Nog even en ik vreet mn schoen op..

Ik herken het van beide, dochter zit er nu ook midden in (is bijna net zo oud als B) en het is echt een fase... Wel een lastige en vermoeiende.

Wat wij doen is steeds terug gaan en haar weer neer leggen in bed (ze gooit haar popje en tut ook uit bed) en dit herhalen we net zo lang totdat ze gaat slapen en het dus op geeft.
Besteden er niet teveel aandacht aan maar zeggen gewoon: zo nu lekker gaan slapen! Welterusten! En gaan direct weer weg. Als ze echt heel erg over haar toeren is ga ik even met haar op haar kamertje zitten (in het donker gewoon) totdat ze weer wat rustiger is.

Bij de oudste namen we hem ook steeds mee naar beneden of naar onze kamer enz maar dat hielp echt totaal niet, het werd alleen maar erger toen.

Heel herkenbaar helaas. Uiteindelijk bleek hier dat L. gewoon niet altijd even moe was op haar bedtijd. Nu proberen we vooral naar haar vermoeidheidsignalen te kijken voor we het bedgaanritueel starten. Of dat nou om 18.30 uur of om 21.00 uur is. Sindsdien is het slapengaan geen strijd meer en accepteert ze het makkelijker.

Het lastige is, is dat ze dus wel echt moe is (in haar oogjes wrijven, aan haar oortjes en haar friemelen enz).

Ze heeft nu uiteindelijk 'gewoon' tot 8 uur geslapen vanmorgen, als ze eenmaal slaapt maakt ze perfecte nachten...
We zullen zien wat er vanavond gaat gebeuren.

Ik weet niet of het echt met ledikant te maken heeft, dan zou ze er tussen de middag toch ook problemen mee moeten hebben?

Dit hebben wij ook met regelmaat gehad bij e. Het ging elke keer over en waren echt fases!

Ze heeft vanmorgen gespuugd en heeft 38 temp, dat zal ook wel meespelen denk ik..

Ik denk dat het een fase is, we zitten er met S ook middenin. Het is niet iedere avond zo, gelukkig.
En dan wil hij ook helemaal niets, niet even bij ons in bed, even wiegen in de armen, wij erbij zitten, knuffel erbij, wat drinken helemaal niets. Enige wat dan helpt is hem laten huilen, hij huilt zichzelf in slaap. En dat vind ik zo rot maar hij slaapt dan wel eerder dan als wij lopen te klooien met hem. Ik blijf wel in de buurt van hem en houd het huilen wel in de gaten. Soms als ik dan even kijk dan heeft hij de ogen al dicht maar huilt heel zielig verder. Als hij eenmaal slaapt dan gaat het wel goed. In zo'n bui hoeft papa zich al helemaal niet te vertonen anders is de drama nog erger en dat vind ik wel lastig. Ik ben niet elke avond thuis en ben dan wel bang dat hij precies zo'n bui heeft als papa alleen met hem is.

Ik vind de tip van de Nanny altijd wel goed. In ieder geval niet uit bed halen. Dat maakt het alleen maar erger. Maar ik snap dat het knap lastig is. Hopelijk gaat het de komende nacht beter.

Emmayes schreef:Ik vind de tip van de Nanny altijd wel goed. In ieder geval niet uit bed halen. Dat maakt het alleen maar erger. Maar ik snap dat het knap lastig is. Hopelijk gaat het de komende nacht beter.

 Nou nee hoor.. Als ik er naast ga zitten en haar in bed houdt, wordt de boel afgebroken zo ongeveer..

Lejow schreef:

Emmayes schreef:Ik vind de tip van de Nanny altijd wel goed. In ieder geval niet uit bed halen. Dat maakt het alleen maar erger. Maar ik snap dat het knap lastig is. Hopelijk gaat het de komende nacht beter.

 Nou nee hoor.. Als ik er naast ga zitten en haar in bed houdt, wordt de boel afgebroken zo ongeveer..

 Dat heb ik inderdaad ook nog nooit gedaan. Vind het ook zo raar. Dan loop ik al dat kamertje op, kijkt ze me aan en dan blijf ik ernaast staan>? Begrijp ik niet helemaal.

Wij zijn wel heel stellig in haar op de kamer houden. We troosten haar op haar kamer, lezen eventueel nog een boekje, maar we gaan niet meer naar beneden.  Maar het is wel slopend hoor, dat soort fases. Succes ermee!

Dat werkt hier ook niet altijd Esmee

Erg herkenbaar! In de middag gaat A. makkelijk slapen, maar 's avonds is het krijsen sinds een paar weken. Hier helpt het om met haar in de stoel te zitten op haar kamer, in het donker, en dan valt ze binnen een half uur wel in slaap. Zodra we met haar in de stoel gaan zitten, houdt ze op met huilen. Deze fases heeft ze vaker en na een paar weken kunnen we weer gewoon haar kamer uit gaan. Hopelijk is deze fase ook weer snel voorbij!

Bel de krant!

Ze is de hele dag al niet lekker, hangerig, beetje koortsig, huilerig.
En nu waren we net nog even aan het spelen en had ik gezegd dat als de diertjes (drukte in de dierentuin op sbs) afgelopen waren dat we gingen slapen (om 20.30), maar om 20.15 klom ze zelf op de trap.
Dus ik zei: dat is prima, maar dan gaat winnie mee en gaan we slapen!

Naar boven gegaan, tanden gepoetst, zetpil er in, in bed, slaapzak aan, kreeg vrijwillig een kus, ik liep weg....

EN ZE IS STIIIIIIIIILLL!!!

Weer een paar roerige dagen en nachten achter de rug.

De afgelopen dagen ging het een beetje om en om. Avonden van uren lang krijsen, maar ook avonden dat ze gewoon rustig ging slapen.
Ook is ze twee x 's nachts wakker geworden en dan duurde het gewoon zomaar 2-3u voor ze weer sliep...

Gisteren bij de Etos valdispert gehaald, en gisteren was ze na een kwartier krijsen stil en heeft ze de hele nacht goed geslapen, en vanavond was het na twee keer mopperen stil..

Ik heb hoop!