Ik blijf het maar ruiken

En ik word er helemaal gek van. Toen papa opgebaard lag, rook ik daar een heel typisch luchtje. Niemand anders rook het, alleen ik. En nu ruik ik het nog steeds, iedere dag weer, op verschillende plekken. Drives me nuts!!!

Ik weet ook niet wat voor luchtje het was, niet zijn luchtje iig...

Ik beeld het me vast in...

Kan me voorstellen dat je er gek van wordt! Kan me voorstellen dat er in een rouwcentrum een bepaalde lucht hangt (kan het me zelf niet meer herinneren) maar wel typisch dat jij de enige was die het rook! Dat je het nu nog ruikt, kan te maken hebben met de heftige ervaring waar je nu nog bewust en/of onbewust erg mee bezig bent. Ik denk dat het in de loop van de tijd wel zal slijten, dat hoop ik in ieder geval voor je!

Ik vrees dat ik wel weet wat ik rook, de geur van de dood...die al een tijdje ingetreden is. Toen de kist dicht zat rook ik het niet meer...

Ik vrees idd dat het gewoon traumatisch was en dat ik het daarom maar blijf ruiken. Ook al denk ik dan soms: misschien is hij wel gewoon bij me en ruik ik het daarom...Maar het is zo'n naargeestig luchtje...

Het lijkt me inderdaad niet prettig en ik denk dat je inderdaad gelijk hebt, dat het de geur van de dood is. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij kun je door psychotherapie of hypnotherapie van zulke ervaringen afkomen. Misschien iets om eens naar te informeren, bijvoorbeeld bij je huisarts?

Jeetje, wat vervelend meid!

Heb je al hulp gezocht voor de verwerking?

Sterkte!

Mijn moeder is een poos terug overleden, maar ik kan me ook nog helemaal de geur in de neus halen van het ziekenhuis en hoe zij rook etc...
Dat zijn inderdaad geen leuke herinneringen. Want ik wil graag de leuke dingen van haar ruiken/herdenken.
Maar goed... ik denk dat het er een beetje bij hoort en ik hoop heel erg dat het snel slijt.

Zoiets heet geurherinnering. Ik heb het ook soms (gelukkig niet met dit soort geuren, al weet ik wel wat je bedoelt).

Jade schreef:Jeetje, wat vervelend meid!

Heb je al hulp gezocht voor de verwerking?

Sterkte!

Vriendin van me is psycholoog en zoekt een lotgenotengroep voor me....Verder doe ik het gewoon zelf. En ik heb zelf ook nog een psycholoog vanwege mijn AD, die spreek ik over 1,5e week weer.

Ik ruik soms de overleden vriendin van mijn moeder ineens, ook als ik gewoon binnen zit alleen, maar dat was een parfum en dus geen naar luchtje.

Poeh lijkt me ontzettend moeilijk.. Maar ik denk dat het een trauma is die verwerkd moet worden..
Het is ook allemaal niet niks wat je hebt doorgemaakt! Voor dit te verwerken is er gewoon tijd nodig!!

Toen een vriendinnetje overleden was rook ik inderdaad ook een vreemd geurtje. Ergens een beetje zoetig, maar tegelijk heel vies. Beetje steriel ook. Dat geurtje heeft me toen ook een aantal weken achtervolgd. Ik vertelde het aan andere vriendinnetjes, maar die begrepen niet waar ik het over had.
Het is nu 3 jaar geleden en eigenlijk was ik dat geurtje alweer vergeten. Maar nu komt het ineens weer boven en kan ik het me weer precies voor de geest halen.

Leaf,
toen mijn moeder opgebaard lag, hing daar ook een vreemd geurtje.
Idd wat al omschreven wordt, beetje zoete maar toch chemische geur.

Ik heb dat geurtje nog wel eens geroken. Schoenenspray kan ook zo ruiken. Vervelend is dat.

En als je een onaangename geur geroken hebt kan dat je nog wel even bij blijven. Je onthoudt hoe het ruikt want de geur hangt er natuurlijk niet echt.

Sterkte Leaf, het is vervelend dat je het ruikt. Je hebt liever dat je leuke en fijne dingen ruikt.

En nobucta, ik herken wat je zegt. Ook ik kan me de geur weer herinneren.

Ja een beetje zoetig en weeiig ofzo!!

Sommige parfums doen me er nu ook aan denken, mijn zoete parfums...Dus nu draag ik alleen nog zwitsal...

Als ik mijn opa's foto zie, ruik ik vaak ineens een sigaren/sigaretten lucht. Terwijl niemand bij ons thuis rookt..

Toen mijn opa stierf was ik 6 jaar oud, ik wilde niet in de kamer waar hij opgebaard lag omdat ik daar ook iets rook. Jaren later wilde ik die kamer nog niet in omdat ik het maar bleef ruiken terwijl niemand anders het rook.

Toen mijn oma was overleden was ik een half uur later bij haar.
Ook ik rook een vreselijke geur, dit was echt de geur van de dood.
Ik vind het best eng dat je het gewoon kunt ruiken. De anderen roken het minder, maar mijn reukvermogen is altijd al sterk geweest.

Lijkt me heel vervelend. Maar ook logisch dat je zoiets blijft herinneren.
Hopelijk wordt het voor jou inderdaad met de tijd minder erg..

Hee lieve Leaf,

Gecondoleerd met het verlies van je vader. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik vind het echt verschrikkelijk voor je. Ik kwam al een hele tijd niet op het forum, maar ik zag op facebook berichten voorbij komen. Ik werd er echt helemaal naar van. Ik heb veel aan je gedacht. Heel veel sterkte!

Liefs,

Jolie.

Dankjewel Jolie. Ben wel heel benieuwd wie je eerst was? Mag je ook op FB zeggen hoor....

_Leaf_ schreef:Dankjewel Jolie. Ben wel heel benieuwd wie je eerst was? Mag je ook op FB zeggen hoor....

Phine, Ecrits.

Dacht ik al . Fijn dat je terugbent. Het hele verhaal is hier op het forum terug te vinden...Mocht je het willen lezen...

_Leaf_ schreef:En ik word er helemaal gek van. Toen papa opgebaard lag, rook ik daar een heel typisch luchtje. Niemand anders rook het, alleen ik. En nu ruik ik het nog steeds, iedere dag weer, op verschillende plekken. Drives me nuts!!!

Ik weet ook niet wat voor luchtje het was, niet zijn luchtje iig...

Ik beeld het me vast in...

hallo ik lees je berichtje en weet ik heb preccis het zelfde als jou ik was bij een vriendin geweest maandag 16mei 2011, en ze ligtt nu sinds dinsdag 10mei opgebaard toe was ze overleden en we hebben dr woensdag 11 mei aangekleed en zo, maar ik was niet meer geweest sinds woensdag 11mei dus vandaag was ik er weer en weet je meschien is het zlefde luchtje die je rook rook ik ook ook een luchtje niemand rook het ook maar het was heel eigenaardig maar bij haar in de kamer rook je wel veel bloemen dat wel maar in de ruimte waar geen bloeme waren rook je het gewoon ik word er miselij van en ruik het nog steeds tis echt een apart luchtje wat ik nooit heb geroken ergens maar ik denk dat het de geur van de onbindend lichaam het ruikt net niet verot maar ook niet aangenaam, ik heb gewoon hoofd pijn er van omdat ik het gevol heb dat ik het overal ruik net als bij jou, ben jij er al vanaf? en sterkte met het verlies van je pa R.I.P.....,

Ik ruik het nu alweer een stuk minder, gelukkig...

_Leaf_ schreef:Ik ruik het nu alweer een stuk minder, gelukkig...

oe dat is gelukkig beter, i ruik het nog steeds want vandaag was de brgafenis van me vriendin en ik stond weer naar de kist, sinds ik thuis was rook ik het steeds weer, maar het waait wel ooit weg hoop ik,
sterkte met je rouw verwerking van het verlies van uw vader.
fijne avond nog.