alles blijkbaar.
En ben vanmiddag achter nog meer dingen gekomen die ze niet verteld heeft... erg jammer, maar wij hebben nooit al een al te beste band gehad, maar ja het is toch mijn zusje.
Maar ik kan niemand dwingen natuurlijk.

Op die manier, ik haalde dat er niet uit namelijk Ik heb ook zo'n mini-familie, dat ik me dat moeilijk kan voorstellen. Ik denk dat je je verwachtingen van je zusje bij moet stellen. Ik zei het al eens in een ander topic, maar ook hier lijkt het erop dat je zusje minder waarde aan jou (-w hulp en medeleven) hecht dan andersom.

zegmaar_ schreef:Op die manier, ik haalde dat er niet uit namelijk Ik heb ook zo'n mini-familie, dat ik me dat moeilijk kan voorstellen. Ik denk dat je je verwachtingen van je zusje bij moet stellen. Ik zei het al eens in een ander topic, maar ook hier lijkt het erop dat je zusje minder waarde aan jou (-w hulp en medeleven) hecht dan andersom.

Nee, maar ik denk daarom leg ik het eventjes uit dan kijk je er niet zo raar tegenaan :knipoog:
Ja ik denk dat je gelijk hebt wat mijn zusje betreft dat zei mijn tante ook. Maar dat is dan zo jammer, want ze heeft verder niemand en we zijn bang dat ze met de verkeerde personen omgaat en daardoor in de ''slechte'' wereld terecht komt.
Maar ja goed, meer dan contact proberen te blijven houden kan ik niet doen. En we zullen nooit de grootste vriendinnen worden dat hoeft ook niet... maar ik zou wel iets meer willen dan dit. In ieder geval dat ze mij ook dingen durft te vertellen, maar goed wie weet: de tijd zal het leren

Ik ken je zusje natuurlijk niet, maar hoe je het hier vertelt, lijkt het me niet dat je je heel zorgen hoeft te maken. Het was natuurlijk leuker geweest als ze je alles had verteld, maar ze heeft in ieder geval wel je oom en tante om hulp gevraagd. Als ze dat een keer kan, weet ze die vast ook een volgende keer te vinden.

Even offtopic, krijg je daar urgentie voor?
Bij ons krijg je daar echt geen urgentie voor, of je moet een kindje hebben en zelfs dán doen ze moeilijk.

Babydoll schreef:Even offtopic, krijg je daar urgentie voor?
Bij ons krijg je daar echt geen urgentie voor, of je moet een kindje hebben en zelfs dán doen ze moeilijk.

[i]Inderdaad, dat kan je hier wel vergeten, zelfs met kind..

Als jij de huur niet kunt betalen en dan anders op straat komt... zijn ze bereid je te helpen.
Ze gooien je niet zomaar op straat?

Nou hier niet, je krijgt alleen urgentie als het medisch is, en als je met meer dan 1x op straat staat,
en in het laatste geval doen ze zelfs moeilijk.

Serieus? Dat vind ik wel heel erg.
Nu moet ik wel erbij zeggen dat mijn zusje met van alles en nog wat door de gemeente geholpen wordt hoor, dus ze zit in een bepaald traject. Misschien dat ze daarom urgentie krijgt? Ik zou het andersd ook niet weten, maar ik ben wel blij dat zij het in ieder geval wel heeft gekregen, want ze zou anders geen plek hebben.

Ik werk zelf bij de gemeente, en daar staan wij los van, wij helpen enkel met de financien & schulden etc.
Dan heb ik het over het kopje bijstand (werk,inkomen&zorg).

Maar het kan wel hoor bij je zusje, elke woningbouw werkt anders, bij de een krijg je al na 1jaar ingeschreven te hebben gestaan een eengezinswoning, en bij de ander bijv 3 jaar. (wij wisten van te voren dat we 3 jaar moesten wachten, óók al hebben we een kind), eenmaal ná de 3 jaar hebben we snel iets gekregen, het is maar net welke regels de woningbouw hanteerd. Ik wilde je verhaal ook niet in twijfel trekken hoor.