Opnieuw gaan studeren

Ik werk nu 1,5 jaar fulltime bij mijn huidige werkgever. Ik ben afgestudeerd als medisch secretaresse en ben gelijk in mijn (toenmalige) droombaan gerold. Eerst wilde ik altijd verpleegkunde studeren, maar de onregelmatige werktijden hielden mij tegen, omdat ik regelmaat nodig heb. Dus ben ik gegaan voor het (enige) andere medische wat ik op dat moment kon vinden. Toen ik dat aan het studeren was, vond ik het ook echt een hele leuke studie (en ik ben nog steeds blij dat ik die gevolgd heb). Toen ik afstudeerde kon ik gelijk aan de slag op gynaecologie, een droomjob voor mij, want dat was tijdens mijn studie hetgene waarvan ik altijd zei dat ik daar zou willen werken.

Maar goed, ik ben nu al sinds juni ongelukkig op mijn werk. Dit komt door vooral door enkele niet leuke ervaringen met collega's. Er is bij mij toen iets gebroken en het komt gewoon niet meer goed. Ik heb me altijd voorgehouden dat het wel weer beter zou gaan en het wel weer leuker zou worden, maar dat is dus niet zo. Door het feit dat die (voor mijn gevoel) ongezellige sfeer die er hangt, ben ik het werk op zich ook minder leuk gaan vinden. Ik heb iedereen (inclusief mezelf) maandenlang laten geloven dat ik echt een hele leuke baan heb en dat dit echt mijn droombaan is. Nu ben ik na een halfjaar eindelijk zover dat ik durf toe te geven dat dit het toch niet is, maar het voelt voor mij heel erg raar en verwarrend. Voor mijn gevoel heb ik gefaald, ook al weet ik dat ik zelf niet schuldig ben aan deze situatie en hoe deze sfeer er is gekomen.

Afgelopen week ben ik van mijn werk thuisgekomen en ben ik volledig ingestort, dat was ook het moment waarop mijn vriend zei dat ik ander werk moest gaan zoeken. Ik heb het er met een collega (er is er gelukkig nog wel eentje die altijd achter mij heeft gestaan) en met vriendinnen over gehad en zij zeggen allemaal hetzelfde: dat ik nog te jong ben om nu al ongelukkig te zijn op mijn werk. En ze hebben meer dan gelijk, dus nu ik zover ben dat ik aan mezelf durf toegeven dat mijn droombaan uiteindelijk toch niet mijn droombaan blijkt te zijn, wil ik ook zo snel mogelijk van werk veranderen.

Ik heb er nu een paar dagen over nagedacht en er heel veel over gepraat en ik wil graag weer gaan studeren. Heel waarschijnlijk (ik moet alles nog even een keer navragen en er nog eens goed over nadenken) ga ik weer studeren. Ik wil namelijk als thuisverpleegkundige gaan werken (een knelpuntberoep) en daarvoor heb ik nog mijn zorgdiploma nodig. Zo kom ik toch nog terecht wat ik vroeger altijd al wilde: in de zorg werken, maar toch geen onregelmatige uren (hetgene waar ik uiteindelijk voor wil gaan is thuiszorg, en dat zijn gewoon dagdiensten) Het is maar één jaar, maar dan heb ik ook een diploma waar ik verschillende richtingen mee uit kan: ziekenhuis, bejaardentehuis, kinderkribbe, thuiszorg, ...

Hebben jullie dit al eens gedaan? Opnieuw gaan studeren nadat je al een aantal jaar fulltime aan het werk was? Het is voor mij maar een jaar, maar ze hebben me wel gezegd dat het een zwaar jaar zal zijn, en dat ik de studie niet mag onderschatten. Maar goed, ik ben ook van mening dat als ik écht iets wil, ik dat ook wel kan bereiken.

Heb er zelf geen ervaring mee. Maar als je het wilt en je voelt je nu dood ongelukkig op je werk, zou ik het gewoon doen.

Doen! Het is maar een jaar op je leven, zo kan je het ook bekijken.

Ik ben na 10 jaar werken weer gaan studeren en ben in juni klaar!! Het is mij ontzettend meegevallen en zou het zo weer doen. Ik doe een fulltime studie met stages van 2 x 10 weken per jaar.

Wat vervelend dat je je zo rot voelt op het werk. What happened? Ik vind het heel goed dat je voor jezelf hebt kunnen toegeven dat de situatie zo toch niet ideaal is en dat je er nú wat aan gaat doen (en niet nog jaren ongelukkig blijft op je werk). Een jaar is absoluut te overzien! Ook als het inderdaad erg zwaar blijkt te zijn, kun je jezelf eraan optrekken dat het maar een jaar is.

Dus absoluut doen!

/

moet je zeker doen! Als ik je verhaal zo lees ga je je er alleen maar slechter door voelen.
Nu ben je nog jong en kun je makkelijk een nieuwe start maken, straks wordt dat steeds moeilijker.
Ik heb het zelf ook gedaan, ben van het onderwijs naar transport gegaan, en heb nog geen moment spijt gehad.

wat houdt je tegen, Snoes? Waarom is het nog waarschijnlijk?
Is het vol te houden om samen te blijven wonen waar jullie nu zitten, op 1 salaris? Ga je fulltime naar school? Ga je part time?

Ik ben 3 jaar na het behalen van mijn diploma ook weer begonnen met studeren. Waarom niet? Het is je toekomst, je leven! Je moet nog meer dan je halve leven werken, dus waarom dan niet iets waar je wél gelukkig bent/kunt worden/zult zijn?

Ga je er voor, ongelukkig zijn op je werk is rot. En dat gaat je steeds meer parten spelen (been there too, resultaat was dat ik pas na 5 maanden weer aan het werk kon bij een ander bedrijf). Nu een keuze maken is hét moment!
Wanneer zou je met je studie kunnen beginnen?