Staren jullie kinderen weleens ?

N. staart soms ook wel eens zo in het niets, is dan ook echt helemaal in dromenland. Dus dat stukje klinkt wel bekend.
Maar merk je nog wat anders aan haar als ze zo staart, of is ze wel gewoon ontspannen. Meestal krijgen mensen met een absence echt grote ogen, of lippen strak op elkaar geperst. Maar het blijft natuurlijk lastig inschatten, ik hoop dat het echt staren is.
Alvast gefeliciteerd met je meisje!

Dan kijk je het gewoon nog even aan en kun je altijd nog maandag bellen..

Ik weet dat je het waarschijnlijk niet wilt horen, maar toen ik je verhaal las dacht ik ook meteen 'absence'! Heb je geprobeerd een pijnprikkel toe te dienen? In haar grote teen knijpen o.i.d.? Dat is natuurlijk niet leuk, maar kindjes die gewoon staren reageren daar op, kindjes in een absence niet...
Ik hoop natuurlijk dat het gewoon staren is, maar ik zou het voor de zekerheid toch even aankaarten bij de neuroloog!

Ja, ik vind het ook als een absence klinken. En ik denk ook dat je zelf wel aanvoelt dat het anders is dan " gewoon staren". Kun je niet even bellen naar het ziekenhuis en naar de dienstdoende neuroloog vragen. Dan uitleggen dat je graag wil dat M. thuis is op haar eerste verjaardag en dat je dus liever niet wil dat ze opgenomen wordt als het niet heel erg noodzakelijk is. Misschien zeggen ze wel dat je gewoon volgende week langs kan komen.

Ik wist niet precies wat een absence was dus even nagezocht voor wat meer info erover. Je zal er natuurlijk wel veel vanaf weten maar daar staat dat ze dan ook vaak met de oogjes draaien enzo. Er staat bij dat de meeste kinderen er last van hebben tussen de 4 en 12 jaar maar ja dat wil natuurlijk niets zeggen.

Printje schreef:Ik wist niet precies wat een absence was dus even nagezocht voor wat meer info erover. Je zal er natuurlijk wel veel vanaf weten maar daar staat dat ze dan ook vaak met de oogjes draaien enzo. Er staat bij dat de meeste kinderen er last van hebben tussen de 4 en 12 jaar maar ja dat wil natuurlijk niets zeggen.

Dat is denk ik juist het vervelende aan epilepsie. Er is geen standaard waar alle epileptische aanvallen aan voldoen... Ik heb meerdere kindjes op mijn werk die epilepsie hebben. De een voelt het aankomen (benoemt dit ook) en vraagt dan om nabijheid, zijn ogen draaien weg, hij gaat kwijlen en na een paar seconden of minuutje is hij er weer. Een ander kindje staart alleen maar in de verte. En weer een ander ligt echt ademstokkend en schuddend op de grond.
Vooral omdat M.ara al bekend is met epileptische activiteit zijn dit toch wel dingen waar je alert op moet zijn (en waar Mv2 zo te lezen ook heel alert op is).

Zoals Tania al schrijft: waarschijnlijk voel je zelf al aan dat dit anders is dan gewoon staren (anders had je het topic denk ik ook niet geopend). Hopelijk hoeft ze niet opgenomen te worden als je aangeeft dat je haar verjaardag graag thuis wilt vieren, maar kunnen ze haar wel even nakijken!

Oh wat erg dat je haar verjaardag nu in zo'n onzekerheid nadert, net nu je zo blij was met alle ontwikkelingen. Ik heb geen idee wat een "absense" is maar kan wel uit de reacties opmaken dat het een soort van insult is. C.hristian staart ook wel eens, en is dan ook niet aanspreekbaar, maar denk dat dat gewoon met hemzelf te maken heeft, hij concentreert zich vaak op eren ding, en de rest ziet en hoort hij dan niet.
Ik zou morgen toch bellen, en aangeven dat je zo in je maag zit met haar verjaardag, en of er echt niets aan te doen is dat ze dan toch gewoon thuis mag blijven, afwachtende wat de nieuwe onderzoeken naar voren brengen.

xx

Aimee schreef:

Printje schreef:Ik wist niet precies wat een absence was dus even nagezocht voor wat meer info erover. Je zal er natuurlijk wel veel vanaf weten maar daar staat dat ze dan ook vaak met de oogjes draaien enzo. Er staat bij dat de meeste kinderen er last van hebben tussen de 4 en 12 jaar maar ja dat wil natuurlijk niets zeggen.

Dat is denk ik juist het vervelende aan epilepsie. Er is geen standaard waar alle epileptische aanvallen aan voldoen... Ik heb meerdere kindjes op mijn werk die epilepsie hebben. De een voelt het aankomen (benoemt dit ook) en vraagt dan om nabijheid, zijn ogen draaien weg, hij gaat kwijlen en na een paar seconden of minuutje is hij er weer. Een ander kindje staart alleen maar in de verte. En weer een ander ligt echt ademstokkend en schuddend op de grond.
Vooral omdat M.ara al bekend is met epileptische activiteit zijn dit toch wel dingen waar je alert op moet zijn (en waar Mv2 zo te lezen ook heel alert op is).

Zoals Tania al schrijft: waarschijnlijk voel je zelf al aan dat dit anders is dan gewoon staren (anders had je het topic denk ik ook niet geopend). Hopelijk hoeft ze niet opgenomen te worden als je aangeeft dat je haar verjaardag graag thuis wilt vieren, maar kunnen ze haar wel even nakijken!

Ik heb er ook echt totaal geen verstand van hoor, vandaar dat ik ook even wilde lezen over wat het inhield zo'n absence. Ik wil het ok echt niet afdoen als alleen maar staren maar het zou natuurlijk kunnen. Mamavan2 hou je ons een beetje op de hoogte? Duim voor jullie dat het echt alleen maar staren zou zijn.

Printje schreef:

Aimee schreef:

Printje schreef:Ik wist niet precies wat een absence was dus even nagezocht voor wat meer info erover. Je zal er natuurlijk wel veel vanaf weten maar daar staat dat ze dan ook vaak met de oogjes draaien enzo. Er staat bij dat de meeste kinderen er last van hebben tussen de 4 en 12 jaar maar ja dat wil natuurlijk niets zeggen.

Dat is denk ik juist het vervelende aan epilepsie. Er is geen standaard waar alle epileptische aanvallen aan voldoen... Ik heb meerdere kindjes op mijn werk die epilepsie hebben. De een voelt het aankomen (benoemt dit ook) en vraagt dan om nabijheid, zijn ogen draaien weg, hij gaat kwijlen en na een paar seconden of minuutje is hij er weer. Een ander kindje staart alleen maar in de verte. En weer een ander ligt echt ademstokkend en schuddend op de grond.
Vooral omdat M.ara al bekend is met epileptische activiteit zijn dit toch wel dingen waar je alert op moet zijn (en waar Mv2 zo te lezen ook heel alert op is).

Zoals Tania al schrijft: waarschijnlijk voel je zelf al aan dat dit anders is dan gewoon staren (anders had je het topic denk ik ook niet geopend). Hopelijk hoeft ze niet opgenomen te worden als je aangeeft dat je haar verjaardag graag thuis wilt vieren, maar kunnen ze haar wel even nakijken!

Ik heb er ook echt totaal geen verstand van hoor, vandaar dat ik ook even wilde lezen over wat het inhield zo'n absence. Ik wil het ok echt niet afdoen als alleen maar staren maar het zou natuurlijk kunnen. Mamavan2 hou je ons een beetje op de hoogte? Duim voor jullie dat het echt alleen maar staren zou zijn.

Ooh en ik wil ook niet meteen een diagnose stellen hoor! Hoop ook niet dat het zo over komt... Ik wilde gewoon even verhelderden dat het met epilepsie heel moeilijk is om een bepaald beeld van aanvallen te schetsen, omdat ze echt per persoon verschillen.
Ik hoop natuurlijk ook dat het gewoon staren is! En dat M.ara gewoon lekker haar eerste verjaardag thuis mag vieren.

Eerlijk gezegd dacht ik ook meteen aan een absence, in mijn opleiding tot Orthopedagoog heb ik hier meerdere beelden van gezien en je omschrijving lijkt er erg op. Niet dat ik je bang wil maken maar ik denk wel dat het verstandig is om het even te laten onderzoeken. Overigens lijkt me dat die paar dagen meer of minder geen verschil maken dus ik zou je meisje lekker thuishouden voor haar verjaardag! En als je het echt niet vertrouwd even de artsen bellen en aangeven dat ze na het weekend kan komen.

Ik zou morgen gewoon even bellen met de neuroloog en overleggen.

Alvast gefeliciteerd he!!

Merai schreef:Eerlijk gezegd dacht ik ook meteen aan een absence, in mijn opleiding tot Orthopedagoog heb ik hier meerdere beelden van gezien en je omschrijving lijkt er erg op. Niet dat ik je bang wil maken maar ik denk wel dat het verstandig is om het even te laten onderzoeken. Overigens lijkt me dat die paar dagen meer of minder geen verschil maken dus ik zou je meisje lekker thuishouden voor haar verjaardag! En als je het echt niet vertrouwd even de artsen bellen en aangeven dat ze na het weekend kan komen.

Dit was ook gelijk het eerste wat ik dacht. Mv2 voel je moeder gevoel, de vorige keer had je het bij het juiste eind, dit kan misschien ook nu zo zijn.
Ik hoop dat het allemaal mee valt en dat kleine Mara idd haar verjaardag thuis mag vieren.

Daar ben ik weer en M.ara is gelukkig nog lekker thuis klaar voor haar verjaardag morgen. Vandaag hebben we niets geks meer gezien en heeft ze ook niet lang gestaard of iets wat mijn moedergevoel zei naar haar te kijken, ze heeft vanmiddag al lekker taart gegeten en gefeest en morgen feesten we verder. Wel contact opgenomen met de neuroloog en maandag hebben we een afspraak bij haar/kinderarts en een hersenfilmpje voor een controle.

Zelf denk ik wel dat mijn gevoel gelijk heeft en M.ara iets van epileptische activiteiten heeft laten zien anders werd ik er niet zo naartoe getrokken want dat was ik de tijd dat ze gemiddeld tot 24 grote insulten per dag kreeg ook zo. Hopelijk zal het met medicijnen op te hogen geremt worden maar dat horen we maandag.

Bedankt allemaal voor het meedenken, toch fijn zo'n forum !

Klinkt goed Mamavan2! Ga morgen maar lekker haar verjaardag vieren, dat hebben jullie allemaal verdiend! En daarna moet je maar eens kijken naar wat dit voor soort episodes zijn. Vetrouw altijd maar op je gevoel. Dat zal negen van de tien keer toch echt kloppen, vermoed ik zo.

Wat fijn dat jullie gewoon thuis haar verjaardag kunnen vieren, alvast gefeliciteerd!

Verder vind ik het echt heel bijzonder dat je zo'n sterke band met haar hebt dat je er steeds naartoe getrokken werd als er iets met haar aan de hand was/ is (al hoop ik dat je dit nooit meer zult hebben).

Dank je ! Mooi eigenlijk he dat je zo'n band met je kindje kan hebben dat je echt voelt wanneer er iets mis is. Zo voelde ik tijdens mijn zwangerschap dat ze niet gezond zou zijn en dat ben ik blijven zeggen totdat met 8 weken de diagnose kinder epilepsie kwam maar diep in mijn hart wist ik dat het niet alleen kinder epilesie zou zijn en het bleek 2 maanden later dus ook te kloppen en was het goed mis. Zelf vind ik het ook bijzonder en ik ben blij dat ik zo'n sterke band met haar mag hebben/ervaren.

Op naar morgen, nog 10 minuten en mijn meisje is alweer 1 jaar

whoei, mag ik de eerste zijn die je feliciteert met de verjaardag van je meisje! Hopelijk hebben jullie morgen een hele leuke dag zonder insulten of andere nare dingen!