Nog even en ik vreet mn schoen op..

Overdag slapen is geen probleem. Rond 12en gaat ze onder mokken en miepen naar der bed en slaapt makkelijk 1,5/2/3 uur.
Maar 's aaaaaaaaaaaaaaaaavonds, ik word er zo langzamerhand horendol van.

Krijsen krijsen krijsen, krijsen en nog meer krijsen. Tot ze zo overstuur is dat ze gewoon geen adem meer haalt tussendoor en blauw aanloopt.
Er is geen land mee te bezeilen, en het is maar afwachten wat goed is. Er zijn verschillende strategieën die kunnen helpen en soms werkt niks..
Bij haar zitten, met haar in de schommelstoel zitten, met haar in ons bed liggen, mee naar beneden, nog wat eten, nog wat drinken, later naar bed, eerder naar bed.

We hebben het om 8u geprobeerd, 10 minuten laten krijsen tot ze dus echt heel boos was. Toen maar naar beneden gehaald, nog wat gespeeld en gedronken. Nu hebben we haar weer neer gelegd, en het ritueel herhaalt zich gewoon.
Ze staat echt belachelijk boos te schreeuwen, krijsen en huilen in der bed. Net zolang tot ze straks weer compleet snikkend en hikkend naar adem snakt.

En wat het probleem is.. ik snap er niets van. Waarom overdag zonder mokken slapen, en 's avonds iedere x dit gezeik?
Langer slapen/korter slapen tussen de middag, we hebben het allemaal geprobeerd.. Ook dat maakt geen verschil.
Ze is nu al wakker vanaf 2 uur, dan zou ze toch ergens in moeten storten?

Pfffff
Kan iemand een uitknop bestellen?

Kan het zijn dat ze 'last' heeft van alle indrukken van de dag? Of bespreken jullie de dag wel met haar na voordat ze naar bed gaat? Soms kan dit namelijk voor onrustig gedrag zorgen bij zulke kleintjes

Edit: rot trouwens zeg, dat vergat ik helemaal te zeggen! Hopelijk slaapt ze gauw toch weer beter.

Sterkte, ik weet hoe ontzettend vervelend dat is.

Drama zeg! Vervelend...

Wat ik persoonlijk sowieso niet zou doen, is weer naar beneden halen. Omdat keihard huilen dan 'beloond' wordt met wat extra aandacht en gezelligheid. Laten huilen lijkt me ook helemaal geen optie als ze zo verdrietig wordt (zielig zeg  ).

Misschien een aantal avonden bij haar bed blijven zitten, totdat ze in slaap vallen niet meer eng vindt?

Nee, of we een drukke of rustige dag hebben gehad maakt ook niets uit. Vandaag de hele dag thuis geweest, even heen en weer naar alexandrium en dat was het.
Maar kan het wel eens proberen.

Wat we wel doen is haar 'waarschuwen' dat het bijna tijd is. We gaan nog even spelen B / als dit filmpje is afgelopen / enz, gaan we slapen!

S. heeft dit ook wel eens 's avonds en 's nachts. Ik haal haar dan vooral niet uit bed, want dan krijg ik haar er niet meer in (tenzij ze niet rustig wordt natuurlijk). Dan blijf ik dus naast haar bedje zitten tot ze slaapt. Tot nu toe werkt dit, bij mijn zoontje ook altijd zo gedaan.

Heel herkenbaar. Al gaat het bij Luuk overdag ook moeilijk. 'S avonds ging eigenlijk altijd prima. Ging zonder gezeur rond 19.30 slapen. Tijdens de warme weken was het naar bed gaan 1 groot drama. Echt niets hielp. Nu gaat het de ene keer goed en als het niet lukt sussen we hem in de kinderwagen in slaap en tillen we hem zo slapend over in bed. Ik weet het is niet de manier, maar anders krijgen we hem op sommige avonden echt niet in bed.

Twellie schreef:Drama zeg! Vervelend...

Wat ik persoonlijk sowieso niet zou doen, is weer naar beneden halen. Omdat keihard huilen dan 'beloond' wordt met wat extra aandacht en gezelligheid. Laten huilen lijkt me ook helemaal geen optie als ze zo verdrietig wordt (zielig zeg  ).

Misschien een aantal avonden bij haar bed blijven zitten, totdat ze in slaap vallen niet meer eng vindt?

Zo deden wij het ook.
Ik ging echt onder geen beding meer naar beneden. Ook al zaten we 3 uur boven, we bleven boven.

Ik werd er gillend gek van. Man heeft het overgenomen en die brengt haar sindsdien naar bed. Gelukkig gaat ze nu wel gewoon zelf slapen, maar het heeft wat tijd gekost...

Het bij luuk op de kamer blijven zitten werkt niet. Hij krijst dan net zo hard door tot dat hij er ookbijna  in stikt net zoals lejow zegt.

Hier precies het zelfde gehad met T. Smiddags prima en savonds drama.

We zijn toen twee dingen gaan doen:
- hem na 1,5u slaap wakker maken smiddags
- een heel vast strak ritueel aanhouden met naar bed gaan en dara niet vanaf wijken.

We deden eerst van alles, laten huilen, naar beneden halen, nog even wat drinken, er bij blijven. Niks werkte. Dus we besloten een vast iets aan te bieden, zodat hij weet wara hij aan toe is.
Nu doen we hem beneden wat drinken geven, vertellen dat we gaan slapen, naar boven toe. Pyama en luier aan, tandenpoetsen, boek lezen op ons bed, en dan in bed leggen. En er niet meer naartoe gaan/ eruit halen.

En na twee dagen ging het meteen beter! Het huilen werd steeds korter. En hield vanaf dag 2, na 10 min vanzelf op.
Nu 3 weken later huilt hij helemaal niet meer met naar bed gaan. En gaat meteen slapen.
Ook maken we hem nu smiddags niet meer wakker en slaapt hij dan ook gewoon goed.

Of het nu lag aan het moe-er zijn van zn korte middagslaap, het vaste ritueel of gewoon een fase die toevallig over was.
Het is igg na maanden over ! En hebben we weer wat aan onze avond.

Volgens mij hadden wij rond die leeftijd dat ook bij S. Het was echt een fase die 2 maanden heeft aangehouden. Wij waren al blij als hij om 22.00 sliep. Erg vermoeiend idd!

Herkenbaar met vlagen. Wij nemen soms L wel mee naar beneden, omdat hij dan even tot rust komt. Een half uur later brengen we hem opnieuw naar boven, en dan gaat het vaak een stuk beter.

Amber- schreef:Het bij luuk op de kamer blijven zitten werkt niet. Hij krijst dan net zo hard door tot dat hij er ookbijna  in stikt net zoals lejow zegt.

Hier dus ook niet.
Bij haar zitten naast het bedje, met haar zitten in de schommelstoel, met haar lopen door de kamer, met haar in ons bed. Soms is echt niets goed genoeg.

Soms is even een half uurtje spelen beneden nog voldoende, even wat drinken, soms nog een koekje of boterham en vaak gaat ze dan weer slapen.
Vanavond dus niet :(R is nu een stukje met haar aan het auto rijden.
Dat is op avonden als dit het enige wat wél werkt.

Helaas, ik herken het ook. Gelukkig gaat het inmiddels wel weer aardig, al gaat ze bijna nooit meteen zonder te mokken slapen. Maar een tijd terug was het inderdaad zoals je het omschrijft, dat deed ze hier ook. En niks werkte echt goed, zo frustrerend is dat hè?

Wat hier soms nog wel eens wilde helpen (maar ook echt niet altijd) is haar op bed leggen en daarna in de buurt blijven. Dus nog even opruimen boven, de was doen ofzo.. Dan hoorde ze me een beetje rommelen en ging dan soms makkelijker slapen. Ook heb ik wel bij haar bed gezeten tot ze sliep, soms werkte dat en andere keren ging ze juist kletsen. Eruit halen deed en doe ik alleen als ze echt compleet overstuur was, en dan bleef ik meestal wel boven, in haar eigen kamer of de mijne. Sterkte ermee, hopelijk is deze fase gauw voorbij!

-Ieniemienie- schreef:Hier precies het zelfde gehad met T. Smiddags prima en savonds drama.

We zijn toen twee dingen gaan doen:
- hem na 1,5u slaap wakker maken smiddags
- een heel vast strak ritueel aanhouden met naar bed gaan en dara niet vanaf wijken.

We deden eerst van alles, laten huilen, naar beneden halen, nog even wat drinken, er bij blijven. Niks werkte. Dus we besloten een vast iets aan te bieden, zodat hij weet wara hij aan toe is.
Nu doen we hem beneden wat drinken geven, vertellen dat we gaan slapen, naar boven toe. Pyama en luier aan, tandenpoetsen, boek lezen op ons bed, en dan in bed leggen. En er niet meer naartoe gaan/ eruit halen.

En na twee dagen ging het meteen beter! Het huilen werd steeds korter. En hield vanaf dag 2, na 10 min vanzelf op.
Nu 3 weken later huilt hij helemaal niet meer met naar bed gaan. En gaat meteen slapen.
Ook maken we hem nu smiddags niet meer wakker en slaapt hij dan ook gewoon goed.

Of het nu lag aan het moe-er zijn van zn korte middagslaap, het vaste ritueel of gewoon een fase die toevallig over was.
Het is igg na maanden over ! En hebben we weer wat aan onze avond.

 Doen we hier ook al. Vertel wat we gaan doen, dan doen we alles het zelfde, met of zonder douchen.
 Tandjes poetsen, kleren uit, schone luier aan, slaapzak aan, verhaaltje voorlezen, in bed, kus en weglopen.
Je merkt het al als je haar neerlegt, als ze gaat tegen stribbelen en gaat staan is het feest. Als ze een beetje moppert valt ze uiteindelijk wel in slaap, en als ze gewoon gelijk stil is, is er helemaal niets aan de hand.

Ze ging voorheen altijd rond 19/19.30 naar bed. Nu is t al 21/21.30 eer ze eens slaapt..
Ik hoop echt op een beruchte fase..
Er komen ook kiezen door trouwens

Lejow schreef:

Amber- schreef:Het bij luuk op de kamer blijven zitten werkt niet. Hij krijst dan net zo hard door tot dat hij er ookbijna  in stikt net zoals lejow zegt.

Hier dus ook niet.
Bij haar zitten naast het bedje, met haar zitten in de schommelstoel, met haar lopen door de kamer, met haar in ons bed. Soms is echt niets goed genoeg.

Soms is even een half uurtje spelen beneden nog voldoende, even wat drinken, soms nog een koekje of boterham en vaak gaat ze dan weer slapen.
Vanavond dus niet :(R is nu een stukje met haar aan het auto rijden.
Dat is op avonden als dit het enige wat wél werkt.

Inderdaad bij ons precies zo. Met de auto rond rijden hebben wij ook weleens gedaan. Op dit moment helpt gelukkig de kinderwagen altijd goed als het echt niet gaat. Hij valt daar redelijk snel in in slaap en leggen hem dan  zo over in bed.

Dat rommelen, ook al geprobeerd.. Maakt ook geen verschil.
Man het is inderdaad zooo vermoeiend, en frustrerend gewoon!

Heb ook het idee dat mijn trukendoos zo langzamerhand leeg is

Amber- schreef:

Lejow schreef:

Amber- schreef:Het bij luuk op de kamer blijven zitten werkt niet. Hij krijst dan net zo hard door tot dat hij er ookbijna  in stikt net zoals lejow zegt.

Hier dus ook niet.
Bij haar zitten naast het bedje, met haar zitten in de schommelstoel, met haar lopen door de kamer, met haar in ons bed. Soms is echt niets goed genoeg.

Soms is even een half uurtje spelen beneden nog voldoende, even wat drinken, soms nog een koekje of boterham en vaak gaat ze dan weer slapen.
Vanavond dus niet :(R is nu een stukje met haar aan het auto rijden.
Dat is op avonden als dit het enige wat wél werkt.

Inderdaad bij ons precies zo. Met de auto rond rijden hebben wij ook weleens gedaan. Op dit moment helpt gelukkig de kinderwagen altijd goed als het echt niet gaat. Hij valt daar redelijk snel in in slaap en leggen hem dan  zo over in bed.

 Alleen er in liggen en wiebelen? Of echt wandelen?

Herkenbaar!

Mijn dochter heeft dit ook gehad, begon rond 1,5 jaar en duurde maanden! Wat wij deden en het enige was dat hielp op haar kamer blijven tot ze sliep. Soms zaten we er wel 1,5 uur. Mijn dochter vond haar ledikant s avonds vreselijk. Wat hier uiteindelijk heeft geholpen is de overgang naar een peuterbed. Nu lezen we een verhaaltje voor, kus en kunnen dan zo weg. Soms komt ze nog uit bed maar geen urenlange huilbuien meer.

Verder mag ik echt niet klagen, want als ze eenmaal slaapt maakt ze 9,5 vd 10 keer perfecte nachten.
Maar pfff, je hebt gewoon niets meer aan je avond zo, want ik ga zelf ook rond 22/22.30 slapen

Lejow schreef:

Amber- schreef:

Lejow schreef:

Amber- schreef:Het bij luuk op de kamer blijven zitten werkt niet. Hij krijst dan net zo hard door tot dat hij er ookbijna  in stikt net zoals lejow zegt.

Hier dus ook niet.
Bij haar zitten naast het bedje, met haar zitten in de schommelstoel, met haar lopen door de kamer, met haar in ons bed. Soms is echt niets goed genoeg.

Soms is even een half uurtje spelen beneden nog voldoende, even wat drinken, soms nog een koekje of boterham en vaak gaat ze dan weer slapen.
Vanavond dus niet :(R is nu een stukje met haar aan het auto rijden.
Dat is op avonden als dit het enige wat wél werkt.

Inderdaad bij ons precies zo. Met de auto rond rijden hebben wij ook weleens gedaan. Op dit moment helpt gelukkig de kinderwagen altijd goed als het echt niet gaat. Hij valt daar redelijk snel in in slaap en leggen hem dan  zo over in bed.

 Alleen er in liggen en wiebelen? Of echt wandelen?

Wandelen door de woonkamer haha. Tot hij in slaap gevallen is. Dan laat ik hem vaak nog even liggen tot hij echt diep slaapt en dan til ik hem zo slapend naar boven.

Dat is misschien ook nog een optie!
Ze is in slaap gevallen in de auto en kon haar zo overtillen pffff..
Ben zelf ook kapot!

Wel fijn dat het 'herkenbaar' is!
Wanneer ging ze over naar het peuterbedje Nana?
Ik denk dat als we het nu zouden doen, ze er regelmatig uit zou kletteren..

Mijn dochter had echt een hekel aan het ledikant. Ze heeft een hele tijd met een eenpersoonsmatras op de grond gelegen. Dat werkte perfect. Man lag er naast tot ze sliep en ze sliep toen opeens stukken beter. Volgens mij hebben we dat vanaf 1,5 gedaan.

Lejow schreef:Wanneer ging ze over naar het peuterbedje Nana?
Ik denk dat als we het nu zouden doen, ze er regelmatig uit zou kletteren..

 Uiteindelijk was ze bijna 2 jaar. We hebben eerst een uitvalhekje van Ikea op haar bed bevestigd tegen het uit bed vallen.

Lejow schreef:Dat is misschien ook nog een optie!
Ze is in slaap gevallen in de auto en kon haar zo overtillen pffff..
Ben zelf ook kapot!

Wel fijn dat het 'herkenbaar' is!
Wanneer ging ze over naar het peuterbedje Nana?
Ik denk dat als we het nu zouden doen, ze er regelmatig uit zou kletteren..

Fijn dat ze in bed ligt. Het is inderdaad echt slopend!