Geen auto durven rijden

Le Chat Noir, wat jij beschrijft is volgens mij precies mijn situatie! Want vlak na mijn rijbewijs voelde ik me gewoon nog erg onzeker. Ik wist de techniek van het rijden, maar de ervaring ontbrak nog helemaal. Daarom heb ik me gedwongen de kortere bekende stukken gewoon te blijven rijden. Dit is nu dan ook geen probleem en rijd ik gemakkelijk. Maar voor langere onbekende stukken voel ik me nog onzeker door het gebrek aan ervaring. Dit moet ik gewoon opdoen door zoals jij beschrijft inderdaad door te zetten. En ik geloof best dat ik me dan ook zekerder in de auto ga voelen en ook langere stukken makkelijker kan rijden.

Ik nam absoluut geen risico's en bleef liever een eeuwigheid achter een vrachtwagen hangen op de rechterbaan dan in te halen als ik het niet helemaal vertrouwde.

Ik wil absoluut niemand in gevaar brengen, en deze quote van jou kan ook zo op mij slaan. Zo zou ik het ook aanpakken. Bij twijfel niet inhalen zei mij rij-instructeur altijd

Ja gaat zeker goed komen bij jou! De grootste fout die je kunt maken bij autorijden is situaties gaan vermijden...zo leer je het nooit. En als je je nog niet zeker voelt wel gewoon doorzetten, maar dan gewoon 'voorzichtig' rijden.
Inmiddels ben ik wel vooral een linkerbaanrijder

Nou, ik heb de oplossing voor het probleem!
Vriend is ziek en moest naar de HA en daarna naar het ZH. Dan moet je wel rijden!

Ook mijn advies is gewoon rijden! Als je bijvoorbeeld samen met je vriend naar een plek 30 km verder of nog meer gaat, dan moet je snel aanbieden om te gaan rijden. Dan heb je juist iemand naast je die jou vertrouwen kan geven. Wat ook kan helpen is op een vrije dag bepalen waar je alleen naar toe gaat, iets wat verder weg is waardoor je dus de stad en snelweg meepakt. Dan kan je alleen rijden zonder dat je het gevoel hebt dat iemand je beoordeelt. Lekker de radio aan en gaan met die banaan.

Voor de rest kan ik niet echt tips geven want ik rij zelf overal naartoe. Al vanaf dat ik mijn rijbewijs heb eigenlijk.

Verona: Dan moet je alleen wel een vriend hebben die zich niet met jouw rijstijl gaat bemoeien en die wel opbouwende kritiek geeft.
Die van mij voldoet dus helaas niet altijd aan deze eisen.. Ik rij dan ook liever alleen dan met hem in de auto eigenlijk..

Dat is waar ja! Mijn vriend die is altijd heel rustig en geeft altijd alleen maar tips. Als je vriend alleen maar commentaar heeft is alleen rijden inderdaad wel het fijnst.

Waarom neem je niet wat lessen? Mijn oude rij instructeur geeft ook terug de weg op lessen... Voor mensen die niet meer hebben gereden, bepaalde dingen nog niet onder de knie hebben of gewoon ontzettend bang zijn.

Ik heb mijn rijbewijs dit jaar eindelijk eens afgemaakt, was al begonnen op mijn 21ste, maar doordat ik zo bang en onzeker was ben ik een aantal keren gestopt. Gebrek aan doorzettingsvermogen, uiteindelijk had ik een flink bedrag op mijn spaarrekening staan en heb toen besloten dit te steken in mijn rijbewijs en het dit keer af te maken, via een collega kwam ik bij een instructeur terecht die me letterlijk keihard heeft aangepakt. Geen gedoe, geen gezeur, gewoon doen... En dat heeft me blijkbaar geholpen, want ik haalde het in 1x tegen mijn verwachtingen in. Heb altijd geroepen tijdens de lessen dat ik nooit zou gaan rijden, maar nu rijd ik alleen maar. Ben meteen de week erna begonnen, en ben meteen van A.lmere naar D.en Haag gereden... Spannend en eng, maar heb het gedaan... Nu ben k zo blij en trots dat ik gewoon rijd...

Advies van mij is gewoon doorzetten, het went uiteindelijk en miss. ga je het leuk vinden!

Als je echt ontwijkend gedrag gaat vertonen en je hebt het daar zelf moeilijk mee maar je durft of kunt het gewoon echt niet dan zijn therapieen voor.

Ik ben in therapie voor een andere angst maar in dat therapie centrum zijn ook speciale therapieen voor mensen die de weg niet meer goed op durven.

Ik zou het dus echt aanpakken. Ik heb zoveel positieve verhalen gehoord van mensen die nu weer fluitend rijden. (na een sessie of 4/5!!)

Sowieso beginnen op bekende wegen, waar je precies weet waar eventueel lastige punten zijn. Op een gegeven moment heb je zo'n stukje onder de knie en zul je er steeds meer vertrouwen in krijgen.
Soms moet je gewoon over die drempel heen. Ik hou niet van autorijden, het zal denk ik nooit mijn hobby worden, maar ik houd het wel bij. Als het echt nodig is, wil ik wel weten dat ik degene ben die iemand veilig ergens heen kan brengen oid.
Rijd trouwens wel vooral korte stukjes. Volgende week verjaardag van mijn oma, wat ongeveer een uur rijden is. Daar rijd ik echt nooit heen, maar omdat m'n vriend dan nog niet beter is, zal ik wel moeten. Dat vind ik wel echt spannend, vooral omdat het zo ver is, maar ik zet mezelf er wel toe.