bedtijd perrikelen

Oh af en toe moet ik echt tot 10 tellen. N en J zijn zo enorm aan het stieren als ze naar bed moeten! Ze doen ook precies de dingen waar ik wel op moet reageren. Schreeuwen (T wordt hier wakker van) loeihard tegen hun bed trappen bijvoorbeeld. J gaat er ook steeds uit (heeft N nooit gedaan), wc papier pakken, naar N lopen om 'iets te vertellen', dan moeten ze allebei weer zooooo nodig plassen en hebben hun luiers alweer af. Ik word er echt doodmoe en chagrijnig van.

Het eind van de dag ben ik ook gewoon moe en kijk ook wel een beetje naar een rustige avond uit. Soms wil ik ook gewoon op tijd naar bed. Hiervoor heb ik dus echt weinig geduld...
 
Herkenbaar? En hoe pak ik dit nu aan?

edit: en 100x mama roepen om elke wissewasje   **zoals nu**

Haakje op de deur? Zodat de deur wel op een kiertje staat maar ze niet bij elkaar kunnen kijken of wc papier kunnen pakken?

Kun je ze niet om de beurt naar bed brengen? Dat werkt hier soms beter dan tegelijk.

Hier hebben ze ook een fase gehad dat de jongste steeds naar de oudste ging. Daar ben ik heel fel op geweest want ik had geen zin ze elke avond bij elkaar vandaan te moeten plukken.

ik vind dat een beetje een eng idee om de deur op een haakje te doen, alsof ik ze opsluit ofzo... meer mijn eigen gevoel denk ik.

Apart naar bed brengen is denk ik wel een goede, de jongste is hier ook degene die eruit gaat en de oudste wakker houdt idd.

Is je man s avonds ook thuis? Wij doen altijd s avonds de taken als volgt verdelen. Één ruimt afwasmachine in en ruimt beneden op, ander zet twee kids in bad. Na 10 minuutjes halen we allebei één kind uit bad die we op zijn eigen kamer aankleden, verhaaltje voorlezen en in bed leggen.

Maar als je een haakje hebt waarbij de deur nog gewoon op een kier staat?

Dan zou ik inderdaad proberen de oudste pas in bed te leggen als je zeker weet dat de jongste slaapt. Ze zal er wel even aan moeten wennen dat haar broer iets later naar bed mag, maar als ze eenmaal in dat ritme zitten, zijn de problemen waarschijnlijk wel grotendeels opgelost.

Hier maar 1 kindje, maar die weet in haar eentje de gemoederen ook regelmatig bezig te houden. Gelukkig zit er een traphekje voor haar deur. De deur staat gewoon open, maar dan kan ze niet de hele bovenverdieping overhoop halen wanneer ze dat in haar hoofd krijgt. Verder komen regelmatig alle smoesjes voorbij, van dorst tot plassen, van lamp aan/uit tot knuffels die recht moeten zitten voordat ze gaat slapen, luier uitdoen, dekbed dat ze niet goed vindt liggen... Zucht   Gelukkig is dit niet elke avond, maar als het zo uitkomt kan ze er echt wat van.

herkenbare taferelen dus  het lijkt nu stil boven *klopt af* dus ik duik er zo ook in!

Mijn man is er idd ook en we doen het ook wel samen, maar als ze niet luisteren dan luisteren ze niet, of ik nu alleen ben of we met z'n 2en zijn!

Ik breng vaak eerst de jongste naar bed en als die slaapt, gaat de oudste. Als ze in bad gaan, zitten ze er samen in en haal ik de jongste eruit en blijft de oudste nog even zitten.

Ook hier is dat heel herkenbaar. De laatste tijd gaat het wat beter gelukkig. Daarben i k echt heel blij mee want. ik zat om de week alle avonden alleen met die ellende en dan was ik ook echt tot een uurof22.00 met ze bezig

Mijn oudste is met vlagen ook heel erg daarin: de knuffels praten zo hard dat ze niet kan slapen, er zit een spin op haar kamer: of ik even overal wil zoeken van onderin de sokkenla tot bovenop de kast, ze heeft haar ligspier verstuikt dus ze kan niet gaan slapen enzovoorts.

Ik doe er zo min mogelijk op uit en we hebben een babyfoon met terugspreekfunctie, dus meestal houden we dan even een gesprekje over de babyfoon heen. Dat scheelt in elk geval weer helemaal naar de kamer lopen, dat vind ik ook het irritantste eraan.

Verder heb ik nu gezegd dat ze wat mij betreft tot uren na bedtijd mag blijven spelen, maar dat ze dan de volgende dag gewoon moe zal zijn en dat ze daar vooral zelf last van zal hebben. En dat ze maar moet zien wat ze op haar kamer uitspookt, maar dat ze ECHT niet van haar kamer af mag komen.