Slecht adoptieproces.

https://www.youtube.com/watch?v=lQo54eNHyRE

Toevallig kwam ik dit filmpje tegen en ik erger me aan de manier hoe dit meisje haar familie ontmoet. Omdat ik zelf geadopteerd ben weet ik hoe het is en dat dit niet de goede manier is.
Dit meisje wordt aan haar ouders overhandigd op een manier zoals bij ons als we weer thuis komen op de luchthaven. Die drukte en ook nog eens zo'n camera op haar snufferd maakt het er niet beter op. Dit meisje spreekt haar moedertaal, komt met een vreemde vrouw naar een vreemd land waar ze op wordt gepakt door totaal vreemden.

 Vervolgens vanaf 7.00 minuten in het filmpje staat the whole fucking family haar op te wachten alsof ze de paparazzi zijn, dat is helemaal niet goed voor zo'n kind! Iedereen zit aan haar, dat meisje is duidelijk bang en wordt compleet overrompeld. Ik vind sowieso dat ze in Amerika het op een vreemde manier doen, alsof die kinderen een product zijn die je naast je dagelijkse boodschappen ook maar even mee neemt. Tuurlijk geven ze om hun kinderen, ze zullen het beste met hun voor hebben, maar deze manier is niet oke. Zo'n kind raakt dan in paniek en het is al moeilijk zat in zijn/haar geval zeker als ze hun moedertaal al spreken.

Mijn ouders mochten helemaal naar de gate toe waar het vliegtuig aankwam, maar daarna werden ze netjes in een ruimte opgewacht totdat ik kwam. Gewoon rustig, geen anderen, geen geschreeuw, geen camera's alsof je  een beroemdheid bent, nee gewoon zoals het hoort.

Een kennis van mij heeft ook een kind geadopteerd en op het aankomstkaartje (soort van geboortekaartje eigenlijk) stond dat ze het rustig aan gingen doen en dat ze niet willen dat iedereen ineens langs kwam. Ook stond erbij dat hun kind moet gaan wennen en dus het kindje aanraken was ook uit den boze. Ik vind dat heel redelijk en logisch ook.

Dat je in zoiets moois zoiets negatiefs kan zien.

Dat is niet negatief, dat is gewoon zoals ik het zie. Zo'n kind moet rustig behandeld worden en niet door Jan en alleman overdonderd worden, dat is niet goed.

Ik kan het filmpje nu niet zien maar als mijn broer en zijn vrouw hun kindje(s) op gaan halen is iedereen welkom op schiphol om ze op te halen en daarna gaan ze een paar maanden in alle rust wennen met zijn allen en alleen bezoek op hun verzoek. Zo is het hun ook geadviseerd omdat iedereen het kindje toch graag wil zien en zo heeft iedereen de mogelijkheid om hem/haar te zien en daarna hebben ze alle rust. Overigens zijn ze in het land van herkomst al minimaal 5 weken samen geweest en hebben ze in die tijd ook al de volledige zorg op zich.

Toch is het gewoon beter voor zulke kinderen om niet ineens zoveel mensen te zien. Dat jouw broer een aantal weken daar is geweest maakt het wel anders en dat is ook goed. Waar komen zijn kids vandaan? Wat was hun reden mbt adoptie?

Dat iedereen het kind wil zien dat snap ik, maar niet zoveel tegelijk dat is niet goed voor dat kindje. Gewoon thuis, in zijn/haar eigen omgeving en dan af en toe iemand die langs komt, dus niet tig mensen elke dag!

Vind jij dat of is dat ook theoretisch onderbouwt?

Paper Crown schreef:Dat je in zoiets moois zoiets negatiefs kan zien.

 Nou zeg dat, wat een prachtig filmpje, wat een prachtig gezin.
Wat fijn dat zij, naast de liefde voor hun eigen 6 kinderen, nog liefde over hebben voor haar.

Ik werd gewoon emotioneel van het filmpje..

Het wordt hun geadviseerd door professionals en ervaringsdeskundigen dus ik neem aan dat het wel het juiste is. Kan maar zo zijn dat ik het kindje daarna een paar maanden niet zie als het daar nog niet aan toe is. Mijn schoonzus kan geen kinderen krijgen. De kindjes gaan uit Ethiopië komen  

Ik werd ook emotioneel van het filmpje, maar niet alleen omdat het zo'n mooie liefdevolle familie was hoor, maar ook omdat dat meisje zich helemaal stil houd en alles ondergaat. Moet je je voorstellen, zo klein en dan word je op een vliegveld in de armen geduwd van een vreemde vrouw en een dag later komt de hele familie je kussen en knuffelen, allemaal mensen die je niet kent en dan klem je je maar vast aan die ene vrouw die je net een dagje langer kent, want dat is allicht veiliger dan de rest. 

Nee sorry, hoe goed bedoeld het ook is, ik ben het wel met CBL eens dat dit niet helemaal de schoonheidsprijs verdiend. Niet dat de familie het nou per definitie zo verkeerd aanpakt, maar het is gewoon zo ontzettend overweldigend voor zo'n klein meisje, ik denk wel dat dat wat minder had gekund en dat dat wellicht beter was geweest. 

Ik moet zeggen dat ik me ook een beetje erger aan de houding: "wij zijn zo groots en liefdevol, wij gaan iets heel goeds doen en dit meisje zal voor altijd enorm veel van ons houden en dankbaar moeten zijn". Maar goed, het is ook wel een heel erg Amerikaans gezin volgens mij en daarin zijn dat soort dingen ook wel wat gewoner.

Steep schreef:Vind jij dat of is dat ook theoretisch onderbouwt?

 Dat is natuurlijk onderzocht gezien de voorbeelden van mij zelf en een kennis die een kind heeft geadopteerd.

Ik ben het ook eens met CBL. Dat kind wordt gewoon op de luchthaven ineens in de armen van d'r nieuwe ouders geduwd. Dat had toch beter even op een iets rustigere en persoonlijke manier gekund?

Idd zoals bij mij. Op deze manier lijkt het wel alsof het gezin een hondje krijgt wat voor een hond ook veels te druk kan zijn overigens.
Nu zie je duidelijk aan haar koppie dat ze schrikt, er niks van snapt ed. Rare Amerikanen ook vaak!
Ik zag op tv ooit iets mbt adoptie in Amerika. Het was gewoon een fair, alsof het een braderie was. Toen vertelde een vrouw die al rennend naar   een groepje mensen ging dat er een leuk jongetje beschikbaar was dus zegt ze tegen die groep letterlijk ''er is een leuk jongetje, maar jullie moeten snel zijn anders is hij weg  ''. Dit heb ik serieus gezien!

Alsof het de laatste magnetron is die in de aanbieding is....................WTF!

Ik heb eens een adoptie-aankomst live meegemaakt, wij zaten toen op Schiphol op het terras van de Starbucks. Volgens mij hadden de adoptieouders kindje zelf opgehaald in het buitenland en bij de aankomsthal stond familie te wachten. Prachtig om te zien, het jochie vond alle aandacht geweldig. Maar hij was ook al ruim een jaar, misschien zelfs al twee.

Dan nog vind ik dat ouders het rustig aan moeten doen en juist bij een wat oudere leeftijd kan het een schock zijn. Niet oke dus!

Het kind vond alles op dat moment geweldig zoals je kon lezen.

Ik snap dat je er zo over denkt, maar ik ervaar het niet zo. De ene familie reageert anders dan de andere, als deze ouders zelf een kind hadden gebaard en in het ziekenhuis waren bevallen, had deze familie daar waarschijnlijk ook binnen een mum van tijd gestaan.
Het gaat hier nu wel om een ouder kind, dat inderdaad geïntimideerd kan raken van al die plotselinge aandacht, maar ik zou dan hopen dat ze zich later zal herinneren hoeveel mensen haar kwamen begroeten en haar welkom heette, en het niet zal ervaren als een trauma. 
En als dat kind dat oploopt, dan is het denk ik niet zozeer van het moment dat ze liefdevol en met goede bedoelingen wordt opgewacht, maar het moment dat ze is afgestaan. Als ze deze ontmoeting zal kunnen herinneren, dan zal ze ook waarschijnlijk meer dingen kunnen herinneren die veel vervelender waren.

Dus nogmaals, ik snap je reactie maar ik vind het ook makkelijk gezegd van 'je moet het rustig aan doen'. Ik snap heel goed dat mensen enthousiast zijn en dit mooie moment willen mee beleven met hun geliefde.

Maple schreef:Het kind vond alles op dat moment geweldig zoals je kon lezen.

 Ja maar het is dus altijd gokken hoe zo kind reageert he en dat is niet  goed voor het kind.

Capt'n Zero schreef:Ik snap dat je er zo over denkt, maar ik ervaar het niet zo. De ene familie reageert anders dan de andere, als deze ouders zelf een kind hadden gebaard en in het ziekenhuis waren bevallen, had deze familie daar waarschijnlijk ook binnen een mum van tijd gestaan.
Het gaat hier nu wel om een ouder kind, dat inderdaad geïntimideerd kan raken van al die plotselinge aandacht, maar ik zou dan hopen dat ze zich later zal herinneren hoeveel mensen haar kwamen begroeten en haar welkom heette, en het niet zal ervaren als een trauma. 
En als dat kind dat oploopt, dan is het denk ik niet zozeer van het moment dat ze liefdevol en met goede bedoelingen wordt opgewacht, maar het moment dat ze is afgestaan. Als ze deze ontmoeting zal kunnen herinneren, dan zal ze ook waarschijnlijk meer dingen kunnen herinneren die veel vervelender waren.

Dus nogmaals, ik snap je reactie maar ik vind het ook makkelijk gezegd van 'je moet het rustig aan doen'. Ik snap heel goed dat mensen enthousiast zijn en dit mooie moment willen mee beleven met hun geliefde.

 Logisch dat iedereen enthousiast is, maar men moet respecteren dat dat kindje rust nodig heeft en dat het eigenlijk niet oke is die drukte in een keer. Waarom die haast ook? Ze zien het kindje heus wel een keer.

Natuurlijk is rust het beste, maar hallo, ze stonden hen alleen op te wachten op Schiphol. Na een halfuurtje zijn ze misschien nog voor ene uurtje samen naar huis gegaan en daarna is ieder z'n eigen weg gegaan. Dan heb je het hooguit over twee uurtjes. Ik denk haast niet dat ze er nog twee weken centerparcs eraan vastgeplakt hebben met z'n allen.

Caribbeanlover schreef:

Capt'n Zero schreef:Ik snap dat je er zo over denkt, maar ik ervaar het niet zo. De ene familie reageert anders dan de andere, als deze ouders zelf een kind hadden gebaard en in het ziekenhuis waren bevallen, had deze familie daar waarschijnlijk ook binnen een mum van tijd gestaan.
Het gaat hier nu wel om een ouder kind, dat inderdaad geïntimideerd kan raken van al die plotselinge aandacht, maar ik zou dan hopen dat ze zich later zal herinneren hoeveel mensen haar kwamen begroeten en haar welkom heette, en het niet zal ervaren als een trauma. 
En als dat kind dat oploopt, dan is het denk ik niet zozeer van het moment dat ze liefdevol en met goede bedoelingen wordt opgewacht, maar het moment dat ze is afgestaan. Als ze deze ontmoeting zal kunnen herinneren, dan zal ze ook waarschijnlijk meer dingen kunnen herinneren die veel vervelender waren.

Dus nogmaals, ik snap je reactie maar ik vind het ook makkelijk gezegd van 'je moet het rustig aan doen'. Ik snap heel goed dat mensen enthousiast zijn en dit mooie moment willen mee beleven met hun geliefde.

 Logisch dat iedereen enthousiast is, maar men moet respecteren dat dat kindje rust nodig heeft en dat het eigenlijk niet oke is die drukte in een keer. Waarom die haast ook? Ze zien het kindje heus wel een keer.

Maar zoveel mensen vind ik het eerlijk gezegd niet. De eerste keer zijn het alleen de ouders en de tweede keer haar broers en zusjes en een opa/oma en misschien een paar ooms en tantes.
Als de ouders hebben gezegd/gevraagd of ze hen wilde komen halen, dan kun je natuurlijk wel zeggen 'ze moeten respecteren dat' , maar ik heb niet het idee dat iemand zich daar heeft opgedrongen.
Ik snap dat het jouw visie is dat het beter is voor het kind om die drukte niet te hebben, en ik ben het hier deels met je eens omdat het om een ouder kind gaat, maar was ze een baby geweest dan was het geen probleem. 
Ik vind dat je er van uit mag gaan dat de ouders weten wat het kind nodig heeft, en ik zie dat het kind aan het einde van het filmpje blij lacht, dus denk ik niet dat  het een trauma heeft opgelopen. Handig is anders, maar ik begrijp heel goed dat iedereen dat kindje graag komt ophalen.

Maple schreef:Natuurlijk is rust het beste, maar hallo, ze stonden hen alleen op te wachten op Schiphol. Na een halfuurtje zijn ze misschien nog voor ene uurtje samen naar huis gegaan en daarna is ieder z'n eigen weg gegaan. Dan heb je het hooguit over twee uurtjes. Ik denk haast niet dat ze er nog twee weken centerparcs eraan vastgeplakt hebben met z'n allen.

 Nou rust had dat kindje niet toen ze aankwam dus ik vind het raar dat jij over rust spreekt.

Capt'n Zero schreef:

Caribbeanlover schreef:

Capt'n Zero schreef:Ik snap dat je er zo over denkt, maar ik ervaar het niet zo. De ene familie reageert anders dan de andere, als deze ouders zelf een kind hadden gebaard en in het ziekenhuis waren bevallen, had deze familie daar waarschijnlijk ook binnen een mum van tijd gestaan.
Het gaat hier nu wel om een ouder kind, dat inderdaad geïntimideerd kan raken van al die plotselinge aandacht, maar ik zou dan hopen dat ze zich later zal herinneren hoeveel mensen haar kwamen begroeten en haar welkom heette, en het niet zal ervaren als een trauma. 
En als dat kind dat oploopt, dan is het denk ik niet zozeer van het moment dat ze liefdevol en met goede bedoelingen wordt opgewacht, maar het moment dat ze is afgestaan. Als ze deze ontmoeting zal kunnen herinneren, dan zal ze ook waarschijnlijk meer dingen kunnen herinneren die veel vervelender waren.

Dus nogmaals, ik snap je reactie maar ik vind het ook makkelijk gezegd van 'je moet het rustig aan doen'. Ik snap heel goed dat mensen enthousiast zijn en dit mooie moment willen mee beleven met hun geliefde.

 Logisch dat iedereen enthousiast is, maar men moet respecteren dat dat kindje rust nodig heeft en dat het eigenlijk niet oke is die drukte in een keer. Waarom die haast ook? Ze zien het kindje heus wel een keer.

Maar zoveel mensen vind ik het eerlijk gezegd niet. De eerste keer zijn het alleen de ouders en de tweede keer haar broers en zusjes en een opa/oma en misschien een paar ooms en tantes.
Als de ouders hebben gezegd/gevraagd of ze hen wilde komen halen, dan kun je natuurlijk wel zeggen 'ze moeten respecteren dat' , maar ik heb niet het idee dat iemand zich daar heeft opgedrongen.
Ik snap dat het jouw visie is dat het beter is voor het kind om die drukte niet te hebben, en ik ben het hier deels met je eens omdat het om een ouder kind gaat, maar was ze een baby geweest dan was het geen probleem. 
Ik vind dat je er van uit mag gaan dat de ouders weten wat het kind nodig heeft, en ik zie dat het kind aan het einde van het filmpje blij lacht, dus denk ik niet dat  het een trauma heeft opgelopen. Handig is anders, maar ik begrijp heel goed dat iedereen dat kindje graag komt ophalen.

Met een baby vind ik het ook niet goed. Dat ze lacht zegt niks, dat doen mensen ook als ze nerveus zijn en zelfs bij serieuze gebeurtenissen. Ik begrijp niet dat iedereen dat kind graag wil komen ophalen, ze hebben maar te wachten totdat het thuis even rust heeft gehad en dan komen ze maar,maar niet op zo idiote manier!

Ik snap je gedacht helemaal en ik vind ook wel dat er ergens gelijk hebt CBL.
Maar vergeet niet dat er voor de thuisblijvers ook een proces van jaren achter zit. Die zijn net zo nieuwsgierig naar hun nieuwe familie als de ouders die het kind ophalen. Bij een pasgeboren baby is het net zo. Soms staan er ook gelijk 10 man aan het bed om het nieuwe kind te bewonderen. Toch hebben mensen daar nog meer het besef dat een baby kwetsbaarder is en echt net geboren. Bij een adoptiekind is het kind toch vaak wat ouder dan 1 dag dus daarom misschien, in de ogen van de familie, minder kwetsbaar. Ik denk eerlijk gezegd dat een kind op dat moment al zoveel indrukken met zich mee krijgt ( niet alleen bij thuiskomst, maar ook al bij het ophalen in het land van herkomst) dat deze indrukken dan niet zo heel veel meer uitmaakt. Vergeet niet dat een kind ineens wordt weggehaald uit een vertrouwde omgeving en mee gaat naar een vreemd land met vreemde mensen. Ja de ouders 'kent' zo een kind misschien al, maar de rest is allemaal nieuw en onbekend.

Caribbeanlover schreef:

Capt'n Zero schreef:

Caribbeanlover schreef:

Capt'n Zero schreef:Ik snap dat je er zo over denkt, maar ik ervaar het niet zo. De ene familie reageert anders dan de andere, als deze ouders zelf een kind hadden gebaard en in het ziekenhuis waren bevallen, had deze familie daar waarschijnlijk ook binnen een mum van tijd gestaan.
Het gaat hier nu wel om een ouder kind, dat inderdaad geïntimideerd kan raken van al die plotselinge aandacht, maar ik zou dan hopen dat ze zich later zal herinneren hoeveel mensen haar kwamen begroeten en haar welkom heette, en het niet zal ervaren als een trauma. 
En als dat kind dat oploopt, dan is het denk ik niet zozeer van het moment dat ze liefdevol en met goede bedoelingen wordt opgewacht, maar het moment dat ze is afgestaan. Als ze deze ontmoeting zal kunnen herinneren, dan zal ze ook waarschijnlijk meer dingen kunnen herinneren die veel vervelender waren.

Dus nogmaals, ik snap je reactie maar ik vind het ook makkelijk gezegd van 'je moet het rustig aan doen'. Ik snap heel goed dat mensen enthousiast zijn en dit mooie moment willen mee beleven met hun geliefde.

 Logisch dat iedereen enthousiast is, maar men moet respecteren dat dat kindje rust nodig heeft en dat het eigenlijk niet oke is die drukte in een keer. Waarom die haast ook? Ze zien het kindje heus wel een keer.

Maar zoveel mensen vind ik het eerlijk gezegd niet. De eerste keer zijn het alleen de ouders en de tweede keer haar broers en zusjes en een opa/oma en misschien een paar ooms en tantes.
Als de ouders hebben gezegd/gevraagd of ze hen wilde komen halen, dan kun je natuurlijk wel zeggen 'ze moeten respecteren dat' , maar ik heb niet het idee dat iemand zich daar heeft opgedrongen.
Ik snap dat het jouw visie is dat het beter is voor het kind om die drukte niet te hebben, en ik ben het hier deels met je eens omdat het om een ouder kind gaat, maar was ze een baby geweest dan was het geen probleem. 
Ik vind dat je er van uit mag gaan dat de ouders weten wat het kind nodig heeft, en ik zie dat het kind aan het einde van het filmpje blij lacht, dus denk ik niet dat  het een trauma heeft opgelopen. Handig is anders, maar ik begrijp heel goed dat iedereen dat kindje graag komt ophalen.

Met een baby vind ik het ook niet goed. Dat ze lacht zegt niks, dat doen mensen ook als ze nerveus zijn en zelfs bij serieuze gebeurtenissen. Ik begrijp niet dat iedereen dat kind graag wil komen ophalen, ze hebben maar te wachten totdat het thuis even rust heeft gehad en dan komen ze maar,maar niet op zo idiote manier!

Oke dat je dat niet begrijpt is natuurlijk je goedrecht, maar dat zegt natuurlijk niet direct dat jouw mening waarheid is. 
Voor de ouders is het waarschijnlijk een steun als hun familieleden hen opwachten. Ook zij hebben in spanning gezeten en zijn waarschijnlijk moe en zullen het wellicht prettig vinden als opa/oma er bij zijn om hen een handje te helpen.
Ook snap ik heel goed dat broers en zusjes haar komen opwachten. En of ze dat nu op het vliegveld doen of thuis, dat maakt de drukte er niet minder om.
Nogmaals, bij een ouder kind snap ik wel dat dit wat enger is. Maar een baby... nee. Als de ouders rust willen, dan zeggen ze dat wel.
Maar een baby heeft daar niks van.

Voor een baby kan het ook niet fijn zijn. Ik weet waar ik het over heb, ik heb het zelf mee gemaakt, jij niet! Dat broers en zussen mee komen vind ik ook logisch, maar de whole family niet dat wordt ook gezegd door zo bureau dat het kind rust nodig heeft en dat zoveel indrukken in 1x niet goed zijn.