Welke reiservaring is je altijd bijgebleven?

Dat was de eerste week op Curacao, we gingen naar het strand, naar Blue Bay. Ik liep het strand op en werd zo overrompeld doordat het zo mooi was. Ik heb denk ik nog nooit zo idyllisch meegemaakt. Het water was diepblauw, het strand wit, wuivende palmbomen, strandbedjes, rust.
Adembenemend.

- de simpele vakanties in nolay, frankrijk. Heerlijk met mijn ouders op de camping als kind. Hoogtepunt van die vakanties waren toch altijd het gaan naar de grote supermarches, met als toppunt eentje met wel 46 kassa's!
- Indonesie, het bezoek aan de Bromo vulkaan. Geweldige zonsondergang rond de 0 graden om vervolgens in de hitte (30 graden) de bromo te beklimmen met een paardje waarop ik doodsbang zat! De kippen en groenten die in de vulkaan gegooid werden als offer, de bevolking was bang dat de bromo zou barsten.
- Botswana, de 3 dagen wildkamperen in de Delta. Vanuit het vliegveldje in Maun vlogen we met een sportvliegtuigje (5 personen) de delta over om deze vanuit de lucht te bezichtigen. De volgende dag werden we met soort kano's bepakt de Delta in gebracht door de lokale bevolking. Daar hebben we 3 dagen rondgebracht. Gepoept en geplast in gaten in de grond, midden in de natuur met Olifanten, Giraffes, Buffalo's en andere dieren om ons heen, dansend en zingend om het vuurtje waar ons eten op gemaakt werd etc. Zo'n bijzondere ervaring!
- Indonesie, Bandung, het feit dat ik daar doodziek en uitgedroogd in het ziekenhuis kwam te liggen. Ze vertelde me dat ik ziek was geworden door een vliegje dat bacterien bij zich droeg. Ik lag 1e klas in het ziekenhuis, maar zelfs daar vlogen de vliegen in de kamer en liep er mieren tegen de muur omhoog. Buiten op de gang lagen mensen te slapen op de grond, poezen en zelfs zwerfhonden liepen er rond. Toen het wat beter ging moest ik eten, brood met daarop: jawel; vliegen! Pas als ik het op at, lieten ze me gaan. Ik heb mijn vriend het op laten eten, en mocht toen gaan!
- Namibie, het beklimmen van Dune 45 en het bezoek aan de sossusvlei
- Curacao, op straat gezet worden door je ' huisbaas'. Daar stond ik dan, met koffers op straat. Kende nog helemaal niemand daar. Gelukkig diezelfde avond nog onderdak gevonden, maar toch even dat zwervergevoel ervaren.

Dat waren wel zo'n beetje de meest bijblijvende..

Al mijn reiservaringen zijn me wel bijgebleven, maar de eerste vakantie weer naar Griekenland nadat mijn vader was overleden was wel heel speciaal.
We zijn vlak na de crematie op vakantie gegaan. Toen ik uit het vliegtuig stapte voelde ik meteen zijn liefde weer om me heen. Heb hem de gehele vakantie echt dicht bij me gevoeld. Het voelde alsof ik dichter bij hem dan ooit was. Het thuisgevoel kwam meteen in me op. (Mijn vader is in Griekenland geboren) Die vakantie vergeet ik nooit meer in ieder geval.

Mijn mooiste reiservaring was toen ik in de derde van de Havo zat, met de bus naar Barcelona. het was niet eens die reis, maar gewoon het feit dat ik eruit was zonder mijn ouders, eigen verantwoording had over mijn geld... het gevoel dat ik "vrij" was!