Bij verdriet...

Ga je dan juist je verdriet weg eten of krijg je geen hap naar binnen?

Ik krijg dat echt geen hap door m'n keel.

Ik krijg dan ook geen hap meer door mijn keel.

Ik ga dan juist eten...

Krijg dan geen hap door mijn keel.

Dan heb ik echt geen honger

Ik kan altijd eten, helaas.. en waarschijnlijk eet ik dan ook gewoon veel te veel om het verdriet maar niet te hoeven voelen..

_Donnaa schreef:Ik heb geen idee..

+ 1

Beide eigenlijk. Soms ga ik heel erg eten en soms ook helemaal niet. Of het ergste: ik heb heel erg trek, maar als ik dan naar de keuken ga om iets te pakken, hoef ik niets.

Dat wisselt bij mij.

Ik heb dan geen honger, maar ga juist wel eten, juist om m'n gedachten van het verdriet af proberen te leiden door iets 'te doen'.

Ik krijg het dan niet voor elkaar om te eten, ook al heb ik honger.

Ligt eraan soms schrans ik mezelf helemaal vol, een andere keer heb ik een knoop in mijn maag.

Ik krijg dan geen hap door mijn keel. 3 jaar terug ontzettend last van liedesverdriet gehad, waarbij ik in een rap tempo 7 kilo kwijt ben geraakt. Maar een tijd daarna zat het er dubbel en dwars weer bij

Spetterdespat schreef:Ik krijg dan geen hap door mijn keel. 3 jaar terug ontzettend last van liedesverdriet gehad, waarbij ik in een rap tempo 7 kilo kwijt ben geraakt. Maar een tijd daarna zat het er dubbel en dwars weer bij

Ik heb mezelf ooit getroost met nieuwe kleding, dat was geen goed idee :-)

Ik krijg dan geen hap door mijn keel.
Bij stress krijg ik ook geen hap door mijn keel.

Varieert... bij liefdesverdriet kan ik niks eten, bij werk-issues enzo, ga ik snaaien. Waar zou zo'n verschil door komen..?

Oasis schreef:Ik kan altijd eten, helaas.. en waarschijnlijk eet ik dan ook gewoon veel te veel om het verdriet maar niet te hoeven voelen..

+1

Bij verdriet eet ik. Bij spanning juist niet.

Dan kan ik niet eten.

Mari schreef:Ligt eraan soms schrans ik mezelf helemaal vol, een andere keer heb ik een knoop in mijn maag.

+1

Dan eet ik bijna niks.