Welke reiservaring is je altijd bijgebleven?

En dan bedoel ik niet per se dat je bent wezen sightseeing bij iets bekends. Soms zitten de mooiste reisherinneringen in de kleine dingen!

Allemaal wel eigenlijk. Ze hebben allemaal een bijzonder iets wat ze speciaal maakt.

Nou 1 van die dingen was wel in Swaziland!! Dat is een klein landje in Zuid-Afrika met de grens met Mozambique.
Ik had samen met ex vriendje een auto gehuurd, hebben we door Zuid-Afrika gereden en oa ook Swaziland. Is best een arm land trouwens. Was een weg en echt om de 100 meter stond er een andere snelheid, dan weer 60, dan 100, toen weer 120 etc. Op een gegeven moment stonden er dus een paar politiemensen met zo'n laser en moesten we stoppen en aan de kant komen. Die politieman zo: komt u even meekijken naar uw snelheid? Bleek dus dat we 120 reden waar maar 60 mocht Ik was echt heel bang toen, want ik heb zelf geen rijbewijs en zou echt groot probleem zijn als het rijbewijs van m'n ex toen zou worden afgepakt.
Moesten we 12 euro betalen haha. Maar dan moet je dus ook gaan toneelspelen eigenlijk dat dat heel veel geld is, want anders doen ze er zo een bedrag bovenop.

En een keer in Zuid-Afrika, met zelfde auto en zelfde jongen en we reden op een gegeven moment door bergen, waar ook opeens een paard zomaar overstak (?), het was al donker. We waren op weg naar het hostel, we hadden een boekje met telefoonnummers en elke dag belden we er dan 1 voor die avond. Komen we zo aan, die eigenaar leek wel stoned haha. Hij liet onze kamer zien, leek wel een bouwval dat hostel trouwens. Toen opeens van: ja niet het raam open doen hoor!! Ik dacht van, misschien vanwege inbrekers ofzo. Toen nog een keer: echt het raam niet open doen hoor, want hiernaast is het tarratorium van 2 boa constructors en anders kunnen ze zo bij jullie naar binnen
Toen had ik wel zoiets van Het was ook maar goed dat het donker was anders had ik echt niet kunnen slapen.. De volgende dag toen het licht was, nou echt, 2 van die enorme slangen

In 2007 maakte ik een groepsreis door China, Tibet en Nepal. We bezochten het Mount Everest Basecamp en daar zagen we het topje van de Mount Everest boven de wolken uit steken. Hevig onder de indruk heb ik een stuk of 20 foto's gemaakt. Later, bij het Guesthouse van het Rongbuk klooster kwam ik er tot mijn grote schrik (en schaamte) achter dat ik de verkeerde berg te pakken had. Hoe dom kan dat zijn! Ik had er al zoveel over gelezen, zoveel afbeeldingen gezien, op tv al veel over gekeken. Het geval was namelijk dat op dat moment de echte Mount Everest tevoorschijn kwam uit de wolken. Ik herkende 'm direct. Ik durfde niks tegen mijn reisgenoten te zeggen, zo schaamde ik me. Totdat iemand anders het ter sprake bracht. Ik bleek niet de enige te zijn geweest.. Dat was dan wel weer een enorme opluchting. Gelukkig kregen we de volgende dag een herkansing, toen was de berg in zijn volle glorie (zonder wolken) te zien en heb ik weer een hele serie foto's gemaakt.

Heel veel, maar in het bijzonder:


- Alle Amerika momenten; op de ferry van en naar San Francisco; Beatles concert in de park; roadtrip met m'n ouders toen ik 15 was; zwemmen in the American River, gewoon tijdens de roadtrip even afkoelen in ons ondergoed en daarna weer verder rijden; de leuke supermarkten in om picknick eten te kopen (ja ik ben echt een foodie, dat vind ik zo leuk). Natuurlijk: Grand Canyon is ook prachtig, maar het zijn inderdaad meer de kleine dingen.


- Macedonie reis. Die reis hing echt samen van verbazingen. Vriendin en ik woonden net een paar weken in Sofia, Bulgarije en op een maandag gingen we naar een CouchSurf meeting. Binnen een uur waren we aan de praat met een stel mensen en waren we uitgenodigd om die donderdag mee te gaan naar Macedonie voor een roadtrip. Geen idee met wie we allemaal gingen, we zouden het wel zien. Uiteindelijk gingen we met ons (twee Nederlanders), een Belg, twee Bulgaren, een Kazachstaan, een Wit-Russisch meisje en een Canadees-Bulgaars meisje. In Skopje sliepen we bij een Macedonisch meisje en hebben we het grootste feest ooit gehad. Wie wist dat je daar zo goed uit kon gaan? En toen 's ochtends Skopje ontdekken en daarna verder rijden naar Ohrid, een prachtig groot meer waar we een boottocht hebben gemaakt. Het was Orthodox Pasen dus om 12 uur 's nachts een rondje om de kerk gelopen met allemaal kaarsjes in de hand. Zo bijzonder. Vooral omdat we van te voren niets wisten wat we nou eigenlijk gingen doen, en alles maar over ons heen lieten komen, vielen we van de ene verbazing in de andere, en dat was echt zo bijzonder.

Kamperen in Nieuw Zeeland in een nationaal park, heeel weinig mensen aanwezig, geweldig om zon beetje op het strand te slapen. Prachtige volle man gezien. Sochtends ging ik in mn eentje naar het strand, helemaal verlaten. Kwamen er een soort van pinquins langswandelen, zich niets van mij aantrekkend gewoon lopend. Zon geweldig gezicht

_Donnaa schreef:Ik heb maar 1 echte reiservaring en die zal me altijd bijblijven. In de zomer van 2010 ben ik alleen naar Canada gevlogen (voor het eerst vliegen ook nog) en toen heb ik het zoontje van m`n broer voor het eerst gezien

Dat vind ik nog steeds zo'n coole actie van je! weet nog dat ik zo blij voor je was haha.

Ik was 2 jaar geleden met mijn ex naar Tenerife gegaan. We hadden een auto gehuurd en gingen naar Santa Cruz. Eenmaal aangekomen zagen we de markt en wat winkels dus wij een parkeer plaats zoeken. Gevonden, wij lopen naar de bank in de straat om te pinnen. Ging allemaal goed en we liepen wat verder en we zagen een heel mooi plekje met bomen en bloemen. Ik een foto gemaakt van het naambordje en de bomen enz. Konden we na 10 min de markt niet meer vinden. Dus we wilden naar de auto gaan.. En je raadt het al.. Die konden we ook niet meer vinden! We hebben uiteindelijk iets van 2.5 uur rondgelopen en aan mensen de foto laten van het naambordje. Maar niemand herkende het. Toen zijn we helemaal naar beneden gelopen richting de zee en uiteindelijk kwamen we de politie tegen. De foto laten zien aan hun en die wisten precies waar het was. Namelijk 5 a 10 min van de plek waar we nu stonden!
Wat waren we blij dat we de auto hadden gevonden.

haha wat grappig (maar ook heel vervelend) Sweety!

Onze vakantie naar tanzania
Op een gegeven moment reden we een heel stuk door de droogte heen en daar stond een auto met pech. Wij stopte even en gaven ieder een flesje water en iets uit onze lunchbox (ze vertelde dat er a hulp onderweg was maar dat kon nog wel een hele tijd duren). Ze hadden niks geen drinken en eten bij zich en waren zo blij met dat flesje water.

Op zanzibar hadden we een hotel en als we daar vlakbij gingen wandelen liep je echt door krotten heen. Die mensen daar waren zo lief en behulpzaam en liepen met je mee, wilde je hand of haar aanraken en probeerde met je te praten. We hadden allerlei dingetjes mee die we uitdeelde en de kinderen kwamen echt uit alle hoeken en gaten aangerend. 1 meisje griste iets uit mijn handen maar ging dat keurig delen met alle andere kindjes.
Ook gingen we elke dag bij een klein winkeltje wat boodschappen doen en we gaven die man altijd meer en elke keer stond hij erop dat we het hele bedrag terug kregen en we moesten hem echt overtuigen dat we het geld niet terug hoefte en dat voor hem was.


En de vakantie op de malediven waar mijn vriend mij ten huwelijk gevraagd heeft.

Marin schreef:haha wat grappig (maar ook heel vervelend) Sweety!

Haha... nou nu kan ik er wel heel erg om lachen. Toen we auto ook zagen waren we zo blij. Stonden te springen op straat. Het vervelende er ook aan was dat er op de pinbon geen straatnaam stond. Plus we gingen even in het park ergens eten en daar spraken ze geen engels en ik was verbrand... Maar verder wel een ervaring die ik niet meer zal vergeten.

Pff, eigenlijk teveel om op te noemen haha.
* Eigenlijk sowieso al mijn Oost-Europa rondreizen, gewoon het hele rondreizen op zich al, helemaal geweldig.
* De grensovergang Polen-Oekraine, ook al was dat geen fijne ervaring (maar een beetje te lang om te vertellen). Dat we toen uiteindelijk in Oekraine waren was dan wel weer supertof.
* Toen we een paar dagen in Mostar (Bosnie) bij een familie daar thuis sliepen. Helemaal geweldig, met zo'n superlief omaatje die geen woord Engels sprak maar wel alsmaar tegen ons bleef praten al verstonden we er niets van, en steeds drinken en watermeloen enzo kwam brengen. Zo leuk!
* De stad Gdansk, wat een geweldig leuke stad vond ik dat. Verder eigenlijk gewoon het hele land Polen, echt super.
En zo heb ik nog zoveel, maar aangezien ik ga eten laat ik het hier even bij.

Verschillende!

In Canada met een boot langs de Niagara watervallen gevaren. Wat onvoorstelbaar veel water!!
In een waterpark in Canada heb ik een orka geaaid, vond ik ook super!
En in Marokko heb ik om 5 uur 's ochtends zonsopkomst bekeken vanaf een kameel in de woestijn. Ik was zo bang voor dat beest, dat ik het 2 uur lang koud had van angstzweet

Ik loop nu stage in Costa Rica en ik verbaas me nog echt elke dag om de adressering hier. Ze hebben hier geen adressen, mijn adres is bijv:
Bij bar Ciros 100 meter naar het oosten, daarna 50 meter zuid en dan na 100 meter aan je rechterkant de 3 gele deuren.
Af en toe zie ik ook van die postbodes op hun scootertje hehe. En hoe die taxis het doen, echt geen idee, maar ik kom echt altijd op de plaats van bestemming

Dat ik bij de Niagara Falls was. Ik had sowieso niet verwacht dat we daarheen zouden gaan en toen stond ik daar ineens. Mijn oom had het er altijd over gehad, hij had het altijd over die ene verre reis naar Canada. Hij was toen al overleden maar ik voelde daar zo erg dat hij bij me was. Ik vond het heel bijzonder op een plek te zijn waar hij het altijd over had gehad.

Hetzelfde had ik trouwens in Luzern, op de brug. Mijn moeder vertelde altijd hoe dat de lievelingsstad van mijn oma was en hoe gek ze op Zwitserland was. Ik vond het dan ook heerlijk om daar rond te lopen en kon me haar voorkeur heel erg voorstellen.

Mijn reis naar Namibie was toch wel de meest bijzondere reis. Alle dieren die ik heb mogen zien. Al was het soms wel eng haha! Daarnaast vond ik de olifanten in Thailand heel bijzonder en de dolfijnen in Mexico. Dat waren ook ervaringen om nooit te vergeten.

Roadtrip naar Kopenhagen staat ook in mijn top tien maar dat ging meer om de vriendschap en de lol die we daar gehad hebben. Geweldige tijd was dat .

Hmm zoveel!

1 van de dingen die me heel erg zijn bijgebleven was in Thailand, we zaten in het zuiden in Krabi, en hadden daar een scooter gehuurd. We gingen al paar dagen daarmee allerlei toeristische dingen bezoeken, en zo ook deze keer, we gingen naar de hotsprings, zo'n 40 tot 50 KM buiten krabi.
Alles ging goed, we reden op een snelweg waar al zeker 10 tot 20km geen afslag geweest was, tot we ineens een lekke band kregen! We hadden geen telefoonnummer van het hostel waar we zaten en waar we onze scooter gehuurd hadden, en gelukkig net op dat moment was er een afslag, waar we langzaam heen konden rijden.
Op die afslag zat een politiekantoortje. Nouja we deden het eigenlijk liever niet (hadden overal verhalen gehoord dat de politie altijd geld verwacht als je ze om hulp vroeg), maarja we moesten toch iets, dus wij naar die agent toe, de situatie uitgelegd. Nou was geen enkel probleem, binnen 5 minuten kwam er een vriend of collega met grote pickup truck, de scooter werd achter in geladen, wij er bij, maar alles was dicht in dat dorpje, dus gingen we naar een dorpje verder op, zo'n 15 minuten rijden. Daar werden we bij een scooter/motor shop afgezet, de agent legde even de situatie uit aan de eigenaar, wensde ons succes en reed weer weg. Wij wachten, want er was nog iemand voor ons. Ondertussen gingen we ons geld maar eens tellen, want tja het zal wel duur grapje worden als buitenlander zijnde. We hadden ongeveer 14000 baht bij ons, zo'n 35 euro, en hoopten maar dat we het daarmee zouden redden.
Nouja toen waren wij aan de beurt, er werd een nieuwe binnenband in gezet en na 15 minuten ofzo waren ze klaar. En toen bleken we iets van 140 of 200 baht ofzo te moeten betalen! Nog geen 4 euro!

Verder ook een keer, gingen we vanaf Kuala Lumpur naar Cameron Highlands, en tijdens onze hele reis hadden we nooit op voorhand een hostel geboekt, en nu dus ook niet. We hadden enorme vertraging met de bus en kwamen pas savonds laat aan. Toen bleek alles vol te zitten! Het was een feestdag en er waren enorm veel chinezen die het 4dubbele voor een kamer betaalden als normaal. Er was nog 1 hotel die een kamer had, en die vroeg gewoon belachelijk veel geld en we sliepen nog liever buiten.
Ondertussen liepen we met zeker 10 backpackers rond en sommige installeerden zich idd al op het gras daar. Wij gingen toch nog ff verder zoeken, en kwamen bij een hostel uit,die zat helaas ook helemaal vol, maar die jongen had medelijden met ons, en die bood ons aan dat we wel op een matras in de lobby mochten slapen! Hij een 2 persoons matras neergelegd, ging het zelfs helemaal nog opmaken, en daar sliepen we dan voor slechts 5 ringgit (nog geen 2 euro) ipv 300 ringgit voor het hotel.

Verder nog genoeg andere dingen gedaan die me natuurlijk bijblijven, tijgers knuffelen, olifant rijden, skydiven, maarja dat zijn toch een beetje de standaard toeristische dingen!

- Mijn allereerste keer New York
- De Grand Canyon: je voelt je zo klein daar! Ook erg leuk: tegen zonsondergang gaan veel mensen er foto's maken en zo raak je met veel mensen aan de praat.
- Bryce Canyon: ook hier voel je je zo nietig. Prachtige kleuren!
- De Perito Moreno gletsjer: als er een stuk ijs vanaf breekt geeft dit zo'n enorm kabaal! Onvoorstelbaar gewoon. Iedereen begint dan ook te juichen.
- Pinguïns in Punta Tombo: je loopt daar gewoon midden tussen die beesten. Er lopen er daar honderdduizenden rond.
- Mijn upgrade naar First Class op een binnenlandse vlucht in Argentinië: had nog nooit First Class gevlogen en vond het erg leuk om een keer mee te maken.

We zaten in Brazilië op het eiland Ilha Grande. Een eiland zonder gemotoriseerd verkeer, vooral zandwegen, heel idyllisch vond ik.
We hadden wel zin om 's avonds een cafe op te zoeken nadat we gegeten hadden, maar dat konden we dus nergens vinden :S
De volgende dag hadden we een boottocht gedaan, toen we terug kwamen hadden M. en ik wel zin in een Caipirinha. Na een eindje lopen bleek er een klein cafeetje te zijn aan het strand. We hadden heerlijke ligstoelen! Inmiddels kwamen nog 2 reisgenootjes erbij. Het werd een onwijs leuke, ladderzatte avond op het strand van Ilha Grande

Wat daar ook leuk was, we gingen 1 dag naar een ander strandje. Dat was super ver lopen en heel wat klimmen en klauteren.
Het was een mooi strandje, hele dag gelegen. Toen we weer terug gingen zei ik: ik ga wel met de Taxi-boot terug hoor, heb geen zin om weer zo te klauteren. Nou de rest ging dan ook wel mee. Wij op die boot, om de berg heen naar de volgende baai...begint die man achter ons ineens te roepen en te wijzen. We snapten er geen bal van, want we verstonden niets van dat Portugees. Ineens allemaal dolfijnen naast ons bootje! Dat was echt zóóó gaaf en mooi! Bijna een droom

Toen ik jaren geleden op de Chinese muur stond: ik had toen echt iets van: wauw dit heb ik toch maar gedaan! En hier sta ik! En dan niet vanwege een inspanning of zo maar gewoon omdat ik indertijd als uitzondering in mijn nabije omgeving ben gaan reizen, alleen met groepsreizen ben meegegaan en ook nog naar bestemmingen die voor veel mensen in mijn omgeving wel heel exotisch waren. Veel van mijn vrienden begrijpen nog steeds niet wat ik er aan vind om andere landen en culturen te bezoeken. Ik had toen een heel bevrijd en trots gevoel.

Na een rondreis van ruim een week door Noord-Korea. We reden per trein terug en maakten een stop op een van de eerste stations over de grens in China. Het gevoel van vrijheid wat je toen had, na maar een week te zijn geweest in een land waar je het terrein van het hotel niet mocht verlaten zonder gids, niet eens de straat mocht oversteken zonder toestemming van de gids.

Paaseiland: op de lagere school las ik van die fotoboeken met titels als: de meest mysterieuze plaatsen ter wereld en daar stonden dan o.a. de Paaseiland beelden in. Toen ik die boeken las had ik altijd het gevoel dat het inderdaad van die plaatsen waren die je nooit in het echt zou zien, van die droombestemmingen, alleen weggelegd voor miljonairs om naar toe te gaan. Het was dan ook echt een heel speciaal gevoel om er een paar jaar geleden zelf rond te lopen, de beelden aan te raken en er mee op de foto te gaan. Echt iets wat ik als kind nooit gedacht had dat het mogelijk zou zijn.

Wat een leuke / grappige verhalen allemaal! Rapa Nui, Paaseiland staat ook nog op mijn verlanglijstje (samen met ongeveer 80 andere bestemmingen ), dat lijkt me zo indrukwekkend.

Een van mijn mooiste reiservaring was dat ik in Azie onverwachts een keer middenin de nacht in een dorp aankwam (bus had uren vertraging). Ik had de hele weg al met een Thaise jongen 'gepraat', hij kon nauwelijks Engels, maar toch een gesprek gevoerd . Hij vond dat dat echt niet kon dat ik zo middenin de nacht alleen op het busttation ging wachten, dus hij had zijn vriendin gebeld en die kwam ons ophalen. Vervolgens bleek dat we uit eten gingen (ja, dat kon middenin de nacht ) en hebben we gezellig met zijn drieen gezeten in een open-lucht-restaurant / veldje waar echt alleen maar Thaise mensen kwamen. Daarna hebben ze me naar een hotel gebracht en hebben we afscheid genomen. Even later werd er op de deur geklopt: ze hadden ook nog even wat koekjes gehaald, voor het geval dat ik nog trek zou krijgen. Dit was zo ongelooflijk lief dat het echt diepe indruk op me heeft gemaakt.

Sindsdien probeer ik ook meer voor anderen te doen, in plaats van alleen voor mezelf te leven .

Eigenlijk best wel veel..Maar de meest mooie reizen waren:

Met mijn ouders
- Twee weken malediven (en daarna nog een keer 1 week terug geweest) toen was ik 15 en 17
- 6 weken stille oceaan (samoa, tonga, cook islands, new zealand) toen was ik 8/9

- 4 weken curacao (met mijn vriend samen) vorig jaar

Op mijn lijstje staan nog de oostkust van Australie, De westkust van Amerika. (het liefste zou ik van oost naar west willen touren, maar dit is volgens mij niet echt een optie ).

En qua stad staat New York boven aan het lijstje.

Isla Margarita.
Dat was de eerste keer dat ik zo ver ging en wat heb ik daar genoten!
Iedereen is daar onwijs relaxed, behulpzaam en heel erg aardig.

Was echt een top vakantie.
Ben daar ten huwelijk gevraagd maar helaas is mijn man daar ook nog een paar dagen heel erg ziek geweest dat ik zelfs even dacht dat i khem niet levend mee naar huis zou nemen.

Zelfs nog plannen gehad om erheen te emigreren maar met mijn Crohn toch niet zo heel handig...

We zijn nu al aan het sparen om er ooit met H en evt een tweede heen te kunnen.

Marin schreef:

_Donnaa schreef:Ik heb maar 1 echte reiservaring en die zal me altijd bijblijven. In de zomer van 2010 ben ik alleen naar Canada gevlogen (voor het eerst vliegen ook nog) en toen heb ik het zoontje van m`n broer voor het eerst gezien

Dat vind ik nog steeds zo'n coole actie van je! weet nog dat ik zo blij voor je was haha.

Ja, ik ook.