dochter bij mij rustig en bij mn man niet...

mijn dochtertje is een beetje huilerig de laatste paar dagen, vooral voor ze naar bed moet ofzo want verder is er niets aan de hand is ze lekker vrolijk brabbelend enzo... maar nu is het zo dat als ze huilerig is, als ik haar op de arm heb of pak dat ze vaak vrij snel stil/rustig is maar als mn man haar op de arm heeft dat hij haar niet stil/rustig krijgt. vind het een beetje raar.... nou ben ik natuurlijk elke dag bij haar en hij alleen savonds en in het weekend maar vind het zo vervelend voor hem en ook een beetje voor mezelf want zo vind ik het moeilijk om een avondje weg te gaan ofzo...
herkenbaar voor iemand?

Heel herkenbaar. In het begin werd N. ook alleen maar rustig bij mij. Dit is verder heel normaal hoor. Jij bent tenslotte de moeder, jou herkennen ze het beste en bij jou voelen ze zich het veiligst. Het is inderdaad even 'vervelend' omdat je het moeilijk vindt om bijvoorbeeld een avondje weg te gaan, maar deze periode gaat ook echt weer voorbij. Laat je man ook zoveel mogelijk met je dochtertje doen en haar vasthouden e.d., zodat ze hem ook beter gaat herkennen en bij hem ook een vertrouwdere omgeving creëert.

Hier is het juist andersom, mijn zoontje word juist rustig van mijn vriend, terwijl ik meer samen met mijn zoontje ben, nou ja het zal wel mannen onder elkaar zijn, haha...

Hier herken ik het ook. Het was zelfs op een gegeven moment zo erg dat ze geen fles meer van mijn man wou en van mij wel. Ook ik ben de hele dag bij mijn dochtertje en mijn man komt 's avonds thuis en heeft dan nog even tijd voor haar, en dan verder in het weekend. Ze wordt bij mij altijd rustig. Tegenwoordig lukt het mijn man ook. Soms voel ik me best wel bezwaard dat het mij lukt en hem niet maar hij begrijpt het gelukkig wel want ik ben haar moeder en net als wat Parisienne zegt: moeder herkent ze het beste en voelt ze zich het veiligst.

En als ik wel een avondje wegga gebeurt niet zo heel veel dan probeert mijn man alles. En wil ze geen fles dan gaat ze gewoon naar bedje en maken we haar later op de avond nog even wakker of ik laat het zo en dan komt ze 's nachts wel. We hebben het een paar keer meegemaakt dat ze geen fles wou bij mijn man, doen we haar naar bed en slaapt ze zo ook verder tot 05.00 ongeveer!!

Dat is hier nog steeds zo. En eigenlijk is het ook best logische als je na gaat dat dat de aller veiligste plek is die je kindje kent, terug bij de moeder.
Het gaat hier wel steeds beter en als ik er niet ben is het ook goed natuurlijk maar als ik er wel ben dan heeft hij nog steeds voorkeur voor mij. Komt vanzelf wel.. of niet.. hahah

Hier ook precies hetzelfde verhaal. Zolang ik niet in beeld ben gaat het goed, maar als ze weet dat ik er ben (en nog erger: als ze me ziet) dan wil ze bij mij. Ze eet/drinkt dan ook haar pap en fles niet goed bij mijn man en wil niet gaan slapen als hij haar naar bed brengt en ik thuis ben. Erg frustrerend soms maar ergens ook wel heel lief.
Maandag lag ik ziek in bed en was mijn man al 3 uur bezig om haar in bed te krijgen maar het lukte steeds niet, uiteindelijk heeft hij me wakker gemaakt met de vraag of ze even bij mij mocht liggen en binnen 3 minuten was ze diep in slaap en kon ik haar in haar eigen bedje leggen.

In oei ik groei staat ook dat dat veel kan voorkomen in deze leeftijd. Bij ons valt het gelukkig (nog) mee. Ik denk dat het wel over gaat. Misschien kan je vriend eens proberen om een shirt oid van jou bij zich te pakken zodat ze je geur wel ruikt?