Vriendinnen probleem

Mijn beste vriendin heeft moeite met het feit dat ze mij zo 'weinig' ziet.

Ik heb weinig even tussen aanhalingstekens gezet want ik vind dit persoonlijk niet.
Ik kan er de klok op gelijk zetten dat als ze mij langer dan een week niet heeft gezien dat ze dan gaat lopen mokken en kort af reageert als ik dr spreek. Nu is het zo dat ik een vriend heb, en zij niet. Maar zij heeft wel heel veel collega's waar ze veel mee afspreekt. En ze werkt ook. Dus het is best logisch dat we niet altijd op de zelfde dagen af kunnen spreken. Ik zit zelf nog op school en loop stage.

Ik irriteer me er best wel aan dat ik dan altijd gezeik over mij heen krijg van haar. Terwijl ik er zelf niet mee zit. Kom op, het is toch niet stom als je elkaar soms eens langer dan een week niet ziet? Of ligt dit nou aan mij?
Ik heb hier al heel vaak 'ruzie' met haar er om gehad en ze kruipt dan altijd in de slachtofferrol.

Vandaag ook, ik had haar even gesproken op msn. Daar reageerde ze al wat kortaf maar goed, ik ga daar niet op in want ik weet gewoon dat het hier weer om gaat. Naja verder gewoon ff gesproken enzo. Is ze daarna bij mijn moeder thuis geweest. En heeft ze tegen mijn moeder lopen zeuren over dat ze me zo weinig ziet en zo. Ook over afgelopen donderdag. Had ze mij gesmst of ik om half 1 op het schoolplein van mijn stage een sigaret kon doen. Dus ik terug gesmst dat ik niet kon want ik mag sowieso niet op het schoolplein van de leerlingen roken en ten tweede zou ik dan bijna klaar zijn met stage en dan ga ik sowieso niet meer roken. Op zich best duidelijk toch?
Heeft ze tegen mijn moeder gezegd dat zij op dat smsje alleen maar een 'Nee' had gekregen.

Ja sorry hoor, maar ik weet gewoon niet wat ik hier mee aan moet. Het is al heel vaak zo gegaan.

Wat zouden jullie in deze situatie doen?

Ten eerste heel duidelijk maken dat ze mijn moeder er buiten moet laten! Jij bent (neem ik aan) een volwassen meid, dus hoeft echt niet meer van je moeder te horen hoe vaak je met je vriendinnen moet afspreken.

Ten tweede ook aangeven dat je het op deze manier gewoon genoeg vind qua afspreken, je hoeft toch niet altijd álles te delen en samen te doen? Ik zie mijn beste vriendin ook maar ong 1x in de 2 weken, vind dat echt meer dan genoeg.

Atelier Madame schreef:Ten eerste heel duidelijk maken dat ze mijn moeder er buiten moet laten! Jij bent (neem ik aan) een volwassen meid, dus hoeft echt niet meer van je moeder te horen hoe vaak je met je vriendinnen moet afspreken.

Ten tweede ook aangeven dat je het op deze manier gewoon genoeg vind qua afspreken, je hoeft toch niet altijd álles te delen en samen te doen? Ik zie mijn beste vriendin ook maar ong 1x in de 2 weken, vind dat echt meer dan genoeg.

Mijn moeder vind het ook raar hoor dat mijn vriendin bij haar d'r geklaag kwam doen. Dus mijn moeder zegt niet dat ik weer eens moet afspreken. Die is het met mij eens wat betreft dit onderwerp.

Ja, ik heb dat al vaak genoeg aangegeven. Maar ik weet het gewoon precies wanneer d'r iets niet zint ofzo.
Dan denk ik, jij hebt je werk, vriendinnen, en stappen. Ik heb mijn school, stage, vriend, andere vriendinnen. Dus dan is het toch gewoon logisch dat het niet altijd kan. Maar op een of andere manier ziet ze dat niet in.

Ik heb dit ook ongeveer gehad. Ik was werkende en ik werk onregelmatig en daar kon zij niet tegen. We hadden altijd bij elkaar in de klas gezeten. Ik heb haar duidelijk gemaakt dat zoiets niet tussen een echte vriendschap in gaat staan. Echte vriendschap kent geen tijd. En als zij dat niet in ziet, dan is het blijkbaar geen vriendschap waard.

Jeanette schreef:Ik heb dit ook ongeveer gehad. Ik was werkende en ik werk onregelmatig en daar kon zij niet tegen. We hadden altijd bij elkaar in de klas gezeten. Ik heb haar duidelijk gemaakt dat zoiets niet tussen een echte vriendschap in gaat staan. Echte vriendschap kent geen tijd. En als zij dat niet in ziet, dan is het blijkbaar geen vriendschap waard.

Ja, en bij ons is het zo dat zij dus onregelmatig werkt dus zou je zeggen dat ze het wel zou begrijpen toch?

Daarom vind ik het ook zo vreemd.

Ja inderdaad, de omgekeerde wereld haha. Ik zou nogmaals een gesprek met haar aangaan. Ik had dit ook met haar gedaan en het was nogal een heftig gesprek geworden, maar naderhand zag zij het wel in.

Ja dat is dus wat ik al heel vaak gedaan heb. We hebben echt al heel vaak ruzie hier om gehad. Maar ze ziet het gewoon niet in. Net als vanmiddag ging ze naar een andere vriendin van dr. Dan denk ik ook; Als je me zo graag wilt zien kun je me ook bellen. Toch?

Maar goed...het zal ongetwijfeld binnenkort wel weer tot een ruzie komen en dan vertel ik d'r weer wat ik al zo vaak tegen d'r heb gezegd...Pfff..

Ik heb een dergelijke 'trend' gemerkt in onze vriendinnengroep, toen iedereen ging studeren en al helemaal toen de eersten afstudeerden en gingen werken. Die zeiden toen ook vaker dingen af, omdat het niet combineerde met hun baan of omdat ze gewoon moe waren van een lange werkdag. En de vriendjes wilden natuurlijk ook aandacht. Dat zorgde soms wel voor discussie en het verwijt dat mensen saai zouden zijn, maar het bleek bij ons een soort fase waar we doorheen moesten. Wij kennen elkaar als groep al ruim 10 jaar en we hebben nu niet meer continu 'bevestiging' nodig dat we elkaars vriendinnen zijn. We spreken elkaar lang niet elke week, soms gaan er maanden overheen, soms zien we elkaar drie keer per week. De vriendschap zit gewoon goed, als er iets is, staat iedereen voor elkaar klaar. En als je elkaar een tijdje niet gesproken hebt, is het des te leuker om dan weer bij te kletsen!

Wellicht is dat dan een optie, ik denk dat je vriendin het wel goed bedoelt, maar dat ze jou misschien gewoon mist. Zij zoekt die bevestiging, maar als de vriendschap goed is, zou dat nodig hoeven zijn. Tenminste niet elke week. Maak haar duidelijk dat je haar waardeert als vriendin en dat ze heel belangrijk voor je is, maar dat dat voor jou niet betekent dat je elke week moet afspreken met elkaar. Succes ermee!

Ik zou als de bliksem een andere beste vriendin zoeken. Bah, vreselijk gedrag.

mozzarella schreef:Ik zou als de bliksem een andere beste vriendin zoeken. Bah, vreselijk gedrag.

+1!

Je moeder instrueren dat ze niet weer als klaagpaal en postduif gaat fungeren, want het slaat natuurlijk nergens op dat je vriendin een uitvlucht zoekt naar je moeder toe. Verder zou ik zelf na verloop van tijd harder worden als ik merk dat de boodschap die ik uitdraag niet wordt opgepikt, want dat betekent impliciet dat ik niet serieus wordt gehoord en mijn mening er eigenlijk minder toe doet dan die van een vriendin. Ik zou dus aangeven dat het geen nut heeft om in een slachtofferrol te kruipen als ze haar zin niet krijgt, omdat je als 2 volwassenen meer hebt aan een normaal gesprek. Als ze daarin zo dwingend blijft, zou ik een tijdje afstand nemen, omdat ik hier domweg heel erg slecht tegen kan als ik het gevoel krijg dat wie dan ook mij tracht te claimen (en dat an sich hoeft niet bewust te gaan, maar als ik het aan heb gegeven en nog steeds stug wordt volgehouden, trek ik me vaak even terug).

Ik heb ook een beste vriendin waarmee het een tijdlang moeizaam ging in de communicatie rondom afspreken. Ik was toen gaan studeren aan de andere kant van het land terwijl zij thuis bleef wonen en aan het werk ging na een studie. Ik ben heel erg gesteld op m'n familie, waardoor in de weekends als ik thuis was mijn eerste gedachte was wanneer ik met hen iets kon doen/ze spreken tussen hun eventuele andere bezigheden door, dan om elk weekend tijd voor afspreken met haar vrij te maken.
Uiteindelijk hebben we een keer heel flink ruzie gemaakt en het meeste uitgesproken, waardoor het nu weer helemaal goed zit!
Maar het bleek dus te komen door verschillende verwachtingen en behoeftes, en nu weten we die van elkaar en kunnen we daar dus rekening mee houden en er beter op inspelen.

Je zei dat jullie eerder ook al ruzie hebben gehad hierover, maar misschien ging het toen over "de manier waarop" je iets zegt/smst/ wel/niet doet?
Ik vind het wel jammer van haar dat ze jouw moeder erin betrekt, dat klinkt inderdaad als het zielige slachtoffer spelen. Zoals iemand ook al zei: je bent toch allebei volwassen? Dan moet je het proberen uit te praten als zodanig, of besluiten dat jullie als vriendinnen even niet 'passen'.

mozzarella schreef:Ik zou als de bliksem een andere beste vriendin zoeken. Bah, vreselijk gedrag.

Nou, dit vind ik wel een beetje ver gaan meteen. Maar dat is wel de uiteindelijke consequentie als zij niet eens snel in gaat zien dat niet altijd alles kan wat mevrouw wilt.

Ik zit nu in het dilemma van; of ik stuur haar een mail met alles wat mij dwars zit op een nette manier.
Of, ik laat het gewoon voor wat het is en ik merk het wel wanneer ze weer bij trekt.

Dit dilemma is zo omdat ik geen zin en energie heb om er tijd in te steken. Op het moment gaat het geestelijk gewoon niet goed, en dat zou zij als vriendin ook moeten begrijpen toch? Maar aan de andere kant wil ik ook niet over me heen laten lopen.

ik zou haar geen mail sturen, maar het er face-to-face over hebben.

Ik zou het er wel met haar over willen hebben, dit is iets wat je dwars zit en niet binnenkort over lijkt te zijn. Duidelijk zijn in wat jij vindt, wat jij vervelend vindt en hoe je het graag anders wil zien. Wat zij er dan vervolgens mee doet is aan haar. Blijft zij zo nukken, dan zou ik er geen energie meer in steken, wil ze het wel oplossen, dan zou ik dat graag proberen.

Ik zie/spreek de meeste van mijn vrienden/vriendinnen ook echt niet wekelijks hoor (wekelijks zien sowieso niet)

Ik zou vragen hoe het komt dat zij het zo vervelend vind als je elkaar wat langer niet ziet. En van daaruit een gesprek aangaan.

Ik zie mijn vriendin 1x per week. En dan eigenlijk ook op een vaste dag. Soms sla ik een weekje over maar dat is zelden.

Ik geef dezelfde tip als Tesita. Succes!