pff word soms zo moe om me zelf te moeten verdedigen

ik wil niet dat hij taart krijgt voor dat hij 1 jaar is en ik wil dat hij zich prettig voelt en niet de hele tijd huilt en dat betekend dat hij niet de hele tijd in de box gaat maar ook vaak op schoot speelt. een pen vind hij geweldig om me te spelen. maar schijnbaar is dit zooo raar dat ik vanmiddag mezelf een hele tijd heb moeten verdedigen pffff..

hoe gaan jullie om me mensen die echt totaal anders denken over opvoeding als jullie??

Ik probeer dan niet in de verdediging te schieten en het af toe doen met een grapje of het een keer uit te leggen waarom ik dat doe en er verder niet op in te gaan.

Ik leg dat soort zaken naast me neer, mezelf verdedigen doe ik niet. Ieder z'n eigen opvoedstijl en dat zeg ik dan ook.

Gewoon negeren en jezelf al helemaal niet gaan verdedigen, het is gewoon jouw mening en manier van opvoeden. Daar hebben anderen (in de meeste gevallen) dan weinig mee te maken.

Maar je hoeft je toch niet te verdedigen?
Doe ik ook niet hoor. Ik wil dat niet. Klaar.
Daar heeft niemand verder wat mee te maken, jij/jullie doen de opvoeding en moeten daar achter staan.
En als een ander daar anders over denkt is dat prima maar jij hoeft niet uit te leggen waarom je iets wel of niet doet hoor.

Ik heb daar gelukkig niet zo heel veel last van, ik zou denk ik als standaard antwoord gebruiken: 'Heel aardig van je dat je probeert mee te denken, maar wij doen het wel gewoon op onze eigen manier, joh.'

ik weet dat ik het me niet moet aan trekken maar dat doe ik dus wel het betreft hier om mensen die wel dicht bij ons staan alleen over opvoeden gewoon echt anders denken.

Tja, bij mij in de familie zijn er ook een paar die totaaaaaal anders over opvoeden denken dan wij.
So be it. Wij oden wat voor ons goed voelt en wat voor H. goed is.
En als een ander denkt daar een mening over te moeten uiten moeten ze dat lekker zelf weten.
Als ze maar niet verwachten dat wij daar in alle gevallen ook wat mee doen.

Inmiddels, nu ze ouder is, zien ze wel dat wij toch ons eigen plan trekken en dat H. zo ook groot wordt en er niks van krijgt

Tja, heel veel mensen schijnen te denken dat zij beter weten hoe jij met je kindje moet omgaan. Ik kreeg (en krijg) altijd heel veel commentaar als ik zeg dat J. bij ons in bed slaapt als hij niet kan slapen. Een paar maanden terug gebeurde dit met periodes elke nacht of om de nacht. Nu veel minder, maar mensen blijven zeggen dat je kind dan wel "tot z'n zesde bij je in bed ligt".

Echt, gewoon langs je heen laten gaan. Je kan het toch nooit voor iedereen goed doen. Zolang jij doet wat je denkt dat het beste is voor je kindje dan doe je het goed.

Tania schreef:Tja, heel veel mensen schijnen te denken dat zij beter weten hoe jij met je kindje moet omgaan. Ik kreeg (en krijg) altijd heel veel commentaar als ik zeg dat J. bij ons in bed slaapt als hij niet kan slapen. Een paar maanden terug gebeurde dit met periodes elke nacht of om de nacht. Nu veel minder, maar mensen blijven zeggen dat je kind dan wel "tot z'n zesde bij je in bed ligt".

Echt, gewoon langs je heen laten gaan. Je kan het toch nooit voor iedereen goed doen. Zolang jij doet wat je denkt dat het beste is voor je kindje dan doe je het goed.

Hehe.. Zolang ze op hun 16e niet samen met hun vriend(in) erbij komen liggen Zou een goed antwoord zijn.

Ik verdedig me niet, maar ik leg soms wel uit waarom wij het zo doen zoals we het doen.
Maar een aantal dingen vertel ik ook niet uit mezelf, ik denk dat er maar weinig mensen wisten dat ik nog borstvoeding gaf toen Yara 2 jaar was bijvoorbeeld.

Ik zou er niks van aan trekken, hier zijn mijn schoonouders het ook niet altijd met dingen eens, het is ons kindje niet dat van hun.

Ik kan alleen maar zeggen dat ik het met de meiden hierboven eens ben. Het is jullie kind en niet dat van hen toch? Dus inderdaad vooral niet in de verdediging gaan en gewoon zeggen dat jullie het op jullie eigen manier doen en dat zij daar niets mee te maken hebben.

mensen die echt geinteresseerd zijn leg ik gewoon uit waarom wij het doen zoals we het doen. Bij mensen die dat niet zijn probeer ik wel eens de mond te snoeren met een one-liner of ik ga er gewoon helemaal niet op in. In het begin kon ik me er ook vreselijk druk om maken, maar de laatste tijd kan het me weinig meer schelen. Al blijft het vervelend als mensen onze manier volledig afkeuren of er een vervelende opmerking over maken. Zo vond mijn tante laatst dat onze dochter meer het kind van onze gastouder zou zijn dan van ons als ze daar 3 dagen per week heen zou gaan. Om dat soort opmerkingen kan ik wel heel verdrietig worden, helemaal omdat ik al zo'n moeite heb om haar weg te brengen.

Tania schreef:Tja, heel veel mensen schijnen te denken dat zij beter weten hoe jij met je kindje moet omgaan. Ik kreeg (en krijg) altijd heel veel commentaar als ik zeg dat J. bij ons in bed slaapt als hij niet kan slapen. Een paar maanden terug gebeurde dit met periodes elke nacht of om de nacht. Nu veel minder, maar mensen blijven zeggen dat je kind dan wel "tot z'n zesde bij je in bed ligt".

Echt, gewoon langs je heen laten gaan. Je kan het toch nooit voor iedereen goed doen. Zolang jij doet wat je denkt dat het beste is voor je kindje dan doe je het goed.

Wij doen dit ook en dit is er echt een die me wel boos kan maken (ook al probeer ik het van me af te laten glijden, vooral als mensen zeggen dat we haar verwennen en dat ze maar moet leren zichzelf in slaap te huilen, want daar wordt ze hard van.

Twellie schreef:

Tania schreef:Tja, heel veel mensen schijnen te denken dat zij beter weten hoe jij met je kindje moet omgaan. Ik kreeg (en krijg) altijd heel veel commentaar als ik zeg dat J. bij ons in bed slaapt als hij niet kan slapen. Een paar maanden terug gebeurde dit met periodes elke nacht of om de nacht. Nu veel minder, maar mensen blijven zeggen dat je kind dan wel "tot z'n zesde bij je in bed ligt".

Echt, gewoon langs je heen laten gaan. Je kan het toch nooit voor iedereen goed doen. Zolang jij doet wat je denkt dat het beste is voor je kindje dan doe je het goed.

Wij doen dit ook en dit is er echt een die me wel boos kan maken (ook al probeer ik het van me af te laten glijden, vooral als mensen zeggen dat we haar verwennen en dat ze maar moet leren zichzelf in slaap te huilen, want daar wordt ze hard van.

dan zeg ik dat ik helemaal niet wil dat ze hard wordt.

het is voor mensen van buitenaf ook altijd wel lekker makkelijk praten natuurlijk. N was een lastige slaper, hoe vaak ik "ah joh gewoon laten huilen, dan gaat het vanzelf over..." heb gehoord! Alsof de ouders met makkelijk slapende kindjes dat helemaal aan hun fantastische opvoeding te danken hebben. Dat soort opmerkingen komen op mij over alsof zij vinden dat ze het beter doen als ons.

Mijn oma heeft trouwens ook keer op keer geprobeerd N slagroom/ chips/ snoep te voeren (met 7 maanden al!?) maar ik ben het gelukkig steeds voor geweest. Nu bij J doet ze dat niet meer. Ze heeft intussen nog een achterkleinzoon (zoontje van mijn nichtje) die dat allemaal wel mag, dus daar kan ze haar ei kwijt . Ik laat mijn kinderen ook niet alleen met haar in de keuken

Ik zou me niet durven bemoeien met iemand zijn opvoeding!

Ik denk overigens ook dat mijn collega's het maar raar vinden dat ik nog bv geef, maar dat spreken ze niet uit.

Ik kan het me wel voorstellen, ja. Ik heb ook regelmatig het gevoel dat ik me moet verdedigen. Het in ons bed laten slapen, borstvoeding geven, niet laten huilen, enz.. En dat ik voor m'n dochter die allergisch is een dieet volg waarbij ik niets mag waar melk, ei of soja in zit, dat is helemaaaaaal raar.. Maarja.. ik probeer me er steeds minder van aan te trekken, maar soms is dat best moeilijk.
Soms ben ik het zelf ook even zat en dan is het best lekker om even te klagen. Maar dan krijg ik alleen maar opmerkingen van "dan stop je er toch mee?!", maar dat wil ik niet, maar dat betekent dan toch niet dat ik niet even mag klagen. Dus dat doe ik nu alleen nog maar tegen m'n man.

ach ja.. herkenbaar allemaal

In het begin maakte ik me er ook druk om en vroeg ik me af of ik het zo ook wel goed deed.
Maar nu weet ik wel zeker dat wij hele goede ouders zijn en onze manier prima is.
En wat anderen zeggen? Gaat het ene oor in en het andere uit. Tenzij ze echt een goed punt hebben...

Het enige waar ik me nog zorgen om maak is dat als ze straks van alles gaat eten. Mijn schoonmoeder wilt haar nu ook al het liefst voeren. En heeft het al over dit en dat gaat ze eten (wat voornamelijk dus ongezonde dingen zijn).
Dus als ze gaat oppassen rond die tijd moeten we geloof ik maar eens een serieus gesprek hebben nog.

oooh dat herken ik zo!!!!!

Ik heb zelf een zoon van 15 maanden en mijn zwager en schoonzus hebben een zoon die 8 maanden ouder is. Bij werkelijk alles wat hij kan / doet / mag, krijg ik van mijn schoonouders te horen: Wanneer gaan jullie dat met N ook doen...? /

Mijn neefje eet bijv. al mááánden zelf. Met één grote kliederzoooi tot gevolg. Ik wil dat dus niet! Nu waren we laatst bij m'n schoonouders aan het eten en natuurlijk mocht dat jochie zelf eten. N. wilde niet eten en mijn schoonmoeder gelijk: ja hij ziet D. natuurlijk zelf eten .. waarom laat je het hem niet zelf doen?

Nou euh.. omdat we dat niet willen?!?!?!?! Omdat wij hem daar nog te klein voor vinden, ik heb geen zin in die rotzooi. Een broodje eet hij zelf met een vork en z'n avond eten doen wij nog ffies voor hem een tijdje.

Nou .. alsof ik gek was!

Tegen mijn zin in hebben ze hem danoontjes gegeven: gevolg: hij wilde wéken geen appelmoes meer: EN BEDANKT VOOR DIE ROTZOOI! Van mij krijgt hij die troep ook niet!

Ik vind het vreselijk en denk ook wel eens: waarom moet ik alles verdedigen. Daar ben ik onderhand wel mee gestopt: ik vertel dat ik het niet wil en dat ik het er verder niet over wil hebben. Doen ze het wel, hebben ze een probleem als ik er achter kom (dat weten ze), want dan kom ik voorlopig niet meer met hem bij ze.

Dat klinkt misschien hard, maar een beetje respect voor onze manier van opvoeden is wel op z'n plek vind ik. Respecteer jij mijn keuzes niet en doe je bepaalde dingen toch, dan kan ik je dus ook niet meer vertrouwen en laat ik mijn zoon niet meer bij je. Klaar.

En waar mij / mijn / ik sta, geldt natuurlijk ook dat mijn man het er mee eens is


SE

Irritant ja. Eergister hadden we een etentje van mijn opa, en laurens gooit een stuk pannenkoek op de grond. Dus ikmzeg dat dat niet mag, blert mijn zusje van 24 over tafel: 'toe maar, doe nog maar een keer, ga maar lekker gooien!'

lekker herkenbaar allemaal!

zo is bijv mijn dochtertje eenkennig geworden omdat ik haar te veel in de draagdoek heb gedragen volgens mijn schoonmoeder!
ja, logisch dat ze gaat huilen als je direct boven op haar vliegt, dat vind ze ook niks!
en D. hoeft van mij nog niet van de zoete eten, zoals langevingers, maar nee, hoor volgens mijn schoonmoeder is het niet te voorkomen dat ze dat niet krijgt, dat krijgt ze dan wel van oma. zolang ik er bij ben krijgt ze dat niet, klaar punt.
mijn kind mijn regels, zijn ze het er niet mee eens, jammer dan maar dan komt D. daar niet eventjes dat ze kunnen oppassen.