Een vrouwenhuis als man

Wij hebben een mix van de stijl die jij laat zien en een landelijke stijl. Mijn vriend vindt het allemaal prima (het past ook echt bij ons huis; authentieke jaren '30 woning). Hij loopt zelfs achter een Bugaboo met Pip-stof . Maakt hem allemaal geen reet uit.

Ik denk dat mijn vriend het niet op prijs zou stellen als alles hier pip zou zijn, maar ik denk dat wij verder best een vrouwelijk huis hebben. Ik voel me totaal niet thuis in een superstrak- hoogglans wit, leren banken, geen prullaria- huis, heb dan echt het gevoel dat je daar ook altijd netjes rechtop op de bank moet gaan zitten. Mijn vriend vind het zoals het nu is nog prima, zodra hij dat niet meer vind zal hij het wel zeggen.

Ons huis is een tikkie die kant op ingericht: brocante landelijk, maar mijn man vindt het ook mooi hoor. Ik ben wel degene die het voortouw neemt, maar hij denkt wel vaak mee. Vindt het allemaal dikke prima. 

Het maakt hem ook allemaal niet zoveel uit eigenlijk. Als het er maar gezellig uit ziet.

Oh ja, wij slapen trouwens ook onder een Pip dekbed . Hij zegt: als ik het zelf moest uitkiezen, had ik het niet gedaan. Maar ach, ik vind het wel grappig en ik heb 's nachts toch mijn ogen dicht.

De basis had mijn man wel een mening over, maar het is toch in de loop van de maanden wel redelijk vervrouwelijkt als ik erover nadenk. Daar heb ik nog niks over gehoord, volgens mij vindt ie het allemaal wel best.

Ik ben ook wel echt van de styling in huis. Ik kom wel eens bij mijn zwager en schoonzus en die hebben overal van die cheap ass spaanplaten kasten (van de Leen Bakker enzo zeg maar). Van dat nepgrenen. En geen versiering op tafel ofzo. Een beetje oude meuk. Ik kan me zó niet voorstellen dat je dan lekker woont. Ik bedoel, een huis moet toch gezellig zijn? Ik zou dat echt nooit willen. Ik koop liever een oude grenen houten kast van marktplaats of de kringloop om die op te knappen, dan dat ik goedkope cheap ass grenen spaanplaten kasten haal. Vreselijk.

Oh ik gruwel ook van dat soort kasten, Luce. En helemaal wanneer het echt één set is. Het enige nadeel vind ik dat ons huis toch nog steeds wel erg 'Ikea' is. Maar dat komt ook wel goed, ooit.
Overigens ben ik nooit zo geweest van de standaard vaasjes en bakken met stenen en takken en zo er in. Dat vind ik niet persé vrouwelijk maar gewoon dertien in dozijn. Mijn huis is absoluut een troep, en staat ook vol troepjes, maar dan wel van rare persoonlijke dingen. Een ander zou dat weer niks vinden overigens.

Dit soort kasten enzo, zo lelijk... http://www.leenbakker.nl/nl/assortiment/linnenkasten/12401564/opzetkast_varia_3-deurs

Als een man het ook leuk/prima vindt, dan vind ik het allemaal prima. Maar het zou niet mijn type man zijn. Ik hou zelf niet van dat soort dingen en ik geloof ook dat ik liever een mannelijk huis heb dan een vrouwelijk huis. Ik vind het bij anderen wel mooi om te zien, maar ik zou me daar nooit thuis kunnen voelen. Vind het nu al vreemd staan dat ik een roze kussentje in mijn zwarte stoel heb.  

Wij hebben een redelijk vrouwelijk huis: Pip-servies, bloemenkussentjes, brocante, ronde vormen, landelijke stijl. Mijn vriend vindt dit prima,het kan hem niets schelen, de enige eis die hij aan spullen stelt is dat het praktisch en functioneel is. Toen ik gordijnen voor ons nieuwe huis ging uitzoeken zei hij wel:"Geen bloemetjesgordijnen hoor!" maar dat was ik ook niet van plan want ik wil de basis gewoon neutraal houden en alleen in de accessoires met kleur en bloemetjes werken. 
Brocante vindt mijn vriend vaak wel mooi, zolang het er niet al te aftands uitziet tenminste. Ik heb een grote brocantekast gekocht voor ons nieuwe huis, mijn vriend zag hem pas toen we hem gingen halen (als hij he tniks had gevonden hadden we het niet gedaan trouwens) maar hij zei meteen:"Mooie kast!". Hij zag dat hij groot was met veel bergruimte, dat was voor hem belangrijk.

Mijn man houdt daar ook niet zo van, en daar houd ik ook wel rekening mee. Roze of pip behang zullen er dan ook niet zo snel in komen hier. Vaak vinden we vrij snel dingen die we allebei mooi vinden, een combinatie van beide smaken.

Ik vind Riviera Maison wel echt een andere gradatie dan Pip hoor.
Pip behang zou ik bv al nooit willen, behalve op evt kinderkamer. Riviera Maison zie ik gewoon als landelijk. Vinden wij beiden erg mooi.

Sam schreef:Ik vind Riviera Maison wel echt een andere gradatie dan Pip hoor.
Pip behang zou ik bv al nooit willen, behalve op evt kinderkamer. Riviera Maison zie ik gewoon als landelijk. Vinden wij beiden erg mooi.

Ja t is niet heel erg goed te vergelijken natuurlijk, maar je moet toch íets van beeldende voorbeelden geven Ik vind het beide erg vrouwelijk, overigens.

Het lijkt me erger voor een vrouw om in een mannen interieur te wonen dan andersom. Ik denk dat vrouwen veel meer waarde hechten aan een (in hun ogen) mooi en gezellig interieur dan een man.
Ik zou t echt vreselijk vinden om leren banken en mannelijke kleuren in mijn huis te hebben.

Bacio schreef:Het lijkt me erger voor een vrouw om in een mannen interieur te wonen dan andersom. Ik denk dat vrouwen veel meer waarde hechten aan een (in hun ogen) mooi en gezellig interieur dan een man.
Ik zou t echt vreselijk vinden om leren banken en mannelijke kleuren in mijn huis te hebben.

Voor mannen wie het niet zoveel uitmaakt, lijkt me dat prima ja. Tot het moment dat het je als man wél kan schelen en je gewoon een eigen smaak hebt. Dan is het toch niet zo dat de smaak van de vrouw ineens maar hoger moet staan omdat mannen makkelijker in een vrouwenhuis wonen? Dat vind ik een beetje onzin.

Hoe zou je dat dan oplossen? Dat is namelijk het geval van mijn vriend. Hij heeft absoluut smaak en een eigen stijl en weet dondersgoed wat ie wel en niet mooi vind. En ik ook. Alleen matcht het niet altijd. Ik vind dan dus niet dat het ene het andere moet overtreffen, je moet dan gewoon zoeken naar compromissen en een stijl waarin je het samen eens bent.

Dat snap ik Marin, maar ik denk dat vrouwen er meer waarde aan hechten dan mannen. Ik zeg dus niet dat mannen er geen waarde aan hechten.

Als een man van leren banken zou houden, zou ik voorstellen een strakke stoffen bank uit te kiezen. Ik vind leren banken heel sfeer bepalend. Ook zou ik een kleur pallet samenstellen waar zijn kleuren in zitten, maar toch warm kunnen zijn door bepaalde kleuren toe te voegen of bepaalden tinten te nemen.

Ik kwam in een mannenhuis te wonen en gaandeweg hebben we het naar onze smaak aangekleed! Gewoon meubels die we beide mooi vonden, niet perse mannelijk of vrouwelijk. De inrichting is verder mijn pakkie an geweest, al geeft hij wel zijn mening erover haha en als hij iets écht niet mooi vindt, komt het er ook niet. Gelukkig vindt hij delfts blauw mooi en kwam hij zelf met oranje en vind ik dat weer leuk :)En dat ik dat dan koop met kussentjes, kaarsen, etc. vindt hij niet zo'n probleem eigenlijk! Ik wilde graag blond servies, sowieso het blauwe, vind de andere zelf ook te vrouwelijk, en die vindt hij wel leuk. Alleen zou hij het nooit gekozen hebben, dat niet.

Als mijn vriend het echt te vrouwelijk zou vinden, dan zou ik wel concessies doen. Liefst houd ik dan wel een landelijk interieur, maar dan wat stoerder. Dat zou voor mij geen probleem zijn. Er staat hier nu wel een bestuurbare helikopter, omdat mijn vriend die mooi vind. Ik vind hem niet mooi, niet voor het interieur iig, maar ik zeg er niks van want hij woont hier ook en hij is op dat gebied al zo makkelijk dat ik op dat ene ding dan ook niet dwars wil liggen.

Pippa schreef: en als hij iets écht niet mooi vindt, komt het er ook niet.

Bedoel je daar mee dat je dan ook echt eerst alles overlegt voordat je het koopt? Of breng je het dan terug? Hahaha

Bacio, ja zo'n leren bank is nogal bepalend inderdaad. Hebben wij ook en vind ik ook niet mooi (maar die was er eerder dan ik). Volgende bank zou ik liever stoffen willen, maar dan wel strak model inderdaad.

Wij hebben trouwens alles vrij landelijk, maar wel super strakke keuken en walnut kleur leren banken. Het is een mix dus.
Mochten we ooit onze droomboerderij kunnen kopen, dan wordt dat echt een landelijk huis.

Ik realiseerde me laatst juist dat we qua stijlen echt een beetje naar elkaar toe waren gegroeid en dat ik nu ik dus weer alleen aan mezelf hoef te denken ik toch wel dingen anders zou willen. Heb er nog een blog over geschreven laatst, dat ik me nu dan maar verheug op de gekleurde kussens op de bank. 
Ik houd wel van landelijk een beetje, maar ook van robuust en kleurrijk. A. was meer van de schemerlampjes en vooral veel donker spul, ik vind wit houtwerk ook wel erg mooi. Ik denk dat ik niet een heel erg vrouwelijke smaak heb, roze komt er bij niet in en tierelantijntjes ook niet eigenlijk.

Ja die blog had ik gelezen Pompoen, vond het mooi omschreven hoe je je dat realiseerde!

Ik woon dan wel zelf niet samen ( Ik heb mijn studentenkamer dan ook lekker vrouwelijk ingericht  ) maar zie bij mijn ouders dat een man wel degelijk van een 'vrouwenhuis' kan houden. Mijn ouders zijn samen veel bezig met hoe ze hun huis inrichten, we hebben nu bloemetjesbehang en bloemetjesgordijnen omdat ze erg houden van de Engelse stijl. Je zou denken dat een man dit niet mooi vind maar mijn vader vind het juist heel gezellig staan en had een even grote stem in het uitzoeken van behang/stofjes als mijn moeder.
Nu klinkt mijn vader echt als een oud wijf, maar dat is hij helemaal niet haha :p

Marin schreef:

Pippa schreef: en als hij iets écht niet mooi vindt, komt het er ook niet.

Bedoel je daar mee dat je dan ook echt eerst alles overlegt voordat je het koopt? Of breng je het dan terug? Hahaha

Haha nee, ik ken zijn smaak inmiddels, dus weet wat ik wel en niet kan kopen & grote uitgaven overleggen we sowieso en kopen we samen. Maar inrichtings dingen koop ik gewoon en zet ik neer, soms ziet hij het, soms niet.

We hebben overigens op 2 dingen na alles nieuw gekocht in de woonkamer en dat zijn, jawel, de LEREN, banken. Onze kat heeft er een haal in gemaakt, en ze zijn lelijk. Hopelijk hebben we snel iets gevonden wat we beide mooi vinden (het wordt sowieso stof  )