Werk & Studie biechttopic

In dit topic kun je terecht voor biechten over onderwerpen betreffende werk en studie. Biechten kan via het anonieme biechtaccount.

Gebruikersnaam: Biechtje
Wachtwoord: ikbiechtop

Reageren op een biechtje kan ook anoniem. Hiervoor kun je het Anoniem Antwoord account gebruiken.

Gebruikersnaam: Anoniem Antwoord
Wachtwoord: anoniemantwoord

---

Let op: Zowel het Biechtje account als het Anoniem Antwoord account mogen alleen in de biechttopics gebruikt worden. Posts onder één van deze accounts buiten deze topics worden verwijderd.

Wees je ervan bewust dat de Burgemeesters IP-adressen kunnen zien en ook kunnen zien welke forummer daarbij hoort. We gaan uiteraard discreet met deze informatie om.

Hou er ook rekening mee dat je als biechtje herkend kunt worden aan je situatie en/of schrijfstijl.

Ik moet jullie even vertellen dat ik er vreselijk tegenop zie om over 2 weken weer naar school te moeten. Ik ga mijn afstudeerjaar in en dat vind ik niet erg of eng maar ik moet (net als alle andere meiden uit mijn klas) in maart 2014 mijn eindstage lopen en ik vind het nu al vreselijk! In het eerste jaar moesten wij ook stage lopen en bij mij is het toen gestopt omdat ik helemaal niet lekker in mijn vel zat (depressief). Dit heb ik tegen niemand op school verteld vanwege schaamte. Ik heb destijds alleen verteld dat ik gewoon niet lekker in mijn vel zat. Nu 3 jaar later heb ik nog steeds maandelijks therapie omdat ik een combinatie van ADD&ADHD heb en ik kan vreselijk onzeker zijn, een achtbaan van gedachtes tijdens werk/stage, moeilijker omschakelen, trager tempo en ik doe een paar tellen langer over het snappen van dingen. En ik moet het op school vertellen omdat ik anders deze stage niet ga halen en ik vind het echt verschrikkelijk! Het voelt als falen en dat ik 'minder' ben dan de anderen. Ik kan niet 40u stage lopen maar echt maximaal 32u, wat als school hier niet akkoord mee kan gaan? En ik ben zo ontzettend bang dat stage mij niet gaat lukken.

Wat je als eerste moet doen, is in de eerste week de decaan op zoeken. Vertel je verhaal en geef aan waar je bang voor bent. Je bent al goed bezig met werken aan jezelf doordat je al therapie hebt. Hoe lastig het ook is, open kaart zal je moeten spelen. Anders gaat het je alleen maar tegen werken. 

Tijdens mijn periode voor het afstuderen ook en uiteindelijk mocht ik de stage niet in voordat ik zelf rust had gevonden en mij ook echt op de stage kon concentreren. Ik denk dat het bij jou ook zo kan gaan lopen. Je ziet niet alleen maar bergen en dat is logisch, maar door een gesprek met de decaan kunnen die bergen misschien heuvels worden en daardoor goed bewandelbaar.

Kan je niet 32 uur werken maar dat je stageperiode wat langer duurt? Misschien kan je ook afspreken dat je thuis wat werkt voor dat bedrijf als dat mogelijk is?

Ik heb tijdens mijn opleiding wisselende stages gelopen, de ene week 24 uur en de andere week 32 uur. Dit omdat het bedrijf waar ik werkte mij geen 40 uur per week kon bieden.

Hier heb ik het met school niet eens over gehad. Ik ben toen in april begonnen en ik was net voor het nieuwe schooljaar klaar. Ik heb dus wel gewoon in de zomervakantie stage gelopen maar dat vond ik geen probleem. Ik wilde die stage gewoon afronden.

Wie weet is het wel gewoon een optie? Ik zou het echt voorleggen als ik jou was.

SillyOne: Dat zeggen mijn vriend én therapeut ook maar ik vind het gewoon echt verschrikkelijk om mijzelf zo bloot te leggen bij mijn stage-coördinator en mijn decaan. Ik zal wel moeten, dat weet ik ook wel maar dat neemt niet weg dat ik het liever niet doe. Puur omdat ik zo bang ben om die stempel te krijgen van dom of iets in die richting. Ik heb medicijnen waarmee ik al een stuk rustiger ben maar op het werkveld ben ik nog steeds in een bepaalde mate een vreselijke chaoot en onzekere trien.

Roos & Punk'd: Dat zou inderdaad een hele goede optie zijn! Ik weet van mijzelf (vanuit het verleden met werk&stage's) dat ik 24 uur goed aan kan, 32 uur word al wat lastiger maar ik weet dus niet of dat kan en in hoeverre school hiermee akkoord kan gaan. Ik heb zoiets namelijk nog nooit meegemaakt  Weten jullie dat? Hoe een school hiermee omgaat? Zijn ze daarin begripvol of alles in het belang van hunzelf?

Wat rot om te lezen dat je je zo voelt. Ik denk dat als jij de situatie uitlegt aan je decaan dat dat je echt heel veel stress gaat schelen. Ik snap dat je er nu heel erg tegenop ziet, maar ik denk dat het alleen maar in je voordeel werkt. Dan kan er rekening mee gehouden worden en samen met jou naar een oplossing gezocht worden.

Ze zullen waarschijnlijk alleen maar blij zijn dat je het aangeeft en op die manier juist duidelijkheid hebben over wat je wel en niet kan en waar je tegenaan loopt. Dat is niks om je voor te schamen!

Ik zie er tegenop dat ik binnenkort werkloos ben. Vind het werken momenteel niet meer leuk, omdat mijn contract niet verlengd wordt en toch nog moet blijven werken. Sollicitaties heb ik wel lopen, maar nog geen succes met vinden nieuwe baan. En ja, aan de ene kant wil ik zo graag een carrièrevrouw zijn (iets met drang om mezelf te bewijzen ofzo), en aan de andere kant heb ik die behoefte nu iets minder nu ik een kindje heb. Ik raak er een beetje depri van, voel me lamlendig. Het scheelt dat ik verder financieel geen zorgen heb, maar ik weet gewoon niet goed meer wat ik wil (40 uur blijven werken of toch 1 dag minder, zelfde functie blijven uitoefenen of iets van lager niveau, maar dan met wat meer rust). Thuiszitten wil ik absoluut niet, maar van een aantal sollicitaties die ik heb lopen weet ik ook eigenlijk niet meer zo goed of dat nou de banen zijn die ik graag wil (i.v.m. intensiteit en overwerk). Mijn gevoelens hierover nu op deze manier uiten lucht in ieder geval een beetje op.

@Biechtje stageprobleem: vaak is het ook zo dat je een totaal aantal uren moet lopen in het studiejaar. Of jij dat dan uitsmeert over x aantal maanden, maakt vaak niet zo heel veel uit geloof ik. Wel in overleg uiteraard. Ik zou ook gewoon even een afspraak maken met de decaan. Je hoeft ook niet meteen met de billen bloot, maar al begin je met het inwinnen van informatie!

Ik biecht op dat ook ik geen zin meer heb in mijn studie, zeker niet nu ik mijn baan ook nog eens kwijt ben (ook geen contractverlenging)... De studie duurt al even en ik deed 'm naast mijn baan. Soms heb ik er echt spijt van dat ik er aan ben begonnen, terwijl ik het echt reuze naar mijn zin heb in het nieuwe werkvlak. Zo verschrikkelijk irritant! Gelukkig hoef ik hier geen stage te lopen vanwege een functie in het betreffende studiegebied, maar het "afstuderen" in 2014 maakt me dan wel weer wat angstiger

Biechtje schreef:SillyOne: Dat zeggen mijn vriend én therapeut ook maar ik vind het gewoon echt verschrikkelijk om mijzelf zo bloot te leggen bij mijn stage-coördinator en mijn decaan. Ik zal wel moeten, dat weet ik ook wel maar dat neemt niet weg dat ik het liever niet doe. Puur omdat ik zo bang ben om die stempel te krijgen van dom of iets in die richting. Ik heb medicijnen waarmee ik al een stuk rustiger ben maar op het werkveld ben ik nog steeds in een bepaalde mate een vreselijke chaoot en onzekere trien.

Ik denk dat het vetgedrukte, juist door je mond te houden een groter probleem zal worden. Hoe raar het ook klinkt, maar om 'zwakheden' en moeilijkheden bloot te geven sta je juist sterker.
Door tijdens mijn sollicitatie voor mijn afstudeer stage open kaart te spelen heb ik juist meer vertrouwen gekregen van mijn mentor. Ik ga namelijk op dat moment aan dat ik een half jaar niet met de studie bezig was geweest, maar met mijzelf. Mede hierdoor is de keuze op mij gevallen, omdat ik hierdoor sterker overkwam terwijl ik mij zo echt niet voelde.

Vanochtend weer een contractbespreking gehad met het hoofd van de afdeling.
Weer een contractverlenging van 3 maanden gekregen:( .
Werk hier inmiddels sinds november 2010 als uitzendkracht en hoopte dat ik na al die tijd wel is wat meer zekerheid zou krijgen.

Heb zo het gevoel dat mijn leven nu stilstaat en ik weer een paar maanden moet wachten..

Er bestaat dan ook nog een kans dat er herplaatsers binnen het bedrijf op mijn functie worden geplaatst en ik er 1/1/2014 uitlig...

Bah, het gesprek viel mij echt tegen....

Biechtje, balen dat het je tegenviel. Op zich is het in deze periode al een unicum als je wel een langer of zelfs vast contract krijgt aangeboden. Mijn werkgever ging eerder al gauw over op vaste contracten, maar het laatste jaar komt dat niet meer voor. Alles wat nieuw binnenkomt of toe is aan verlenging blijft bij een tijdelijk contract. Het is rot, maar het is even niet anders. Hopelijk kan je er nog een tijdje zitten, dan heb je in elk geval iets zekerheid. Het kan altijd slechter natuurlijk.

Willem schreef:Biechtje, balen dat het je tegenviel. Op zich is het in deze periode al een unicum als je wel een langer of zelfs vast contract krijgt aangeboden. Mijn werkgever ging eerder al gauw over op vaste contracten, maar het laatste jaar komt dat niet meer voor. Alles wat nieuw binnenkomt of toe is aan verlenging blijft bij een tijdelijk contract. Het is rot, maar het is even niet anders. Hopelijk kan je er nog een tijdje zitten, dan heb je in elk geval iets zekerheid. Het kan altijd slechter natuurlijk.

@ Willem, bedankt voor je uitgebreide reactie.
Ik weet dat het in deze tijd moeilijk is om een vast contract te krijgen, maar ik hoopte gewoon op meer dan weer voor de zoveelste keer 3 maanden. Ik schaam mij er gewoon voor dat het mij na 3 jaar nog steeds niet gelukt is om een baan met meer zekerheid te krijgen. Onze toekomstdromen staan nu al een hele tijd stil en dat voelt zo frustrerend. 
Op dit moment ga ik er vanuit dat ik er per 1 januari uitlig, dan kan het nog altijd meevallen.

Dat schamen moet je zeker niet doen. Je kunt er in deze tijd gewoon niets aan doen, wees er maar trots op dat je toch steeds een nieuw contract krijgt. Je voldoet dan toch wel dus je kunt echt wel tevreden zijn over jezelf. Alleen zeker vervelend dat bepaalde toekomstplannen nu stil liggen en dat je inderdaad het risico loopt om er straks uit te gaan.

rapa nui schreef:Dat schamen moet je zeker niet doen. Je kunt er in deze tijd gewoon niets aan doen, wees er maar trots op dat je toch steeds een nieuw contract krijgt. Je voldoet dan toch wel dus je kunt echt wel tevreden zijn over jezelf. Alleen zeker vervelend dat bepaalde toekomstplannen nu stil liggen en dat je inderdaad het risico loopt om er straks uit te gaan.

@ Rapa Nui, bedankt voor je reactie! Ik weet gewoon niet meer hoe ik met dit soort nieuws om moet gaan. Elke keer denk ik weer als zo'n gesprek er aan komt, zou het dan toch dat ik een keertje geluk heb en meer dan 3 maanden verlenging krijg.

Vanavond ook, krijg ik van een vriendin te horen dat zij een nieuwe baan heeft en gelijk een jaarcontract..Nou daar kwamen de tranen al bij omdat ik zo jaloers ben dat het haar wel gelukt is wat mij in die 3 jaar nog steeds niet gelukt is...

In welke sector werk je biechtje? Vervelend hoor maar wees blij dat je al drie jaar relevante werkervaring hebt!

Atelier Madame schreef:In welke sector werk je biechtje? Vervelend hoor maar wees blij dat je al drie jaar relevante werkervaring hebt!

Ik ben secretaresse bij een semi-overheidsinstelling. 
Die blijheid is er ook wel een beetje, staat toch goed op mijn CV.

Ik heb een nieuwe baan en ik heb echt enorm gebluft met het salaris en nu krijg ik dus heel veel. Supergoed natuurlijk, maar nu ben ik bang dat ik het niet waar kan maken. Er wordt veel van me verwacht en ik denk dat ik het allemaal niet kan

@ blufbiechtje.. Probeer je best te doen en ieder geval je proeftijd (1 maand) door te komen, want dan zitten ze ten minste 1 jaar (als je een jaarcontract hebt) aan je vast. Willen ze dan van je afkomen dan kun je in ieder rustig iets anders zoeken en haal je ondanks dat toch een leuk salaris binnen.

Wat een rare reactie Fred. Als je je proeftijd doorkomt zitten ze tenminste een jaar aan je vast. Nanananana. Lekker als je met zo een instelling bij een werkgever gaat werken.

Blufbiechtje, knap dat je er zo een goed salaris uit hebt onderhandeld. En het is logisch dat je onzeker bent bij een nieuwe baan. Maar je kan het vast wel. Alles valt te leren en je kan veel meer dan je zelf denkt/verwacht.

Nou, zo raar is de reactie van Fred niet hoor. Je moet toch aan jezelf denken want iemand anders doet het niet voor je.

Biechtje schreef:Ik heb een nieuwe baan en ik heb echt enorm gebluft met het salaris en nu krijg ik dus heel veel. Supergoed natuurlijk, maar nu ben ik bang dat ik het niet waar kan maken. Er wordt veel van me verwacht en ik denk dat ik het allemaal niet kan

Als je nieuwe werkgever niet in je geloofde had hij je ook niet aangenomen. 

Veel succes met je nieuwe baan 

Je bent toch niet aangenomen op basis van het salaris waar je over hebt gebluft, maar op basis van je diploma's en/of werkervaring?

Biechtje schreef:Vanochtend weer een contractbespreking gehad met het hoofd van de afdeling.
Weer een contractverlenging van 3 maanden gekregen:( .
Werk hier inmiddels sinds november 2010 als uitzendkracht en hoopte dat ik na al die tijd wel is wat meer zekerheid zou krijgen.

Heb zo het gevoel dat mijn leven nu stilstaat en ik weer een paar maanden moet wachten..

Er bestaat dan ook nog een kans dat er herplaatsers binnen het bedrijf op mijn functie worden geplaatst en ik er 1/1/2014 uitlig...

Bah, het gesprek viel mij echt tegen....

Ik wilde even zeggen dat ik je 'herken' en dat ik het echt vervelend voor je vind! Onze situaties lijken wel wat op elkaar en ik snap je gevoelens maar al te goed.