Vraagje...

Zijn jullie wel eens bij iemand op visite geweest waarvan je het huis vies vond?

Vroeger kwam er bij mijn moeder altijd een vrouw op visite met ontzettend veel oksel haar, sowieso was het een vrouw die zich niet zo goed verzorgde. Maar wij hadden een leren bank, en zij legde haar arm altijd over de leuning zeg maar, dat je oksel bij 't hoofdsteun ligt...(snap?) zodra zij weg ging, ging mijn moeder de hele bank schoonmaken hahaha

haha jeetje wat erg hahaha (dat okselhaar dan, want snap goed dat je moeder ging schoonmaken )

Hahahah gadverdamme!

Echt vies vond ik het alleen bij sommige clienten van de thuiszorg, maar goed die kunnen dan ook niet meer voor zichzelf zorgen. Verder vind ik het eigenlijk nooit vies bij iemand, wel eens rommelig maar dat vind ik dan niet storend. Meer dat ik denk oh hier zou ik zelf echt gek worden, maar dat past vaak ook echt bij die mensen en dus vind ik het eerder knus dan storend.

Niet echt, maar ik denk wel eens dat andere mensen mijn huis vies vinden. Nou ja niet echt vies, maar ook niet superschoon,wat stoffig en overal slingeren kleren en andere dingen rond.
Ik ben gewoon een slechte huisvrouw

Ik herken het gevoel. Bij moet alles dan ook nog een keer gepoetst worden en dan nog twijfel ik over hoe mensen over ons denken Niet dat het zo vies is voor mijn gevoel, maar zullen mensen anders denken?

Ja idd, vooral als je dan bij andere mensen op bezoek gaat en het daar allemaal heel schoon lijkt. Maar goed, misschien ligt daar ook wel wat stof op kasten enzo dat controleer ik natuurljk niet.

Ik herinner me opeens iets. Toen ik 12 ofzo was ging ik bij een vriendinnetje logeren. Daar stond toen een fles met plas van haar broertje op de overloop. Vond ik best vies. Dat huis was sowieso wat minder schoon en opgeruimd zeg maar dan normaal.

Echt vies niet, maar wel eens bij iemand thuis waar alles smoezelig was. Op alle glazen zaten vetvlekken, de vloer was vies, als je een stoel opzij schoof kwamen er allemaal dingen tevoor schijn die daar al een halfjaar lagen. Het was er niet heel ranzig en kon er prima zijn, maar zou het zelf niet zo willen. Bij mij is m'n vloer ook niet altijd super schoon, ligt er ook wel stof maar de rest is wel gewoon redelijk opgeruimd enzo

Ik vind het bij anderen ook altjd 10x zo schoon als hier, misschien is dat niet echt zo maar voor mijn gevoel.
En idd je controleert het niet dus zal dat ook niet hier gebeuren. Maar toch voel ik mij soms onzeker er over. Zeker met nieuwe mensen.

Sneeuwvlok schreef:Echt vies niet, maar wel eens bij iemand thuis waar alles smoezelig was. Op alle glazen zaten vetvlekken, de vloer was vies, als je een stoel opzij schoof kwamen er allemaal dingen tevoor schijn die daar al een halfjaar lagen. Het was er niet heel ranzig en kon er prima zijn, maar zou het zelf niet zo willen. Bij mij is m'n vloer ook niet altijd super schoon, ligt er ook wel stof maar de rest is wel gewoon redelijk opgeruimd enzo

oow dat is wel vies ja.

EN diegene die dat ze over die plas, gatver

Mijn ouders zijn een keer bij iemand thuis een buitenhaard wezen kopen (die maakt diegene zelf). Ze vertelden dat het daar echt ontzettend smerig was.
Bij het eerst volgende benzinestation zijn ze gestopt en hebben hun handen grondig gewassen.

Ja wij zijn wel eens bij iemand op visite geweest waarvan we het huis vies vonden. We waren vooraf al gewaarschuwd door iemand dus we wisten het al maar het was een beetje verplicht bezoek dus toch gegaan.

Ja hoor. Alleen vond ik het niet alleen vies, iedereen vond het vies. Zelfs de zoon van. En het is ook eigenlijk met geen pen te beschrijven hoe vies het daar was. Er was in maanden niets anders gebeurd dan kleding wassen en af en toe een afwas. En dat met een hond. Ik denk dat je ongeveer wel snapt hoe dat eruit ziet.

Bij een vriendin van mij vroeger was het thuis echt heel vies. Grote vlekken op de vloer, dikke stofwolken op de grond, overal vieze afwas. Een andere vriendin van mij liet daar een keer een snoepje zonder papiertje op de grond vallen en toen zei ze: uhm, mag ik hem op tafel leggen?

Ja, laatst nog bij een scharrel.
Waar ik dan echt op afgeknapt was is dat ik gewoon rook dat het beddengoed misschien al maanden niet was verschoond.
Gatver!

Ik ben wel eens met mijn ouders bij een hondenfokker thuis geweest.

Hoewel ze claimde het legaal te doen, was het huis, en de kennels waar de honden zaten 1 grote puinhoop.
Wij zaten binnen te wachten en toen liet ze al die puppies binnen, die vna blijdschap alles onderpiesten.

We hadden bijna al die hondjes meegenomen alleen maar om ze daar weg te halen. Het complete bankstel was kaalgevreten, overal papier, stof, losse snoeren...you name it, het lag er.

Een goede vriendin van mij heeft er een vieze boel van. Ze woont in een klein huisje met een hond en 2 katten. Overal liggen papieren en dingen die nog weggegooid moeten worden (lege verpakkingen etc). De wasmand staat er meestal in de woonkamer en de katten liggen daar dan in (in de schone was..), de koelkast, keukenkastjes en aanrecht zitten vol vlekken. De vloer is stoffig, harig en er liggen papiertjes en prulletjes. Afwassen is ze ook niet erg secuur in. Gelukkig komt ze meestal bij mij, want als ik daar ben begint me alles te jeuken. Ze ziet zelf geen prioriteit in de boel netjes/schoon houden, toen ze nog met haar ex samenwoonde hield hij het een beetje bij, maar was het ook een bende. Nu geeft ze aan dat ze bijna nooit thuis visite krijgt en dat ze dan ook geen zin heeft om het op te ruimen. Ik begrijp dit zelf niet zo goed, ik zou dan iig voor mezelf de boel een beetje netjes en wat schoner willen hebben, lijkt me niet leuk thuiskomen zo.

Ja. Bij de ouders van een goede vriendin van me. Die hebben een grote hond en je ziet de opgedroogde kwijl vlekken van vorige week nog op de vloer liggen. Net als de plukjes haar. Het stinkt daar vreselijk en je ziet ook echt dat die moeder niet van schoonmaken houdt

Dat klinkt allemaal wel vies ja.

Dan zal het bij mij wel mee vallen. Ik denk dat ik toch gewoon mij erg aan trek wat mensen vinden van ons huisje

Het huis van een kennis van mij stinkt vreselijk naar rook. Een tijdje terug was ik bij haar om te helpen met de computer. Toen ik op de grond zat om de snoertjes in de goede gaatjes te stoppen, zag ik overal al kruimels en stof liggen. Nadat de computer weer goed was aangesloten, bood ze mij een kopje thee aan. "Wil je suiker erin?" Ze reikte me een lepeltje en de suiker aan. Ondertussen zag ik al dat het glas niet schoon en ook het lepeltje vies was. Maarja, ik had al ja gezegd op de suikervraag, dus ik moest wel de suiker pakken met die vieze lepel. Ik heb de suiker in mijn glas gegeooid maar niet geroerd. Ook op een verjaardagfeestje van haar was het servies verre van schoon.
Sindsdien bedankt ik vriendelijk als ze me wat te drinken aanbiedt.

Brr dit doet me denken aan het huis van een vriendinnetje vroeger op de basisschool! Dat huis was echt zó vies! We hebben er eens een logeerpartijtje gehad, toen liep ik op m'n sokken door het huis en overal plakte ik aan de vloer! Vooral in de keuken was het één plakkerige bende op de vloer, aanrecht, alle kastjes! Overal in huis stond vuile vaat, wilde je een glas voor wat drinken moest je er zelf 1 ergens vandaan plukken en maar even afspoelen onder de kraan... Achteraf bezien is het nog een wonder dat ik er niet ziek van ben geworden ofzo, ik zal wel een goede weerstand hebben gehad. Een paar jaar geleden trouwens ben ik er nog eens binnen geweest en het was nog steeds een bende. Avondeten doen ze op de bank (wat te zien is aan de bank...), omdat de tafel volstaat met troep!
'T zijn lieve mensen hoor, maar ik kan me echt niet voorstellen dat ze dat zo prettig wonen vinden.

Ja, ik ben weleens op visite geweest bij zo iemand.

Het was een vriendin van me en ze woonde niet bij me in de buurt. Ik ging er eens op visite toen ze verhuisd was.
Ik kreeg een rondleiding en de grijze wasbak in de badkamer zat vol met tandpasta spetters (en dat was echt niet van een week), de zwarte bank was wit geworden door haren van de hond, de wc was niet om aan te zien etc ...

De vriendschap heeft daarna niet lang meer geduurd. Ze woonde toch iets te ver weg om goed contact te onderhouden, liet zelf niks meer horen en ik was er eigenlijk wel blij mee. Ik vond het daar echt ranzig!

Door deze verhalen voel ik mij wel wat zekerder Zo erg is het hier namelijk sowieso niet

Bij mij slingeren er soms ook weleens folders of tijdschriften rond en misschien komt er af en toe een stofwolkje voorbij.
Over het algemeen is het hier gewoon opgeruimd en netjes maar je kunt zien dat er geleefd wordt.
Bij mijn moeder mag er niks op tafel liggen wat er niet hoort, alles wordt meteen netjes opgeruimd en o wee als je iets laat slingeren.

Mensen die bij mij komen zeggen dat het altijd zo netjes is (terwijl ik het daar vaak niet mee eens ben), mensen die bij mijn ouders komen zeggen dat het daar net is alsof er niet geleefd wordt.

Ik denk dat het allemaal wel reuze meevalt wat mensen er van vinden hoor, tenzij ze zelf heel erg opgeruimd zijn natuurlijk :-)

Fauve schreef:Hahahah gadverdamme!

Echt vies vond ik het alleen bij sommige clienten van de thuiszorg, maar goed die kunnen dan ook niet meer voor zichzelf zorgen. Verder vind ik het eigenlijk nooit vies bij iemand, wel eens rommelig maar dat vind ik dan niet storend. Meer dat ik denk oh hier zou ik zelf echt gek worden, maar dat past vaak ook echt bij die mensen en dus vind ik het eerder knus dan storend.

Moi?
Het is hier nogal wel eens rommelig. Ik kan er zelf prima in leven, en wil voor bezoek heus wel de echte zooi opruimen, maar ik ga niet m'n hele inboedel achter slot en grendel zetten, omdat er toevallig bezoek komt.
En soms is het ook wel beetje viezelig, dan mag er wel weer gezogen worden. Ach, denk niet dat dat nou zo erg is.