Welke opvoedprincipes heb jij al opzij geschoven?

Ik kon geweldig opvoeden voordat ik kids had. Ik had een heleboel principes die ik bijna allemaal heb genuanceerd of zelfs verworpen. Herkenbaar?

Hier een greep:

-mijn woonkamer wordt geen speeltuin. 
Dat is het dus wel. Een paradijs! Maar ik moet zeggen, het is van vrij steriel naar veel knusser gegaan.

- geen speelgoed met muziek en lampjes.
Op zich ben ik nog steeds die mening. Maar ik heb wel al vrij snel een wipstoeltje gekocht met muziek en vibraties, wat een uitkomst! Verder is dat boekje van fisher price met liedjes echt zwaar favoriet. De lanceer-ballenbaan van Vtech raad ik iedereen af. Afschuwelijk ding en ZO luid!

- mijn kinderen nooit aan de speen
De eerste nacht hebben we verwoed de blije dozen doorgespit op zoek naar de gratis speentjes die erbij zaten. Ze hadden enorme zuigbehoefte. Gelukkig zijn ze er inmiddels vanaf, maar snap dat dit een lastig iets is.

-geen potjes
Fruit krijgen ze altijd vers, maar ze eten 's avonds best vaak uit een potje. Mijn man eet namelijk warm op zijn werk en ik 's avonds vaak dingen die niet echt ideaal voor kids zijn. Vind het best een opgave elke avond warm te koken voor mezelf én geschikt voor kids eerlijk gezegd  .

- Mijn kinderen slapen gezellig bij ons op de kamer. Wel zo knus.
de tweede nacht hebben we midden in de nacht het bedje waar ze samen in lagen naar hun kamertje geschoven. Echt, zóveel gezucht en gescheet. We werden overal wakker van en hadden onze slaap zo hard nodig.

- Ik ga zo'n toffe stoere hippe sterke mama worden die carriere moeiteloos combineert met moederschap en lekker haar eigen geld verdient.
  Nou mijn ergste 'nederlaag', al ervaar ik het gelukkig steeds minder zo. Ik ben fulltime thuisblijfmoeder en vind het echt zo fijn dat ik bij mijn kindjes ben. Al is dat af en toe ook zwaar hoor, ik zou niks anders willen. Moet wel binnenkort weer aan de bak. Maar het bleek niet zo simpel als gedacht.

Wat heb jij anders gedaan dan gedacht?

.

Hier was vorige week of die week ervoor ongeveer hetzelfde topic over, weet alleen zo niet waar hij is :-)

Edit: Het topic " Welke dingen zou je nooit doen... "

Oh echt heel veel dingen! En toen dacht ik dat ik het na ruim 2 jaar wel zou weten. En toen kwam m'n zoon. En laat hij nou net weer een heel ander persoontje zijn met andere wensen en behoeftes. Kon ik wéér alles aan de kant schuiven.
Dus ik ben maar gestopt met m'n principes. We doen gewoon wat goed voelt en wat bij het ene kind werkt, hoeft bij het andere kind niet te werken.

Mijn ouders hebben mijn zus en mij heel verschillend opgevoed. Dat snapte ik nooit zo goed, ik vond het ook echt oneerlijk. Maar nu pas snap ik waarom ze dat zo gedaan hebben. Opvoeden op maat.  

Charles, ik reageer zo even inhoudelijk want er zit een klein mannetje zich op te trekken aan mijn haar.. Maar heb je zo'n babycook? Ik pleur er 3 aardappels in, groente en een stukje vis en dan zet ik die aan. Ideaal. Heb er geen werk aan.

Paper Crown schreef:Charles, ik reageer zo even inhoudelijk want er zit een klein mannetje zich op te trekken aan mijn haar.. Maar heb je zo'n babycook? Ik pleur er 3 aardappels in, groente en een stukje vis en dan zet ik die aan. Ideaal. Heb er geen werk aan.

Inderdaad, ideaal ding! Mijn zoontje eet elke dag vers fruit én verse groente, ongeacht wat wij eten (Al gooi ik er maar 1 of 1,5 aardappel in haha)

- Ik zou mijn kinderen makkelijk naar een oppas brengen en kon een heleboel mensen bedenken die wel op zouden kunnen passen. Toen mijn dochter geboren was moest ik er niet aan denken om iemand op te laten passen, dat gebeurt nu nog steeds veel minder vaak dan ik van te voren had gedacht. Ook waren er het eerste jaar maar een paar mensen die ik op mijn kinderen liet passen.

- Ik wilde geen speen geven. De oudste heeft er nooit 1 gehad, de jongste wel een paar maanden. 

- Ik zou ze alleen speelgoed geven op verjaardag en sinterklaas. Dat lukt me echt helemaal niet, ze krijgen regelmatig iets tussendoor.

- geen tv aan overdag. Die staat regelmatig aan overdag.

En vast nog wel een heleboel dingen, maar die kan ik zo even niet bedenken.

Oh en inderdaad, als ik de babycook niet gehad had, dan had ik het nooit zonder potjes gered, dus ik vind dat ook wel echt een aanrader.

Snoes schreef:

Paper Crown schreef:Charles, ik reageer zo even inhoudelijk want er zit een klein mannetje zich op te trekken aan mijn haar.. Maar heb je zo'n babycook? Ik pleur er 3 aardappels in, groente en een stukje vis en dan zet ik die aan. Ideaal. Heb er geen werk aan.

Inderdaad, ideaal ding! Mijn zoontje eet elke dag vers fruit én verse groente, ongeacht wat wij eten (Al gooi ik er maar 1 of 1,5 aardappel in haha)

Wat een verschil he haha, maar Julian eet niet altijd alles maar hij kan echt uit zijn dak gaan als 't op is, ik gooi regelmatig een deel weg (en is ook weer de moeite niet om te bewaren) banaan is helemaal niet veilig, hij eet rustig 3 geprakte banaantjes als ik 't zou geven.

Haha ja hij is echt een flinke eter he! Nouja, beter dat dan dat hij helemaal niets lust/eet toch? En volgens mij is Julian ook wel echt een actief mannetje, dus hij heeft het misschien ook wel nodig.

Snoes schreef:Haha ja hij is echt een flinke eter he! Nouja, beter dat dan dat hij helemaal niets lust/eet toch? En volgens mij is Julian ook wel echt een actief mannetje, dus hij heeft het misschien ook wel nodig.

Ja we waren naar 't consultatie bureau, hij is 78cm (lord.. Ik ben 1.60 kan je nagaan...) en weegt 10.2kilo. Is dus bijna niets aangekomen sinds de vorige keer, toen woog hij 10.1kilo  terwijl hij meer is gaan eten maar hij zit geen seconde stil.

Ik heb eens heel hard na gedacht maar ik denk dat ik van te voren niet echtr principes had voor de opvoeding want ik kan niks bedenken waar ik van ben afgestapt.

Wat betreft het eten ik had geen babycook maar maakte gewoon een voorraad en deed dan in de vriezer werkte ook goed.

Ik zou geen koek/snoep/ijs/suikertroep geven tot een jaar of 2. Inmiddels eet hij gewoon af en toe een ijsje en soms een doosje smarties. Ik vind het zo leuk om hem te zien genieten van eten  

Ik zou vooral houten speelgoed geven, want dat is zo goed voor de ontwikkeling. Nou hij heeft nu gewoon allerlei soorten speelgoed. Herriedingen en houten dingen.

Ik vond het echt idioot dat mijn schoonouders hem een storio gaven een paar maanden geleden. Nu maak ik er af en toe dankbaar gebruik van, als Luuk niet te harden is doet een filmpje van bumba het altijd goed.


 

Paper Crown schreef:

Snoes schreef:Haha ja hij is echt een flinke eter he! Nouja, beter dat dan dat hij helemaal niets lust/eet toch? En volgens mij is Julian ook wel echt een actief mannetje, dus hij heeft het misschien ook wel nodig.

Ja we waren naar 't consultatie bureau, hij is 78cm (lord.. Ik ben 1.60 kan je nagaan...) en weegt 10.2kilo. Is dus bijna niets aangekomen sinds de vorige keer, toen woog hij 10.1kilo  terwijl hij meer is gaan eten maar hij zit geen seconde stil.

dan snap ik dat ie wat nodig heeft, haha. Onze jongste is 12.5 mnd en kleiner en lichter dan jouw ventje;) Zij is 9.6kg en 74cm, haha. en dan is ook zij niet eens klein, gewicht net iets boven de gemiddelde lijn, lengte er net ietsje onder.


verder heb ik mijn principes over gezond eten overboord gegooid. Dochters krijgen eigenlijk te vaak ongezonde dingen.

Ik had al nooit zoveel opvoedprincipes, dus ik heb er ook niet veel af moeten schaffen  Ik weet ook niet zo goed of dat positief is of negatief, haha!

O ja. Ik was de eerste jaren heel erg van het 'zelf zijn hoeveelheid voedsel laten bepalen'. En de eerste jaren werkte dat ook. Ik keek er niet naar om, hij at toch wel (de oudste). Maar tegenwoordig eet hij 1 hapje en dan ''ik lus het nieee''. Ja, daag. Je eet maar gewoon wat hoor, proeven hoort erbij. Ik weet wel hoe het anders gaat. Dan leeft hij op koekjes en snoepjes en niks gezonds dat hij op wil eten. Hij mag van mij bepalen wat hij op schept (en dat is gewoon een normale portie voor hem), maar hij eet het ook op. Ik maak er nooit echt een drama van ofzo, maar ik word soms wel een beetje boos als hij zo loopt te miepen. Het is niet veel wat hij eet, maar ik vind dat hij wel wat avondeten moet eten. 

Of dat hij een broodje wil met dit en een broodje wil met dat en dat hij dan 2 happen neemt van het broodje en dan is het ''Mijn buikje is vol''. Nogmaals, ja daag. Je eet de korsten ook maar op.

Dus, daar ben ik wel wat strenger in geworden sinds hij wat ouder is.

Ik had me nooit voorgenomen dingen op een bepaalde manier te doen of iets juist niet/wel te doen.
Er gaan regelmatig dingen anders dan ik zou willen, maar ik probeer er mee te dealen.

Wel zorg ik er voor verwennerij niet te lang door te laten gaan ivm met er niet meer vanaf te komen. Dus als kind niet eet een ziek is wat anders aanbieden dan de normale avondhap, dus zodra het goed gast weer terug in normale ritme ook al is het even een paar dag krijsen of mokken. Net als laatst, jongste wilde in eens dat ik bij hem bleef tijdens het slapen, echt schreeuwen joh! De deur moest open blijven en een lamp moest aanblijven. Dit hebben we een dag of 3 gedaan, maar daarna even streng geweest, deur weer dicht en lamp uit. Nu slaapt hij weer zonder een kik.
De oudste krijgt bijv. na het eten een ijsje of iets anders lekkers, maar dat betekent niet dat het een standaard iets is. Ze waardeert het ook meer, althans dat proberen we haar bij te brengen ,  als ze weer wat lekkers krijgt is ze ook oprecht blij en kan dan ook echt juichen! 

Maar dat zijn voorbeelden die er tijdens het opvoeden ingeslopen zijn, dat had ik me voor de komst van de kinderen niet voorgenomen te doen.

Luce schreef:O ja. Ik was de eerste jaren heel erg van het 'zelf zijn hoeveelheid voedsel laten bepalen'. En de eerste jaren werkte dat ook. Ik keek er niet naar om, hij at toch wel (de oudste). Maar tegenwoordig eet hij 1 hapje en dan ''ik lus het nieee''. Ja, daag. Je eet maar gewoon wat hoor, proeven hoort erbij. Ik weet wel hoe het anders gaat. Dan leeft hij op koekjes en snoepjes en niks gezonds dat hij op wil eten. Hij mag van mij bepalen wat hij op schept (en dat is gewoon een normale portie voor hem), maar hij eet het ook op. Ik maak er nooit echt een drama van ofzo, maar ik word soms wel een beetje boos als hij zo loopt te miepen. Het is niet veel wat hij eet, maar ik vind dat hij wel wat avondeten moet eten. 

Of dat hij een broodje wil met dit en een broodje wil met dat en dat hij dan 2 happen neemt van het broodje en dan is het ''Mijn buikje is vol''. Nogmaals, ja daag. Je eet de korsten ook maar op.

Dus, daar ben ik wel wat strenger in geworden sinds hij wat ouder is.

herkenbaar! Ik laat de oudste ook gewoon zitten tot haar bord leeg is, gisteren was dat een uur:O En ik schep normaal op, de jongste eet de zelfde hoeveelheid. 
Ook is hier de regel eerst hartig en daarna zoet op brood, want anders heeft het 'lekkere' op en bij het 'vieze' zit ze vol. Nu eet ze echt wel eerst het hartige op, want ze wilt uiteraard ook zoet.

Wat had ik anders gedaan? Nou eerlijk gezegd niks. Ik ben een vrij makkelijke, maar wel een zeer consequente moeder. Nee is ook echt nee, en ja is ja.
Ook worden ze opgevoed met Ja mama, nee mama, dank je wel mama etc.

Voor de rest als de meiden het naar hun zin hebben en plezier hebben heb ik dat ook, en mijn man ook. Al is hij wel wat makkelijker in dingen als mama.  

Ik had niet zoveel opvoedprincipes voordat ik aan kinderen begon, had er eerlijk gezegd nauwelijks over nagedacht. Het komt zoals het komt, dat is mijn principe. Ik ben denk ik wel een relaxte moeder, maar als iets niet mag, of als ik iets niet wil hebben, dan gebeurt het ook niet. Op zijn tijd ben ik dus wel heel streng en dat weet dochter maar al te goed, waardoor ze me erg serieus neemt en weet: ok, dit mag dus écht niet. Ze luistert goed

- Vooral houten speelgoed. Ik vind dat nog steeds wel mooi en ze hebben het ook wel, maar het is hier echt een Playmobil-showroom.

- Babyhapjes zelf maken.

- Ze makkelijker meenemen 's avonds en ze dan daar laten slapen. Dat doe ik eigenlijk nooit. Of dat ze het gewoon laat mochten maken op een verjaardag, dat doe ik ook niet, maar sinds iedereen in de familie kinderen heeft zijn de verjaardagen sowieso vroeger op de dag/avond.

- Veel samen koken, koekjes bakken, pizza's maken, dat soort dingen. Ik heb het wel een paar keer geprobeerd maar het was dan verre van wat ik me ervan had voorgesteld.

Theeleut schreef:

Luce schreef:O ja. Ik was de eerste jaren heel erg van het 'zelf zijn hoeveelheid voedsel laten bepalen'. En de eerste jaren werkte dat ook. Ik keek er niet naar om, hij at toch wel (de oudste). Maar tegenwoordig eet hij 1 hapje en dan ''ik lus het nieee''. Ja, daag. Je eet maar gewoon wat hoor, proeven hoort erbij. Ik weet wel hoe het anders gaat. Dan leeft hij op koekjes en snoepjes en niks gezonds dat hij op wil eten. Hij mag van mij bepalen wat hij op schept (en dat is gewoon een normale portie voor hem), maar hij eet het ook op. Ik maak er nooit echt een drama van ofzo, maar ik word soms wel een beetje boos als hij zo loopt te miepen. Het is niet veel wat hij eet, maar ik vind dat hij wel wat avondeten moet eten. 

Of dat hij een broodje wil met dit en een broodje wil met dat en dat hij dan 2 happen neemt van het broodje en dan is het ''Mijn buikje is vol''. Nogmaals, ja daag. Je eet de korsten ook maar op.

Dus, daar ben ik wel wat strenger in geworden sinds hij wat ouder is.

herkenbaar! Ik laat de oudste ook gewoon zitten tot haar bord leeg is, gisteren was dat een uur:O En ik schep normaal op, de jongste eet de zelfde hoeveelheid. 
Ook is hier de regel eerst hartig en daarna zoet op brood, want anders heeft het 'lekkere' op en bij het 'vieze' zit ze vol. Nu eet ze echt wel eerst het hartige op, want ze wilt uiteraard ook zoet.

Jep, dat laatste hier ook! Eerst hartig, dan zoet.

Inderdaad dat houten speelgoed Susan. Ik vind het super, mijn kinderen helaas niet echt.

Susan schreef:

- Veel samen koken, koekjes bakken, pizza's maken, dat soort dingen. Ik heb het wel een paar keer geprobeerd maar het was dan verre van wat ik me ervan had voorgesteld.

Haha jep, hier ook. Dat je dan zo'n romantisch beeld hebt van samen op zondagmiddag een taart bakken ofzo. Dat wordt hier alleen maar gesmeer en drama hahaha. Ik laat dat soort dingen altijd aan mijn man over . Die doet het nog wel eens.

Bakken met de kinderen loopt inderdaad niet altijd uit op het ideaalplaatje zoals ik dat in mijn hoofd had... Vaak haakt ze al af na de voorbereidingen en sta ik alsnog alleen in de keuken. Of ze wil juist alles zelf doen, waardoor het zo'n troep wordt dat de baksels er uiteindelijk niet uitzien en ik de hele avond de keuken sta te soppen  


On topic: ik denk dat ik redelijk dicht bij mijn opvoedprincipes ben gebleven (ik had er niet heel veel, dat scheelt). Mijn grootste misser is toch wel dat de tv veel te vaak aanstaat. De jongste kijkt gelukkig nog niet en de oudste was ook 2 voordat ze er interesse in toonde, maar sindsdien is ze niet te stoppen en ik geef echt te vaak toe