Zo onwerkelijk

Ik ben nieuw hier maar moet het even van me afschrijven.
Wij hebben van de week gehoord dat mijn moeder kanker heeft, borstkanker in een vergevorderd stadium. Opereren kan al niet meer omdat het daarvoor te ver is. Nu krijgt ze volgende week onderzoeken om te kijken of er nog iets mogelijk is of dat er niks meer aan te doen is.
Maar het voelt zo onwerkelijk! Het lijkt net of het over een ander gaat en niet over mijn moeder.
Mijn gevoelens gaan van hot naar her, mijn gedachtes gaan van hot naar her. Ik denk dan, ik kan toch nog helemaal niet zonder mijn moeder? Het is een onzekere tijd en vind het zo moeilijk. Ik slaap slecht, pieker alleen maar. Op dit moment is het denk ik nog te onwerkelijk om het een plekje te geven. Ik weet dat dit nu de situatie is en we daar niks aan kunnen veranderen. Nu moeten mijn gevoel en gedachten dat nog accepteren denk ik.

Ik wil er niks mee bereiken maar wilde het gewoon even kwijt.

Gadver wat een naar nieuws. Valt het met chemo ook nog te behandelen? Of gaan ze dat juist nog bekijken? Met chemo en bestraling zouden ze de tumor misschien nog zodanig kunnen verkleinen dat ie wel operatief verwijderd kan worden. Ik hoop het voor je!
Heel veel sterkte, aan het hele gezin!

Ze krijgt volgende week onderzoeken om te kijken of er nog iets mogelijk is. Maar de arts heeft gezegd dat het een zeer ernstige situatie is. Ze zijn wel bang dat er niks meer te doen is omdat het al te ver is. Haar hele arm is dik omdat de lymfe verstopt zitten, ze hoest en is benauwd. En natuurlijk hou je hoop! Maar mijn gevoel zegt dat er niks meer aan te doen is.

Jeetje, wat verschrikkelijk.. Ik hoop dat er toch nog iets aan te doen valt! Heel veel sterkte!

Jemig wat vreselijk. Ik hoop heel erg met je mee dat er toch nog iets voor haar gedaan kan worden. Heel veel sterkte!

Wat naar! Heel veel sterkte!

Wat een verdrietig nieuws Ik wens jullie veel sterkte en alle kracht en ik hoop dat ze iets kunnen betekenen voor je moeder!!

Wat verschrikkelijk! Heel veel sterkte...

Wat naar... Die k*t ziekte ook!!
Sterkte..

Dank jullie wel! Het is inderdaad een k*t ziekte.

Wat een kl*te nieuws!! Ik hoop dat er snel lichtpuntjes komen en er toch nog een hoopgevend behandelplan kan worden gemaakt.

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte

Jeetje wat heftig. Hopelijk kunnen ze iets voor je moeder doen. Logisch dat het nog zo onwerkelijk is. Kun je er een beetje over praten? Heel veel sterkte.

Wat een verdrietig en heftig nieuws. Ik wens jou en je familie heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.

Wat een verdrietig nieuws! Hopelijk krijgen jullie goed nieuws en kan er nog wat voor haar gedaan worden. Heel veel sterkte!

Jeetje wat een vreselijk nieuws. Hopelijk kunnen ze toch nog iets doen. Heel veel sterkte de komende tijd!

Elodie schreef:Jeetje wat heftig. Hopelijk kunnen ze iets voor je moeder doen. Logisch dat het nog zo onwerkelijk is. Kun je er een beetje over praten? Heel veel sterkte.

Ja ik heb ook wel de behoefte om er over te praten. Thuis wordt er ook wel over gepraat. Mijn moeder zegt ook, mocht er niks meer aan te doen zijn maken we er een mooie tijd van. Maar dat wil ik dan eigenlijk niet horen! Terwijl dat wel zou kunnen gebeuren.

Sterkte voor jou en je familie in deze moeilijke tijd. Ik hoop ook dat er nog iets aan te doen is...

Oh wat vreselijk! Veel sterkte en ik hoop op goed nieuws voor jullie.

jeetje, heftig zeg. heel veel sterkte voor jullie!

Goh, dat is écht bagger...beter woord kan ik er even niet voor vinden, op dit moment!
Weet hoe je je voelt, mijn vader heeft darmkanker met uitzaaïngen. Weten ze daar bij jou moeder al wat meer van?
Wat zegt het dat ze hoest en het benauwd heeft?

Ik hoop dat je een beetje rust kan krijgen tot aan de onderzoeken/uitslagen, wat ga vooral niet aan jezelf voorbij. Je wilt er zijn voor je moeder en de rest van je gezin, maar denk ook aan jezelf. Heel erg belangrijk hoor!

Jeetje meid, wat een rotnieuws!!!
Helaas zijn mijn ervaringen met deze ziekte ook niet al te best, maar ik ga als een gek voor jullie duimen, hopelijk is er nog iets voor haar te doen.

Weet dat je hier altijd van je af kunt schrijven he!

Dikke knuffel!

Lucy schreef:

Elodie schreef:Jeetje wat heftig. Hopelijk kunnen ze iets voor je moeder doen. Logisch dat het nog zo onwerkelijk is. Kun je er een beetje over praten? Heel veel sterkte.

Ja ik heb ook wel de behoefte om er over te praten. Thuis wordt er ook wel over gepraat. Mijn moeder zegt ook, mocht er niks meer aan te doen zijn maken we er een mooie tijd van. Maar dat wil ik dan eigenlijk niet horen! Terwijl dat wel zou kunnen gebeuren.

Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt en dat je het eigenlijk nog niet eens wil aan horen. Zo onwerkelijk dat het nieuws nog is, zo wil je er helemaal nog niet mee omgaan. Wat ik je zou adviseren: laat de tijd gewoon over je heen komen en ook de periode die er aan zit te komen. Dat is de beste houding die je kunt aannemen. Wat komt, dat komt. En hoe het loopt dat zie je dan wel.
Ik denk dat je nu in een soort van verwerkingsperiode zit van het enorm klote nieuws wat je nu gehoord hebt over je moeder. Laat ook dat even tot je doordringen voor een tijdje. (een paar weken) Het is niet niks wat voor periode dadelijk doorheen gaat. Laat het vooral even tot je bezinken. Praat erover met goede vrienden waarvan je op aan kunt dat je ze kunt vertrouwen. Praat er vooral over met je vader als je het moeilijk hebt. Hij zal het ook niet makkelijk hebben op het moment. Heb je nog broertjes en zusjes? Zo ja, dan zullen zij het ook niet makkelijk hebben. Steun elkaar met een knuffel of een kus. Daar heb je niet eens woorden voor nodig.

Maar vooral: doe geen stomme dingen die wij ook niet zouden doen, om al het negatieve te vermijden.

Ik weet wat voor klote periode je doorheen gaat. Mijn moeder kanker heeft gehad en is eraan overleden. Mocht je even gewoon willen schreeuwen van ellende of gewoon even alle tranen van je af willen typen dan kun je hier gerust je verhaal kwijt.

Wat verschrikkelijk voor je zeg! Ik kan niets zeggen wat de pijn bij jou zal doen verzachten. Ik vind het een vreselijke ziekte en ik hoop dat er nog iets te doen is voor je moeder.
Heeft ze erg veel pijn nu op dit moment of nog niet?

Ik kan niet zeggen dat ik weet hoe je je voelt, want dat is voor iedereen anders. Zelf ervaar ik het ook. Mijn vader is 2 jaar geleden gediagnosticeerd met een soort van beenmergkanker. Hij is gelukkig stabiel, maar het kan zomaar omslaan. Het is gewoon een ontzettend onzekere periode voor je, en ik hoop dat je veel steun hebt aan je familie.

Ik denk dat je het pas een plekje kunt gaan geven na de onderzoeken. Als je meer zekerheid hebt of er nog iets aan te doen is of niet. En dan pas zul je merken dat je in ieder geval je gedachten een beetje op een rijtje kunt zetten, ookal zullen je emoties van hoog naar laag springen en van rechts naar links.

Heel veel sterkte in deze nare periode.

Wat een verschrikkelijk nieuws en wat een heftige periode nu! Ik wens jou, je moeder en verdere familie veel sterkte!